Σαν σήμερα, στις 22 Αυγούστου του 1893, γεννήθηκε η Αμερικανίδα ποιήτρια Ντόροθι Πάρκερ. Ας γνωρίσουμε το ποίημά της "Το κορίτσι που σφυρίζει".
Το κορίτσι που σφυρίζει –ΝΤΟΡΟΘΙ ΠΑΡΚΕΡ
Πίσω από την πλάτη μου για μένα μιλούν
Φλυαρούν, κορνάρουν και σφυρίζουν·
Άφησέ τους να είναι, κι άφησέ τους να σφυροκοπούν-
Εγώ, αυτό να τραγουδώ μπορώ σ’ αυτούς:
«Καλύτερα κάτω από τ’ αστέρια να τρέμω,
Σε στήθος άπιστο να τρακάρω μετωπικά,
Αντί ανάμεσα σε σκουριασμένες μπάρες τα βράδια να βγαίνω,
Και να μοιράζομαι μια ανιαρή φωλιά.
«Καλύτερα να προβάλλει η αυγή, να δω,
Μπροστά από κάτι ασήμαντο κι ελαφρό
Παρά, ενός ανθρώπου αμετακίνητου το ρούχο και το καπέλο,ν’ αποτελώ
Κι η μέρα να τελειώσει, να παρακαλώ.
«Καλύτερα από είκοσι αγαπημένους νάμαι εγκαταλειμμένη
Από το να βρίσκομαι σε κρεβάτι δίχως αγάπη, ξαπλωμένη·
Καλύτερα ένα καρβέλι που είναι με δάκρυα βρεγμένο
Παρά ανάλατο ψωμί, με ψύχρα ποτισμένο.»
Πίσω απ’ την πλάτη μου, τα πηγούνια τους κουνούν,
Χρεμετίζουν, αναστενάζουν και γκρινιάζουν·
Αλλά καλύτερα καρδιές μ’ αμαρτίες ν’ ανθούν
Παρά καρδιές χλωμές, κίτρινες, που δειλιάζουν!
Μετάφραση: Ασημίνα Λαμπράκου
Πηγή: https://issuu.com
https://el.wikipedia.org
