30 Ιουλίου, παγκόσμια ημέρα φιλίας! Για το ακριβό αυτό δώρο που ξεπερνά τα στεγανά της απλής παρέας , θα μας μιλήσει ο Αμερικανός ποιητής Ουόλτ Ουίτμαν στο ποίημά του "Ο φίλος μου". Η φιλία ψηλώνει στη συνείδηση του ποιητή, ανάγεται σε υπεραξία, το κομμάτι της ζωής που του δίνει τη μεγαλύτερη χαρά!
Ο φίλος μου-ΟΥΟΛΤ ΟΥΙΤΜΑΝ
Σαν άκουσα ένα δειλινό πως τ'όνομά μου
έγινε στο καπιτόλιο δεκτό μ'επευφημίες,
η νύχτα που ακολούθησε δεν ήτανε για μένα
ευτυχισμένη μ'όλο αυτό.
Κι όταν γλεντοκοπούσαν
ή κι όταν τα σχέδιά μου έβλεπα να παίρνουν σάρκα,
ευτυχισμένος πάλι εγώ δεν ήμουν.
Μα την ημέρα που σηκώθηκα με την αυγή
από της τέλειας υγείας το κρεβάτι,
ζωογονημένος,τραγουδώντας κι ανασαίνοντας
την ώριμη πνοή του χινοπώρου,
σαν είδα τ'ολόγιομο φεγγάρι να χλωμιάζει στη δύση
και να χάνεται μέσα στο θάμπος το πρωινό,
όταν πλανήθηκα μονάχος στ'ακρογιάλι και γυμνώθηκα
και λούστηκα με τα κρύα νερά κι είδα τον ήλιο ν'ανατέλλει,
και σαν εσκέφτηκα πως έρχονταν σε μένα
ο φίλος μου ο ακριβός,
ο αγαπημένος μου, ω ήμουν ευτυχισμένος τότε,
ω τότε γλυκύτερη είχε γίνει η κάθε μου ανάσα
κι όλη εκείνη τη μέρα
η τροφή μου πιότερο το κορμί μου είχε θρέψει
κι η όμορφη μέρα πέρασε καλά.
Όμοια χαρούμενη μέρα ήρθε κι άλλη μέρα κι ύστερα
τ'άλλο δειλινό ο φίλος μου έφτασε,
και το βράδυ εκείνο μέσ' στη βαθειά γαλήνη,
άκουσα τα νερά να σέρνονται, σιγαλά κι αδιάκοπα
στ'ακροθαλάσσι.
Άκουσα το σφυριχτό θρόισμα της αμμουδιάς και των νερών,
σα να΄ρχονταν σε μένα για να με συχαρεί ψιθυριστά:
Γιατί εκείνος, που πιο πολύ αγαπώ στον κόσμο,
πλάι μου κοιμόταν,
κάτω απ'το ίδιο σκέπασμα, μέσ' στην ολόδροση νυχτιά.
Μέσα στη σιωπή και στο χινοπωριάτικο φεγγαροφώς,
το πρόσωπό του σε μένα ήταν στραμμένο
και το μπράτσο του είχε απαλά το στήθος μου αγκαλιάσει
κι ήμουν τη νύχτα αυτήν ευτυχισμένος.
Μετάφραση: Κώστας Παπαδάκης
Πηγές: Παγκόσμια ποιητική ανθολογία "Ταξίδι στην ποίηση",Ναυτίλος
& https://el.wikipedia.org
