Στις 16 Φεβρουαρίου 1907 αποχαιρέτησε τα εγκόσμια ο Ιταλός νομπελίστας ποιητής Τζοζουέ Καρντούτσι. Έναν χρόνο πριν φύγει απέσπασε το Νόμπελ Λογοτεχνίας. Ας απολαύσουμε τον ποιητή του!
Ο ποιητής- ΤΖΟΖΟΥΕ ΚΑΡΝΤΟΥΤΣΙ
Ο ποιητής, λαέ κουτέ,δεν είν'φτωχός μπουφόνος
Που αρπάζει με αδιάντροπα καμώματα τα πιάτα
Από τραπέζι άλλων. Και το ψωμί δεν κλέβει
Από τα ξένα ψώνια.
Ούτ' είναι χασομέρης που άσκοπα τριγυρίζει,
Δεν κουτουλάει τις γωνιές κοιτώντας όλο πάνω,
Δεν βλέπει,δεν ακολουθά στον ουρανό αγγέλους
Και πετροχελιδόνια.
Ούτε και είν'ακόμα ένας περιβολάρης
Μπρόκολα να φυτεύει για τους αφέντες,κι άνθη
Για τις κυρίες,κοπρίζοντας γι'αυτό και της ζωής
Το αιώνιο μονοπάτι.
Ο ποιητής τεχνίτης είναι δεινός,με μούσκλα
Ατσάλι από το μόχθο,τράχηλο ρωμαλέο
Περήφανο κεφάλι,στήθος γυμνό,μπράτσα σκληρά
Και γελαστό το μάτι.
Μόλις ξυπνήσουν τα πουλιά και τερετίσουν χαρωπά
Κ'η αυγή γελάσει στα βουνά,αυτός με φυσερό
Φωτιά κιόλας ανάβει κ'είναι γιορτή η δουλειά
Χαράς μες στο καμίνι.
Κ'η φλόγα σπαρταρά ,λάμπει,σφυρά,σπιθίζει,
Με τόλμη και με θάρρος το χώρο κοκκινίζει.
Ύστερα,με απανωτές εκρήξεις απ'τη θράκα,
Φεύγει,πάει,σκορπίζει.
Τι να'ναι αυτό το πράγμα; Εγώ δεν ξέρω.Όμως
Το ξέρει ο Θεός που στο μέγα τεχνίτη
Χαμογελά όταν τον βλέπει να προσμίγει
Σε φλόγες φοβερές.
Στοιχεία αγάπης,σκέψης και μνήμες δοξασμένες.
Προγόνων και λαού του. Όταν ρευστό ζυμώνει
Το παρελθόν,το μέλλον στην πυρωμένη μάζα
Με ιδέες τολμηρές.
Και πιάνει αυτή τη μάζα και τη χτυπά στ'ακμόνι
Με το σφυρί. Και τη χτυπά και τραγουδά μαζί.
Ψηλώνει ο ήλιος,φέγγει στο μέτωπό του,και
Στο έργο το τραχύ.
Χτυπά.Και πλάθει τα σπαθιά της λευτεριάς
Ασπίδες για τη δύναμη,στεφάνια για τη νίκη
Και για τη δόξα αψίδες. Χτυπά και πλάθει ακόμα
Διαδήματα ομορφιάς.
Χτυπά. Και με μοτίβα στολίζει ιστορικά
Βωμούς για τους Εφέστιους και τις ιερουργίες.
Να τρίποδες. Κροντήρια σπάνια,σκαλιστά
Για γάμους,πανδαισίες.
Γι'αυτόν τον ίδιο,ο δουλευτής,χρυσή σαγίτα φτιάχνει,
Ενάντια στον ήλιο τη ρίχνει και κοιτά.
Χαίρεται που τη βλέπει τόσο ψηλά να λάμπει
Και άλλο δε ζητά.
Μετάφραση: Ρίτα Μπούμη Παπά
Πηγή:Νέα Παγκόσμια Ποιητική Ανθολογία Ρίτας Μπούμη-Νίκου Παππά,Διόσκουροι
