Σαν σήμερα, στις 4 Αυγούστου του 1792, γεννιέται ο Άγγλος ποιητής Πέρσι Σέλεϊ . Ας δούμε ένα απόσπασμα από το ποίημά του «Ελλάς».
Ελλάς -ΠΕΡΣΙ ΣΕΛΕΪ
Ο μέγας αιώνας του κόσμου αναγεννιέται.
Τα χρυσά έτη επανέρχονται.
Η γη όπως ο όφις ανανεώνει το ένδυμα
που έφθειρε o χειμώνας.
Ο ουρανός χαμογελά.
Θρησκείες και αυτοκρατορίες δεν ρίχνουν πια
παρά μια ασθενική λάμψη,
όμοια με τα λείψανα σβησμένου ονείρου.
Μια λαμπρότερη Ελλάδα,
υψώνει μακριά τα όρη της
πάνω από γαλήνια κύματα.
Ένας νέος Πηνειός κυλάει τα νερά του
προς συνάντηση του άστρου της αυγής.
Εκεί που ανθούν Τέμπη περισσότερο ωραία,
υπνωτίζονται οι νεαρές Κυκλάδες
επάνω σε άβυσσο ηλιόλαμπρη.
Μια πλέον υπερήφανη Αργώ
διασχίζει την θάλασσα
φορτωμένη έναν πρόσφατο θησαυρό.
Ένας νέος Ορφέας ψέλνει
και αγαπά και κλαίει και πεθαίνει.
Μια ακόμη φορά έναν νέος Οδυσσέας
εγκαταλείπει την Καλυψώ στο νησί της.
Ω! μην γράφεται πια την ιστορία της Τροίας!
Αν η γη πρόκειται να καταστεί το βιβλίο του θανάτου.
Μην αναμιγνύετε την μανία του Λάιου
με την χαρά που ανατέλλει
πάνω σε ελεύθερους ανθρώπους,
αν και μία λιγότερο άγρια Σφίγγα
θα ανανέωνε αινίγματα θανάτου
που ποτέ δεν γνώριζαν στις Θήβες.
Νέες Αθήνες θα ανατείλουν
και στο μακρινό μέλλον θα κληροδοτήσουν,
όπως η δύση του ήλιου στους ουρανούς,
την λάμψη της αυγής τους.
Και θα αφήσουν,
αν τίποτε τόσο ωραίο δεν μπορεί να ζήσει,
οτιδήποτε η γη μπορεί να πάρει
ή ο ουρανός να δώσει.
Πηγές: https://www.hallofpeople.com/
https://el.wikipedia.org
