Σήμερα στη στήλη "Στα βαθιά" θα σας παρουσιάσω τον ποιητή Λευτέρη Τσώνη. Ο καλεσμένος μου διαμένει κι εργάζεται στην Αθήνα. Ασχολήθηκε στο παρελθόν με την κλασική κιθάρα. Έχει εκδώσει μια ποιητική συλλογή που τιτλοφορείται "Το αλκοολόγιο". H ποίησή του είναι προσωποκεντρική, αλληγορική, ενίοτε βιωματική. Τα γραπτά του διακρίνονται από λίγα λόγια, διαυγείς εικόνες, ευφάνταστα σχήματα, υποβλητική ατμόσφαιρα. Η ροή του λόγου του είναι γρήγορη, κινηματογραφική, γεγονός που εντάσσει εύκολα τον αναγνώστη στη δράση. Είναι μια γραφή με ατομική σφραγίδα. Θα δούμε πέντε πολύ ενδιαφέροντα ποιήματά του!
Η έννοια του σκεπάσματος
Βρίσκομαι στους μέσα χώρους
της ζωής, κινούμαι
στο ξέφωτό μας
γλώσσα μέσα στη γλώσσα
Ο χρόνος μια μακαρονάδα είχες πει:
η έννοια του σκεπάσματος είναι η αίσθηση
του απάνεμου κόλπου είχες πει: η ανοιχτή
θάλασσα προδίδει την απόσταση αλλά δεν υπάρχει
εκεί θεός παρότι έτσι εκφράζεται είχες πει: ο άνθρωπος
με το ολόκληρο του είχες πει: σε προσέχω
(Πρώτη δημοσίευση στο ηλ.περιοδικό diastixo.gr)
Αιώνιος γείτονας
Αναπάντεχο μυστήριο η στιγμή
Ό,τι ίσχυε έως τώρα
σε έκτακτη διάψευση
Ρέουσα σιωπή ολόγυρα
Όπως το νερό
γύρω από το κορμί στο μακροβούτι
-Έλα πιο κοντά
Την ώρα που ατενίζουμε την αταξία
Στο μέρος των αγγιγμένων κορυφών
-ιδιωτική θεά-
το κερί παίζει από κανέναν άνεμο
-Ναι, σωστά.
(Πρώτη δημοσίευση στο ηλ.περιοδικό ενασυνενα)
Οι ανελέητοι της νύχτας
Γάβγιζαν, γάβγιζαν, γάβγιζαν
τόσο που θύμιζαν,
μετενσάρκωση φανατικών οπαδών.
Γάβγιζαν, γάβγιζαν, γάβγιζαν
όλη νύχτα,
γάβγιζαν στο σκοτάδι, στον λύκο
στον βοσκό, σε ό,τι αγαπούσαν.
Προετοιμασία
Φόρτωνε με ασήμι
τα χείλια της μπροστά
στον καθρέφτη.
Εκεί
μπορούσε να δει τα μάτια του
πεντακάθαρα
μπροστά στην ακμάζουσα σιωπή.
Γράμμα στο ασύλληπτο
(στον Χρήστο Μπράβο)
Αν λάβεις αυτό το γράμμα
με τρόπο επιβεβαίωσέ μου τη γραφή
τη μοίρα που ξέρω κι απεχθάνομαι
Μελέτησέ μου όνειρα, πέρνα την απάνεμη
του παραθύρου φυλλωσιά, κρυφά λίκνισέ την
–αλλιώς χαϊδεύει ο άνεμος, θα καταλάβω–
Τη νύχτα που οι ψυχοθήκες λάμπουν
ξεκινάς, τραγούδι στην ανάποδη του φράχτη
στίχους ορμάς, βαδίζεις το σκοτάδι
των παράνομων ηχόμορφη πατρίδα, των λυπημένων
Σου γράφω από παρόν τραγουδισμένο φάλτσο
με λένε Λευτέρη και μήτε φράχτη βλέπω μήτε
και ουρανό, οι αστραπές εδώ βροντούν στο στέρνο.
(Πρώτη δημοσίευση στο ηλ.περιοδικό diastixo.gr)
Βιογραφικό σημείωμα
Ο Λευτέρης Τσώνης γεννήθηκε το 1984 στην Αθήνα. Έχει ασχοληθεί στο παρελθόν με τη μουσική, την κλασική κιθάρα. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Έχει εκδώσει την ποιητική συλλογή Το αλκοολόγιο (Εκδόσεις Εκάτη, 2015).
