Ο ποιητής που κάλεσα σήμερα στη στήλη μου "Στα βαθιά", είναι ο Γιάννης Γερογιάννης. Είναι εκπαιδευτικός. γράφει εξαιρετικά κι έχει βραβευθεί πολλές φορές σε διαγωνισμούς ποίησης και διηγήματος. Έχει εκδώσει δυο ποιητικές συλλογές και δυο βιβλία για το περιβάλλον και τον πολιτισμό. Θα βαδίσουμε στα λογοτεχνικά του μονοπάτια μέσα από οκτώ ποιήματά του!
ΣΕ ΣΑΣ ΜΙΛΩ
Σε σας μιλώ, που δε σας φτάνει το ψωμί
σε σας, που ξεπαγιάσατε
σε σας, που σας το κλέψανε το Δίκιο και λουφάξατε.
Σε σας μιλώ, που τρέμετε τα φώτα και τους ίσκιους
που είδατε το αίμα και ουρλιάξατε
Ανίκητο θηρίο ο φόβος και δε νικιέται
με φωνές και με γαβγίσματα.
Στο σπίτι, αμπαρώσατε το σύρτη
και κλείσατε γερά και την αυλόπορτα.
Σηκώσατε παντιέρα μ’ υπομονή και σύνεση.
Αδράξατε τη μέρα και σε μια χούφτα ήλιο,
συνάξατε απόσταγμα και συμβουλές για επιβίωση.
Αδιαφορείτε όμως, για το φόβο των γειτόνων σας
λες και ο ήλιος, σταματάει στο κούτελο της μάντρας σας
οι νύχτες άγριες, σας ξύπνησαν
του σκύλου τα γαβγίσματα
και κάθε μέρα καταπίνετε, λυγμούς και ταπεινώσεις.
Θεριό ανίκητο ο φόβος
κι άμα δε ρίξεις τουφεκιά, σε σημαδεύει.
Τη θέση τη δικιά μου, δεν επήρατε
μέσα στα αγκάθια, κοντά μου δε βαδίσατε.
και το κεφάλι σκύβετε, γεμάτο ταπεινώσεις.
Σκυφτός λαός, θα ζει στης καταφρόνιας την ταπείνωση
κι ο θαρραλέοι στους αιθέρες και τα νέφη
με Λογική οι άνθρωποι εργάζονται
και σβήνουνε τους φόβους και τα ψεύδη.
Να σημαδεύετε το φόβο, κατακούτελα
και στην καρδιά, αντί για φόβο,
Βάλτε την Ελπίδα.
SUPER MARKET
Το «ΥΠΕΡ» το είπαν «SUPER»
και την «ΑΓΟΡΑ» «MARKET»
την Υπεραγορά « super market »
Στην αρχή πουλούσαν coca- cola
αναψυκτικά και καφέδες
αργότερα έβαλαν πατάτες-κηπευτικά
Τώρα κρεοπωλεία-φάρμακα
ψωμί απ’ τη Γερμανία κι αγορασμένες ψυχές.
βιβλία εκδόσεις και ρούχα κι ό, τι άλλο ποθείς.
Οι άνεργοι δύνανται να αιτηθούν έκπτωσης 30%
Οι οικονομικά αδύνατοι 20%
ΟΙ μονογονεϊκές οικογένειες 25%
Το προσωπικό που εργάζεται στα ΑΕΙ και ΤΕΙ 50%
Η επανεγγραφή δικαιούται έκπτωση 15%
Η καταβολή διδάκτρων γίνεται και με δόσεις.
Οι διδακτικές μονάδες έχουν Ευρωπαϊκή αναγνώριση…
... το δίπλωμα επιμόρφωσης ανοίγει …νέες προοπτικές..
Πρόβλημα δεν είναι τα «Surer Market»… αλλά τα
Πανεπιστήμιά μας…που μετατράπηκαν σε…
... «SUPER MARKET».
και πουλάνε… ΑΓΟΡΑΣΜΕΝΕΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΙΣ …
..κι ΑΓΟΡΑΣΜΕΝΕΣ ΨΥΧΕΣ.
ΑΞΕΝΟΣ ΠΟΝΤΟΣ
Κωπηλατώντας το χρόνο
με κωπηλάτες τις μνήμες
φτάσαμε στην ακτή της Κριμαίας
κρεμασμένη κι αυτή
σ ' ένα κλώνο του δένδρου
τη μοίρα να ορίζει «χρυσόμαλλο δέρας»
το χρόνο η σκιά.
Χιλιόμετρα η θάλασσα
στενά –συμπληγάδες –λευκά περιστέρια
-προ πάντων ερωδιοί-
Χυτό το καλούπι με τέχνη στολίζουν
Γραικοί, που τον Πόντο τρυγούν.
Δεσμώτης του χρόνου
στον Καύκασο κραίνει
σοφία του Νότου, τα μπράτσα προσμένει
σοφού, δυνατού Ηρακλή.
Φωνάζουν οι μνήμες;… Σινώπη …
Βραυρώνα….Ταυρίδα. .Χερσώνα..
Γερό το σκαρί μας, με ξύλο Δωδωναίας
γερής κι αργασμένης δρυός
Χρυσάφι του απείρου-η τέχνη Ελλήνων-
τους Σκύθες στολίζουν με γνώση και φως.
Νομίσματα τέχνης, τοξεύουν σειρήνες
στον Βύζαντα λένε : Εδώ
Περάσματα μνήμης, λαοί αλιεύουν
ιχθύς και χαβιάρι, οξύρυγχη γνώση Σοφών.
Κριμαία σου κραίνω –Πορφύρα βαμμένη-
με Πούσκιν με Τσέχωφ με Ντον
στρατοί Μπαλακλάβα, Γιαλός τώρα Γιάλτα
πορφύρα ειρήνης, βαμμένη με αίμα λαών.
Εγγλέζοι και Γάλλοι και σκόνη απ’ την μπότα ναζί
του Πόντου οι σφαγμένοι, εδώ αρμενίζουν
Αρμένιοι και ντόπιοι Ρωμιοί
κοιμάται η μνήμη, γεννά η ιστορία
τη βία, σα να 'τανε χρόνια μαμή.
Σαν φάρσα προβάλλει –ανέκδοτο ίσως-
μα ζουν τραγωδία οι λαοί
Στη Λήμνο θαμμένοι
παιδιά νεαρών Αυστραλών
τι γύρευαν τότε στον πόντο της Έλλης.
γιατί οι συγκρούσεις λαών;
Γυρεύουν το μνήμα της Έλλης
την Τροία, τους δρόμους θαλάσσης
που χρόνια … Κεφαλλονίτες Γραικοί
εκεί έχουν τους τάφους, τα οστά τους προγόνους
σ' αυτήν ακριβώς την ακτή
σε σένα προσμένουν θεέ του Καυκάσου
και κοίτα να βρεις Ηρακλή.
Την άλυσο κόψε και σαν Προμηθέας
προμήθευε Γνώση –Αξίες- Ζωή.
προμήθευε μύθους, θεούς και ανθρώπους
-προ πάντων θνητούς-και δώσε σοφία της γνώσης
ειρήνη….ψωμί …στους λαούς.!!!
ΣΤΗΝ ΑΡΤΕΜΗ ΤΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ
Στον ποταμό που έλουζε η νύχτα τα μαλλιά της
τα στόλιζε η Άρτεμις, με φως του φεγγαριού.
Ρόδα κι αγριολούλουδα, έπλεκε στα μαλλιά της,
μουρμούριζε στο θρόισμα τον ύμνο του θεού.
Στέλνει η θεά το μήνυμα, με τ’ αργυρό φεγγάρι
οι κορμοράνοι φώναξαν, «ώρα του θερισμού»
στη χάση να φυτεύετε ή να μπολιάζετε άλλοι
και τότε να μαζεύετε τους ώριμους καρπούς.
Μα κάποιοι δεν την άκουσαν, κατέστρεψαν τα δάση
Και διώξαν απ’ την Αττική τα ζώα τα ιερά
Γιομίζει τη φαρέτρα της με βέλη δέκα τρία
Και φώναξε σπαραχτικά αργά και δυνατά:
-Γιατί μου καταστρέψατε τα ιερά μου άλση;
Γιατί από δω μου διώξατε τα ελάφια τα ιερά;
Πάγωσαν οι ιθύνοντες κι όλοι οι κυβερνώντες
Και τη θεά φοβήθηκαν κι οι καταπατητές
Ζερβά κοιτάζει η θεά, πάντα κατά το Νότο.
Μα απ’ το Βορρά ξεκίνησαν, φέτος οι πυρκαγιές.
-Να αποκαταστήσετε το Αττικό τοπίο
πλατάνια, Δρυς και έλατα μα και βελανιδιές.
Την κουροτρόφο Άρτεμη, φωτίζουν οι παρθένες
Κι εκείνη φώτισε χλομά, ξανά την Αττική
Ποτάμια, Άλση και βουνά είναι κατεστραμμένα.
Ξεπέρασε τα όρια, τούτη η καταστροφή.
Στερνή φορά το μήνυμα, έρχεται απ’ τη Βραυρώνα
Τη φύση να λατρέψετε, τα Άλση τα ιερά
Η γη είναι η μάνα μας κι αυτή μας ανασταίνει
ΟΣΟ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΝΘΡΩΠΙΑ.
ΕΡΖΕΡΟΥΜ
Στην Αμάσεια, τα σπίτια καπνίζουν ακόμα
οι μνήμες του πόντου, οι διωγμοί κι η μεγάλη πορεία
Τα χωριά της Κερασούντος, καμένα
η γενιά μας νεκρή
ο λιμός, αγκαλιά με το πλήθος
χιλιάδες νεκροί προχωρούν.
« Ένα έθνος μία χώρα « τα άλλα έθνη;
Αρμένιοι, Έλληνες , Ασσύριοι, σφαγμένοι βαδίζουν
Θεοδοσία ή Ερζερούμ «η χώρα των Ρωμιών»
Το τζάκι καπνίζει, κοχλάζει νερό του τσαγιού
ο πάγος σκεπάζει τα πεζοδρόμια.
τρέμουλο στην ψυχή μας
Αμελέ ταμπουρού - Γκουλάγκ εργασίας,
στρατόπεδο συγκέντρωσης κι αφανισμού
Πορεία στον Πόντο, σημαίνει σφαγή
Πορεία στον Πόντο, σημαίνει ντροπή.
εθνοκάθαρσης έμπνευση σοφών Γερμανών.
το κάστρο μακραίνει στολίζει την πόλη
την πόλη «εξορία Ρωμιών»
όμορφη πόλη με χιόνι με κρύο
προ πάντων σκιέρ ικανών.
Καθάριος αέρας, χαϊδεύει τον μπλε αστρικό ουρανό
περίτεχνη πύλη, παλιού ξακουστού Μεντρεσέ
αρώματα, φρούτα μας κραίνουν
τελάληδες ήχοι, πραμάτειες πωλούν.
Σ ένα παγκάκι φιλιούνται οι νέοι
τα άσπρα όνειρά τους στολίζουν τον τόπο.
ελπίδες και πόθους ξυπνούν……
κι ένα ρολόι μας δείχνει τον χρόνο
τις μνήμες, τους τάφους, το κλάμα… χιλιάδων ψυχών…
Ν. ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ
Κρατώ, γιομάτο το ποτήρι μου,
πίνω τον κόπο του παππού και του προπάππου
σκύβω και αφουγκράζομαι στα Τάρταρα
κι ακούω φωνές αυτής της γης, που με φωνάζουν
«Ν’ αγαπάς την ευθύνη, μόνος σου να σώσεις τη γη»!
και ρωτώ: «ποιος πρόγονος με φώναξε;
και ποιος ανηφορίζει στο χώμα και στον ήλιο»;
Σκύβω, φιλώ το χώμα της πατρίδας
κι η ράτσα μου αντρειεύει και υψώνεται.
Μόνο αυτός που ξέφυγε απ' την κόλαση του «εγώ»,
τιμά αυτή τη ράτσα.
Τιμά αυτό το χώμα και τον άνθρωπο.
Δουλεύουμε, αγαπάμε και πεθαίνουμε
ανοίγουμε ένα δρόμο, μες την άβυσσο
κι η πόρτα αυτή, μας δείχνει τον ΑΓΩΝΑ και τη ζωή
-Πολέμα, μη γυρεύεις πλερωμή,
η σάρκα και το αίμα να στεριώσει
πολέμα Καζαντζάκη και το θάνατο
στα Τάρταρα η ανθρωπιά για να φυτρώσει.
-Τίποτα δε φοβάμαι μας εφώναξες
-Τίποτα δεν ελπίζω, δεν προσμένω
ζωή να πιω τον τόπο ως το μεδούλι του
κι αέρα λευτεριάς ν’ ανασαίνω
Σαν «πειρασμός» πορεύτηκες, «σταυρώθηκες»
κατάρες τιποτένιων κι αδικίες
σαν «Οδυσσέας», πάτησες τα σύμπαντα
την Κίνα, την Ισπανία και τις Ρωσίες
μα είχες το καράβι γοργοτάξιδο, «Στον Γκρέκο»
στο «Ζορμπά», στα πέρατα του ονείρου,
στη χώρα της ΕΥΘΥΝΗΣ και στον Καύκασο
μα προπαντός, στη χώρα του ΑΓΩΝΑ και του ΟΜΗΡΟΥ.
ΣΤΟΝ Γ. ΣΕΦΕΡΗ
Ανεβήκαμε στο κατάστρωμα
πήγαμε στο τραπέζι τ’ Απρίλη
και σκεφτόμασταν τα καθέκαστα
όσα έγιναν κι όλα αυτά που θα πρέπει να γίνουν.
Θα προτιμούσες τις γκαμούζες και την έρημο,
ιθαγενείς να παίζουν τουμπελέκια,
μα η θλίψη, σ’ έφερε στο κατάστρωμα
και γράφεις ημερολόγια και τέτοια.
Είσαι απ' τη Σμύρνη ένας πρόσφυγας,
γυρίζεις σε μια ανύπαρκτη πατρίδα,
Κομμαγηνή την είπανε-Κύπρος- Ιωνία
τη σκέψη που την είπανε πατρίδα
την αγκάλιασες, την έκανες γυναίκα
τη λάτρεψες και θες να την υψώσεις
μα σήμερα σε νέες γειτονιές γυρνάς,
χωρίς γυναίκα, χωρίς σκέψη, χωρίς πατρίδα
μες τα χαλάσματα γυρνάς, στα καλντερίμια
μέσα στο σκότος ταξιδεύεις με τρένα και με πλοία
κι όπου ταξίδι «η Ελλάδα σε πληγώνει».
«Νόστος» και αρμύρα από χρόνια στην Ιθάκη
και το ταξίδι μας πικρό, ξεριζωμένη πια η Ιωνία
στα ακρογιάλια του Ομήρου ταξιδεύεις,
«στο κάμα του μεσημεριού και στον ανθό της πέτρας»
κι είναι η πατρίδα ναυαγός σαν Οδυσσέας,
είναι η πατρίδα ραψωδός που σε φωνάζει,
μαρμαρωμένος βασιλιάς στην Πόλη
μαρμαρωμένη σκέψη στην Εκπαίδευση.
Μαρμαρωμένος της Ασίνης βασιλέας.
Τα μάρμαρά μας ταξιδεύουν στο Λονδίνο
κι η Κύπρος σε ταξίδι απροσδιόριστο
Χωρίς πυξίδα, ξένα συμφέροντα κι οδύνες, μας ορίζουν.
Έβλεπες, μες τον ήλιο να χτίζουν την Αλήθεια, με τα ψεύδη
μα όμως, τη σκέψη του πρόσφυγα, ποιός λογαριάζει;
κι η πληρωμή σου ακριβή, ένα λερό πουκάμισο,
τρύπιο, αδειανό σαν «μιαν Ελένη».
Είσαι η ψυχή θαρρώ, της Σκέψης και της χώρας
Πρόσφυγας, σ 'έναν τόπο που σωπαίνει…
είσαι η ψυχή τσιγαρισμένη της Ασίνης
και βλέπεις ξεδιάντροπα, να χτίζουν το συμφέρον,
δίχως γνώση, σαν χρέος παλιό,
«παλιά μονέδα πάνω στο τραπέζι» με δίχως φρόνηση,
να παίζουμε στα ζάρια μας το Μέλλον.
Ο ήλιος δεν κατέβηκε στη θάλασσα, δεν πήγε στο Σαλέρνο
δεν πήγε στο Τυρρηνικό χωριό,
στους ασπαλάθους γύρευε παλιές πληγές της μνήμης
κι ήσουνα μόνος σαν Ίωνας φιλόσοφος
που αναζητούσε στην πατρίδα, φως και γνώση…
μες στο απέραντο σκοτάδι της ζωής μας...
ΜΕΘΥΣΜΕΝΗ ΠΟΛΗ
Μουσική διαπασών και κιθάρα
σαν τραγούδι παλιό η Ελλάδα
μας χαρίζει ζωή κι άσπρο φως.
τραγουδάς στου σπιτιού τη βεράντα
με τον ήλιο να κάνει καντάδα
κι όλα γίνονται τότε χορός.
Μεθυσμένη σαν πόλη για πάντα
με του ήλιου κρασί και μπαλάντα
μας κερνάς μουσική και ομορφιά.
Μα αν ακούς του κορμιού τη λαχτάρα
όταν δίπλα σου παίζω κιθάρα
να μου δίνεις ρυθμούς με φιλιά.
Βιογραφικό
Γεννήθηκε στην Αιτωλοακαρνανία, όπου έζησε τα παιδικά του χρόνια. Σπούδασε στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Εργάζεται στη δημόσια εκπαίδευση σε σχολείο του Ψυχικού. «Με παλιές φόρμες και φθαρμένα υλικά ανακυκλώνω σκέψη αρχέγονη, για τον άνθρωπο και το περιβάλλον» ισχυρίζεται ο ίδιος. Ποιητικές συλλογές: «Αμαδρυάδα» 2016. «Πολίτης του κόσμου» εκδόσεις Δρόμων 2018.«Μαραθώνιος Δρόμος. Δρόμος Αγώνα και πολιτισμού», «Η Αμαδρυάδα και τα ιερά δάση της Ελλάδας»2017. Έχει βραβευθεί μέχρι τώρα είκοσι έξι φορές σε πανελλήνιους και παγκόσμιους Διαγωνισμούς ποίησης και διηγήματος. Τα έργα αυτά έχουν εκδοθεί σε διάφορες ανθολογίες. «Αιτωλικά», «Αμφικτυονία Ελληνισμού», «Γλυπτών παλινόστησης» «Ιστορίες της Ρόδου» «Λογοτεχνών Βορείου Ελλάδος»2019, «Καλλιτεχνικό Ημεροδρόμιο», «Κόκκινη κλωστή», «Φιλολογική Πρωτοχρονιά», «Πόλεων ποιήσεις», «Συνομιλώντας με τον Rimbauο», «Διηγήματα του εγκλεισμού», «Σκληρός Απρίλης του 20» Εκδόσεις «Ελκυστής», «Κοράλλι» κ.τ.λ.
