Σήμερα έχω να σας παρουσιάσω ένα διαφορετικό αφιέρωμα. Η Γεωργία Γιαμπουράνη είναι μια ποιήτρια που οραματίζεται έναν καλύτερο κόσμο μέσα από τη βαθιά μας εσωτερική αλλαγή. Σε μια ανθρωπότητα, που καθημερινά πλήττεται από κοινωνικά προβλήματα, ηθική κι αξιακή κρίση, συναισθηματική αποξένωση, η ποίηση όπως και κάθε καλλιτεχνική έκφραση πρέπει ν'αποτελεί τον φάρο που θα μας κάνει να ψάξουμε τους θησαυρούς της ύπαρξής μας, να τολμήσουμε να παλέψουμε για την προσωπική μας αυτοβελτίωση. Τότε μόνο ο άνθρωπος αναμορφώνεται κι εξελίσσεται. Γεννιέται η ελπίδα πως η "νέα οντότητα" θα προσεγγίσει μ'ενσυναίσθηση τα προβλήματα του διπλανού της, θα νιώσει τον πλανήτη σπίτι της και θα τον περιβάλει με φροντίδα. Αν καθένας από μας γίνει ελάχιστα καλύτερος, ο κόσμος θ'αλλάξει. Η Γεωργία Γιαμπουράνη, καταθέτει το ατομικό της βίωμα και μας λέει πως η ζωή της άλλαξε όταν μέσα από πνευματικές της αναζητήσεις , ανακάλυψε την ποίηση. Θα την ακούσουμε να μιλά για τη δική της αναγέννηση και στη συνέχεια θα γνωρίσουμε δέκα πανέμορφα ποιήματά της!
ΠΟΙΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΟΡΑΜΑ ΕΝΟΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΥ ΚΟΣΜΟΥ μέσα από την ατομική μας αλλαγή
μέσα από την ποίηση Γεωργίας Γιαμπουράνη
''Δεν είμαστε παρά περαστικές μορφές σε έναν απέραντο γαλαξία. Η ζωή είναι ένα θαύμα μέσα στο Σύμπαν. Τα θαύματα μόνο τα υμνούν... ''
Με τον ίδιο τρόπο πάντα μας προσκαλεί, η Γεωργία Γιαμπουράνη στον κόσμο της ποίησης και παρόλη την πτώση των αξιών, που έχουμε γύρω μας, εμμένει στο όραμά της. Γιατί όπως λέει και η ίδια, με το να έχεις ένα όραμα συνδέεσαι με κάτι ανώτερο, δεν χάνεις την αναζήτηση για την ομορφιά και την ελευθερία. Δεν χάνεις τον προορισμό μέσα στην απίστευτη διαφθορά του κόσμου. Δεν μεγαλώνεις με απώλεια!
…και από μικροί οι άνθρωποι έγιναν μεγάλοι,
μεγάλοι με απώλεια Μεγάλη
ΠΑΙΔΙΚΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ
Η παιδική φωτογραφία καρφώθηκε στο χρόνο
Των ενηλίκων η ωρίμανση απώλεια με αίμα
Η αθωότητα μετέωρη στα ρήγματα του κόσμου
Όμορφο το ροδαλό πρόσωπο
Το χαμόγελο ατραυμάτιστο πίσω από το γυαλί
Χαρούμενη η ψυχή πριν συνθλιβεί, σαν ταξιδέψει έξω από την κορνίζα
Τα μάτια αγνά και η αγνότητα της μπλε ποδιάς υπέροχη
πριν, αδιάντροπα ξεγυμνωθεί στη διαφθορά
Ο γιακάς λευκός, κατάλευκος, αλέκιαστος ,
με συστολή κρατά ένα στυλό στο χέρι, ένα τετράδιο ανοιχτό
Μόλις που άρχισε τον κόσμο να προφέρει
Και αν μεγαλώνοντας μάθεις τον κόσμο και με σοφία καταλαβαίνεις τον τρόπο που σε γαλούχησε και αποκτάς την δική σου βιωματική εμπειρία με διάκριση και στοχασμό, τότε αρχίζεις να ανθίζεις την δική σου ''κρυμμένη ουσία '' .
ΟΤΑΝ Η ΩΡΙΜΟΤΗΤΑ ΑΝΘΙΖΕΙ...
Ένα αλλόκοτο κρύο και είναι μόλις τρεις το μεσημέρι
κι όμως … σαν να έρχεται η νύχτα, η μέρα να τελειώνει
Η ζωή σαν τώρα να αρχίζει,
να μένει πίσω η παλιά προσφέροντας το απόσταγμά της
Και εγώ σαν να ξαναγεννιέμαι με ωριμότητα που ανθίζει την ουσία
την βαθιά και την κρυμμένη !
Και η ''κρυμμένη ουσία '' όσο πιο πολύ θα ανθίζει, τόσο πιο πολύ ο άνθρωπος θα φεύγει από τα επιφανειακά και θα πηγαίνει σε έναν βαθύτερο πυρήνα και θα αποκτά σιγά, σιγά αυτό που λέγεται '' Αυτογνωσία '' .
Μια ουσία όλους μας διέπει όμως κανένας δεν την βλέπει
Μονάχα οι Μύστες και οι Σοφοί τη λένε « Αυτογνωσία της ψυχής »
ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ
Αγάπησα τους ανθρώπους γιατί ο άνθρωπος είναι μέσα μου
Αγάπησα τη φύση γιατί η φύση είναι μέσα μου
Τον Δημιουργό γιατί είναι μέσα μου
Τα πάντα, την Οικουμένη γιατί είμαι ένα κομμάτι της Οικουμένης !
Και όταν θα νιώσεις ένα κομμάτι της Οικουμένης θα βιώσεις και την διάχυτη ενότητα που υπάρχει γύρω σου …
ΕΝΟΤΗΤΑ
Ασύλληπτη η σιωπή
Ασύλληπτη η Ζωή
Ασύλληπτος ο Άνθρωπος μέσα στον Εαυτό του !
Ξεκίνησε ταξίδι στα βάθη του για να τον βρει,
τον άνθρωπο να γνωρίσει
και με κάθαρση να τον αφήσει !
Χάθηκε το εγώ του μέσα στο κενό,
έπαψε να υπάρχει στον γνώριμο εαυτό.
Διαλύθηκε! Ήταν όλοι οι άλλοι και τίποτα ξεχωριστό
Ένα μείγμα τώρα ασύλληπτο, μέγα κοσμικό
Στο απέραντο του σύμπαντος … απέραντος και αυτός !!
Η ποίηση της Γιαμπουράνη είναι υπαρξιακή και βαθιά εσωτερική. Ποίηση γνωμική σε έκταση και περιεχόμενο, που υποβάλλει τον αναγνώστη στην ανάγκη να στοχαστεί, είχε διατυπώσει εύστοχα ο Φιλολογικός Σύλλογος Παρνασσός, με την διάκριση που της απένειμε για την πρώτη της ποιητική συλλογή ''Ψίθυροι Δημιουργίας''. Επίκεντρο πάντα ο άνθρωπος, η πολυπλοκότητα που κρύβει μέσα του και η αναζήτηση του αληθινού του εαυτού, που θα αποκαλυφθεί μονάχα αν τολμήσει την εσωτερική του κατάδυση και παλέψει με τον ίδιο του τον Εαυτό !
Όταν τολμήσω να με γνωρίσω
θα σε γνωρίσω κι εσένα ψυχή του κόσμου
Η ατομικότητά μου μέσα στην καθολικότητά σου
Η ΣΠΗΛΙΑ
Ήμουν πολύ νέα ακόμα και δεν φοβόμουν τα υπερπόντια ταξίδια
Έτσι ξεκίνησα της ψυχής την εξερεύνηση
Ω Θεέ μου τι έκρυψες μέσα της !
Έναν ολόκληρο κόσμο… Καλό και κακό. Ουρανό, Θεό και Διάβολο !
Χάθηκα μέσα της
Σκέψεις ακατανόητες, ανομολόγητα πάθη,
Βρυχηθμοί ζώων, τέρατα μυθικά
Άγγελοι με σπαθιά και τόξα
Όλα διεκδικούν τη ψυχή μου με μένος
Και εγώ, ένα έρμαιο της αέναης πάλης !
Ξάφνου ήρωες μυθικοί ορμούν στη μάχη μου
Ο Ηρακλής, ο πιο ρωμαλέος σκοτώνει τα τέρατα
Διώχνει το σκότος , φωτίζει τη σπηλιά μου
Λυτρωμένη από την αγριότητα, ευχαριστώ τον λυτρωτή μου
που φεύγει για το μύθο του
Και εγώ φεύγω, επιστρέφω στον εαυτό μου
Ανεβαίνω στο φως με τη ψυχή μου στα χέρια
και τον κόσμο στην αγκαλιά μου!
Η κατάδυση και το εσωτερικό ψάξιμο στον ίδιο τον άνθρωπο, είναι η μόνη ελπίδα για να αγκαλιάσεις τον κόσμο και να τον κάνεις πιο φωτεινό. Πρέπει όμως να διεισδύσεις στον εαυτό σου, να τον αντιμετωπίσεις κατάματα , να αποδεκτείς όλα τα κομμάτια της ύπαρξής σου και να αφυπνίσεις μέσα σου όλους τους μυθικούς ήρωες, που θα σε λυτρώσουν. Και τότε, ίσως καταφέρεις να απαντήσεις στο προαιώνιο ερώτημα τι είναι τελικά ο άνθρωπος!
ΑΝΘΡΩΠΟΣ
Απομεινάρια μια πρωτόγονης φύσης ο Άνθρωπος
ή ένας Θεός που απλά αγνοεί τη φύση του ;
Και σε αυτό το καθολικό ερώτημα που προσπαθείς να απαντήσεις για να καταλάβεις την ύπαρξή σου ο Αγέρας ξάφνου στέλνει ένα μήνυμα …
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΑΓΕΡΑ
«Ζήσε σαν τα πουλιά ελευθέρα και πέτα πάνω από των ανθρώπων τις μικρότητες».
Με περιστέρι του απαντώ:
«Σε ευχαριστώ Αγέρα με βοήθησες να καταλάβω την ύπαρξή μου».
Και αν πετάξεις, ανέβεις ψηλά και αρχίσεις να ανατέλλεις, η αιωνιότητα θα σου ανοίξει τις πύλες της.
ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ
Αντικρίζω τη θάλασσα και θυμάμαι την Αιωνιότητα
Βλέπω τη μέρα να φεύγει, τη νύχτα να έρχεται
Η Αιωνιότητα ανοίγει τις πύλες της
και η ψυχή μου σταγόνα στους κόλπους της
Ο ήλιος βασίλεψε, εγώ ανατέλλω!...
Και εκεί σε αυτήν την μαγική ανατολή θα έρθει και η θύμηση …
Η ΘΥΜΗΣΗ
Γυαλί η θάλασσα, ένα με του ουρανού το απύθμενο βάθος
και οι βάρκες ατάραχες, πετρωμένες στη μέση του απείρου.
Κολύμπησα στο όνειρο,
ο ήλιος λαμπύριζε ασήμι πάνω στο νερό
και το Σύμπαν ακτινοβολούσε στην άυλη μορφή του.
-Βάρκες, γιατί μείνατε στάσιμες στη μέση του απείρου;
-Σσσσσ διαλογιζόμαστε στο θαύμα
Σε λίγο ίσως κάποιος να το ταράξει
και εμείς τώρα αποφασίσαμε να θυμηθούμε...
Άλλοι το λένε μακαριότητα, άλλοι Βασίλειο των Ουρανών,
εμείς το λέμε Θειότητα !
Και όταν αρχίζεις να αναζητάς την Θείο τότε θα θυμηθείς και τον Παράδεισο…
Ξεχάσαμε να ποτίσουμε τον παράδεισο
και τα λουλούδια μαράθηκαν
η ψυχή ξεχάστηκε και είναι αργά
…όμως, εσύ Ποίηση μου την θυμίζεις
όπως σήμερα ... σήκωσες το πέπλο και ένιωσα τον Αγέρα να πνέει
«Είναι διαφορετικός» μου είπες
«Έρχεται από μακριά και φέρνει Αγάπη
Δεν είναι αργά. Ποτέ δεν είναι αργά. Η ψυχή δεν έχει χρόνο
Αφέσου στον Αγέρα, αφέσου στην πνοή του, σμίξε με την Αγάπη και αγάπα
χωρίς δισταγμό, δίχως φόβο... Αγάπα
Δεν υπάρχει άλλη ελπίδα» .
…Και αν έχεις μάθει ν' αγαπάς έχεις ήδη αλλάξει , έχεις γίνει εσύ η αλλαγή που θέλεις να δεις στον κόσμο
'' Γίνε η αλλαγή που θέλεις να δεις στον κόσμο'' μας λέει ο Μαχάτμα Γκάντι
ΟΤΑΝ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΣΥΝΑΝΤΑ ΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ | ΠΟΙΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΟΡΑΜΑ ΕΝΟΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
Η ευτυχία έρχεται από την ομορφιά. Εάν δεν φτιάξουμε όμορφους τους εαυτούς μας δεν θα φτιάξουμε ποτέ έναν όμορφο κόσμο. Η ψυχή εμπεριέχει τα πάντα. Εάν αυτό δεν το αποδεχτούμε και δεν το δουλέψουμε εσωτερικά δεν θα μπορέσουμε να φτάσουμε στην απέναντι όχθη. Το άνθισμα της υπολανθάνουσας ομορφιάς μας είναι η μοναδική μας ελπίδα. Η ποίηση όπως και κάθε άλλη μορφή τέχνης μπορεί να σταθεί αρωγός σε αυτήν την μεγάλη προσπάθεια για τη δημιουργία ενός νέου ανθρώπου. Του ουσιαστικά καλλιεργημένου!
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
Η Γεωργία Γιαμπουράνη γεννήθηκε στο Κιάτο και μεγάλωσε στο Μούλκι Κορινθίας. Απόφοιτος της Σχολής Τεχνολογίας Τροφίμων και Διατροφής, ζει και εργάζεται στην Αθήνα ως ασφαλιστική σύμβουλος από τα χρόνια των σπουδών της. Είναι ένα από τα ιδρυτικά μέλη της Καλλιτεχνικής Ομάδας ''ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ'', ομάδας που εκφράζεται μέσα από ποικίλες δημιουργικές μορφές τέχνης (π.χ. συγγραφή θεατρικών έργων, σκηνοθεσίες, οργάνωση παραστάσεων, δημιουργία βίντεο κλπ.). Ποιήματά της έχουν δημοσιευθεί σε διάφορα λογοτεχνικά περιοδικά ( Νουμάς, Νέα Αριάδνη, Φιλολογική Πρωτοχρονιά, Πνευματική Ζωή, Νέα Σκέψη κ.α ), στον ηλεκτρονικό τύπο, σε ποιητικές ανθολογίες και έχουν βραβευτεί σε διάφορους λογοτεχνικούς διαγωνισμούς ποίησης (χορωδία Ορχήστρας Νέων (ΧΟΝ), Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών, UNESCO Τεχνών, Λόγου & Επιστημών Ελλάδος κλπ). Άρθρα της φιλοξενεί η εφημερίδα ''ΑΜΑΡΥΣΙΑ''. Το 2001 η πρώτη της ποιητική συλλογή, «Ψίθυροι Δημιουργίας», διακρίθηκε στον ΙΣΤ ΄ Λογοτεχνικό Διαγωνισμό του Φιλολογικού Συλλόγου «Παρνασσός» και εκδίδεται από τις εκδόσεις Δωδώνη | Βερενίκη το 2003. Το 2013 εκδίδεται η δεύτερη ποιητική της συλλογή, «Σηκώνοντας το Πέπλο... » από τις εκδόσεις Ηριδανός. Η συλλογή βραβεύεται στον 30ό Πανελλήνιο Διαγωνισμό Ποίησης - Πεζογραφίας – Εικαστικών Σικελιανά 2014 του Διεθνούς Πολιτιστικού Οργανισμού Καφενείο των Ιδεών. Στις 9 Νοεμβρίου 2013 με αφορμή την παρουσίαση του δεύτερου βιβλίου της, στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, πραγματοποίησε μια ''βραδιά μύησης στην ποίηση'' με στόχο ''Το όραμα ενός καλύτερου κόσμου΄΄, σηματοδοτώντας έναν εναλλακτικό τρόπο παρουσίασης της ποίησης στο ευρύ κοινό. Στις 10 Φεβρουαρίου 2016 ο Σύνδεσμος Φιλολόγων Αιγιαλείας και Καλαβρύτων, στο πλαίσιο καθιερωμένου διαγωνισμού για τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Ποίησης για τους μαθητές των Γυμνασίων της περιοχής Αιγιαλείας & Καλαβρύτων με θέμα ''Τα Παιδιά'', επιλέγει απόσπασμα από ποίημα της Γεωργίας Γιαμπουράνη. Στις 23 Ιουνίου 2016 η Γεωργία Γιαμπουράνη παρουσιάζει τον ποιητή Γεώργιο Δροσίνη (1859-1951) στα εγκαίνια μετά την αναστύλωση του Πύργου των Γουβών στην Β. Εύβοια του Γεωργίου Δροσίνη. Η ομιλία της έχει συμπεριληφθεί στα Χρονικά Τόμος Ι'- 2016, έκδοση του συλλόγου ''Οι φίλοι του μουσείου Γ. Δροσίνη'', σειρά αυτοτελών εκδόσεων, Αριθμ. 33 (σελ. 76- 84). Αντίτυπο της έκδοσης έχει αποσταλεί σε 430 βιβλιοθήκες δημοτικές και δημόσιες στην Ελλάδα, καθώς και στο εξωτερικό, με σημαντικότερη την βιβλιοθήκη του πανεπιστημίου Χάρβαρντ. Στις 13 Μαρτίου 2018 συμμετέχει σε αφιέρωμα για την Ποίηση που πραγματοποιήθηκε στο Μουσικό Σχολείο Πειραιά με την ποιήτρια Κατερίνα Αγγελάκη Ρουκ . Στις 21 Μαρτίου 2019, παγκόσμια ημέρα ποίησης, στίχοι 4 ποιητών (Νάνος Βαλαωρίτης, Ανδρέας Εμπειρίκος, Τίτος Πατρίκιος), μεταξύ των οποίων και δικοί της, επιλέγονται να προβληθούν σε όλες τις οθόνες της ΣΤΑ.ΣΥ Α.Ε. -Σταθερές Συγκοινωνίες ΑΕ (Ηλεκτρικός Σιδηρόδρομος, Αττικό Μετρό και ΤΡΑΜ). H Γεωργία Γιαμπουράνη, στο πλαίσιο της δημιουργικής της εξέλιξης και της φιλοσοφίας της και εμμένοντας στο όραμα και την πεποίθηση ενός καλύτερου κόσμου δραστηριοποιείται επίσης στο χώρο της Προγεννητικής Αγωγής, δηλαδή στην ανάγκη αγωγής του παιδιού από το προγεννητικό στάδιο της ύπαρξης του. Είναι μέλος και ομιλήτρια της Ελληνικής Εταιρείας Προγεννητικής Αγωγής.
