Κοντά μας σήμερα είναι ένας πολυτάλαντος άνθρωπος με τεράστιο έργο στην καλλιτεχνική του φαρέτρα. Λυρικός τραγουδιστής,ερμηνευτής του έντεχνου τραγουδιού, συνθέτης, δάσκαλος φωνητικής και δημιουργικής γραφής,συγγραφέας,ποιητής. Είναι ο Τάκης Φάβιος κι εμείς θ'ασχοληθούμε με την ιδιότητα του ποιητή παρουσιάζοντας μια επιλογή δώδεκα ποιημάτων του. Μαγικός!
Ο ΥΠΕΡΟΧΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ ΜΙΑΣ ΑΘΩΟΤΗΤΑΣ
Υπερασπίζομαι το δικαίωμα
Να σας μιλώ με στοιχειωμένα χείλη
Καθώς κωφεύει ο ήχος ενός ποιητικού βλεφάρου
Που εγκλωβίζει τη θλίψη σε ένα σονέτο δειλινών
Τι κι αν δεν αποστήθισα το ρόλο μου
Να ανοιγοκλείνω ηδονικά
Τις κόκκινες αυλαίες των ειδυλλίων
Στην τελευταία σας παράσταση
Εγώ γνωρίζω τον επιθανάτιο ρόγχο του έργου
Από την αργοπορημένη σύναξη των θεατών
Και το μποτιλιάρισμα του καρδιοχτυπιού
Στα ροζ φανάρια της βιασύνης
Κρατηθείτε από το λυγμό της κιθάρας μου !
Έχω μια γύμνια να σας ντύσω
Το ταξίδι κρυώνει...
Μες στο δικό μου χάρτη,που τρέχουν πανικόβλητα
Τα τρωκτικά της γεωγραφίας
Με πιρουέτες ουρανών,το σώμα ίπταται
Κρατηθείτε από το λυγμό της κιθάρας μου
Έχω μια γύμνια να σας ντύσω
Το ταξίδι ερωτεύεται...
Από την ποιητική συλλογή ΧΡΕΟΦΕΙΛΕΤΗΣ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ
ΟΙ ΑΓΝΟΟΥΜΕΝΕΣ
Υπάρχουν γυναίκες,που ακολουθούν πομπές.
Πόθους αόρατων κυμάτων και λάφυρα φωτός
Πάνω σε δειλινά σωμάτων.
Με ασταθείς κινήσεις γαλαξιακές, χορεύοντας.
Καρφώνοντας αιματηρά σπαθιά για περιδέραια στο στήθος.
Καθώς ο Ζέφυρος δαιμονικά σαλπάρει μέσα τους.
Υπάρχουν γυναίκες αγνοούμενες.
Οι δικές μου γυναίκες.
Πατημασιές μετέωρες σε ακροθαλάσσια του ονείρου.
Αμμόχωστος,Κερύνεια,Χειμάρρα,Τραπεζούντα
Σμύρνη και Βασιλεύουσα το αιμόφυρτο όνομά τους
Από την ποιητική συλλογή ΑΟΡΑΤΟΙ ΘΙΑΣΟΙ
ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΒΡΕΙΤΕ ΤΟΥΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΣ ΜΟΥ ( Ειρωνικός διάλογος με τον Τσαρλς Μπουκόφσκι )
Αποθησαυρίζοντας αχρωματοψία
στα κελάρια των αλκοολικών μου αναμονών
ήρθε η ώρα να ρωτήσω τη διαύγεια
- Σε ποια ντίβα ανήκει τούτο το μαύρο εσώρουχο ;
Ένας κοινοβουλευτικός απρόσωπος της εθνικής μας αμνησίας
είχε την ευγενή καλοσύνη να μου απαντήσει
- Κομματική σημαία είναι κύριε !
-Βρεθήκατε σε λάθος οίκο ενοχής
-Μπείτε στον κύκλο,που χορεύουν οι νεράιδες
-Μπείτε σαν βέλος διαφυγής στο σώμα της απόδρασης
-Σταθείτε εκεί,στο εικονοστάσι των αχράντων μνημονίων
-Γονυπετής ακρίτας των πολιτικών παραμεθορίων
-Εκ δεξιών της σήψης
-Εξ ευωνύμων της απόγνωσης
-Μ'ένα περίστροφο στον κρόταφο,που το αποκαλούν κάλπη
-Εκεί μέσα θα βρείτε τους εσταυρωμένους σας...
Aπό την ποιητική συλλογή ΑΟΡΑΤΟΙ ΘΙΑΣΟΙ
ΤΟΣΟ ΠΟΥ Σ'ΕΧΩ ΟΝΕΙΡΕΥΤΕΙ - Aπό μιαν ιδέα του ποιητή Ρομπέρ Ντεσνός
Κάτω απ'τα ίχνη του ελαφιού
Κι όπου πατάει τ'όνειρο,σε ψάχνω
Στη σιωπή των κοραλλιών
Που ταξιδεύει η λύπη
Μέσα στης νύχτας τη σπηλιά
Εκεί που λούζεις στο άγιο φως
Τα σκοτωμένα σου φιλιά
Βαθιά σε ομίχλες του έρωτα
Που στάζουνε χειμώνες
Και στάχτη απ'το φεγγάρι
Κάτω απ'τα φύλλα της βροχής
Που'ναι νωπό το σ'αγαπώ
Σε ψάχνω
Τόσο που σ'έχω ονειρευτεί
Μπορεί να μην υπάρχεις...
Από την ποιητική συλλογή ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΛΗΓΟΥΣΑ ΤΗΣ ΕΥΔΑΙΜΟΝΙΑΣ
H TΡΙΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΑΝΟΙΞΗΣ
.
Παπαρούνα
Ουρανέ μου,ψάξε να τη βρεις
Εκεί κάτω,στο λιβάδι με τις λύπες
Άραγε μ'αγάπησε ;
Κι είμαι το μόνο σύννεφο
Με ένα κοκκινάδι στο μάγουλο
.
Ο χορός των ρόδων
Φυσούσε ένα μελωδικό,ανοιξιάτικο αεράκι
Ήταν μια αναρριχώμενη τριανταφυλλιά
Κι εκείνος,ο ανίκητος της γης
Έγειρε δειλά στα πέτρινά του μπράτσα
Και για πρώτη του φορά,ο βράχος χόρεψε tango
.
Το τραγούδι της πεταλούδας
Είσαι το τελευταίο άνθος του Μαγιού
Που κόπηκε
Από το σπαθί της οργής των ποιητών
Για να ταφεί μέσα στη μνήμη
Του ορυκτού πλούτου των ονείρων
Εσύ που ξέρεις από αιμορραγίες λεμονανθών
Που σιωπάς,να μην ταράξεις την άνοιξη
Να πάει γυμνή στη γιορτή των λουλουδιών
Με κόκκινα μάγουλα ντροπής
Γιατί την αποκάλεσαν,γυναίκα
Από την ποιητική συλλογή ΧΡΕΟΦΕΙΛΕΤΗΣ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ
ΦΕΝΤΕΡΙΚΟ ( Ρέκβιεμ για τον Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα )
Αιμόφυρτα κεφάλια
Μιας συγχορδίας του Ντε Φάλλια
Κι έντρομα της Ιβηρικής μαύρου βυθού κοράλλια
To ρόδο σου
Το αγκάθι σου,
Το αίμα της πληγής σου
Το καλοκαίρι τ'άναυδο της μακρινής φυγής σου
Ποιητικέ μου ουρανέ
Στο γέρμα της Γρανάδας συλλογίσου
Μόνο από έρωτα πεθαίνουν τα κλαδιά ;
Από ανθισμένη λύπη;
Κι απ'την κλαγή των όπλων πριν να φέξει ;
Δέκα εννιά Αυγούστου 1936.
Μαχαίρι κάθε λέξη
Στα χρόνια τα σακάτικα των πληγωμένων άστρων
Να'χει μια κατακόκκινη σιωπή
Όταν αστράφτει ο κόσμος σου το λυρισμό αλαβάστρων
Έρωτας κι επανάσταση
Φλεγόμενο φεγγάρι!
Των σφαλισμένων σου των ματιών
Tαριχευμένο σμάρι
Και μια ανορθόγραφη κραυγή ,
Δαγκωματιά από λύκο
Εκεί που κλαίει η ποίηση για σένα Φεντερίκο !
Aπό την ποιητική συλλογή "ΑΟΡΑΤΟΙ ΘΙΑΣΟΙ"
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
Ονομάζομαι "κάτοπτρον"
Γεννήθηκα από ένα φευγαλέο βλέμμα
στο βυθό της υγρής σας ύπαρξης
Ζω σ'ένα σπίτι χωρίς παράθυρα
κι από πορτρέτα γυναικών φαντασιώνομαι τον ήλιο
Η ερωτική μου ακινησία διαταράσσεται με νούφαρα
Μέσα μου γίνονται υποκλοπές
Κάποιοι μπαινοβγαίνουν στο ποίημα
με πυρακτωμένες κάμερες
Ξυπνώ και βλέπω τα όνειρά μου
στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων
Ονομάζομαι "κάτοπτρον"
Ομιλώ απταίστως τη γλώσσα της σιωπής
Από την ποιητική συλλογή " Ατονάλ"
H MΕΘΟΔΟΣ ΤΗΣ ΑΠΩΘΗΣΗΣ
Κρατάμε αποστάσεις
Ερωτικά φαινόμενα ποιητικής θερμοπληξίας ,
Νευρωτικά μας απειλούν
Μα ας θυμηθούμε λίγο....
Όσες φορές φιλήσαμε υπέροχους ανθρώπους
Χρειάστηκε να χαμηλώσουμε τη σιγή
Στο ύψος της ματαίωσης.
Κρατάμε αποστάσεις..
Μετράμε αποστάσεις...
Τα αιχμηρά σύμφωνα προτάσσουν τον πανικό τους
"Κι η γλώσσα στο νυστέρι"
Μέρες του φλύαρου ανείπωτου
Όπου για εκείνη την πληγή
Αριστερά του στήθους,ούτε λόγος
Κρατάμε αποστάσεις...
Γεννάμε αποστάσεις...
Μόνον η αχρωματοψία των ειδώλων
Προβάλλει απειλητικά
Κι ένας καλωδιωμένος βρυχηθμός
Που θωρακίζει τον πνεύμονα
Κι όμως,κι όμως σε ανασαίνω πιο ψηλά
Εκεί στα ιδεοδρόμια της μελαγχολικής ενόρασης
Να συλλαβίζω στους ψιθύρους της κωφάλαλής σου λέξης
Το συναισθηματικό σου ΑΛΦΑ
Που λάμπει αυτόφωτο
Το άναυδό σου ΟΜΙΚΡΟΝ
Που θρυμματίζει το κρανίο
Τα ΓΙΩΤΑ,τα ΗΤΤΑ,και τα ΥΨΙΛΟΝ.
Της λυρικής σου παρρησίας
Κι εκείνο το ΩΜΕΓΑ,το βαθύφωνο
Που νανουρίζει την επιθυμία
Κρατάμε αποστάσεις..
Φοράμε αποστάσεις...
Μάσκες,χαμόγελα αμηχανίας
Αόρατες χειραψίες του απέλπιδου
Στο τελευταίο νεύμα συγκατάθεσης
Της πανδημίας,ενός εμπύρετου " γιατί "
Από την εκδοθείσα συλλογή ΤΟ ΑΥΧΕΝΙΚΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑΣ
O ΕΛΕΗΜΩΝ ΤΟΥ ΣΚΟΤΟΥΣ -Στον ΚΩΝ/ΝΟ Π.ΚΑΒΑΦΗ
Κάθε πρωί, ένας γέρος
δέρνει με το μπαστούνι του τη νέα μέρα
Για να έχω πρόσβαση στη νύχτα
ανοίγω τρύπες μες στο φως,λέει σαν τον ρωτήσεις
Κάθε πρωί, ένας γέρος
κουβαλάει τα λιπόθυμα φεγγάρια του στους ώμους
Κανείς δεν τον βοηθάει όταν κουράζεται
Μόνο του γράφουν συνταγές για ερμητικά κλειστά όνειρα
που τις πετάει απ'το παράθυρο να γίνουν πεφταστέρια
Κάθε πρωί ένας γέρος ξεριζώνει την καρδιά του
Την κρατάει στα δυο του χέρια σαν βιολί και μονολογεί
-Έχουν γνώση οι φύλακες,
-Των γυμνόστηθων ουρανών οι εραστές
Κάθε πρωί ένας γέρος μοιράζει φωταψίες
Χρεoφειλέτης του φωτός ήταν το επάγγελμά του
Ελεήμων του άγριου σκότους τώρα
Για να τον κάνεις να γελάσει
πρέπει να αδειάσεις τα άστρα μες στα μάτια του
Από την ποιητική συλλογή " Αόρατοι Θίασοι "
ΡΗΜΑ ΣΗΜΑΙΝΟΝ -Ένας φανταστικός διάλογος με την Κική Δημουλά
Σ'αγαπώ
Ρήμα αμετάκλητο
Ρήμα ανιδιοτελές
Ρήμα εύγνωμον
Σ'αγαπώ
Ρήμα υπερθετικού βαθμού
Συναισθηματικά εξόριστο
Επιμελώς ακρωτηριασμένο
Σ'αγαπώ
Ρήμα έκθετο
Ρήμα ιπτάμενο
Κατά τόπους έρπον
Ρήμα εγκαταλελειμένο
Σ'αγαπώ
Ενεργητικής φωνής "σε λατρεύω"
Παθητικής σπαραξικάρδιας κραυγής
"Αποσυντίθεμαι εκ των έσω"
Σ'αγαπώ
Ρήμα μεταδοτικό
Ρήμα αιρετικό
Ρήμα σημαίνον
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
Ο Τ.Φ,είναι πτυχιούχος λυρικού τραγουδιού,ως βαρύτονος, (άριστα πανψηφεί) στο ωδείο ΟΡΦΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ,με δάσκαλο τον διαπρεπή τενόρο ΘΑΝΟ ΠΕΤΡΑΚΗ.Σαν τραγουδιστής ξεκίνησε το 1980 στην θρυλική Μπουάτ," Εσπερίδες',στην Πλάκα,του αείμνηστου ΓΙΑΝΝΗ ΑΡΓΥΡΗ.Το 1983 περιόδεψε στη Γερμανία με το μουσικό επιτελείο του αξέχαστου Κούρδου σκηνοθέτη ΓΚΙΛΜΑΖ ΓΚΙΟΥΝΕΪ...( Το κοπάδι ).Το 2010 συνεργάστηκε ως σολίστ με τη συμφωνική ορχήστρα και χορωδία Α,Σ.Σ.Ο,Ν,του πανεπιστημίου Αθηνών και μαέστρο τον ΠΑΥΛΟ ΣΕΡΓΙΟΥ καθώς και με τις χορωδίες του Παλαιού Ψυχικού και Περιστερίου,με μαέστρους τους ΤΑΣΟ ΞΗΡΑΚΗ και ΠΑΝΤΕΛΗ ΓΟΥΣΑ,αντίστοιχα.Το 1983 πήρε το βραβείο κοινού στο φεστιβάλ Ιθάκης,όπως και το βάπτισμα του πυρός σε μεγάλη συναυλία επανίδρυσης του φεστιβάλ Θεσσαλονίκης αφιερωμένη στη μουσική λάμψη του αξέχαστου Μ.ΛΟΪΖΟΥ. Μεγάλη συμμετοχή σε συναυλίες διάδοσης του έργου των συνθετών ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ, ΣΤΑΥΡΟΥ ΚΟΥΓΙΟΥΜΤΖΗ ,ΚΩΣΤΑ ΜΥΛΩΝΑ, ΓΙΑΝΝΗ ΣΠΑΝΟΥ, ΣΑΡΑΝΤΗ ΚΑΣΣΑΡΑ και ΜΙΧΑΛΗ ΤΕΡΖΗ, καθώς και πλήθος εκπομπών στην tv και το ραδιόφωνο...Μικρές και μεγάλες συνεργασίες στα l.p...AΣΜΑ ΑΣΜΑΤΩΝ,και ΤΟΤΕ ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΣΑΜΕ ,του χαρισματικού συνθέτη ΚΩΣΤΑ ΜΥΛΩΝΑ, στο CARMINA GRAECA ,μελοποίηση του παιδικού ποιητικού έργου " Το πρωινό άστρο " του ΓΙΑΝΝΗ ΡΙΤΣΟΥ,σε μουσική ΣΑΡΑΝΤΗ ΚΑΣΣΑΡΑ,καθώς και στο l.p ΔΕΙΓΜΑ ΔΩΡΕΑΝ του ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΔΕΚΕΡΙΑΝ...Συμμετοχή στο τελευταίο διπλό cd του ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ ,με τίτλο ΞΑΝΑΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΜΙΚΗ, καθώς και δισκογραφική παρουσία στη γαλλική βερσιόν του έργου ΖΟΡΜΠΑΣ ,με μαέστρο τον ΓΙΑΝΝΗ ΙΩΑΝΝΟΥ. Έχει περιοδέψει σε όλη σχεδόν την Ελλάδα τραγουδώντας με μουσικά σύνολα ως υπεύθυνος συναυλιών έντεχνου και κλασσικού ρεπερτορίου,παρουσιάζοντας και την προσωπική δουλειά του. Στο συνθετικό του έργο,καθώς και στο στιχουργικό του,περιλαμβάνονται τα cd ΘYMAMAI και ΧΑΡΤΙΝΗ ΣΙΩΠΗ καθώς και πλήθος μικρότερων συμμετοχών όπως στο δίσκο του ΓΙΑΝΝΗ ΚΟΥΤΡΑ με τίτλο ΜΕΤΑ ΤΗ ΒΡΟΧΗ ...Υπό εκκρεμότητα το νέο του cd αφιερωμένο στα ακριτικά νησιά της πολύπαθης μικρασιατικής ζώνης,με συμμετοχές των τραγουδιστών ΝΑΝΤΙΑΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ, ΠΑΝΤΕΛΗ ΘΑΚΑΣΙΝΟΥ, ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΟΙΝΟΥΣΗ, ΜΠΑΜΠΗ ΤΣΕΡΤΟΥ,ΠΕΝΥΣ ΞΕΝΑΚΗ καθώς και άλλων γνωστών τραγουδιστών,αλλά και ερμηνευτών από το έμψυχο υλικό της Χίου. Υπό εκκρεμότητα επίσης τα cd ,ΑΟΡΑΤΟΙ ΘΙΑΣΟΙ, ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΧΩΡΩΝ και ΘΕΑΤΡΑΛΕ.
Σαν ποιητής και συγγραφέας έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές ΣΙΦΝΟΣ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΛΗΓΟΥΣΑ ΤΗΣ ΕΥΔΑΙΜΟΝΙΑΣ ( 2011 ),ΑΤΟΝΑΛ ( 2016 ) και τον ερωτικό ποιητικοθεατρικό διάλογο ΝΟΣΤΟΣ. ( Κίρκη και Οδυσσέας ) (2017), που είχε την τύχη να γίνει μονόπρακτη όπερα από τον διαπρεπή συνθέτη του είδους Σαράντη Κασσάρα. Η ποιητική συλλογή ΑΟΡΑΤΟΙ ΘΙΑΣΟΙ,ένα συγγραφικό του πόνημα ακόμη με κριτικές μελέτες και δοκίμια γύρω από την αισθητική της μουσικής, της ποίησης και της λογοτεχνίας γενικότερα,με τον τίτλο ΕΚΗΒΟΛΟΣ ΛΟΓΟΣ,καθώς η συλλογή ΑΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΛΕΧΘΕΝΤΩΝ για το μεγάλο μας ποιητή ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΚΑΒΑΦΗ, ένα βιβλίο 400 σελίδων είναι υπό έκδοση.Tα τελευταία ανέκδοτα ποιητικά έργα του Τ.Φ είναι Ο ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΣ ΤΟΥ ΑΝΑΒΑΤΟΥ, μια συλλογή ποιημάτων και τραγουδιών για τη Χίο, μια κατάθεση με Κρητική ποίηση στην παλιά της τοπολαλιά και με τίτλο ΟΝΤΕ ΓΡΙΚΑΣ ΚΕΛΑΗΔΗΜΑ ΜΑΝΤΙΝΑΔΟΧΕΙΛΙΩΝΕ, καθώς και η οπερατική μεταγραφή του ΑΣΜΑΤΟΣ ΑΣΜΑΤΩΝ μέσα από το κείμενο της Παλαιάς διαθήκης,σε ελληνική μετάφραση των εβδομήκοντα. Ως λιμπρετίστας όπερας έχει καταθέσει τρεις αρχαιοπρεπείς του είδους, κατά σειρά ΝΟΣΤΟΣ (Κίρκη και Οδυσσέας),η ΣΜΙΛΗ ΤΗΣ ΑΦΡΟΔΙΤΗΣ και ΥΠΕΡΙΩΝ ΗΛΙΟΣ. Ο Τάκης Φάβιος που είναι λακωνικής, λέσβιας και μακρινής μικρασιάτικης καθώς και Κυθήριας καταγωγής, γεννήθηκε στον Πειραιά,ζει στην περιοχή Ακρόπολης κι εργάζεται τα τελευταία χρόνια ως δάσκαλος φωνητικής , δημιουργικής ποιητικής και στιχουργικής γραφής ,καθώς και ως παραγωγός πλήθους μουσικών, θεατρικών και ποιητικών δρώμενων. Για την αισθητική φυσιογνωμία του έργου του,θα μπορούσαμε να πούμε εν συντομία πως διαθέτοντας μια προσωπική μεταγλώσσα που ξαφνιάζει και φορτίζοντάς τη με το βιωματικό στοιχείο,το φιλοσοφικό στοχασμό,το υπερρεαλιστικό ονειρώδες,την κινηματογραφική αλληλουχία των εικόνων,τη μουσικότητα και τη λυρική έξοδο του κατά τόπους ματαιωμένου ερωτικού του ταξιδιού, μας δίνει μια ποίηση ολότητας, αναζητώντας μες στην αμφιθυμική, κατακερματισμένη φύση τα συγκοινωνούντα δοχεία που γεφυρώνουν την πανηδονιστική Διονυσιακή έκσταση με το Απολλώνιο κέντρο ισορροπίας...Μάλλον μιλάμε για μια ποίηση που παρ'ολο το κατά τόπους υποσυνείδητο ερήμην της μέσω της αυτόματης γραφής, αλλά και με αντίπαλο δέος το επεξεργασμένο φάσμα,μα και την αναζήτηση της παιδικής αυθεντικότητας,καταφέρνει να μας συγκινεί,να μας ενώνει σαν υπάρξεις και να μας σφιχταγκαλιάζει σαν μέλη μιας ανθρώπινης κοινότητας !
