Σήμερα στη στήλη "Στα βαθιά" έχω τη χαρά να υποδέχομαι τον λογοτέχνη από τη Λάρισα Αντώνη Περδικούλη. Ο καλεσμένος μου σπούδασε στη Σχολή Μονίμων Υπαξιωματικών κι υπηρέτησε ως στρατιωτικός. Από την εφηβεία του ως σήμερα έχει συνεργαστεί με πολλά λογοτεχνικά περιοδικά δημοσιεύοντας ποίηση και δοκίμια. Ασχολήθηκε με την απόδοση στα ελληνικά ρουμάνικης ποίησης. Έχει γράψει ύμνους για βυζαντινή μουσική. Έχει εκδώσει δέκα ποιητικές συλλογές και δέκα κριτικά κι αισθητικά δοκίμια για την ποίηση του Τάκη Βαρβιτσιώτη. Είναι υπό έκδοση τέσσερα ακόμη βιβλία του. Η ποίησή του είναι αφηγηματική, συμβολική, υπαρξιακή. Ο λόγος του είναι περίτεχνος, εύρωστος, γλαφυρός, συγκινητικός. Εκφράζεται με ολοζώντανες εικόνες και ηχηρές αλληγορίες. Εμπνέεται από τα εσωτερικά ερωτήματα, τις επιθυμίες, τα όνειρα, τις οικείες σχέσεις. Θα γνωρίσουμε δεκαοχτώ θαυμάσια ποιήματά του!
ΑΚΟΙΜΗΤΟΣ ΨΑΛΤΗΣ
Μνήμη Ρίζου Ζ., Ιεροψάλτη πρωτοκορυφαίου
Ασάλευτη ψυχή του αιθέρα
Ίσο τού ακοίμητου ψαλμού σου
Γλυκό ηχεί στα ουράνια πέρα
Πάρε απ’ το φως που ανθεί περίσσο
Κι απ’ το θρονί σου εκεί στον ήλιο
Στείλε μας πασχαλιά και μύρτο…
ΑΝΤΙΔΩΡΑ
Χάρισέ μου ένα λυχνάρι
Να σου χαρίσω μιαν αστραπή
Ταξίδεψέ με στην αυγή
Σεργιάνι να σε πάω στη γη
Μπες σ’ ένα κρύσταλλο χαράς
Να μπω σε μαγεμένο ρόδι
Να μας σύρει ο άνεμος ο ποταμός
Στο χάλασμα της ασημοβροχής
Ένα κρινένιο χέρι όλο θυμιάματα
Να μας λικνίσει μες στα σύννεφα
Η θάλασσα που σπαρταράει αρώματα
Να μας τυλίξει μολυβένια φύλλα…
Αντώνης Χρ. Περδικούλης
ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ, 2020
ΑΣΚΗΣΗ ΣΙΩΠΗΣ
Η σιωπή ξανάρχεται
Άγγιγμα ιερό
Ανοίγω
Πόρτες παράθυρα ψυχή
Να μπει με τα βασιλικά της
Να χορτάσει το κορμί
Ύπνο αρωματισμένο
Ύστερα απ’ τον αχαλίνωτο
Χορό της ποίησης…
Αντώνης Χρ. Περδικούλης
Αγυιά
ΑΣΠΑΣΜΟΣ (ΣΟΝΕΤΟ)
άγιες σκιές γονέων
Ματιά πληγή ύστερο χάδι
Άγγιγμα του αποχωρισμού
Γλυκές ψυχές μες στο σκοτάδι
Του θείου ανέμου, τ’ ουρανού
Από τα σπλάχνα της αβύσσου
Ασίκης τώρα θα σαλπάρει
Ήλιος αργυρωτός, φεγγάρι
Θα ξαναγεννηθούν, θυμήσου
Κι απ’ της μητέρας τ’ αχνοχείλι
Αβρή γαρδένια θε ν’ ανθίσει
Του χάρου το στοιχειό να σβήσει.
Έβγα πατέρα, στ’ ασφοδίλι,
Δες αστραπές, φως η αλάνα,
Βοά ανάστασης καμπάνα!..
ΓΑΛΑΖΙΟ ΦΩΣ
Μια φωνή
γυρνά μαυλιστική
σα χελιδόνι την άνοιξη
Μα πάνω απ’ όλα
ένα γαλάζιο φως
τοπίο εξοντωτικό
Η λάμψη της νιότης
να τρέχει ολόξανθη
στην απροσμάχητη ερημιά…
Αντώνης Χρ. Περδικούλης
ΘΛΙΨΗΣ ΤΡΟΠΑΙΑ
έκδοση easywriter 2015
ΓΕΜΙΖΕΙ Η ΜΕΡΑ ΣΟΥ ΓΑΡΔΕΝΙΕΣ
Γεμίζει η μέρα σου γαρδένιες
Ίσκιους καταχαρούμενων δέντρων
Αναστημένα τα όνειρα
Να’ παιρνες μιαν αυγή το δρόμο
Να ζέψεις λυγερή το αγέρι
Ανάλαφρη στην πεθυμιά μου…
Αντώνης Χρ. Περδικούλης
ΤΑ ΦΩΤΑ ΣΤΑ ΝΕΡΑ
εκδόσεις “ Διάνυσμα” , 2016
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΓΕΡΑΣ
Δεν είναι αγέρας η ψυχή
Έν’ αραχνιασμένο σύννεφο
Ή ένα πουλί που λαβώθηκε
Είναι αναπάντεχη θάλασσα
Σαν πενταπράσινο πετράδι
Γρανίτης στον πυθμένα της θλίψης
Σημαία βουτηγμένη σ’ ουρανό
Που ο ήλιος τρυπάει σα σφαίρα…
ΕΓΚΩΜΙΟ
Η σάρκα σου
ξανθιά λαμποκοπά
σαν το λεπτό χρυσάφι
του καλαμποκιού…
Η ΑΝΟΙΞΗ ΑΛΑΛΑΖΟΝΤΑΣ
Η Άνοιξη αλαλάζοντας
υφαίνει ανθούς
μαργώνει βλέμματα
κοπέλες γαλανές
μας σεργιανά στον μισεμό
στον πυρετό της νιότης..
Η Άνοιξη αλαλάζοντας
στα φωτεινά νερά
χρυσώνει παραμύθια
αηδόνια, λεμονιές
απλώνεται ως τον ουρανό
τρυπώνει στους φεγγίτες…
Αντώνης Χρ. Περδικούλης
συλλογή ΘΛΙΨΗΣ ΤΡΟΠΑΙΑ, 2015
ΚΟΙΤΑ ΤΟ ΦΩΣ
Κοίτα το φως λυτρωτικό
στέλνει μαρμαρυγές στη μέρα
στο σπίτι με τα πολλά παράθυρα
Ο άνεμος σιωπά αλυσοδένεται
ιστιοφόρος μέσα σε θροΐσματα
λιμπίζεται την ευτυχία ασώματη…
Αντώνης Χρ. Περδικούλης
από τη συλλογή “Θλίψης Τρόπαια”
ΜΑΤΑΙΟΤΗΣ
Απ’ το κατάρτι της αυγής
Ο νους μας σημαδεύει
Ένα βουνό ανήμερο
Που κατοικούν πουλιά
Πάνω στη μνήμη την τρελή
Θα πορευτεί το θέρος
Μ’ άυλο στίχο του γιαλού
Και ψεύτικο ουρανό…
Αντώνης Χρ. Περδικούλης
“ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ”
ΟΥΤ’ ΕΝΑ ΚΑΛΕΣΜΑ
Δεν υπάρχουν
σχέδια εκθαμβωτικά
γι’ αυτό το καλοκαίρι
σκυφτά πεύκα μεταναστεύουν
ήρωες βουλιάζουν στις σκιές
πια δεν καλοξυπνά
μήτε κι η θάλασσα
ούτε πουλιών ακούγεται
κανένας ασπασμός
μήτε κάλεσμα μήτε αχός
κάποιας φωτεινής θεοδοσίας…
ΠΙΣΩ ΑΠ' ΤΟΝ ΙΣΚΙΟ
Πίσω απ’ τον ίσκιο του μεσημεριού
Κοιμάται ασάλευτο ένα δέντρο
Με τ’ απολιθωμένα του πουλιά
Καλιγώνοντας τον άνεμο
Στέκει απάρθεν' η σιωπή
Τυλιγμένη το γαλάζιο φως
Πουθενά δεν τραγουδά ένα παιδί
Όλα μια πικρή σειρήνα τρένου
Έν' απροσμάχητο παραμύθι
Μια καμπάνα εσπερινή…
Αντώνης Χρ. Περδικούλης
ΘΛΙΨΗΣ ΤΡΟΠΑΙΑ, 2015
ΣΑΝ ΑΚΑΤΟΙΚΗΤΟ ΒΡΑΔΥ
Σαν ακατοίκητο βράδυ έλα, ψυχή
Να ημερέψεις σα πρόβατο σαν κρίνο
Στης φαντασίας τ’ άπιαστο μαγνάδι
Ατάραχη σαν τ’ αλατιού την τρυφεράδα
Να καλοπιάσεις τον φρουρό του ανέμου
Να δεις τι σβέλτη η σκέψη προχωράει…
Αντώνης Χρ. Περδικούλης
Αγυιά
Σ' ΕΝΑ ΚΟΣΜΟ ΑΛΛΟ
Σ' ένα κόσμο άλλο
Δίχως καημό γινάτι
Που τ' όνειρο δε γονατίζει
Η νύχτα θρυμματίζεται
Ήλιος χορταίνει τα βουνά
Κι άλλη φωνή μην είναι
Απ' του ζεστού καλοκαιριού
Την αρμυρή γαλήνη
Την τρυφεράδα του γιαλού
Να θρέφει την ψυχή μας…
Αντώνης Χρ. Περδικούλης
ΘΛΙΨΗΣ ΤΡΟΠΑΙΑ
2015
ΣΦΙΧΤΑΓΚΑΛΙΑΖΟΥΜΕ
Σφιχταγκαλιάζουμε τον θάνατο
στο αγαπημένο σώμα
που μας χώρεσε
στο αγέρωχο δέντρο
πού θρόισε τον ύπνο μας
στην πολύτροπη σιωπή
που χόρτασε τα χείλη μας…
Αντώνης Χρ. Περδικούλης
συλλογή ΤΑ ΦΩΤΑ ΣΤΑ ΝΕΡΑ
εκδόσεις “Διάνυσμα”. 2016
ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΣΟΝΕΤΟ
Κι αν απ’ το κύμα θα γλιτώσω
Του ανέμου η χάρη θα με στείλει
Σ’ ανήλιου τόπου τ’ ασφοδίλι
Σαν ερημίτης να σηκώσω
Τις πέτρες και τα γλαροφύκια
Όπου η ψυχή μοιρολογάει
Τις μέρες που’ φυγαν νογάει
Στης ειμαρμένης τ’ αρμυρίκια.
Όλ’ η ζωή θα γέρνει εμπρός μου
Αγκομαχώντας στ’ ανηφόρι
Τη μέρα Σίσσυφος του κόσμου
Τη νύχτα σ’ άθλιο βαπόρι.
Σαν το καντήλι θ’ αργοσβήνω
Άλλο τη φλόγα δε θα δίνω…
ΧΑΡΑ ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ
Η θάλασσα η αστραφτερή
Μας κοίταξε στα μάτια
Μεσημεριού πνοή
Στην αγκαλιά μας άφησε
Χάδια φιλιά κομμάτια
Κι εχάθη στη βουή
Μες στο βυθό της γίναμε
Λεπτή διάφανη μνήμη
Και δόξα των πουλιών
Απ’ την ψυχή μας άνθισε
Μεστή η χαρά τ’ ονείρου
Κι αφέθη των ωρών.
Αντώνης Χρ. Περδικούλης
Aγυιά
Βιογραφικό σημείωμα
Γεννήθηκε στην Αγυιά Λαρίσης το 1964. Πρωτοεμφανίστηκε στα Ελληνικά Γράμματα το 1980 , συνεργαζόμενος με τα περιοδικά τού καιρού του “Θεσσαλικό Ημερολόγιο”, “Θεσσαλική Εστία”, “ Ηπειρωτική Εστία” και την εφημερίδα “Αγιώτικα Νέα”. Αργότερα συνεργάστηκε με τα λογοτεχνικά περιοδικά “ Πνευματική Ζωή”, “ Φιλολογική Πρωτοχρονιά”, ”Πνευματική Λάρισα”, “Ελεύθερος Λόγος”, “Νέα Εστία”, “ Θρακικά Χρονικά”, την εφημερίδα τής Λάρισας “ Ελευθερία”κ.α., δημοσιεύοντας ποίηση και δοκίμιο, έως και σήμερα. Έχει γράψει και δημοσιεύσει δέκα κριτικά κι αισθητικά Δοκίμια για την Ποίηση του Τάκη Βαρβιτσιώτη, τού οποίου το έργο είναι μελετητής και κριτικός.
Εξέδωσε τα παρακάτω έργα, όλα ποιητικά:
-“Δέκα Φιλήματα για Συναυλία”, 1981
-”Αλισάχνη”, 1982
-”Γράμμα στον άνθρωπο από σταφύλι’, 1984
-”Ο ξανθός Αύγουστος και η Ηλέκτρα”, 1987
-”Απόψε ο Αίολος κοιμήθηκε νωρίς”, 1988
-”Ο Αναχωρητής”,2003
-”Αόρατος Ήλιος”, 2006
-”Θλίψης Τρόπαια”, 2015
-”Τα Φώτα στα Νερά”, 2016
- « Μεσονυκτικόν», 2020
Εν πλω έχει τα παρακάτω έργα:
-”Τετράδια με μπλε πανάρια”, Δοκίμια και Άρθρα
-”Ρουμάνοι Λυρικοί Ποιητές”, Απόδοση από την Ρουμανική..
-Γυάλινος Άνεμος, Ποίηση.
-Μαρτυρίες απ’ το Αντάρτικο. Αφηγήσεις του πατέρα μου-χρονικό.
