Μια από τις μεγαλύτερες απολαύσεις που μου έχει δώσει η δημιουργία του ιστότοπου ΕΝΝΕΠΕ ΜΟΥΣΑ , είναι πως σε καθημερινή βάση γνωρίζω σύγχρονους ποιητές και μελετώ σημερινά ποιήματα. Κάπως έτσι πέρυσι "συναντήθηκα" με τον ποιητή Οδυσσέα Νασιόπουλο, λάτρεψα την ποίησή του κι έκτοτε έχω παρουσιάσει αρκετές φορές τα αξιόλογα πονήματά του. Σήμερα έχω τη χαρά να παρουσιάζω δέκα πολύ όμορφα ποιήματά του.
Δελτίο ἐποχῆς
Δελτίο ἐποχῆς
νωχελικὰ σύννεφα
εἶπε, νὰ βρέξει
μα τὸ μετανιώνει,
εἶπε, νὰ κλάψει
μα τὸ πνίγει,
εἶπε, να μιλήσει
μα τι να κρύψει,
ὁξύθυμος ρυθμός
ἀνάδρομος επικοινωνία
ἥλιος ἀστάθεια,
δελτίο πόλεως,
κουρασμένες ἡθικές,
νεκροζώντανες ἱδεολογίες
στους τοίχους ξεβαμμένα συνθήματα
ἐπιθανάτιος βρόγχος,
φαντάσματα μνῆμες,
τελματωμένοι λογισμοί
τριγυρνοῦν σαν στοιχεία
κάνουν κατάληψη
κακόπιστους χαρακτῆρες
σὲ καλόγνωμα πρόσωπα,
παραφωνία τῶν λουλουδιών
σπᾶνε τὴν μονοτονία
τοῦ μοντόχρωμου οὐρανοῦ
τῆς γκρίζα πολιορκημένης πολιτείας.
Πέρασε ἡ ὥρα
Πέρασε ἡ ὥρα, ἀργοκύλησε ἡ μέρα
γοργό βήμα, κενός χρόνος,
ξημερώνει, ἀνατέλλει, ὁ ἥλιος βαριανασαίνει,
σκιερὸ φεγγάρι, νωχελικὴ συννεφιά,
ράθυμο συνήθειο, μεροδούλι μεροφάι,
μηχανικὲς κινήσεις, παράφρονες εἰδήσεις,
πέρασε ἡ ὥρα, πλάνη μέρα,
δίκτυα δεσμά, ἄνεργη σκέψη
ἄεργα μέλη, παράλυτη κοινωνία,
ὑπνωτισμένη λέξη, θυμωμένα αἰσθήματα,
τρομάζουν νὰ ποῦνε, ὅσα δεν εἶπανε ποτέ,
πέρασε ἡ ὥρα, περίεργη μέρα,
παράξενο βλέμμα δεν ξέρει, τι θέλει,
δεν ξέρει, τι κρύβει, δεν ξέρει, τι να ἐκφράσει,
μη καὶ χαρακτηριστεί δειλός ἤ φανατική φρεναπάτη,
δεν ξέρει, τι ἔχει ἤ μάλλον ξέρει
και ἀπλά περιμένει την ὕστατη ὥρα,
πέρασε ἡ ὥρα,
πέρασε ἡ ζωή.
Κατ’ οἶκον δεσμῶτες
Ἐντός, ἐκτός πραγματικότητα
ἐν ἀναμονή ὄνειρα,
νέοι ἧταν, γέρασαν προσδοκία
σύγχρονοι πολιορκημένοι
ἀνέβα, κατέβα τὰ σκαλιὰ
που πήγανε τὰ χρόνια,
ἔγκλειστη ρουτίνα τῶν ἀναμνήσεων,
παιδικὴ φωτογραφία,
χαμένη ἡλικία καταδικασμένου χρόνου,
μασκοφορᾶνε την ἐλπίδα
τι κρίμα, που ἀπέλπιδα δεν σε εἶδα,
φοβάται το ἄγγιγμα ἡ ἀγάπη;
Κι ἧσουν μια εἰκόνα
που ἔλαμπε πίσω ἀπ’ τὴν συννεφιά
στον ἤλιο, τὴν βροχή, τὸ δάκρυ,
μέχρι που ξημέρωσε γκρίζα ἐποχή,
ψάχνουμε τις λέξεις, νὰ δικαιολογήσουμε
μιαρὲς σκέψεις, πῶς καταλήξαμε
παγίδα μοναξιά;
Καὶ ξεσπᾶνε τῆς ψυχῆς
μᾶς τ’ ἀπωθημένα, τ’ ἀδικοφορεμένα,
σπάει τὰ τζάμια ἡ κατάθλιψη
παλιές πληγές που δεν ἔκλεισαν ποτέ,
στην ἀφορμή τοῦ κατ’ οἶκον δεσμώτη,
και ὕστερα ψάχνουν ἥλιο
στον χαλασμένο καιρό
καὶ βρίσκουν τρύπα στὸ κενό,
μα ποῖος εἶναι αὐτός που μᾶς
φιμώνει τὴν φωνή, καὶ δὲν μπορῶ,
ν’ ἀναπνεύσω λεύτερο οὐρανό;
Ἑλλήνων ἱστορίες
Ἱστορίες ἄλλες ἀς μην ποῦμε,
τόσο δαφνοστόλιστες εἶναι, μέσα μᾶς κυλοῦνε,
λάμπουν, τυφλώνουν τοὺς μικρούς,
την πιο τρανή μας ὥρα, αὐθόρμητα ξυπνάνε
σαν ὕψώσουν τὰ πολυαιώνια λάβαρα,
ὅπως τους πρέπει, ξανά μεγαλουργοῦνε,
Ἑλλήνων παιδιά,
ἱδεολογίες σκοτεινές, ἀς μην πλανευτοῦμε
στην σημασία τῆς σημαίας που βαστοῦμε
ὑπάρχει μόνο ὁ σκοπός τῆς λεύτερης ψυχῆς,
τυράννων κραυγές, κατάφορτα λοφία
διαταγές σφάξτε, κάψτε,
τῆς Ἑλλάδος τὰ παιδιά,
Στ’ ἀπέραντο γαλάζιο ἀς ταξιδέψουμε
πάνω και κάτω χαλκευμένος οὐρανός
τῆς γῆς ἀτελέσφορα χώματα ἱερά,
φιλέψαμε τὸν θάνατο πικρή ὑπερηφάνεια
και κρατήσαμε ἑνός λεπτού σιγή
σ’ ὅλους τους ὁρκισμένους, σ’ ὅλα
τὰ πεδία τοῦ αἵματός μας, που ἀφήσαν
τελευταία ρανίδα ἀνάσα λευτεριά,
τῶν Ἑλλήνων παιδιά,
σὲ δρόμο τραχύ περπατούνε,
σὲ θεούς και ἀνθρώπους δε προσκυνοῦνε,
μὲ μιὰ τοῦ λόγου δοξαριά,
μὲ μιὰ τῶν βημάτων βαρεία ἀνασεμιά,
τότε, τώρα καὶ ξανά ποῦ κοχλάζουν οἱ καιροί,
για βία κι αἶμα διψασμένοι,
τόσο ὅσο τῶν θνητῶν ὁφθαλμοί
ὡς τώρα δεν ξανάδαν, ἐγερθήτε
Ἑλλήνων παιδιά.
Μέρες τῶν ἀνέμων
Παρανοϊκές μέρες,
ἀποφορά στοιχειωμένου ἥλιου,
ὁχλαγωγία τοῦ δρόμου,
βαθιά ἀνησυχία τοῦ συνηθισμένου,
βολεμένες και ἀβόλευτες,
ἀπαίδευτες ζωές,
μικρές καὶ μεγάλες
μασκοφόρες δικτατορίες τῆς ὁθόνης,
ὁ κόσμος ζεῖ σ’ ὁφθαλμαπάτη σου εἶπα,
και θὰ ξυπνήσει μιαν μέρα ἀπότομα,
σκιερό ἐφιάλτη,
και θα ‘χει γύρω του,
ἄπλετο σκοτάδι.
Και συ μου 'δειχνες,
καταμεσής τῆς θάλασσας και οὐρανοῦ,
ἕνα φῶς σαν ξεχασμένη προσευχή,
το μόνο που μας εἶχε, ἀπομείνει.
Λάφυρα
Λάφυρα ταξίδια ποῦ ξέφτισαν,
ποῦ δὲν μέτρησαν,
τοῦ χρόνου ἐρείπια
ποῦ στοίχειωσαν,
ἀπ’ τὴν κόλαση,
στὸν παράδεισο, καὶ πάλι πίσω,
ἀντίγραφο τοῦ πραγματικοῦ
κόσμος τοῦ αἰσθητοῦ και ἀναίσθητου,
Λάφυρα κορμιά, ψυχὴ φωτιά
ἐδῶ θάνατος,
ἐδῶ δοκιμασία ζωή,
ὁ σώσων ἑαυτὸ σωθήτω
εἶπε, Κύριος Θεός,
και λόγῳ ἄλλο δὲν βαστᾶ,
λάθη διαδρομές,
σταθμοί σώματα,
και ἐκκωφαντικὲς σιωπές,
προορισμός λύτρωση.
Σχήματα
Πῶς τελικά προχωροῦμε
σὲ παράλληλους μαζί και ὄχι,
κι ἀνεβοκατεβαίνουμε
ἀδιάκοπα σύνορα ζωές,
κι ἀνηφορίζουμε ἐπιρροές
δίχρωμες φωνές,
ἀταίριαστες ἀγάπη,
πῶς στήνουμε κόσμους μαζί κι ὄχι,
ἀνοιγοκλείνουμε κύκλους
πανσέληνους, τῶν ἄλλων σκιές,
ἄστοχες ἐπιλογές,
πῶς γαρ, μᾶς ἔγινε ἡ ἐξουσία τους
σχήμα ἀνεφάρμοστο, ἀπρόσιτο
κι ἄτοπο ὁμόνοια,
πῶς ὅ,τι βλέπεις εἶναι καλοστημένη
ἀπάτη, κόσμος φτιαγμένος
ἀπ’ ἀόρατα δεσμά,
κι ὅ, τι νιώθεις εἶναι ἡ οὐσία,
πῶς πλανιέται στον ἀχό τῆς μέρας
μια ἐκκωφαντική σιωπή,
πῶς τριγυρνάει ἀνάμεσά μας
ἀέρας θανατικό, κι ὁποῖον ἐπιλέξει,
πῶς το κάποτε θα ἐλευθερωθοῦμε
μαζί και ὄχι ἔγινε πότε
κι τὸ πότε κατέληξε ποτέ,
πῶς θέλει αὐταπάρνηση πολύ,
θυσία σοβαρή ἡ πάλη για ἐλευθερία.
Ψυχή τοῦ κόσμου
Στὸ τυχαίο δὲν πᾶς ἀνώφελα
κάτι ἀξεχώριστο σε ὁδηγεῖ
κάτι ἀξεδιάκριτο καθαρὴ λογική,
μέχρι νὰ το ἀντικρίσεις οὐσία κι ἀφορμή,
ἔχεις κάτι το ἀκαθόριστο στὸ βλέμμα,
μα ἐγώ σὲ γνωρίζω ἀπ’ τὰ παλιά,
ἀπ’ τὰ πρωτινά σου πτερά
ἀπ’ τὰ τότε τῶν αἰώνων ἄυλα μέρη,
στις ἀλλαγές καὶ μεταλλαγές
ἀπ’ τα ἀληθινὰ στὰ ψεύτικα σώματα
ψυχή τοῦ κόσμου ἀθάνατη σὲ διακρίνω,
ὅ, τι ἀναπνέεις, το ἐμπεριέχεις
τὸ ντύνεσαι γῆ, θάλασσα και οὐρανό,
τὸ μετασχηματίζεις μορφές κι ὅψεις
σ’ ὅλες τις διαστάσεις δημιουργία,
ἔχεις μια βαθιά λάμψη στὸ βλέμμα
τόσο παλιά ὅσο κι ἡ πέτρα που χτίζει
τὰ βουνά, τόσο ἀρχαία ὅσο το
ἄσπιλο φῶς ποῦ ταξιδεύει,
τόσο εὔθραυστη μα συνάμα τόσο
παντοδύναμη, ἐκπέφτει δεσμά,
ἀπελεθερώνεται θείο ἔρωτα,
ψυχή τοῦ κόσμου σε ὑπάρχω.
Φωτογραφία ἐραστῶν
Με βλέπεις ἀπὸ μακριά
ὑπάρχω, δεν ὑπάρχεις
ὑπάρχεις, δεν ὑπάρχω
με βλέπω ἀπό μακριά,
σε βλέπω ἀπὸ φωτογραφία
εἰκόνα ὁμιλοῦσα
γεμάτη συναίσθημα
στὸ κάποτε τῶν ἡμερῶν,
θλίψης ἤ εὐτυχίας ἀναλογία
σαν την κάνεις
ἀσπρόμαυρη ἤ ἔγχρωμη,
ἔτσι λογιούνται οἱ παλιές
ἀγάπες, εἶπες,
ὀνόματα φωτογραφίες ἐραστῶν,
στο ἄλμπουμ χαμένοι ἔρωτες.
Νὰ μᾶς θυμάσαι
Θὰ μᾶς θυμάσαι· το ὁρκίστηκες,
το ὁρκιστήκαμε, ἐδῶ πλάι στῆς ἀκρογιαλιᾶς
τὰ μαύρα βράχια,
νὰ μὲ θυμάσαι, το ὁρκίστηκα,
το ὁρκιστήκαμε, ἐδῶ στην εἰκόνα που γράψαμε
μὲ φῶς το τῆς ἀγάπης μας το μαζί
μέχρι ὕστατη ἀνάσα,
μέχρι τὸ βαθὺ βυθό ἀπώλεια,
μέχρι νὰ πνιγοῦμε θάλασσα φωτιά
λάσπη ἀπελπισία,
θα μὲ θυμάσαι· το ὑποσχέθηκες,
το ὑποσχεθήκαμε, ὅταν βάλαμε το εὐλογημένο
στεφάνι, φιλήσαμε τὰ παιδιά στὸ μέτωπο
πριν πέσουνε για ὕπνο ἀξύπνητο
θα μας θυμάσαι,
πως σ’ ἀγάπησα, πῶς σ’ ἀγαπῶ,
θα μᾶς θυμάσαι, ὅτι δεν πεθάναμε ἄδικα
για ἕνα καλύτερο κόσμο,
για ἕνα χαμένο ὄνειρο, ἔτσι δεν μου ἔλεγες,
και ὁ κόσμος, μας σκότωσε,
ἔγινε στάχτη και μας ἔθαψε,
για νὰ βλαστήσει ἡ ἀγάπη στὸ κόσμο.
Βιογραφικό σημείωμα
Ὁ Ὁδυσσέας Νασιόπουλος γεννήθηκε το 1982, σ’ ἕνα ὁρεινό χωριό τῆς ἐπαρχίας Καλαμπάκας-Τρικάλων, ὀνόματι Κακοπλεύρι. Μαθήτευσε στὴν Καλαμπάκα, οἱ σπουδές του στο Τ.Ε.Ι. Κοζάνης Ἡλεκτρολογία, ἔμελλαν νὰ μείνουν ἀνολοκλήρωτες, λόγῳ δυσμενών οικονομικῶν συγκυριῶν, και στροφῆς του προς τὸ γράψιμο, και δη πρωτίστως τὴν ποίηση, διήγημα. Ἡ ἀδιάλειπτη καὶ συνεχής μελέτη τῶν ἀρχαίων Ἑλληνικῶν, τὸ διάβασμα και ὄχι μόνο, τὸν βοήθησαν, ὡς προς τὴν βελτίωση τοῦ τρόπου γραφῆς. Ἕχει συμμετάσχει σὲ πλῆθος λογοτεχνικῶν διαγωνισμῶν διεθνούς καὶ πανελλήνιας ἐμβέλειας ἀποσπώντας πολλά βραβεία, ἐπαίνους, τιμητικές διακρίσεις, ὅπως καὶ συμμετοχές σὲ ποιητικές ἀνθολογίες καὶ Καλλιτεχνικά ἡμερολόγια. Ἔχει εκδώσει δύο συλλογές την «Ματαιοπονία», ὡς ἀποτέλεσμα, Α' Βραβείου Πανθεσσαλικοῦ λογοτεχνικοῦ διαγωνισμοῦ τῶν Ἑκδόσεων Ἧρα Ἕκδοτική το 2012, Βόλος. Και την «Πάλη για ἤλιο» ἡ ὁποία συμπληρώνεται ἀπό φωτογραφίες. Πρότυπες Ἑκδόσεις Πηγή, Θεσσαλονίκη 2016. Ζεῖ καὶ δημιουργεῖ στὰ Τρίκαλα, ἐνῶ παράλληλα βοηθάει στην οἰκογενειακή ἐπιχείρηση Ἁρτοποιείο. Ἑπίσης, μεταξύ ἄλλων συμμετέχει σὲ θεατρικές ὁμάδες τοῦ δημοτικοῦ θεάτρου Τρικάλων, και χορευτικούς συλλόγους.
Οι διακρίσεις μου:
- Α’ Βραβείο και μετάλλιο στον Πανθεσσαλικό λογοτεχνικό διαγωνισμό των Εκδόσεων Ήρα Εκδοτική στο Βόλο, και έκδοση της πρώτης μου ποιητικής συλλογής, με τίτλο «Ματαιοπονία», 2012.
- Α’ Βραβείο στον 4ο Διεθνή Λογοτεχνικό διαγωνισμό του Ε.Π.Ο.Κ. (Ελληνικός Πολιτιστικός Όμιλος Κυπρίων Ελλάδος), σε τρία διαφορετικά θέματα, 2012-2013.
- Β’ Βραβείο στον 1ο λογοτεχνικό διαγωνισμό του Συλλόγου Ανατολικής Ρωμυλίας στο Βόλο, με θέμα «Προσφυγιά», Μάιος 2012.
- Δ’ Βραβείο στον Πανελλήνιο λογοτεχνικό διαγωνισμό του Πειραϊκού συνδέσμου και περιοδικού Μανδραγόρας 2013.
- Β’ Βραβείο (ποίηση) και Γ’ Βραβείο (ποίηση) και Γ’ Βραβείο( στίχος) στον 9ο Διαγωνισμό Ποίησης και στίχου του Ωδείου Φουντούλη (Κέντρο Διεθνών Μουσικών Σπουδών) στον Βόλο, 2014.
- Βραβείο Στησιχόρου, στον Δ΄ Παγκόσμιο Ποιητικό διαγωνισμό, με θέμα, «Ο λόγος ο Ελληνικός, φως της Οικουμένης», της Αμφικτυονίας Ελληνισμού 2014.
- Βραβείο «Παρθενών», στον Ε΄ Παγκόσμιο Ποιητικό διαγωνισμό με θέμα «Αρχαίο Ελληνικό Μεγαλείο» (Παρθενών, Δίον, Βεργίνα, Δελφοί, Αμφίπολη, Κνωσσός, Ολυμπία κ.λ.π.). Αμφικτυονία Ελληνισμού, 2015.
-Έπαινος στον 1ο Διεθνή λογοτεχνικό διαγωνισμό της μη κερδοσκοπικής εταιρείας «Διοτίμα και Μούσες», στην ποίηση με θέμα την «Αγάπη». Βόλος 2010.
-Έπαινος στον λογοτεχνικό διαγωνισμό «Σαλαμίνια 2011», με θέμα την «Ναυμαχία της Σαλαμίνας», ποίηση.
-Έπαινος στον Διεθνή λογοτεχνικό διαγωνισμό της Αμφικτυονίας Ελληνισμού, με θέμα «Αρχαίο πνεύμα αθάνατο! Επιτεύγματα των Ελλήνων-Μήνυμα πολιτισμού και συνύπαρξης», ποίηση, Θεσσαλονίκη 2011.
- Έπαινος στον 12ο Ετήσιο λογοτεχνικό διαγωνισμὸ του λογοτεχνικού περιοδικού «Κελαινώ», με θέμα «Αχ πατρίδα μου», 2012
-Τιμητική Διάκριση, στο 6ο Πανελλήνιο Φεστιβάλ Ποίησης στη Λάρισα, 2010,
-Τιμητική Διάκριση, στον 3ο Διεθνή λογοτεχνικό διαγωνισμὸ Ε.Π.Ο.Κ (Ελληνικός Πολιτιστικός Όμιλος Κυπριών Ελλάδος), με θέμα «Ἀμμόχωστος-Βασιλεύουσα», ποίηση, 2011.
- Τιμητική Διάκριση στον 1ο λογοτεχνικό διαγωνισμό Πελασγίας Φθιώτιδας, με θέμα «Αχιλλέας», 2012.
- Τιμητική Διάκριση, στον 1ο Διεθνή λογοτεχνικό διαγωνισμό τις UNESCO Ζακύνθου, Κεφαλληνίας και νήσων, με θέμα «Μια ὡδή στον Διον. Σολωμό. Ὁκτώβριος 2016.
Συμμετοχές:
-Σε ανθολόγια ποιημάτων, με θέμα «Ιερή Θεσσαλονίκη», 2011, εκδόσεις iwriter.
- Σε ανθολογίες ποιημάτων, διακριθέντων λογοτεχνικών διαγωνισμών της Αμφικτιονίας Ελληνισμού τα έτη 2014, 2015 διαδοχικά.
- Σε ανθολογία τις UNESCO τεχνών, λόγου και Επιστημών Ελλάδος με τίτλο «Σύγχρονοι Έλληνες Ποιητές», 2015.
- Σε συλλογή διηγημάτων, αποτέλεσμα διάκρισης λογοτεχνικού διαγωνισμού του εκδοτικού οίκου iWriter, με θέμα «Μάγισσες της Θεσσαλίας», 2016.
-Σε ανθολογία ποιημάτων «Ψηφίδες λόγου», μόνο σε e-book, εκδόσεις Αρχίγραμμα, ποιήματα από την συλλογή μου «Ματαιοπονία», 2016.
-Σε ανθολόγια «ιστορίες μπονσάι», μικρές ιστορίες επιλεγμένες από τοβιβλίο.net. 2016
-Σε ποιητικά ημερολόγια:
2013 «εποχές» συλλογικό, αποτέλεσμα διάκρισης τοῦ λογοτεχνικού ιστότοπου www.eyelands.gr ,2014 «Έρως κρίση» συλλογικό αποτέλεσμα διάκρισης λογοτεχνικοῦ διαγωνισμού του ιστότοπου www.eyelands.gr ,2015-2016 διαδοχικά στα καλλιτεχνικά ημερολόγια του λογοτεχνικού ιστότοπου τοβιβλίο.net… 2016-2017 στο καλλιτεχνικό ημερολόγιο του βιβλίου.net. , στην ανθολογία ερωτικών ποιημάτων, λογοτεχνικό ημερολόγιο «Αχ Έρωτα», από τις Εκδόσεις Βεργίνα.
