Στη στήλη "Στα βαθιά" φιλοξενώ σήμερα τον ποιητή από την Κύπρο Κωνσταντίνο Παπαγεωργίου.Είναι ψυχοθεραπευτής,επιμορφωτής ενηλίκων, θεατροθεραπευτής, δάσκαλος της γενικής και ειδικής αγωγής. Ασχολείται με την επιμόρφωση εκπαιδευτικών. Έχει εκδώσει δυο ποιητικές συλλογές.Η πρώτη,που τιτλοφορείται "Οι Πέντε Εποχές",ήταν στη βραχεία λίστα βραβείου Γιάννη Βαρβέρη για Πρωτοεμφανιζόμενο ποιητή. Η δεύτερη, με τον τίτλο "Υπερκαινοφανής," ήταν στη βραχεία λίστα Κρατικού Βραβείου Ποίησης Κύπρου.Για την ανέκδοτη ποιητική του συλλογή «Καρτ ποστάλ που δεν έστειλα» τιμήθηκε το 2019 από την Ένωση Λογοτεχνών Κύπρου με βραβείο Νέου Ποιητή.Ποιήματά του έχουν συμπεριληφθεί σε ανθολογίες.Έχει συμμετάσχει σε λογοτεχνικά φεστιβάλ στην Ελλάδα, την Κύπρο και το εξωτερικό. Η ποίησή του είναι ευαίσθητη,αφτιασίδωτη και τολμηρή. Τον απασχολεί περισσότερο το κοινωνικό πεδίο κι όχι τόσο ο προσωπικός κήπος του κάθε ανθρώπου,παρά μόνο ως μέρος του όλου. Η πένα του καταγράφει την προσφυγιά,τον πόλεμο,τις δυσκολίες της καθημερινότητας,τον έρωτα,τις σχέσεις.Εμπνέεται συχνά από μορφές μύθων και παραμυθιών,εντάσσοντάς τες στο σήμερα κι αναδεικνύοντάς τες σε σύμβολα.Ο λόγος του είναι στακάτος και ψυχωμένος. Η γραφή του είναι σμιλεμένη, με γοητευτικά ευρήματα και χτυπητές εικόνες. Θα συναντηθούμε μαζί του μέσα από δέκα ξεχωριστά ποιήματά του!
Οι τρεις περιβολές του έρωτα
Ι. ΤΑ ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ ΡΟΥΧΑ ΤΟΥ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑ
Στην αρχή κυκλοφορούσα στους δρόμους σου γυμνός
επειδή μ’ έπεισες πως τα καινούρια ρούχα μου ήταν πανέμορφα.
Έτσι εγώ κράτησα μακριά
εγκράτεια κι ενδύματα.
Όλοι έλεγαν:
«Καλέ, αυτός κυκλοφορεί χωρίς προφύλαξη.
Δεν ξέρει πως αργά ή γρήγορα
η έλλειψη προφυλακτικού οδηγεί στην κυοφορία πόνου;».
Όπερ και εγένετο.
ΙΙ. Η ΚΟΙΜΩΜΕΝΗ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΑ
Όταν εκλείψει η γοητεία
μένει η απογοητεία
άλλως γνωστή ως απογοήτευση.
Ένδυμα που παύεις πια να φορείς
περιβολή που μόνο οι ερωτευμένοι μπορούν να βλέπουν
κι όταν ο έρωτας χαθεί
απομένεις ρακένδυτος με την απογοητεία.
Πού στο καλό πηγαίνει η περιβολή του έρωτα
σε ποια χωματερή κείτεται να πάω να την περισυλλέξω.
Θέλω ξανά να φορέσω τα ρούχα
που υφαίνονται στον αργαλειό του έρωτα
Μα να μην με τσιμπήσει ποτέ ξανά
τ’ αδράχτι.
ΙΙΙ. ΠΗΝΕΛΟΠΗ
Κάποιοι άλλοι έλεγαν
πως ήσουν το κέντημά μου,
εγώ πεπειραμένος υφαντής
γύριζα καλά της αγάπης το ροδάνι
αργά ή γρήγορα θα σε ολοκλήρωνα.
Ήσουν το κέντημά μου.
Κάθε βράδυ όμως
εσύ ξηλωνόσουν στα μουλωχτά
γινόσουν ξανά κλωστή
περνιόσουν γύρω από το λαιμό μου
κι εγώ έλεγα:
«Έτσι είναι αυτά τα πράγματα
θέλει κόπο πολύ μέχρι
να κεντηθεί η αγάπη».
Όλοι οι μνηστήρες στο μεταξύ βαρέθηκαν κι έφυγαν
κι εσύ δεν έλεγες να επισκεφτείς
ποτέ σου
μέσα μου
την Ιθάκη.
Performance στο Open Mic Night 25, Summer 2020
https://fb.watch/2sDrp6zW1Q/
…………………………………………………………
Χελιδόνια
Οι μετανάστες μαζεύονται
τ’ απογεύματα
στο γήπεδο απέναντι
και παίζουν σα μικρά παιδιά.
Δεν ξεχωρίζω το παιγνίδι τους.
Κρίκετ, ράγκμπι ή μπέιζμπολ;
Δεν ξεχωρίζω τη χώρα καταγωγής τους.
Σρι Λάνκα, Μπαγκλαντές ή Ινδία;
Δεν ξεχωρίζω το καθεστώς παραμονής τους.
Οικονομικοί, παράνομοι ή αιτούντες άσυλο;
Το μόνο σίγουρο είναι πως το παιγνίδι τους
σηματοδοτεί τον ερχομό της Άνοιξης.
Ανθολογία Νέων Κύπριων Ποιητών (επιμέλεια Λευτέρης Παπαλεοντίου, εκδόσεις Βακχικόν, 2018)
…………………………………………………………
Θαλασσοταραχή
Η κυρα-Ελένη
κι εγώ, το παιδί των έξι χρόνων
δυο μέτρα απόσταση
κι ανάμεσά μας η θάλασσα
που μαθαίνω να κολυμπάω.
Πώς να βυθιστώ
όταν με περιμένει
μ’ αγκαλιά ορθάνοικτη.
Αυτή η γυναίκα
αν ήθελε
θα με δίδασκε ακόμα
και πως να περπατάω
πάνω στη θάλασσα.
Και τώρα που μεγάλωσα τόσο
περνώ κάποτε από την παλιά γειτονιά
λέω να της κτυπήσω
να ρωτήσω αν μπορεί να διδάξει κολύμβηση
και σ’ άλλους
που πρέπει οπωσδήποτε να μάθουν
αλλιώς πνίγονται
και το παθαίνουν καθημερινά
απ’ ότι λεν οι ειδήσεις.
Εγώ αγόρι μου δεν είμαι η Κιβωτός του Κόσμου!
Χοντρέλω μεν, αλλά δεν χωράω όλο τον κοσμάκη.
Μια απλή ράπτρια ήμουνα.
Αποτάθου στις Βρυξέλλες.
Άλλες μέρες κοντοστέκομαι
λέω να της κτυπήσω
να δω αν μπορεί να μου κάνει ακόμα ένα μάθημα
επειδή άλλο η θάλασσα
κι άλλο η θαλασσοταραχή των ανθρώπων.
Δεν με προετοίμασε για κάτι τέτοια
και τώρα πνίγομαι, πώς να το κάνουμε.
Τέρμα τα δράματα αγόρι μου.
Μια χαρά γερός και κραταιός είσαι.
Λογικό να σου κόβεται κάποτε η ανάσα.
Εσύ, αγόρι μου, δεν είσαι απ’ αυτούς που πνίγονται.
Μην μυξοκλαίς για λίγη αναμπουμπούλα.
Πάλι δε κτύπησα την πόρτα της κυρα-Ελένης.
Πάλι ντράπηκα να φανώ αδύναμος στα μάτια της.
Εγώ που είμαι
κατά τα λεγόμενά της
ο πιο δεινός κολυμβητής απ’ όλους.
Οι νεότεροι Κύπριοι ποιητές & ποιήτριες, 1981-2001 (επιμέλεια Αλεξάνδρα Ζαμπά, εκδόσεις Αρμίδα, 2020)
…………………………………………………………
Κήτος
Όταν συμβαίνουν διάφορα
όταν τα πράγματα δεν πάνε κατ’ ευχήν
αυτό εκεί γλείφει τα χείλη του
γιατί τροφή του είναι ο πόνος.
Αν πω καμιά φορά να το αγνοήσω
με τρώει κι εμένα τον ίδιο
άμα λάχει.
Τρεις μέρες και τρεις νύκτες θα διανυχτερεύσω
στην κοιλιά του Ποιήματος
κι έπειτα θα με φτύσει.
Έπειτα θα γυρίσω τον κόσμο
για να γίνω Ιεραπόστολος της Ποίησης.
Λαίμαργα (επιμέλεια Μαρία Τζιαούρη-Χίλμερ, εκδόσεις Ακτίς, 2018)
…………………………………………………………
Σχέδια
Η πόλη πήρε εξιτήριο. Τα μυρμήγκια στριμωγμένα στις φωλιές. Εναποθέτουν σποράκι-σποράκι τον πανικό.Αν είσαι τυχερή, μπορεί να δεις μία σχεδία να πλέει χωρίς πανί πάνω στην άσφαλτο της πόλης. Όλα τα σπίτια συνδέονται μαζί της. Συγκρατεί και συγκροτεί όλες τις κλωστές που εξέχουν και που ψάχνουν να περαστούν μέσα από την ίδια αδιόρατη τρύπα της η οποία υπήρχε ανέκαθεν. Οι κάτοικοι δεν το ξέρουν ακόμη,αλλά όταν οι κλωστές μπλέκονται, φτιάχνουν το πανί της. Μα είναι νωρίς για τέτοια σχέδια. Πότε πότε ακούγονται ριπές ειδήσεων. Κι ο ποιητής σκέφτεται απλώς τον ρύπο που βγάζει αυτό το αχρείαστο ποίημα.
100 λέξεις σε 100 ώρες για τη Σχεδία (Ξανθή-Τζένη Κατσαρή-Βαφειάδη, Σπύρος Κιοσσές, Χάρης Μιχαλόπουλος, Φωτεινή Ναούμ, εκδόσεις Παρατηρητής της Θράκης, 2020)
…………………………………………………………
Άτιτλο
Μέρες τώρα
προσποιούμαι πως έχω πεθάνει
ελπίζοντας να με ψάξεις
ή έστω να με θάψεις
Οι Πέντε Εποχές (εκδόσεις Μελάνι, 2012)
…………………………………………………………
Πολιτικά δωμάτια
Όλο το βράδυ ξιφομαχούμε
επειδή πώς να χωρέσω στο ίδιο κρεβάτι
μ’ αυτούς τους κυρίους: 1. Εθνικισμός
2. Ρατσισμός
3.Εξτρεμισμός
Κι όταν αφήσουμε τα ξίφη κάτω
παίρνουμε το πιστόλι
να παίξουμε ρουλέτα ρώσικη.
Ίσως αυτή η σφαίρα
να έχει κατασκευαστεί στη γιάφκα σας
και ο επόμενος στόχος της να ‘ναι
το ανθρωπιστικό, το ανθρωποκεντρικό,
το ανθρώπινο, το πανανθρώπινο.
Στα σίγουρα πάντως μια λέξη παράγωγη της λέξης «άνθρωπος».
Ή ένας άνθρωπος.
Τι περίεργος τύπος μού ‘λαχε νυχτιάτικα.
Μπάτε σκύλοι αλέστε.
Peace και λοιπές αηδίες, είπες.
Η σφαίρα κολλάει για μια στιγμή αναποφάσιστη
στον ενδιά . μεσο χώρο
και είναι ολοκάθαρο πως απέχουμε όσο δύο διαφορετικά είδη.
Οι τοίχοι βουίζουν πανικόβλητοι να σε διώξω.
Το ταβάνι σοβαντίζει το κρεβάτι να μην ξαπλώσεις.
Παρακαλώ πέρασε έξω!
Η κρεβατοκάμαρά μου είναι πολιτικός χώρος!
Αυτό έλεγα να σου πω.
Αλλά προς μεγάλη μου έκπληξη
μόλις χρύσισε η αυγή
πούλησα το σώμα μου στον διάβολο.
Ξύπνησα σε μια χώρα (επιμέλεια Μάνια Μεζίτη, εκδόσεις Ρόζα Λούξεμπουργκ Ελλάδας, 2019)
Ερμηνεία στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Poetry Slam, Δεκέμβρης 2018, Βουδαπέστη
https://www.youtube.com
…………………………………………………………
Κρυπτονίτης
Καρναβάλι.
Μπορώ να μεταμφιεστώ σ’ ό,τι θέλω.
Γιατί όχι Σούπερμαν!
Μετά το τρελό γλέντι
στήνω καρτέρι έξω απ’ το σπίτι σου
για κατασκοπεία.
Nα τα μας!
Καταφθάνουν τα πιτσουνάκια!
Λέω να εκτοξευθώ πάραυτα σ’ άλλον πλανήτη
μ’ αυτή η έρμη η κάπα μου
δεν είναι αεριοπροωθούμενη.
Μπαίνετε στο σπίτι κρατώντας χεράκια.
(Τι ρομαντικό!)
Από στιγμή σε στιγμή
θα σας ακούσω να πηδιέστε.
Λέω να τον βγάλω έξω
να ‘παιζα
με μουσική υπόκρουση
τους ήχους των ηδονών σου.
Μα νέκρα στ’ αχαμνά μου.
Είναι ν’ αναρωτιέμαι;
Οι φλέβες που καυλώνουν τον πούτσο μου
περνούν πρώτα απ’ την καρδιά μου.
Ηλεκτρονικό περιοδικό Θράκα, 30/6/2020
…………………………………………………………
Σ’ ένα συνοριακό σταθμό
Στα σύνορα Σερβίας-Βουλγαρίας
το λεωφορείο παύεται·
οι επιβαίνοντες κατεβαίνουν
να καταμετρηθούν
και να επιδείξουν τα νόμιμα έγγραφά τους.
Οι φρουροί χίλια μάτια
κι άλλα τόσα οι κάμερες ασφαλείας.
Λοιπόν,
πώς θα περάσει ο πολυμήχανος Κανένας;
Ο αστυνομικός με κοιτάζει με το μισό του·
χαμογελάω να μην καταλάβει
τι κουβαλάω λαθραία στο μυαλό μου.
Στο τελευταίο μου ταξίδι στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό
κοίταζα ολημερίς τη Γη από ύψος τετρακοσίων χιλιομέτρων
και σας διαβεβαιώ ότι τούτα τα σύνορα δεν φαίνονταν καθόλου.
Καρτ-ποστάλ που δεν έστειλα, 2019 (Βραβείο Ποίησης Νέου Ποιητή – Ένωση Λογοτεχνών Κύπρου)
…………………………………………………………
Εγκατάλειψη
Ξύπνησαν στις πέντε.
Έκαναν έρωτα.
Εκείνος θα ‘φευγε για τον πόλεμο.
Δεν γύρισε.
(1941)
Ξύπνησα στις πέντε.
Ήθελα να γράψω.
Είχα μισή ώρα μέχρι το εωθινό.
Δεν έγραψα.
(1999)
Ξυπνήσαμε στις πέντε.
Κάναμε έρωτα.
Εσύ θα 'φευγες για τη δουλειά.
Δεν επέστρεψες.
(2006)
Ξύπνησα στις πέντε.
Είχα να πακετάρω και να ‘ρθω.
Θα ‘βγαινες απ’ το νοσοκομείο.
Δεν πρόλαβα.
(2016)
Υπερκαινοφανής (εκδόσεις Μελάνι, 2017)
Βιογραφικό σημείωμα
Γεννήθηκε στην Κύπρο το 1981. Έχει εκδώσει δύο ποιητικές συλλογές: «Υπερκαινοφανής», Μελάνι, 2017 (βραχεία λίστα Κρατικού Βραβείου Ποίησης Κύπρου) και «Οι Πέντε Εποχές», Μελάνι, 2012 (βραχεία λίστα βραβείου Γιάννη Βαρβέρη για Πρωτοεμφανιζόμενο Ποιητή). Το 2019 βραβεύτηκε από την Ένωση Λογοτεχνών Κύπρου με βραβείο Νέου Ποιητή για την ανέκδοτη ποιητική συλλογή του «Καρτ ποστάλ που δεν έστειλα».
Έχει εκπροσωπήσει την Κύπρο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Poetry Slam (Βουδαπέστη, 2018) λόγω της διάκρισής του στο 2ο International Poetry Slam Κύπρου. Έχει συμμετάσχει στην 8η Λογοτεχνική Σκηνή (περιοδικό Εντευκτήριο, Θεσσαλονίκη, 2019) καθώς και στο Φεστιβάλ Λογοτεχνικού Περφόρμανς της 17ης Διεθνούς Έκθεσης Βιβλίου Θεσσαλονίκης (2020). https://www.thessalonikibookfair.gr
Είναι ο εκπρόσωπος της Κύπρου στη λογοτεχνική πλατφόρμα ανερχόμενων Ευρωπαίων ποιητών Versopolis https://www.versopolis-poetry.com
Έχει συμμετάσχει σε λογοτεχνικά φεστιβάλ στην Κύπρο και το εξωτερικό όπως: What’s the point of poetry? (Φεστιβάλ Ποίησης Βερολίνου, 2013), CROWD Omnibus Reading Tour (Σερβία και Βουλγαρία, 2016), «Σαρδάμ: η λογοτεχνία αλλιώς» (2013, 2019), 4ο Διεθνές φεστιβάλ «Εις γην Εναλίαν Κύπρο» (Ιδεόγραμμα, 2019) κ.α.Ποιήματά του περιλαμβάνονται σε διάφορες ανθολογίες όπως: Ανθολογία Κυπριακής Ποίησης 1960-2018 (επιμ. Χριστοδουλίδης & Νικολαΐδης, εκδ. Κύμα, 2018), Ανθολογία Νέων Κυπρίων Ποιητών (επιμ. Παπαλεοντίου, εκδ. Βακχικόν, 2018), Λαίμαργα (επιμ. Τζιαούρη-Χίλμερ, εκδ. Ακτίς, 2018), Ξύπνησα σε μια χώρα (επιμ. Μεζίτη, εκδ. Ρόζα Λούξεμπουργκ Ελλάδας, 2019), 100 λέξεις σε 100 ώρες (Παρατηρητής της Θράκης, 2020), Οι νεότεροι: Κύπριοι ποιητές και ποιήτριες, 1981-2001 (Αρμίδα, 2020).Είναι ψυχοθεραπευτής, επιμορφωτής ενηλίκων, θεατροθεραπευτής, δάσκαλος και ειδικός δάσκαλος κι εργάζεται στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο Κύπρου στον τομέα επιμόρφωσης εκπαιδευτικών για την πρόληψη και αντιμετώπιση της ενδοσχολικής βίας, του ρατσισμού, του εκφοβισμού, των συγκρούσεων και της παραβατικότητας.
