Σήμερα στη στήλη "Στα βαθιά" έχω προσκαλέσει τον ποιητή Δημήτρη Μούχα. Ο καλεσμένος μου ασχολείται με την εσωτερική φιλοσοφία. Αγαπά τον Σωκράτη και τον θεωρεί μεγάλο δάσκαλο. Αφομοιώνει όσα διαβάζει με τον δικό του τρόπο, γι' αυτό η ποίησή του έχει αυθεντικότητα και ατομικό αποτύπωμα. Δικά του ποιήματα και φιλοσοφικά άρθρα έχουν φιλοξενηθεί στον ηλεκτρονικό τύπο και σε συλλογικές ποιητικές εργασίες. Έχει εκδώσει δυο ποιητικές συλλογές. Η ποίησή του είναι φιλοσοφική, στοχαστική, ανθρωποκεντρική. Ο λόγος του είναι μεστός, αρμονικός, χωρίς περιττά στολίδια. Εμπνέεται από την αρχαιοελληνική φιλοσοφία, τα προσωπικά του βιώματα και την εσωτερική του αναζήτηση. Θα ταξιδέψουμε με δέκα πολύ ξεχωριστά ποιήματά του! Τα τρία είναι από την τελευταία του ποιητική συλλογή "Βούληση", για την οποία εύχομαι στον δημιουργό της να είναι ΚΑΛΟΤΑΞΙΔΗ!
Άμυνα
Υποκλίνομαι στη Μοναδικότητά σου
στο ταλέντο της Μαντικής σου ικανότητας που μου θυμίζει την μαγική
υπόσταση του ΕΙΝΑΙ.
Να σε αγγίξω δεν μπορώ
γιατί δεν μου επιτρέπω το παραστράτημα
θέλω να έχω τον Πρώτο Λόγο
κι έτσι λοξοκοιτώ μα χωρίς να σε κοιτάζω.
Αφήνω το μυαλό να ταξιδέψει
στον φαντασιακό Λαβύρινθο
γιατί με απέρριψες κάποτε
κι έτσι δεν θέλω να εξαπατηθώ από τα ωραία σου μάτια
ούτε από το άγριο κορμί σου
γιατί κρατάω χαρακτήρα….
Ερώτηση: Δεν πιστεύετε ότι υπάρχει φόβος υπερβολικής απόλαυσης αν δεν υπάρχει καταστολή;
Aπ.: “Απλά κοιτάξτε όλους τους τομείς στους οποίους έχετε ελευθερία. Έχετε παρασυρθεί από υπερβολή; Είστε ελεύθεροι να κάνετε ντους. Αυτό δεν σημαίνει ότι κάθεστε όλη μέρα κάτω από το ντους. Τότε θα χρειαζόσασταν ψυχιατρική βοήθεια… Η ορμή δόθηκε από την καταστολή. Αν κάποιος παρασύρθηκε στην υπερβολική απόλαυση, η ευθύνη βαραίνει εκείνους που του δίδαξαν την καταστολή. Επομένως δεν βλέπω λόγο να φοβάστε την υπερβολική απόλαυση”. – OSHO
********************************************
Εγκάρδια Νόησης
Εκεί όπου ο Παρατηρητής και το Παρατηρούμενο σβήνουν, ξεκινάει η ανενεργή Κατάσταση της Καρδιάς. Αυτό όμως δεν φτάνει. Πρέπει να
ενεργοποιηθεί και το Ιερό Πυρ για να "Γράψεις" το Νέο. Έτσι, μπαίνοντας στο Άγραφο, γράφεις το Καινούργιο. Με την Διάνοια της Ψυχής… Στην Κατάσταση της Καρδιάς, εισέρχεσαι με οποιαδήποτε εικόνα σου φέρνει Χαρά. Η χαρά αυτή, δεν έχει σχέση με την εικόνα αυτή καθεαυτή αλλά αποτελεί απλά, ένα μέσο, μια γέφυρα που σου θυμίζει την Χαρά/Έρωτα που υπήρχε όταν κάποτε ήσουν σε εκείνη την Κατάσταση ως Αμιγής Ψυχή γιατί όπως ανέφερε ο Πλάτωνας, η Ψυχή κάποτε εθεάθη την Ιδέα του Αγαθού και το μόνο που μένει, είναι να επαναφέρουμε αυτή την ΕΝΘΥΜΗΣΗ, σε κάθε μας στιγμή. Είτε πρόκειται για Στιγμή Δραστηριότητας, είτε πρόκειται για στιγμή Ακινησίας. Στην δεύτερη περίπτωση, τον όρο «Στιγμή» τον χρησιμοποιώ συμβολικά… Ανά πάσα στιγμή λοιπόν, μπορούμε να μπούμε σε αυτή την Κατάσταση της Καρδιάς, όπου εκεί πέρα, δεν υπάρχει ΤΙΠΟΤΑ παρά μόνο η Χαρά, η Αγάπη. Εσύ δεν υπάρχεις. Υπάρχει μόνο η Αγάπη. Αυτό θα πει «είμαι Αγάπη». Αυτό εννοούν οι πιο σύγχρονοι Μύστες λέγοντας «Ο παρατηρητής και το Παρατηρούμενο, πρέπει να χαθούν…»
Ως Μάρτυρας
Πίστευα πως θα ήμουνα αλλιώς
Τώρα οι Δομές μου διανοίχτηκαν
Προσδοκώ ένα πιο ολοκληρωμένο μέλλον
Μια Κρούστα Συμπαγή που θα με Καθιερώνει στο Ουράνιο Στερέωμα σαν
Άστρο Φωτεινό
Πυροδοτώντας το Πλήρες μου Δυναμικό
μη αναμασώντας τις προσδοκίες του νου που με κολλάει στα ίδια.
Ασκούμαι στο πως να ενδυναμωθώ, πως να αντιμετωπίζω τις καταστάσεις
άμεσα με αποφασιστικότητα και θάρρος,
Ευελπιστώντας κάποια στιγμή, στο απώτερο μέλλον της Καρδιάς
να σε βρω, διαρρηγνύοντας τα Θραύσματα του νου,
Ως Μάρτυρας να ξαποσταίνω στη Γωνιά,
παρατηρώντας τα πρόσκαιρα λόγια.
********************************************
Επηρεασμένος από την ταινία "Lucy"
Lucy (Ό,τι υπάρχει είναι μόνο Φως)
Το μυαλό σου απροσπέλαστο δίχτυ
Το κουράγιο σου η ανατροπή
Τα μάτια η θητεία σου
Η γνώση η γοητεία σου
Θηλυπρεπής δίχως παρεκτροπές,
κείτεσαι στο σπήλαιο του αγνώστου χωρίς ενδοιασμούς.
Η δύναμή σου εμπιστεύεται
το άπειρο και αιώνιο.
Μαύρο το εκτόπισμά σου.
Μόνο στα φαινόμενα.
Καθώς ο εγκέφαλος θα ξεκλειδώνει,
θα γνωρίσεις πως ότι υπάρχει, είναι ΦΩΣ.
********************************************
Αγώνας Μνήμης
Έρχονται σιγά σιγά οι Δαίμονες που σε σκεπάζουν.
Από μακριά τους κοιτάς και στοχάζεσαι.
Μην ακούς, μην τρέξεις καν.
Είναι ο Νους η Δύναμή σου που τους ακινητοποιεί.
Θα 'ρθουν άλλοι και το Ταξίδι δεν έχει τελειωμό.
Το παιχνίδι ακόμα παίζεται. Χάνονται οι μάχες.
Στο τέλος θα είσαι ο νικητής -κι ας πλησιάζουν-
πάντα να 'σαι εκεί -μη σε τρομάζουν.
Μη κοιτάζεις την ώρα, ποτέ σου το ρολόι
-το ξέρω οι μνήμες σου έρχονται κομβόι.
Στάσου, αφουγκράσου, χαμήλωσε κι αφέσου στη Ροή του Παραδείσου.
Έτσι θα 'σαι ο νικητής -τον ηττημένο αποποιήσου -.
********************************************
H Εστία
Η Εστία είναι μία
μην αποσπάσαι απ' την Ουσία
μακρά κι επίπονη η διαδικασία.
Μη ξεχνάς ποτέ ποιος είσαι,
μονάχα εσύ είσαι εκεί
- μην προσποιείσαι.
Το Γίγνεσθαι που γράφεις,
με σπασμωδικές κινήσεις
μη το διαγράφεις
και δίνεις δικαιώματα
- μονάχα βουτηγμένος στη σιωπή
δεν θα 'χεις πια καμώματα.
Χωρίς χρονοτριβές και προστριβές,
αν και μέσα -μακριά από του κόσμου τις πομπές
-τα λόγια τα πολλά, που μας παίρνουνε τ' αυτιά.
Κι αν κάποτε δυσανασχετείς
-πρόσεχε να μην αφαιρεθείς
από του νου σου την Όσια Πηγή.
γιατί κάτι Αυτόματο είναι εκεί
και σε παρακολουθεί.
********************************************
Θερα-παύω
Όταν παραμελείς τα πάθη, σε βρίσκουν.
Υποβόσκουν τόσο καιρό και περιμένουν.
Κάποια στιγμή θα ξεσπάσουν.
Αγάπησέ τα. Δεν σε πάνε πίσω αν τα αναγνωρίζεις.
Υπάρχουν για να σε βγάλουν από τα καλούπια.
Από τα τετριμμένα.
Άσε το Πηδάλιο ελεύθερο να το κατευθύνει ο άνεμος
και όλη η φύση.
Αν αφεθείς, δεν θα 'ρθουν οι κραιπάλες.
Κραιπάλες θα σ' εύρουν αν αντισταθείς.
Δεν είναι τέρατα ούτε ασχήμιες.
Θεραπεύονται με Διαλεκτική.
Από την ποιητική συλλογή "Βούληση",Οσελότος
********************************************
(Ι)χωρα(άω)
Χωράω στο Κάθετο
όταν η Μοίρα, εκλείπει.
Εισέρχομαι στον Χώρο του ανεξερεύνητου,
κει που όλα τα αγαθά υπάρχουν αταξινόμητα
-το Χάος του Ορφέα που ορίζει το Παν.
Οι Ιδέες ποικίλουν, αναλόγως το Σπέρμα.
Το ισχυρότερο, ισχυρότερες Μήτρες παράγει.
Την πολυπλοκότητα κλονίζει. Τεκμηριώνει το Πυρ.
Αναβιώνει ο Στύλος, το Φίδι γυρίζει.
Ξυπόλυτο, δίχως πατρίδα και φύλο,
το Σύμπαν μυρίζει και ψάχνει Ελπίδα.
Από την ποιητική συλλογή "Βούληση",Οσελότος
********************************************
Προχωράω
Περνάω τακτικά τις ώρες μου εδώ πάνω
-τυπικά μιλώντας- γιατί καταρρέει ο χρόνος
μπροστά στο εσωτερικό βίωμα, αυτό το ανέγγιχτο
από το πουθενά.
Λίγοι καταλαβαίνουν. Λίγοι το νιώθουν,
όμως δεν τους κατηγορώ.
Ευγνωμονώ τον Θεό και προχωράω.
Το Νόημά μου είναι να μεταδώσω έστω και μια σταγόνα
της αυτούσιας εμπειρίας μου.
Γι' αυτό γράφω. Η σιωπή μου, απαντάει στο μίασμα.
Παύω να κριτικάρω κάνοντας σιωπή όσο περισσότερο μπορώ.
Η άσκηση με βοηθάει να ενδυναμώσω τον Λόγο.
Δεν με ενδιαφέρει τι θα πουν. Δεν τους παρεξηγώ πια.
Με αγαπάω. Προχωράω.
Το έργο μου είναι το παράδειγμά μου. Τίποτα να μου προσάψουν.
Το είπαν ουτοπία. Πάντα έτσι χαρακτήριζαν τις Ιδέες.
********************************************
Γκουρτζίεφ: "Ο τέταρτος δρόμος δεν απαιτεί να αποσυρθεί ο άνθρωπος από τον κόσμο και να πάει στην έρημο, δεν του ζητάει να εγκαταλείψει και να απαρνηθεί τη συνηθισμένη του ζωή.
...Όσο περισσότερο ο άνθρωπος καταλαβαίνει αυτό που κάνει, τόσο πιο ουσιαστικά θα είναι τα αποτελέσματα των προσπαθειών του."
Ο τέταρτος δρόμος
Ο τέταρτος δρόμος, ο δρόμος της ζωής
-και πώς να τον ζήσω, που έμαθα τον θάνατο να εξυμνώ,
πώς να αφοσιωθώ σ' αυτό που οι μύστες λένε "εαυτό".
Πώς να περάσω τόσο πόνο απ' την αρχή
- πόνο στον πόνο έχω χάσει την ψυχή.
Όμως δεν έχω κι άλλο δρόμο να διαβώ,
δεν θέλω να είμαι μηχανή η κάποιο πρόβατο άσπρο μαλλιαρό -
θα ανέβω τον Γολγοθά με κάποια Ελπίδα
- από το πουθενά
τώρα ήδη ξεκίνησα ----δεν έχω επιστροφή - ή θα λαλήσω ή θα βγω από
τη Φυλακή.
Δεν έχει γυρισμό το αίσθημα της απώλειας - τον αληθινό μου εαυτό θέλω
να βρω - με κάθε απιστία που με διακρίνει σε κάθε δόγμα, σε κάθε
γιατρικό.
Κι αν είναι ο πόνος οδηγός, θα το δεχτώ - αφού το Τίμημα όπως μας
διδάσκει η Φύση, είναι Ιερό.
Από την ποιητική συλλογή "Βούληση",Οσελότος
********************************************
Τοξότης σπέρματος
'' Πάτημα '' στην Ιδέα του Δασκάλου
Σωκράτης: «Ίσως ονομάζονται τοξότες και οι έρωτες, γιατί από μακριά οι ωραίοι πληγώνουν.»
Μέσα από τα μάτια, η Ψυχή βλέπει το ωραίον και η ενέργεια αναζωπυρώνεται μέχρι που φτάνει στον εγκέφαλο * ( έχεις '' οπλίσει '') και τότε είναι έτοιμη προς χρήση. Χρειάζεται μόνο την τελική εντολή του νοητικού μέρους της για την εφαρμογή ( Βούληση ).Είναι η στιγμή που το Σπέρμα/Ενέργεια, απελευθερώνεται από το Κρανίο και τότε ηρεμείς γιατί η Ιδέα έχει σχηματισθεί στον Κόσμο των Ιδεών. Δεν χρειάζεται άγχος. Απλώς να είσαι εκεί....Είναι θέμα ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗΣ--Κατανόησης δηλαδή, των Δυνάμεων...
Τοξότης Σπέρματος *
Κυλάνε τα ξανθά μαλλιά στα μάτια μου
Από μπροστά μου φαντάζεις οπτασία
Κι' εγώ προσπαθώ να μετριάσω τα ορμέμφυτα
Πάντα να σ' έχω στην καρδιά μου
Κοιτάζω το πρόσωπο και τα μαλλιά σου
Στο χαμόγελό σου βρίσκω το Παραδείσιο
Στιχάκι εκείνο του μυαλού μου
Που το καίει και υπερίπταται σε ουράνιους τόπους.
Λίγο απ' τη Νιότη σου να μου ’ δινες να ξεχάσω όσα ξέρω
Δεν θ' αντάλλασσα ποτέ με τίποτα
Τη χαρά αυτή για κανένα άλλο θέλω
* Εγκέφαλος-Εγκέλαδος ( γιατί από εκεί εκτοξεύονται οι Δονήσεις...)
Βιογραφικό σημείωμα
Κατάγομαι από την Λειβαδιά Βοιωτίας και γεννήθηκα στην Αθήνα το 1983. Η μεγάλη μου αγάπη, είναι αυτό που σήμερα ονομάζουν ‘’ εσωτερική φιλοσοφία ‘’. Ο αγαπημένος μου δάσκαλος και εμπνευστής, είναι ο Σωκράτης. Έχω δημοσιεύσει ποίηση και φιλοσοφικά άρθρα, στο διαδίκτυο και σε διάφορες ομαδικές ποιητικές συλλογές. Το 2015 κυκλοφόρησα την πρώτη μου έντυπη ποιητική συλλογή από τις εκδόσεις Λυκόφως, με τίτλο '' Γράμμα στους Μάκαρες ''. H αφορμή που με παρακινεί να γράφω, είναι η ασυνάρτητη σκέψη του κόσμου, με αποτέλεσμα είτε να είναι ευκολόπιστος, είτε να καταλήγει στον μηδενισμό. Οπότε, γράφω πρώτον για να ξεδιαλύνω την δική μου σκέψη και έπειτα εύχομαι ότι και οι αναγνώστες, θα μάθουν να σκέπτονται ορθά.
Βρείτε την ποιητική συλλογή του Δημήτρη Μούχα "Βούληση" στον παρακάτω σύνδεσμο:
https://ocelotos.gr
