Σήμερα στη στήλη "Στα βαθιά" φιλοξενώ τον ποιητή Βασίλη Παυλίδη. Ο καλεσμένος μου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας και στη Μεγάλη Βρετανία. Μένει κι εργάζεται στην Αθήνα. Από το 2010 που πήρε το βάπτισμα του πυρός στην εκδοτική παραγωγή, έχει δημοσιεύσει δύο ποιητικές συλλογές. Ποιήματά του έχουν παρουσιαστεί στον λογοτεχνικό τύπο. Η ποίησή του είναι υπαρξιακή,ανθρωποκεντρική,στοχαστική. Ο λόγος του είναι μεστός,ευθύβολος και συχνά συγκινησιακά φορτισμένος. Μια αδιόρατη πίκρα για όσα πονούν τον σύγχρονο άνθρωπο αναδύεται απ'τα κείμενά του. Μια θλίψη όμως χωρίς παραίτηση, αλλά περισσότερο με το πρόσημο της ενσυναίσθησης και της γόνιμης αναζήτησης. Κι από την άλλη μια διάθεση του αφηγητή-ποιητή για λεκτικό παιχνίδισμα,μια αίσθηση διαβρωτικού χιούμορ που υπογραμμίζει τα νοήματα. Ο δημιουργός αναμετράται με τις μνήμες,τα όνειρα,τις προσδοκίες. Πονά για τις πληγές του καιρού μας,δε μένει αδιάφορος στα κοινωνικά θέματα. Φτώχεια,απομόνωση,προσφυγιά, αναλγησία, ζωγραφίζονται εύγλωττα από την πένα του. Στη ματιά του διακρίνεις μια διάθεση αφύπνισης του εφησυχασμένου διπλανού. Θα τον γνωρίσουμε καλύτερα μέσα από δέκα ξεχωριστά ποιήματά του!
Πατρικό σπίτι
Μέρες τώρα περνάω από το πατρικό σπίτι
Ν’ακούσω τη φωνή σου και να γυρίσω να σε κοιτάξω
Να σε δω και να πάρω σιγουριά απ’ την κουβέντα σου
Δεν αναγνωρίζω αυτή την πόρτα
Δε θυμάμαι ούτε εκατοστό του σπιτιού
Μόνο εσένα θυμάμαι να είσαι όλη του η ύπαρξη
Αν εκεί που είσαι δε χρειάζεται να ξοδεύεις ζωή,
δώσε λίγη σ’ εμένα που μου τελειώνει
Ξέρω, βιάζεσαι να με δεις
Θα έρθω
Μόνο να παίξω λίγο ακόμα, μαμά
Λίγο ακόμα...
Τρέμω
Δώσε μου ένα χθες
για να κρυφτώ από το αδυσώπητο σήμερα
Τρέμω
Δάνεισέ μου μία μνήμη
για να παραιτηθώ από το αμείλικτο όνειρο
Τρέμω
Χάρισέ μου έναν θάνατο
για να απαλλαχθώ από την ανελέητη ζωή
Τρέμω
Ψευδαίσθηση
Σε ξεγέλασε η σιωπή
Σου υποσχέθηκε μια απάντηση για κάθε ερώτηση
Σε ξεγέλασε η σιωπή
Υποδύθηκε τη σοφή
Της γωνίας γείτονας
Πάντα ανέστιος
Άγνωστος
Περιττός
Τόσο μέσα στον κόσμο
Τόσο έξω από τους ανθρώπους
Στην πλατεία της γειτονιάς
Ήρθες να τελειώσεις τις μέρες σου
Ο χθεσινός χιονιάς
Το τελευταίο λευκό της ζωής σου
Μάθαμε τ’ όνομά σου όταν πια δεν άκουγες σ’ αυτό
Το μάθαμε όλοι
Αναγνώριση μετά θάνατον
Άστεγος
Ανέστιος
Τώρα γνωστός
Θα κηδευθείς δημοσία δαπάνη
Θα συρρεύσει πλήθος συνανθρώπων
Ανανθρώπων
Ο ναός θα είναι γεμάτος απαρηγόρητη καλοσύνη
Μα εσύ αγαπούσες όσο τίποτα
Τις άδειες εκκλησίες
Πρόσφυγες
Θάλασσα κόκκινη
Ακυμάτιστη
Απροσχημάτιστη
Το σχήμα της
Από ελπίδα και ζωή στην επιφάνεια
Από αίμα και θάνατο στο βυθό
Με τη μνήμη στο βλέμμα
Με την ορμή στο στόμα
Με την οργή στα χέρια
Με το φόβο στα σπλάχνα
Αυτά τα μάτια της φωτιάς
Της στάχτης
Η καλύτερη στάχτη στα μάτια μας
Αδιόρατα
Ποια στιγμή
Το χρόνο διαπερνά;
Ποιος σπασμός
Γίνεται μνήμη;
Σώμα τρεμάμενο
Βλέμμα άφοβο
Εκεί όλα
Κι ένα φυγόκοσμο βήμα
Με όλους να σ’ ενώνει
Αίτημα φιλίας
Λέξη στη λέξη ρίζωσες
Έλξη
Επί λέξει προφέρεται ο πόθος
Κατά λέξη προσφέρεται το πάθος
Κάτω από τις λέξεις
Κάτω από τα ρούχα
Καρφώνεται η ψυχή
Ακούραστη
Γυμνή
Με τη γλώσσα ακουμπώ λέξεις
Κατάσαρκα
Σε σφυροκοπώ
Σε σφυρηλατώ
Άφωνη
Έχεις μόνο
Κραυγή
Ανάσα κοφτή
Αναστεναγμό
Λυγμό
Όπως πριν γεννήσουμε οι άνθρωποι
Λέξεις
Μαζί
Έλα να χτίσουμε μαζί
Μα μόνος ο καθένας
Το μέλλον που θα μας διαψεύσει
Ας μην είμαστε λιγόψυχοι
Μπορούμε
Ανυποψίαστοι
Ανεύθυνοι
Αθώοι
Να φτιάξουμε με τα χέρια μας
Ένα μέλλον
Τέλειο λιποτάκτη
Παρών
Ο κόσμος μου ’πες
Δεν αλλάζει
Μ’ αν αλλάζει
Θέλω να ’μαι ’κει
Προάγγελος ποιήματος
Όταν τα καταφέρω θα γράψω ένα ποίημα
Χωρίς επίθετα στο λόγο
Που άνευ λόγου επιθετικό το καθιστούν
Στις γραμμές του δε θα εκτελούνται μεταφορές
Η συμβολή των συμβολισμών ανύπαρκτη
Όταν τα καταφέρω θα γράψω ένα ποίημα
Που θα βάλει κατά των υπερβολών
Θ’ αγορεύει ειλικρινά για άλλους
Δε θ’ αλληγορεί για τον αυτάρεσκο δημιουργό του
Χωρίς ανούσιες ρίμες
Μόνο ουσιαστικά και ρήματα
Δίχως τελείες και κορυφαίο τέλος
Μα με αρχή και ατέλειες
Με σχήματα λόγου που δε θ’ ασχημονούν αλόγιστα
Θα γράψω ένα ποίημα όταν τα καταφέρω
Αν τα καταφέρω
Βιογραφικό σημείωμα
“Ο Βασίλης Παυλίδης γεννήθηκε τον Μάιο του 1979 στην Θεσσαλονίκη. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας αλλά και στην Μεγάλη Βρετανία. Ζει κι εργάζεται στην Αθήνα. Το «ΙΔΙΟΛΕΚΤΟ», η πρώτη του συλλογή ποιημάτων εκδόθηκε το 2010. Έκτοτε επέλεξε να δημοσιεύσει ελάχιστα νέα ποιήματα σε λογοτεχνικά περιοδικά. Το 2019 εκδίδεται το «ΕΓΓΡΑΜΜΑ», η δεύτερη ποιητική συλλογή του.”
