Δέκα ποιήματα της Μαριλένας Αχιλλέως

Δέκα ποιήματα της Μαριλένας Αχιλλέως

Σήμερα στη στήλη "Στα βαθιά" έχω προσκαλέσει την ποιήτρια Μαριλένα Αχιλλέως από την Κύπρο. Η καλεσμένη μου είναι απόφοιτος δραματικής σχολής. Έχει συμμετάσχει ως ηθοποιός σε παραγωγές του θεάτρου και του κινηματογράφου. Είναι συνδημιουργός της θεατρικής ομάδας PARASTASIS. Γράφει ποίηση, σενάρια και θεατρικά έργα. Έχει τιμηθεί για θεατρικά της έργα σε αντίστοιχους διαγωνισμούς στην Ελλάδα. Ποιήματά της έχουν συμπεριληφθεί στον έντυπο και τον ηλεκτρονικό τύπο, καθώς και στην ανθολογία ΟΙ ΝΕΟΤΕΡΟΙ Κύπριοι ποιητές & ποιήτριες. Η ποίησή της είναι αφηγηματική, λυρική, εξομολογητική. Ο λόγος της είναι μεστός, ζωντανός, παραστατικός. Την απασχολούν οι σχέσεις, ο έρωτας, η συνομιλία με το βαθύτερο εγώ, η καθημερινότητα. Θα ταξιδέψουμε με δέκα ξεχωριστά ποιήματά της!

ΠΕΡΙΜΕΝΩ

Βράδιασε και χύνονται τα χρόνια μου στο δωμάτιο.
Στα χαμηλά έπεσαν όλα, σε χνάρια σβησμένα.
Κι εγώ να θέλω μόνο να χαθώ, γεμάτος από σένα.
Να σε φτιάχνω μες το νου, με εικόνες, με μυρωδιές, σαν του ζεστού καφέ και των μικρών
ανθών που μπλέκονταν στα μαλλιά σου.
Και πάλι να λουστώ, απ’ της φωνής σου την αφή.
Να συναντήσω τα χέρια σου, να μπλέξω τα δάχτυλά μου στα δικά σου.
Να αντικρίσω τα έργα μου, εκείνα που κάποτε έφτιαχναν μουσικές.
Να σ’ αγαπώ.
Τώρα η ώρα του φόβου που δεν μπορώ.
Τώρα που δε σ’ έχω, έτσι που σ’ αγαπώ, έτσι που πεθαίνω.
Να κλειδώσω το πρόσωπό μου στα χέρια μου, μέχρι να ξημερώσει.
Να μη δω, αυτό που δεν υπάρχει. Τα θέλω μου, εσένα.
Να περπατάς το χρόνο και εγώ να πνίγομαι που δεν μπορώ να σε προφτάσω.
Πως να μιλήσω στη φωτιά και να μ’ ακούσει. Κι εκείνη εσένα κλαίει και καίει όλο και πιο λίγο.
Των ματιών σου το προσάναμμα δεν έχει.
Άλλο δε βαστώ, να περιμένω το χατίρι Του Θεού. Να σκύψω απ’ το ποτήρι σου να πιω, θέλω.
Εσύ που δεν είσαι τίποτα άλλο, απ’ τα όλα που έπρεπε να ζήσω μέχρι το τέλος.
Το λίγο της ζωής δε θέλω.
Τι να το κάνω, αν μαζί σου δεν το ξοδέψω;
Και είμαι ακόμη εδώ σκυμμένος, κρυμμένος στις παλάμες των χεριών.
Ακόμα φως να περιμένω.

 Η ΝΥΧΤΑ (ΠΟΥ ΑΠΗΓΓΕΙΛΕΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗ) 

Αφήνομαι με μάτια κλειστά στην άλλη όψη.
Εκείνη που πρόδωσε το ακριβό μου μαύρο.
Οι μέρες δεν μου χαρίζουν την απόλυτη σιωπή τους,
ούτε μ’ εγκαταλείπουν ασάλευτες πια.
Τα λόγια που μ’ έλουζαν σε κάθε σκοτεινή στιγμή,
τα υφαίνω απ’ την αρχή.
Φταίει εκείνη η νύχτα.
Τη νύχτα που χύθηκαν οι στίχοι στο σώμα, το δικό μου, με φως.
Δική σου η ευθύνη.
Θυμάμαι τις λέξεις που έκαναν έρωτα με τη φωνή σου
και σχημάτιζαν στίχους, εικόνες, ουρανούς αλλιώτικους απ’ αυτούς που γνώρισα.
Θυμάμαι.
Ανάσες που κρατήθηκαν στο στήθος, ψυχή που τρεμόπαιξε
και μια ανάμνηση θανάτου που θα μάθω να μην αγαπώ πια.

Η ΛΕΞΗ

Μη μου θυμώνεις για τα σ’ αγαπώ μου.
Μη μου λες να μην στο λέω συχνά γιατί χάνει την ουσία.
Το λέω για να ξέρεις πως είμαι εδώ.
Το λέω για να ξέρεις πως σε αποδέχομαι όπως είσαι.
Το λέω για να σου πω ευχαριστώ που είσαι στη ζωή μου.
Που εσύ αποδέχεσαι εμένα.
Το λέω γιατί, αν κάποτε συμβεί κάτι,
αν κάποια στιγμή δεν μπορώ να είμαι κοντά σου,
να σου μιλήσω, να σ’ αγκαλιάσω, να σε φιλήσω.
Αν δεν είμαι εκεί όταν με χρειάζεσαι περισσότερο, αν...
Αν όλα τα αν του κόσμου συμβούν.
Τότε θέλω να είσαι γεμάτος απ’ όλα όσα σημαίνει αυτή η λέξη.
Γι’ αυτό μη μου θυμώνεις για τα σ’ αγαπώ μου.

ΕΚΕΧΕΙΡΙΑ

Μη με κοιτάς.
Ντρέπομαι για την ήττα σου.
Στο είχα πει.
Δεν μπορεί να υπάρξει εκεχειρία
μεταξύ έρωτα και λάθους.

ΚΟΡΝΙΖΑ

Χόρτασες από λέξεις
και δίκια που είχες μα δε βρήκες.
Σε ρετρό κορνίζα κλείδωσέ τα.
Με ρυθμισμένη θερμοκρασία
και εστιασμένο φωτισμό
θα 'ναι το καλύτερο έκθεμα της ζωής σου.

ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ

Καραγκιόζη μου καημέ μου, δε σ’ εκτίμησα ποτέ μου.
Έλεγα σκιά ήσουν ποιος σε λογαριάζει,
μα στην καμπούρα σου τώρα κουβαλάς
τα παράλογα του κόσμου που είναι δυστυχώς αληθινά.
Και αν το πανί σου σκίσω,
απ’ τη ζωή μου να σε σβήσω
θα ματώσει το σεντόνι
που από παιδί κυνήγαγα.
Ας μείνω λοιπόν να κοιτάζω,
τα δικά μου τα φερσίματα
να γελάω και να λέω κατά βάθος
Θεέ μου φτιάξε μου μια αγάπη
και ας είναι του φωτός η πλάνη
ή του ποτού η παραζάλη.
Σαν σε ζηλεύω, ζωή πίσω απ' το παραβάν.

ΜΑΥΡΟ

Μόνο το μαύρο σε αγάπησε βαθιά.
Ποτέ δε σ’ εγκατέλειψε,
μόνο χάρη σου έκανε πού και πού να ξεθωριάζει.
Μην αρνηθείς ξανά το όποιο άγγιγμά του.
Άλλωστε, δικό σου είναι δημιούργημα.

ΠΙΝΑΚΑΣ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ

Ζωγράφισέ μου το φιλί και βάλ΄ το σε κορνίζα.
Κάθε βράδυ να το κοιτάζω να θυμάμαι να σ’ αγαπώ.
Και αν κάποτε λυγμοί νικήσουν την ανάσα
αφορμή να βρω να σου επιστρέψω
τον δικό μου, δικό σου,
πίνακα ζωγραφικής “Πρώτο φιλί”

ΣΤΗ ΦΩΝΗ ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΤΟ ΦΩΣ

Μίλα. Για την πίστη που έδωσες σε ερωτικά δίστιχα ενός παραμορφωμένου Σαίξπηρ.
Δεν σου ανήκει το αμάρτημα.
Μίλα. Για τα σφάλματά του. Τα δικά του. Σε μια εκλογικευμένη παράνοια σου χαρίζονται και σε
ξοδεύουν. Ο σπόρος του έφτιαξε, σημάδια, τέρατα και εσύ λιώνεις στην εμμονή της μνήμης.
Δεν σου ανήκουν τα λάθη.
Μίλα. Για τα κοσμήματα αυτά που «στολίζουν» το σώμα σου και σε τρομάζουν. Αυτά που
νομίζεις πως κρύβονται κάτω από μακριά μανίκια.
Δεν σου ανήκει η ντροπή.
Μίλα. Για τις ώρες που περνάς μπροστά από καθρέφτες κρύβοντας τα χρώματα αυτά που σε
πονάνε. Με πούδρες και ζωγραφιστό μειδίαμα να κλειδώνεις τα ανείπωτα.
Δεν σου ανήκει το παράπτωμα.
Μίλα. Μην φοβηθείς τα θολά μυαλά. Αυτά δεν πρόκειται να αλλάξουν. Έμαθες να πιστεύεις στο
τίποτα μα είσαι του κόσμου τα πολλά.
Δεν σου ανήκει η ευθύνη.
Μίλα. Μοιάζουν με ποίηση τα πάθη σου.
Με το ίδιο θέμα χιλιάδες άλλα θα γραφτούν.
Δεν σου ανήκει η υστεροφημία.
Μίλα. Στη φωνή κρύβεται το φως.

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ

Πώς να μιλήσω γι’ αποχαιρετισμό σε σένα;
Που δε με γνωρίζεις ούτε στην όψη.
Που δεν περπάτησα ούτε μιας στιγμή στη σκέψη σου.
Που δεν έπεσα σαν φως απ’ το παράθυρο τ’ ανοιχτό,
στου σκοταδιού σου τις τρομακτικές φιγούρες.
Που δεν κράτησα ούτε ένα μυστικό σου.
Που δεν χτύπησα την πόρτα σου ξημερώματα,
να γίνω παρηγοριά στα δύσκολα μονοπάτια σου.
Μιλημένα είναι τα λάθη της μοίρας, μα τίποτα δεν αλλάζει.
Η ζυγός δεν αντέχει άλλο λάθος μέτρημα.
Σε υστερόγραφο σου γράφω αντίο.
Και το κλειδώνω στο συρτάρι.
Δεν θα το μάθεις ποτέ
Που να πάρει.

ΜΙΚΡΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

Η Μαριλένα Αχιλλέως κατάγεται από την Κύπρο και είναι απόφοιτος δραματικής σχολής. Ως ηθοποιός συμμετείχε σε θεατρικές και κινηματογραφικές παραγωγές. Είναι συνδημιουργός της θεατρικής ομάδας PARASTASIS. Ασχολείται με τη συγγραφή ποίησης, σεναρίων και θεατρικών έργων. Θεατρικά της έργα έχουν βραβευτεί σε θεατρικούς διαγωνισμούς της Ελλάδας. Αρκετά ποιήματά της έχουν συμπεριληφθεί σε εφημερίδες, ιστοσελίδες και πρόσφατα στην ανθολογία ΟΙ ΝΕΟΤΕΡΟΙ Κύπριοι ποιητές & ποιήτριες.

 

Έννεπε Μούσα

Έννεπε Μούσα!
Για τους εραστές της ποίησης και της στιχουργικής!
Για προβολή γνωστών κι άγνωστων δημιουργών!
Για επικοινωνία μέσα από έργα αγαπημένα!
Έννεπε Μούσα!
Με όχημα την πένα, το ταξίδι, τ’ όνειρο!!!

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση, αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική ή κατά παράφραση ή διασκευή ή απόδοση του περιεχομένου του παρόντος διαδικτυακού τόπου ΕΝΝΕΠΕ ΜΟΥΣΑ με οποιονδήποτε τρόπο, ηλεκτρονικό, μηχανικό, φωτοτυπικό ή άλλο, χωρίς την προηγούμενη γραπτή άδεια της διαχειρίστριας.

Βρείτε το βιβλίο:
https://www.ianos.gr/
https://www.protoporia.gr