Στη στήλη μου "Στα βαθιά", με χαρά σήμερα φιλοξενώ τη λογοτέχνιδα και δασκάλα Μαρίκα Συμεωνίδου. Η προσκεκλημένη μου είναι απόφοιτος του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης και κατέχει δυο μεταπτυχιακούς τίτλους. Έχει εκδώσει τέσσερις ποιητικές συλλογές και μια συλλογή διηγημάτων. Ποιήματα και μεταφράσεις της έχουν δημοσιευθεί σε λογοτεχνικά περιοδικά. Η ποίησή της είναι κατά κανόνα μινιμαλιστική. Εκφράζεται με μέτρο κι ακρίβεια,καθώς στα γραπτά της κυριαρχεί το πυκνό λογοτεχνικό ύφος. Ο σμιλεμένος λόγος της έχει συναισθηματική και νοηματική βαρύτητα. Ο ρυθμός εναλλαγής των σκηνών είναι ταχύς,γεγονός που εντείνει την ψυχική φόρτιση. Η γραφή της δημιουργεί αίσθημα εγγύτητας στον αναγνώστη, ο οποίος εύκολα οδηγείται στην ταύτιση. Την απασχολούν οι ανθρώπινες σχέσεις, τα σενάρια της καθημερινότητας, όλα τα γήινα, αλλά κι ο κόσμος των ιδεών. Θα τη γνωρίσουμε καλύτερα μέσα από δέκα πολύ όμορφα ποιήματά της!
ΟΙ ΔΥΝΑΤΟΙ
Γελούν
Δεν υπολογίζουν
Λυγίζουν
Αδειάζουν τον χρόνο
Οι δυνατοί με τα υγρά μάτια
στο ρείθρο του δρόμου
υπάρχουν ακόμα
ΕΓΩ
Κάποτε θα βρω
Το θάρρος και θα φύγω
Από εμένα
Ο ΚΟΣΜΟΣ
Ο κόσμος είναι
Μια οθόνη ανοιχτή
Στην ερημιά του
ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΕΓΚΛΕΙΣΜΟΥ IV
Τα βράδια θα μπαίνουμε σε καραντίνα
Και το πρωί στα κομμωτήρια
Άλλοι θα ουρλιάζουν χωρίς δουλειά
Σε κάποια κάμαρη ένα φως
Κάποιος θα γράφει
Κι ένας άλλος θα βάζει το σχοινί στο λαιμό του.
ΚΑΘΡΕΦΤΕΣ
[in progress]
Ο πρώτος καθρέφτης έσπασε στην Πάτρα
Μάσκες πολλές είδε.
Ο δεύτερος καθρέφτης στο Λονδίνο
Ήταν το χιόνι που γίνεται κρύσταλλο
Βαθαίνει η πληγή.
Ο τρίτος καθρέφτης έσπασε σ’ ένα φτηνό ξενοδοχείο
Τα μάτια του ήταν κόκκινα
Από ηδονή και πόνο.
ΑΡΩΜΑΤΑ
Χθες πέρασα
Από το νησί σου
Μύριζε μύρο και λιβάνι
Μετά από το σπίτι σου
Μύριζε παλιά βιβλία
Προχώρησα στη σκέψη σου
Μύριζε ρόδο και σοκολάτα
Συνέχισα πιο κει
Στην καρδιά σου
Μύριζε το άρωμά μου
Τρόμαξα
ΦΑΡΟΣ
Ονειρικές ρευστότητες
«Είσαι μπαρόκ» μου είχες πει
-Δηλαδή;
-Ακατέργαστο μαργαριτάρι.
«Κι ο έρωτας υγρός
Ενσωματωμένος στα μάτια σου
Σφυρηλατεί μ’ ένα παλμό
Την καρδιά μου
Σαιξπηρική ρευστότητα
Τα μαλλιά σου
Τη χαϊδεύουν
Σαν πινέλα υπερβατικά
Και το μοναδικό φρούτο
Πάνω στο τραπέζι
Η αγνότητά σου
Με πλημμυρίζει
Όλα αυτά ο χρόνος, η θάλασσα, ο ουρανός
Σ’ ένα γαλάζιο ύφασμα κρατούν καλά
Σαν μυστικό.»
ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΜΟΥ
Κοιτάω την Καλοκαιρινή εποχή του Σαγκάλ
βλέπω την ντροπή πράσινη
την ερωτική σκέψη κόκκινη
την αγάπη που περιμένει λευκή
τον έρωτα που καίει κίτρινο
το όνειρο του "μαζί" γαλάζιο
ναι το καλοκαίρι του Σαγκάλ και το δικό μου έχουν πολύ μπλε.
ΦΛΕΒΑΡΗΣ
Ο έρωτας κι
η αμυγδαλιά χωρίς
Φόβο ανθίζουν.
ΚΥΚΝΟΙ
Μου υποσχέθηκες έναν ολόκληρο καινούριο κόσμο
Ο παλιός είχε πολύ φόβο
Είπες «μόνο που εγώ αγάπη μου είμαι σαν κύκνος
Ζευγαρώνω μια φορά κι αυτό είναι για πάντα»
Μεγαλύτερος φόβος από αυτό το «για πάντα» υπάρχει;
Βιογραφικό σημείωμα
Η Μαρίκα Συμεωνίδου γεννήθηκε στον Πειραιά , είναι πτυχιούχος του Παιδαγωγικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Πατρών. Έχει δύο μεταπτυχιακούς τίτλους στην Ψυχολογία από το Πανεπιστήμιο του Σάρεϊ και την Εξέλιξη του παιδιού από το Πανεπιστήμιο του Λονδίνου. Εργάζεται στην Πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Έχει γράψει τις ποιητικές συλλογές "Με τα μάτια των άλλων" (εκδόσεις Γαβριηλίδης), "Πλάνη 18" (εκδόσεις Μανδραγόρας), "Παράξενη εξήγηση 22" (Γαβριηλίδης), “Ξέρεις πού οδηγεί” (εκδόσεις ΑΩ).Επίσης διηγήματα με τίτλο "Ζωή" (εκδόσεις Γαβριηλίδης). Ποιήματά της έχουν δημοσιευτεί σε λογοτεχνικά περιοδικά όπως η "Ποιητική" , "Φρέαρ", "Παρέμβαση" και μεταφράσεις της όπως και ποιήματά της στο "Unfollow" και στο "Οροπέδιο".
