Η σημερινή μου προσκεκλημένη, είναι η λογοτέχνιδα Λίνα Φυτιλή. Έχει σπουδάσει Παιδαγωγικές Επιστήμες. Ζει κι εργάζεται ως εκπαιδευτικός Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης στον Βόλο. Έχει εκδώσει τρία βιβλία πεζού λόγου και δυο ποιητικές συλλογές. Για την πρώτη της ποιητική συλλογή, που τιτλοφορείται "Μυθική μέρα" , ήταν υποψήφια για το βραβείο ποίησης πρωτοεμφανιζόμενου ποιητή "Γιάννη Βαρβέρη". Ο λυρικός περίτεχνος λόγος της είναι ένα ποταμάκι , που σε παρασέρνει εύκολα μέσα του. Μιλά με αλληγορικές εικόνες για ν' αποδώσει τη ρεαλιστική πραγματικότητα .Συχνά δανείζεται τους θησαυρούς των μύθων, περισσότερο ως καμβά στις ιστορίες της. Δεν πρόκειται για μια ποίηση εγωκεντρική, αλλά για μια ποίηση βαθιά, που καταγράφει τον ορατό κι ενίοτε και τον αόρατο κόσμο. Ανιχνεύοντας τη ρίζα του συναισθήματος,παράγει μια γραφή απολαυστική και συγκινητική. Θα ταξιδέψουμε με δέκα ποιήματά της!
Στη γωνία
Περιμένουν απόλυτα σιωπηλοί
μη τυχόν και πεταχτεί από το ράφι
μια μεγαλόσωμη προϊστορική γυναίκα
Ή γλιστρήσει από το κάδρο ένας γέρος,
κάποιος πεινασμένος σκύλος
Κι ενωθούν άθελά τους στο σκοτάδι
με τον διογκωμένο αρμό του τοίχου.
Welcome to Greece
Κρίμα που έσβησε
το ωραίο νησί
πίσω από Ελενίτ παράγκες
την ώρα που περιμέναμε
κάτι να συμβεί.
∆εν ήταν για τα δόντια μας
τόσος θάνατος,
στην ντάπια
υπήρχανε παιδιά,
ούτε τα μαχαίρια η λύση,
(όπως) και κάθε βέλος
που μπήγεται βαθιά
δεν είναι Ιλιάδα.
Απορίας άξιον
Αν κοιμήσουμε
τους ευτυχείς
κάποιο βράδυ
θα έρθουν
να μας πουν τα
μυστικά τους
για τα γέρικα πουλιά
που κουρνιάζουν
τιτιβίζοντας
την άνοιξη,
ξέροντας πως
δε θα την ξαναδούν
μέσα από τα κλουβιά τους;
Άσυλα
Διεσχίζαμε νύχτες και νύχτες
μέσα από αφέγγαρες αυλές
μέσα από αλάνες-
στόματα ανοιχτά-
κληρονομιές εκποιημένες
με την ίδια φοβισμένη ζέστη
που συνέδεε τον κόσμο
με τον ύπνο των ζωντανών.
Οι σκιές των γύρω κτιρίων
γραπώνονταν πάνω μας
ολόσαρκα
κι η μικρή μάζα της σκιάς
μια ανάσα από τη στέγη
έλαμπε ατρόμητη
στο κάτω φέγγος και
πιο μακριά
εκεί όπου πηγαίναμε
αγνοώντας
ότι το βάθος του δρόμου
είμαστε εμείς
και τα σπίτια
που κατοικούμε
Υποθετικός λόγος
Αν αυτή η ψυχή
που είναι να βγει
αρνείται
αν αυτή η νύχτα
με πουλιά και κομμάτια
ουρανού καθυστερεί
είναι που η
κρύα μάζα της σκιάς
διακεκομμένη από τις
υδρορροές
λάμπει μπαίνοντας,
από κει που κανένας
αλώβητος
δεν γύρισε
(ακόμα)
Της αργίας
Kυριακή ξεχασμένη
σε συμπτώσεις τάχα
ανυπόστατων ωρών.
Μες στην αμφιβολία
η αφή
και τα αδέσποτα βλέμματα
των αγίων
τάζοντας,
κάτι κρυφό.
Περισσότερο όμως.
Aυτή η καμπάνα
που σήμανε
τη μέρα
λύγισε τα εξαπτέρυγα
των χεριών μου
Φυσική προέκταση
Τακτοποιώντας ζητήματα
όπου η ενοχή δεν επαληθεύτηκε
μια υπόθεση αρχαιοκαπηλίας,
παράνομες ρίψεις βεγγαλικών
δυο τρία πέναλτι που δεν εκτελέστηκαν,
κοροϊδευτικά γέλια, πειράγματα,
αναπάντεχες επισκέψεις
πέφτω στο τελείωμα μιας Κυριακής
που δε θα γίνει ποτέ Δευτέρα
(μάλλον σταμάτησε το ρολόι του τοίχου)
Κι αφού ο χρόνος μου είναι
μια εκκρεμότητα ανοιχτή,
το τέλος θα 'ναι μια ροή
που δεν επιστρέφει.
Φυγή
Είναι μια ύπουλη γροθιά
το πρωί
ένα ημερολόγιο
που καταγράφει απουσίες.
Κι η ομοιομορφία των τοίχων,
η τύψη της φωνής
στον ώμο σου
τον πένητα.
Δε θα δω πια τίποτα
από της εβδομάδας
τα συμβάντα,
τα ίχνη των βημάτων,
κι απ' τους αγίους που
εξημερώνουν
περιπλανώμενα σκυλιά.
Άλλη εποχή
Επειδή ο χρόνος είναι μια πατρίδα
στην οποία επιστρέφω
επειδή το φθινόπωρο γίνεται άλλη εποχή
όποτε θέλω
επειδή τα φύλλα δεν πέφτουν πια από τα δέντρα
τα βήματά μου ανήκουν περισσότερο στον δρόμο
παρά σε μένα
και στο σκοτάδι που εξημερώνει
όπως μπορεί
το τρωτό ζώο
μέσα μου
Χωρίς βάρος πλέον
Όσο κι αν μοιάζει κύμα
ο Παράδεισος,
το σώμα του θα μοιραστούμε,
κόντρα στον σαθρό κόσμο
και θα παρατείνουμε
την ομορφιά –
μια στιγμή πριν χαθεί-
πίσω από το Κιλιμάντζαρο.
Βιογραφικό σημείωμα
Η Λίνα Φυτιλή γεννήθηκε στη Λάρισα. Σπούδασε στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης Πατρών. Ζει στον Βόλο κι εργάζεται ως εκπαιδευτικός στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση. Βιβλία της: Οι νύχτες της άχρωμης κιμωλίας, νουβέλα, Καστανιώτης, 1997. Τώρα είναι αργά, μυθιστόρημα, Απόπειρα, 2011. Μυθική μέρα, ποιήματα, Ενδυμίων, 2014 (υποψήφιο για το βραβείο ποίησης πρωτοεμφανιζόμενου ποιητή Γιάννη Βαρβέρη), Παράξενο Καλοκαίρι, διηγήματα, βιβλιοπωλείον της Εστίας, 2016. Το 2018 κυκλοφόρησε η ποιητική συλλογή της, Ισόβιο Πρόσωπο, εκδόσεις Μελάνι.
