Σήμερα στη στήλη μου "Στα βαθιά" υποδέχομαι μια λογοτέχνιδα με μεγάλη διαδρομή. Η Λένα Φατούρου έχει εκδώσει τρεις ποιητικές συλλογές και τρία μυθιστορήματα, έχει συμμετάσχει σε ανθολογίες ποίησης κι έχει βραβευθεί πολλές φορές για το λογοτεχνικό της έργο. Εμείς θα βαδίσουμε στον ποιητικό της λόγο μέσα από μια επιλογή δέκα ποιημάτων της!
ΤΟ ΑΛΦΑΒΗΤΑΡΙ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ. Ποίηση.
«Α»
Αγάπης λόγια έχω να θυμάμαι.
Αφόρητη του νόστου συντριβή.
Αλύπητες φωνές μου τραγουδάνε
Αδάμαστες αισθήσεις τραντάζουν το κορμί.
Ασάλευτη βουλιάζω μες τον πάγο
Ακάλεστη πηγαίνω στο βυθό.
Απότιστο λουλούδι σ’ ένα βάζο
Αθάνατο άρωμα ακόμη να κερνώ.
«Β»
Βουβάθηκε ο χρόνος στο σκοτάδι.
Βολεύτηκε η λύπη στην ψυχή.
Βλέμμα ψυχρό και κρύο χάδι
Βουβή συμπόνια, κανείς μας μην τη δει.
Βασάνισαν οι σκέψεις το μυαλό μας.
Βαρύς ο πόνος και πιεστικός.
Βαθύ το χάσμα που δε θέλει το καλό μας
Βουλιάζει ο έρωτας στο στρώμα μας νεκρός.
«Γ»
Γερμένες αγκαλιές, σαν πλεγμένη πλεξίδα.
Γρήγοροι χτύποι στο ρολόι της καρδιάς.
Γιρλάντες της ψυχής, φωτισμένη πυξίδα
Γεύσεις του έρωτα στη σιγή της βραδιάς.
Γαντζωμένα τα χέρια, σαν αμπάρες σε πλοίο.
Γιγαντώνει η αγάπη σε φιλιά της φωτιάς.
Γυαλισμένες εικόνες στων ματιών το τοπίο
Γνέθε μου λόγια, χωρίς να μιλάς.
ΑΝΩΝΥΜΟ ΑΛΜΠΟΥΜ - ποίηση.
ΜΟΡΦΗΣ ΚΟΜΜΑΤΙΑ.
Στης άμμου το σεντόνι έγραψα τ’ όνομά σου
με του ιδρώτα μου σταγόνες.
Στου βότσαλου την άκρια σχημάτισα δυο χείλη
με της αλμύρας την υφή.
Κουρτίνα διάφανη στα μάτια μου η θάλασσα
φαντάζει, κρύβοντας σε κοχύλια
κομμάτια της μορφής σου.
ΧΡΟΝΙΑ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΡΙΑ.
Σκόρπιες λέξεις έρχονται απ’ το παρελθόν
και υφαίνουν το βαθυστόχαστο νου.
Μικρές εικόνες ζωγραφισμένες με το μελάνι
της ζωής, φωλιάζουν απόψε στην κάμαρά μου.
Χορό στήνουν του νόστου οι φιγούρες
και ξεπροβάλλει μεθυσμένη η χαμένη νιότη
απ’ το πουγκί των αναμνήσεων.
Μαργαριτάρια τα χρόνια μου πιασμένα
στην καδένα του μυαλού,
γλιστρούν μέσα στης νύχτας τη σιγή
λαμπυρίζοντας τις σταγόνες των δακρύων.
Σκουριασμένα κλειδιά οι πόθοι μου
αδυνατούν ν’ ανοίξουν την πόρτα της απελευθέρωσης
αφήνοντας για πάντα, τις μνήμες στο σκοτάδι.
ΤΟ ΑΛΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ.
Πορφυρογέννητη αγάπη από του
όστρακου τη βαθυκόκκινη καρδιά,
γέρνει στης άμμου το χρυσό.
Αυτοκράτειρα γυμνή που σβήνει
τ΄ αχνάρια της εξουσίας της
χωρίς καμιά επισημότητα
ψελλίζει καθώς αποκοιμιέται…
Το άλλο καλοκαίρι, θα’ μαι πάλι εδώ!
ΛΗΣΤΑΡΧΙΝΕΣ
Της γέννας μου τα δώρα ήταν πολλά
μα, εκείνο που ξεχώρισε
ήταν το ρούχο της ζωής μου.
Αγγελικά φτιαγμένο με της αγνότητας
τ’ ασήμι στρωσίδι του λίκνου μου,
το φόρεσα κατάσαρκα στου δέρματός μου
το βελούδο.
Δύστροπες οι μοίρες μου, το ζήλεψαν και
στης τύχης το δρομάκι καιροφυλακτούσαν.
Λάφυρο έγινα στην άρρωστη μανία τους.
Μου ’κλεψαν όνειρα κι ελπίδες που έκρυβα
και του ζεστού μου ρούχου τη σπάνια ομορφιά.
Έριξαν πάνω μου ασύμμετρα κουρέλια και χάθηκαν
στο βάθος των χρόνων γελώντας με τη γύμνια μου.
Σκαρί ανεμοδαρμένο έμεινα να πλέω, σέρνοντας
το ληστεμένο μου σώμα.
Πνίγηκα μέσα στο έλος της πονεμένης μου πορείας.
Γερνώντας, δεν άλλαξε ΤΙΠΟΤΑ!
Ακόμα ψάχνω την Ιθάκη μου. Οι λησταρχίνες ΑΦΑΝΤΕΣ!
Το σώμα σάπιο σκύβει στο χώμα,
καθώς η ακρωτηριασμένη γλώσσα μου
ένα ψευδό ΓΙΑΤΙ; Στέλνει στα χείλη.
ΜΕΤΑΞΕΝΙΑ ΑΤΛΑΖΙΑ. - ποίηση.
ΣΕ ΕΨΑΧΝΑ.
Μια 'Άνοιξη περίμενα
σε ανθισμένους κάμπους,
να σε φέρει ηδονική μου ύπαρξη
το αγέρι του Μαγιού.
Νύχτα καλοκαιριού σε πρόσμενα
σαν άστρο για να φέξεις
του κρεβατιού μου τα σεντόνια,
τη κάμαρά μου να δροσίσεις.
Στου Φθινοπώρου τα κλωνάρια
σαν φυλλαράκι σ' έψαχνα
μα, ο άνεμος στη γη σε πέταξε
και αποκοιμήθηκες στου χώματος
τη μυρωδιά.
Της χειμωνιάς η παγωνιά,
στα χιόνια σ 'έκρυψε και τ 'άσπρο
πέπλο της σκαλίζω, τα κόκκινά σου
χείλη να ‘βρω.
ΜΟΝΑΞΙΑ.
Τρατάρισμα η μοναξιά μου
στου σκοταδιού το μαύρο πέπλο,
άδεια καρέκλα στη γωνιά μου
που τη σκιά της μόνο βλέπω.
Μές 'του δωμάτιου τη σιωπή
οι αναμνήσεις μου φονιάδες,
καρέκλα άδεια μοναχή
καρδιά μονάχη στους βοριάδες.
Σαν το φτερό που το κτυπά
ο άνεμος με λύσσα τόση…
στη βίαιή του αγκαλιά
πώς να μπορέσει να γλιτώσει;
Στου τραπεζιού την απλωσιά
ένα σερβίτσιο νεκρωμένο,
χέρια νεκρά μάτια θολά
ξέρω, αδίκως περιμένω.
ΔΙΔΑΧΕΣ.
Μέσα στις αναδρομές του μυαλού,
εικόνες ξεχασμένες ξεπηδάνε
στης περασμένης μου ζωής το ξέφωτο
στέκουν, και την αγάπη που τούς στέρησα
ζητάνε.
Μα σαν ακούνε της καρδιάς τον καλπασμό,
χορεύουν γύρω μου με τρέλα πεντοζάλη
και γω, σαν άγαλμα αλαβάστρινο κοιτώ
τα χρόνια που έφυγαν και δεν ξαναγυρνάνε.
Πάλιωσαν όλα και εικόνες και μορφές,
μέσα στου νου μου τις αράχνες περπατάω,
ψάχνω για να’ βρω στης ζωής τις διδαχές
τις συνταγές αυτές, που νέο σε κρατάνε.
'Όμως θυμήθηκα, δεν έμαθα ποτέ πως
η ζωντάνια και η νιότη είναι για πάντα.
Ένας καθρέπτης με κοιτά ειρωνικά…
σκέψου μου λέει, μπρός στη γνώση
τ' είναι τ' άλλα;
Της ομορφιάς μου και αν έχασα το φως
έχω το φως αυτό που βγαίνει απ' την καρδιά μου,
της εμπειρίας μου διαμάντι έχω για βιος
και τη ζωή που πέρασε, γι' ανταύγεια.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
ΛΕΝΑ ΦΑΤΟΥΡΟΥ -ΠΟΙΗΤΡΙΑ- ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ.
Γεννήθηκε και ζει στην Αθήνα. Έχει σπουδάσει εφαρμοσμένη αισθητική, marketing, σχέδιο και decor. Εργάστηκε ως υπεύθυνη σε εταιρία εξειδικευμένων μηχανημάτων αισθητικής και ιατρικής αισθητικής ,ως ελεύθερη επαγγελματίας διατηρώντας ινστιτούτο παραϊατρικών παροχών, και ως καθηγήτρια στις σχολές: Ιπποκράτειος, Ακμή, και data type. Έχει παρακολουθήσει μαθήματα δημιουργικής γραφής <Η εξέλιξη του στίχου από τον δέκατο αιώνα>> της ποιήτριας Κυρίας Παναγιώτας Χριστοπούλου Ζαλώνη. Επίσης, δημιουργική γραφή παρακολούθησε σε πεζό λόγο, και θεατρικό σενάριο, από τον συγγραφέα Δημήτρη Βαρβαρήγο, υπό την αιγίδα της UNESCO, Τεχνών Λόγου και Επιστημών.
Η αγάπη της για τη Λογοτεχνία ξεκίνησε όταν ακόμα ήταν μαθήτρια, όπου και είχε αποσπάσει αρκετές διακρίσεις στις εκθέσεις της. Τα τελευταία χρόνια, ασχολείται ενεργά με την ποίηση, και την πεζογραφία. Έχει εκδώσει τρεις ποιητικές συλλογές, με τους τίτλους: ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ, ΜΕΤΑΞΕΝΙΑ ΑΤΛΑΖΙΑ και ΤΟ ΑΛΦΑΒΗΤΑΡΙ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ. Επίσης έχει εκδώσει τρία μυθιστορήματα με τον τίτλο: « ΣΑΝΤΡΑ» Η ράφτρα των Αγγέλων, «ΕΝΟΧΟ ΜΥΣΤΙΚΟ» Από τις εκδόσεις ΒΕΡΓΙΝΑ και το «ΜΠΑΛ ΜΑΣΚΕ» από τις εκδόσεις 24 ΓΡΑΜΜΑΤΑ. Έχει λάβει μέρος στα συλλογικά άλμπουμ IntelliGentsia Ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΩΝ ΠΟΙΗΤΩΝ του Λογοτεχνικού ομίλου Πετρούπολης, στον τόμο της ΕΤΑΙΡΙΑΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ, στον τόμο «ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΗ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ» του Λογοτεχνικού ομίλου ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΟΠΟΙΕΙΟΝ, στην ποιητική συλλογή «Ευ… Ποιήματα κ’ Ευ… Λογήματα του Πνευματικού Μουσείου Λογοτεχνίας κυρίου Αντώνη Σαμιωτάκη και στην «ΜΕΓΑΛΗ ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ ΤΗΣ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ» Χάρη Πάτση. Έχει βραβευτεί για μυθιστορήματα και ποιήματά της από διάφορους Λογοτεχνικούς συλλόγους. Επίσης, τον Οκτώβριο του 2016 βραβεύτηκε με ΑΡΙΣΤΕΙΟ – για διήγημά της – από την UNESCO Κεφαλληνίας, Ιθάκης και Ζακύνθου. Είναι μέλος της ΕΤΑΙΡΙΑΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ, του ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟΥ ΟΜΙΛΟΥ «ΞΑΣΤΕΡΟΝ» όπως επίσης και του ομίλου Τέχνης Μουσικής και Λόγου «ΛΙΝΟΣ,» καθώς και του ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΥ ΟΜΙΛΟΥ ΚΥΠΡΙΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ.
