Σήμερα στη στήλη "Στα βαθιά" έχω προσκαλέσει την ποιήτρια Κλεονίκη Δρούγκα. Η καλεσμένη μου σπούδασε στη Φιλοσοφική σχολή και είναι κάτοχος μεταπτυχιακού και διδακτορικού διπλώματος. Ασχολείται με το σενάριο,τον κινηματογράφο,την ποίηση,την πεζογραφία και την εκπαίδευση. Έχει εκδώσει δυο βιβλία κι έργα της έχουν συμπεριληφθεί σε συλλογικές εκδόσεις. Επιστημονικά άρθρα της έχουν φιλοξενηθεί σε ελληνικά και ξένα περιοδικά και εισηγήσεις της σε πρακτικά συνεδρίων στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Ποιήματα και διηγήματά της έχουν δημοσιευθεί στον λογοτεχνικό τύπο. Υπογράφει το σενάριο σε μικρού μήκους ταινίες μυθοπλασίας και έχει συνεργαστεί σε ταινίες τεκμηρίωσης, με βραβεύσεις σε εγχώριους και διεθνείς διαγωνισμούς. Ανήκει στο ειδικό επιστημονικό προσωπικό στο Τμήμα Κινηματογράφου, της Σχολής Καλών Τεχνών ΑΠΘ με διδακτικό αντικείμενο το "Σενάριο".Φέτος κυκλοφόρησε η πρώτη της ποιητική συλλογή που φέρει τον ευφάνταστο τίτλο «Οκλαδόν με τον χρόνο». . Η ποίησή της κινείται στα μονοπάτια της λυρικής υπαρξιακής γραφής. Ο λόγος της είναι σμιλεμένος, ευθύβολος, βαθύς. Ο ρυθμός του είναι ασθματικός, με κινηματογραφική εναλλαγή εικόνων. Την απασχολούν οι σχέσεις, ο έρωτας, το εσωτερικό σκάψιμο, η συνομιλία με τον πραγματικό εαυτό. Θα γνωρίσουμε δέκα ξεχωριστά ποιήματά της!
Κλεονίκη Δρούγκα, «Οκλαδόν με τον χρόνο», 2022, εκδόσεις Μανδραγόρας
Δισταγμός
Θέλω να μιλήσουμε
έχω ετοιμαστεί
όμως φοβάμαι·
πριν σου τηλεφωνήσω
φυλλομετρώ ξανά τις σημειώσεις
τις έγραφα
όλη νύχτα
συνδυάζοντας τις συλλαβές
τώρα που ο ήλιος επιμένει να βγει
η επιθυμία να κάνω ένα βήμα
υποχωρεί μέσα μου
έχει περάσει και η ώρα
η μέρα αργοσέρνει δισταγμό
δεν είμαι σίγουρη
να σου μιλήσω αν θέλω τελικά.
Τα μέρη μιας ταινίας
Από τα βάγια που του απλώνανε
στο άρον άρον της πλατείας
ένα τσιγάρο χρόνος τελικά
δομείς το έργο
στην πρώτη πράξη
ο Ιησούς κι οι άλλοι Χαρακτήρες
ταυτίζεσαι με τους κακούς
πίνεις το αίμα του
στη δεύτερη πράξη
μετράς τους Χαρακτήρες στην ψυχική σου ευρυχωρία
τα ρήματα συνωστίζονται
τα χείλη διαγράφουν «θάνατος, σταύρωσέ τον»
παρασύρεσαι πιο μέσα
στην τρίτη πράξη
ανατροπή
ο Ιησούς ανασταίνεται
σε καταβάλλουν δεύτερες σκέψεις
ο Πιλάτος, λένε, αυτοκτόνησε.
Ο απολογισμός
Στον δρόμο για τη δουλειά
-πάει καιρός από τότε-
χάζευε βιτρίνες στην Βασιλίσσης Όλγας
μέσα στο λεωφορείο
Στάση παλιά Σαλαμίνα
παρεμβολή από φόρεμα μωβ-λαχανί καβαδούρα
έτοιμη να κατέβει
καρφιτσωμένη στη θέση
Το επόμενο απόγευμα
και το μεθεπόμενο
Μια μέρα δεν το είδε
τότε θα έχανε μια ώρα απ' τη δουλειά
χίλιες δραχμές περίπου
Έξω από τ' αγγλικά των παιδιών
είκοσι χρόνια μετά
χαζεύει την ανάμνηση
μέσα στο 4*4
Στάση παλιά Σαλαμίνα
στην ίδια βιτρίνα μπροστά
μετρά τη ζωή της χωρίς να βγάζει λέξη
η μνήμη τής ανήκει
στο μεταξύ γάμος δουλειά
καυγάδες αγκαλιές θλίψη χαρά
μια έκρηξη μέσα της την αφήνει απανθρακωμένη.
Μην κλωτσάς τη γάτα
Το βλέμμα σου καρφωμένο στο κλουβί
το καναρίνι κελαηδά
το φροντίζεις
το χαϊδεύεις
σφυρίζετε μαζί
σε κοιτώ απρόθυμα
φεύγεις για τη δουλειά
κλωτσάς τη γάτα στα πόδια μου
με πιάνει ένας πόνος στο στομάχι
το καναρίνι τεντώνει τα φτερά του
πλησιάζω το κλουβί
ανοίγω το σιδερένιο πορτάκι
το παίρνω στη χούφτα μου
το καναρίνι σταματά να κελαηδά
ισορροπία επικίνδυνη
τείνω τα χέρια στη γάτα
τις αχρησιμοποίητες στιγμές της μέρας
μαζεύω τα πούπουλα
κάθε λάθος κίνηση
δεν έχει δικαίωμα στην άνοιξη
δεν έχει χρόνο στην καραμελωμένη φυγή.
Θυμός
Μην αγνοείς τον θυμό σου
και ό,τι τον ποτίζει -ιδίως αυτό-
κράτα σημειώσεις
για τα σύννεφα που λιγοστεύουν τον ουρανό
χαμήλωσε τη φωτιά
στο μπόι των λέξεων
κλείδωσε το στόμα
στους βοριάδες που συμπαραστέκονται στη θύελλα
συμμάζεψέ τον
και τον κακό σου εαυτό -ιδίως αυτόν-
γίνε καπετάνιος
μην επιτρέψεις τη θάλασσα να περάσει χωρίς νόημα
μάθε να αναπνέεις στον βυθό
είναι μια δεξιότητα
στρέψε το βλέμμα σου
δες τη χελώνα πως σέρνει το δισάκι της
αν έχει ο αέρας κάτι να πει
ας μιλήσει τελευταίος.
Αλμύρα
Στην αρχή θρηνείς την άνοιξη που αγάπησες
ύστερα σου επιστρέφεται η χαρά
χάδια στα στάρια που σηκώνουν κεφάλι
θάρρος στη σκιά
τραγούδι στα κύματα
κάνεις κότσο τα μαλλιά
φυτεύεις την αλμύρα μέσα
να μη στεγνώσει
κανονίζεις μεγεθυμένο καλοκαίρι
Ζωγραφίζεις στην άμμο
σχήματα ελευθερίας
ανοίγεις τους μεντεσέδες της ψυχής
με δυο φωνήεντα χαράς
Φοράς το περιδέραιο του μπλε
στο ηλιόφως
Ζέστανε ο καιρός τα όνειρα
Άνοιξες το πουκάμισο
Τίποτε δεν μπορεί να πάει στραβά το καλοκαίρι.
ΜΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΕΝΑ ΣΕ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ
Εργαλειοθήκη του έρωτα
Αναγγέλλει την άφιξή του
βιαστικά
αγκαλιάζοντας με το βλέμμα
παραπλανημένη ανάγκη ζωής
σε ζαχαρί σατέν νυχτικό
Στον θερμοσίφωνα μπροστά
ξεκινά τα μερεμέτια
αγγίζει τους μηρούς
βγάζει τα κατσαβίδια
μιμείται κινήσεις ζωής
κρατώντας το σφυρί
Το σφυρί ομολογεί
αλληλέγγυο
σπάει την πραγματικότητα
με αμετάδοτη φαντασία
σε κομμάτια
απομακρύνοντας την ερμηνεία
Στην πόρτα ανεξόφλητος
χρησμοδοτεί εγγύηση
για δύο χρόνια
Επίθεση
Ενώ ξεφλουδίζει τ' ανθρώπινα
με μάτια υγρά
στις λιγοστές λευκές σελίδες
εκατόφυλλου τετραδίου
της επιτίθεται ένα ποίημα
την ρίχνει κάτω
πλέκει τα χέρια στο λαιμό της
ανηφορίζει στο πρόσωπο
ματώνει το μυαλό της
δαγκώνει ελάσσονες δισταγμούς
-μην υποτιμάτε τη δύναμη ενός ποιήματος-
Συνέρχεται γρήγορα
τινάζοντας άχρηστες λέξεις
που ως χθες ήταν ανάγκη
Το ποίημα γυμνό
κατοικεί τη σελίδα
Αναψοκοκκινισμένη
σκίζει τη σελίδα
την χώνει στην τσέπη της.
Ο έρωτας ψάχνει την ψυχή του
Δένεις τον έρωτα στην ξαπλώστρα
τον πασαλείβεις αντηλιακό
υψηλής προστασίας
του φοράς καπέλο
το βλέμμα σου τον τυραννά
Αυτός ροκανίζει το φως του ήλιου
Τον χάνεις
τον ψάχνεις σ' ανεμόδαρτα βράχια
τρίβεις τις πατούσες στην επιθυμία
τραβάς ένα ένα τ' αγκάθια
μαύρων αχινών
του κάνεις μνημόσυνο
με λικέρ πικραμύγδαλο
θες ένα παραμύθι να ησυχάσεις
μια κοιμωμένη
έναν βάτραχο
-ελεύθερος, μανάρι μου, του λες
με αναδρομικές τύψεις
Ο έρωτας θα έρθει με τα κύματα
Μια καλή ταινία
Μήνυμα στο κινητό:
Λέω να ξεχάσουμε σήμερα
την σκόνη στο σπίτι
να κολυμπήσουμε
κόντρα στο ρεύμα
να συγυρίσουμε ιστορίες παλιές
πιάνοντας
του νήματος την άκρη όλη μέρα
κι αν χρειαστεί και λίγο νύχτα
κι ας φέρουμε άμμο στο σαλόνι
ΥΓ. Λέω να δούμε και μια καλή ταινία
Την τσίμπησαν οι λέξεις του
έβαλε λίγο οινόπνευμα
ανακουφίστηκε
Είδαν την αυτοκρατορία του πάθους
Βιογραφικό σημείωμα
Η Κλεονίκη Δρούγκα είναι πτυχιούχος Φιλοσοφικής ΑΠΘ, κάτοχος μεταπτυχιακού και διδακτορικού διπλώματος. Οι ιδεολογικοί προσανατολισμοί της στρέφονται σε σενάριο, κινηματογράφο, ποίηση, πεζογραφία και εκπαίδευση. Έχει εκδώσει δύο βιβλία κι έχει συμμετάσχει σε Συλλογικά Έργα. Επιστημονικά άρθρα της έχουν δημοσιευτεί σε ελληνικά και ξένα περιοδικά, εισηγήσεις της σε πρακτικά ελληνικών και διεθνών συνεδρίων και ποιήματα-διηγήματα σε ποικίλα λογοτεχνικά περιοδικά. Συνέγραψε σενάρια μικρού μήκους ταινιών μυθοπλασίας και συνεργάστηκε σε ταινίες τεκμηρίωσης, με βραβεύσεις σε ελληνικούς και διεθνείς διαγωνισμούς. Εργάζεται ως ΕΕΠ στο Τμήμα Κινηματογράφου, Σχολής Καλών Τεχνών ΑΠΘ με διδακτικό αντικείμενο «Σενάριο».
