Σήμερα έχω προσκαλέσει στη στήλη "Στα βαθιά" τη λογοτέχνιδα Ειρήνη Βακαλοπούλου. Η καλεσμένη μου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και μένει στην Αθήνα. Σπούδασε Διεθνείς Σχέσεις κι έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη Δημιουργική Διαφήμιση.Έχει εργαστεί ως κειμενογράφος ,ως διαφημίστρια κι ως επιστημονική υπεύθυνη στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο στο τμήμα Οικονομικών Επιστημών.Έχει εκδώσει μια νουβελέτα και τέσσερις ποιητικές συλλογές. Η ποίησή της κινείται στα μονοπάτια της υπερρεαλιστικής γραφής. Ο λόγος της είναι λαξεμένος, μινιμαλιστικός, τρυφερός και σπαρακτικός. Εκφράζεται με ευρηματικά σχήματα λόγου, δε συνηθίζει τις πολυφορεμένες λέξεις, ενώ προχωρά με τόλμη σε μια ενδιαφέρουσα λεξιπλασία. Οι εικόνες της είναι εντυπωσιακές, συνεπαίρνουν τον αναγνώστη. Ζωγραφίζει υπέροχα το έρεβος, το τραύμα, τον κύκλο του πόνου,αλλά κι όλες τις συναισθηματικές αποχρώσεις. Θα δούμε δέκα εκπληκτικά ποιήματά της!
*************
ο σταυρός στον
ουρανό ένας τάφος
στερεωμένος
μα το υδρόφυλλο
σύννεφο χειρονομίες
φτιάχνει
που κόβουν στη μέση το γιορτινό της μέρας
λίγο πιο κάτω ο
άνθρωπος ν'αφαιρεί
από το βάρος του
*************
μαντήλια έβλεπε στα όνειρα
πολύχρωμα από μετάξι
μέσα έξω στα κατάκοπα συρτάρια
κουραζόταν και ο νους του από την ταχτοποίηση
καμιά φορά βλάσταιναν πάλλευκοι
κρίνοι πρόφταιναν το ανάστημά του
το κατακόρυφο ύψωμα της σκέψης
του που κατέληγε στο νερό
*************
τ'αηδόνι της νύχτας του Οκτώβρη
έχει κάλλος αλλότροπο απ' το
ανοιξιάτικο είναι μια εικόνα φανταστική
φτιαγμένη από κόκκινο
χιόνι κρατά μια λύπη
σφιχτό ασήμι
έχει ένα μάτι
βαρύ μα
θαμπερό
σχηματίζει έναν
παράξενο άδειο
και βίαιο κύκλο
για να του θυμίζει εκείνο το φθινόπωρο που το ξεκοίλιασαν
*************
τ'αγόρια του ηλιόκαμπου
έχουν τέσσερα γόνατα να χαίρονται
το πρόσωπό τους δεν έχει
ηλικία το στήθος τους δεν
έχει ηλικία μόνο το σώμα
ηλιόβουλο σε στύση αναζητεί
τον πρώτο τόπο
αποστάζει τον χρόνο και το
πάθος του μοιάζει με σώμα
τελευταίο
πιο πέρα φύεται το
δέντρο η σκιά από
φυσικά μάτια
*************
είναι η θάλασσα
η παραμόρφωση του ίσκιου
και το φωνήεν το κρατά ο βράχος
είναι η παράφορη
βροχή για να δροσίζει
το γλαύκο φως της μήτρας
είναι γιατί με ήλιο κι άνεμο φτιάχνεται το
σύκο το ακριβές πέταγμα του γλάρου
είναι ο ανοιχτός
σκοπός που πληθαίνει στον
χρόνο
το ξανθό μυρμήγκι στην ψάθινη
καρέκλα και το ροδάκινο που
μαλακώνει στο χώμα
είναι οι εκδοχές που δεν θα μεταμορφωθούμε
*************
τ' αδέρφια
το τάβλι χτυπούσαν τα ζάρια
τα φυλντισένια πούλια
κάθε που καλοκαίριαζε τ' απόγευμα τά ρίχναν
ύστερα πήγε ο ένας στην κηδεία του άλλου και δεν ξαναφανήκαν
*************
στιγμή δεύτερη
υπάρχει ένα στεφάνι στα μαλλιά
πράσινο απάτητο λιβάδι
κι ένα σταχοχώραφο που το ζηλεύει
υπάρχει ένα πουλί στην κεφαλή στο κυπαρίσσι
ολόρθη ομορφιά που γνέφει
και το γαλάζιο τ' ουρανού πιο γλυκό απ' του θανάτου σου
μαργαριταρένιο χορτάρι
*************
μαύρο πεύκο
περπάτησα ένα σπίτι
μονόχρωμο και σκούρο
γνώριμο σπίτι
οι ένοικοί του αντί σε κάδρα φωτογραφίες
βρύα είχανε γίνει
πράσινα ολόλαμπα βρύα
κι ένα μαύρο πεύκο στο σαλόνι κομμένο πεύκο
έμοιαζε με άλογο ξαπλωμένο
τα μέλη του ακίνητα άρρωστο μα δεν βογγούσε
μόνο το μάτι του σπάραζε
ήταν το δικό σου μάτι ήταν το δικό μου μάτι
λευκό πουκάμισο σου φόρεσα
κι ένα λουλούδι στο στόμα κόκκινο σαν αφρικανικός ήλιος
δεν ήσουν νεκρός το χρώμα σου ήταν ζωηρό κι ο βολβός του ματιού
έπαιζε κάτω απ' το δέρμα
μόνο να σε στολίσω ήθελα μόνο να σε στολίσω ήθελα κήπε μου
*************
είναι εύφορο μέλος το
χέρι σου αλέτρι που
οργώνει
το κόκκινο σφενδάμι σε ήλιο
λευκό είναι αίμα ακαθόριστο
διαφάνεια
το παγωμένο πλέγμα πίσω από το φεγγάρι
οι τόποι
τρομαγμένοι από τις ίδιες τους φωνές
ημέρευση των
ήχων
ήχος πουθενά
*************
σκόνη τρυφερή και πολύτιμη
σε ποιο σπίτι μετέφερες το σώμα
σου γιατί έχει μόνος ο νους
απομείνει
όπως τα καλοκαίρια
σε μεσημεριανή ανάπαυση
εγείρονται μονάχα στο θρόισμα της λεύκας
Βιογραφικό σημείωμα
Η Βακαλοπούλου Ειρήνη γεννήθηκε το 1982 στην Θεσσαλονίκη. Σπούδασε Διεθνείς Σχέσεις και κατέχει μεταπτυχιακό τίτλο στην Δημιουργική Διαφήμιση. Για κάποια χρόνια δούλεψε ως κειμενογράφος και διαφημίστρια σε ανάλογες εταιρείες στην Αθήνα. Επιστρέφοντας στην Θεσσαλονίκη το 2009, ξεκίνησε η ενασχόληση με την λογοτεχνική γραφή και για αρκετά χρόνια εργάστηκε ως επιστημονική υπεύθυνη στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο στο τμήμα Οικονομικών Επιστημών. Από το 2012 έως και σήμερα, έχει συγγράψει μια νουβελέτα και τέσσερις ποιητικές συλλογές. Το 2016 συμμετείχε στις δημόσιες δράσεις της documenta 14 (στο Πάρκο Ελευθερίας) με ένα εκτενές ποίημα για την Ελευθερία. Ζει στην Αθήνα.
