Σήμερα, στη στήλη "Στα βαθιά" έχω προσκαλέσει την ποιήτρια Γιάννα Κουκιά. Η καλεσμένη μου εργάζεται στη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού. Παλιότερα εργάστηκε στο Κρατικό Θεραπευτήριο Λέρου, στο 11ο περίπτερο του Ψυχιατρείου, την περίοδο της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης στο πρόγραμμα της αποασυλοποίησης και επανένταξης των ασθενών στην κοινωνία. Τον Ιούλιο του 2023 δημοσιεύτηκε η πρώτη της ποιητική συλλογή από τις εκδόσεις Ενύπνιο. Λέγεται "Τραύμα εξοφλήθηκε". Πρόσφατα κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Ιδιώνυμο η ποιητική της δουλειά "Θε μου, η Γιούρα...". Η ποίησή της βαδίζει στα μονοπάτια της υπαρξιακής γραφής. Την πένα της απασχολεί η αναζήτηση του βαθύτερου εαυτού, η συνομιλία με το εγώ, αλλά κα η αναζήτηση της αλήθειας στις σχέσεις . Ο λόγος της είναι μεστός, διαυγής, στακάτος, καίριος. Μια ιδέα λεπτού χιούμορ χρωματίζει εύστοχα τα νοήματα. Η συχνή χρήση του πρώτου προσώπου ενικού προσδίδει ζωντάνια κι αμεσότητα στην αφήγηση. Θ' απολαύσουμε δέκα ποιήματά της δημιουργού!
1.
Άοπλη πάω στις μάχες μου
μόνο μολύβια, χαρτιά
μια γόμα, δυο ξύστρες
μόνο ζωσμένη με λέξεις
2.
Με τζόγαρε ένας μια φορά.
Με έπαιξε στη ρωσική ρουλέτα.
Πήγε κι έχασε.
Ήρθαν μετά σωτήρες και αρπαχτικά.
Κρέμασαν το σώμα μου στο ενεχυροδανειστήριο.
«Χαρίζεται», έγραψαν πάνω στην ταμπέλα.
Λησμονήθηκα στη βιτρίνα ανάποδα.
Ποιος με ήθελε έτσι καρφωμένη;
3.
Μακάρι να 'μουν θάλασσα.
Λίμνη.
Ποταμός.
Μα ήταν στιγμές
που ήμουν έρημος.
Κι ούτε μια όαση για εμένα.
4.
Θέλω να προστατεύσω την καρδιά μου.
Θέλω να προστατεύσω την καρδιά μου
από τους ανθρώπους με τα άγρια μάτια
και τα γαμψά τα νύχια
τις σουβλερές τους λέξεις
τις μυτερές τους γλώσσες.
Θέλω να προστατεύσω την καρδιά μου
από τους κοφτερούς τους λόγους
τα αδιάφορα τα συναισθήματα
και τις κλισέ τους πράξεις.
Θέλω να προστατεύσω την καρδιά μου
από ανθρώπους που θα μου την κάνουν
πάλι ναυάγιο, ερείπιο, χίλια κομμάτια.
Που θα μου τη σπρώξουν στον γκρεμό,
από εκείνους που θα μου την πονέσουν
θα την τσακίσουν.
Θέλω να προστατεύσω την καρδιά μου
από τους ανθρώπους που θα πατήσουν
πάνω της για να περάσουν πρώτοι,
θριαμβευτές.
Θέλω να προστατεύσω την καρδιά μου.
Απ’ τους βαρβάρους.
5.
Σκέφτομαι την άνοιξη που θα 'ρθει.
Και σκέφτομαι τα λουλουδιασμένα μέρη.
Τα χωράφια, τα παρτέρια, τις αυλές.
Και σκέφτομαι τις άσπρες μαργαρίτες.
Και σκέφτομαι τις κίτρινες μαργαρίτες.
Και σκέφτομαι τα μικρά χαμομηλάκια.
Και σκέφτομαι τον ήλιο.
Και σκέφτομαι τον ήλιο που θ’ ανθίζει.
Θ’ ανθίζει κι αυτός.
Μαζί με την άνοιξη που θα 'ρθει.
Και σκέφτομαι να τον κλέψω για λίγο τον ήλιο.
Να τον φορέσω μικρό φάρο στα ξανθά μαλλιά.
Και να πάω.
Να πάω να συναντήσω τις άνοιξες.
Τις άνοιξες που ξέχασαν να έρθουν.
Που έχασαν το δρόμο.
Όταν μέσα μου κοιμόντουσαν
εκείνοι οι άγριοι χειμώνες
που φοβήθηκα μια μέρα
ακόμα κι εγώ.
6.
Είδα έχεις φωτιά στα χέρια.
Ν’ ανάψω λίγο σώμα;
Σαν να χάλασε πάλι ο καιρός μέσα μου.
7.
Εκείνη τις είχε ξεχάσει.
Εκείνος της μάθαινε τις λέξεις
απ’ την αρχή.
Αγάπη, χάδι, φιλί, εσύ.
Μαζί έφτιαξαν μια νέα αλφαβήτα.
Χωρίς ήττα.
8.
με ήττες έχτισα τη ζωή μου
όταν κανείς δεν με περίμενε
την έκανα φλόγα
και την έκανα πυρκαγιά
μ’ έκανα καύση
και μ’ έκανα στάχτη
παρανάλωμα συντριβών
πυρίτιδα σκληρών απωλειών
μέσα στης τέφρας τον όλεθρο
με αναδάσωσα
μπουμ
9.
Μήπως ξέρεις να μου πεις
πού πάνε οι πίκρες όταν τελειώνουν;
Υπάρχει ένα μέρος που καταλήγουν
και ξεψυχούν εκεί;
Αναρωτιέμαι
σίγουρα τις μασήσαμε καλά;
Τις κατάπιαμε ολοκληρωτικά;
Μήπως τα δόντια μας
δεν ήταν ποτέ τόσο κοφτερά για τα πικρά;
Μήπως πνιγήκαμε με δαύτες;
Έφυγαν ποτέ από κοντά μας οι ρημάδες;
Γιατρεμένες,
Ξορκισμένες;
Μπας και ξεγελαστήκαμε για λίγο
νομίζοντας πως βάζοντάς τες για ύπνο,
τις θάψαμε για τα καλά
σαν όλα τα αχώνευτα
που ζουν εντός μας;
Και τώρα να 'μαι.
Στέκομαι εδώ μπροστά σου
και σου επικοινωνώ
και σε ρωτώ
επειδή
κάποιες δικές μου
έχουν το θράσος και ξυπνούν
και
επιστρέφουν με άλλη μορφή.
Στέκομαι εδώ μπροστά σου
και την ψυχή μου σου ξερνώ
και σου ζητώ να μου πεις
αν έφτιαξες τον χάρτη
που θα με οδηγήσει
αν ξέρεις
να μου πεις
προς τα πού είναι το κοιμητήριο της πίκρας.
Κεράσέ με ένα γλυκό.
10.
Αν τύχει και με χρειαστείς
και εγώ λείπω,
σου έχω αφήσει λίγη αγάπη.
Κάτω από τη γλάστρα.
Σ’ εκείνη που έχω το γεράνι.
Σύντομο βιογραφικό σημείωμα
Εργάζομαι στον χώρο του αθλητισμού, στη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού. Κατά το παρελθόν εργάστηκα στο Κρατικό Θεραπευτήριο Λέρου, στο 11ο περίπτερο του Ψυχιατρείου, την περίοδο της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης στο πρόγραμμα της αποασυλοποίησης και επανένταξης των ασθενών στην κοινωνία. Μιλάω δύο ξένες γλώσσες, αγγλικά και γαλλικά. Τον Ιούλιο του 2023 εκδόθηκε η πρώτη μου ποιητική συλλογή με τίτλο "Τραύμα εξοφλήθηκε" από τις εκδόσεις Ενύπνιο. Είμαι μητέρα δύο παιδιών και υπερασπίστρια ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
