Σήμερα θα σας παρουσιάσω μια καταπληκτική ποιήτρια, που μένει εδώ και πολλά χρόνια στη Ζυρίχη. Είναι η Vicky Kostenas Lagdos. Έχει εκδώσει δεκαοχτώ ποιητικές συλλογές κι έχει υπό έκδοση άλλες πέντε. Με αγάπη για τη γνώση, γλωσσομαθής, φιλότεχνη ,έχει σπουδάσει πάρα πολλά πράγματα κι έχει περάσει μ' επιτυχία από διάφορα επαγγελματικά πεδία. Στην ποίησή της ανίχνευσα μια λατρεία για την ελληνική γλώσσα, την οποία πλάθει κι ανασυνθέτει χωρίς όρια. Τα σχήματα λόγου που χρησιμοποιεί εκπλήσσουν με την πρωτοτυπία τους , τα νοήματα πυκνά , με πολλές αναγνώσεις. Θα δείτε έντεκα υπέροχα ποιήματά της . Μπορείτε να παρακολουθήσετε κι ισάριθμα βιντεάκια με μαγευτικές μουσικές, που δημιούργησε με βάση τα ποιήματά της και βρίσκονται στο youtube.
Noi rinasceremo,vicky kostenas lagdos,
2 cellos,now we are free
Noi rinasceremo di nuovo.....
Ο φόβος μεταλλάχθηκε σε θλίψη
και τους ανθρώπους καλεί
να τον θωπεύσουν.
Τα όνειρα έγιναν έρμαιο απαραγμού
στον νεφελοστοιβάχτη αγέρα.
Λευκές οι ώρες στις στιγμές,
που οι πόλεις σβήνουν μες τη σιωπή
και αμαχητί πέφτουν στα χέρια
των αποδημητικών πουλιών.
Αγγελιοφόροι ζωής
οι ιπτάμενοι ένοικοι
δαμάζουν τη θλίψη
στη χωρητικότητα του σήμερα.
Στροβιλισμένες σκέψεις
σε ελεύθερη πτήση
τορπιλίζουν το φόβο στα αιθέρια.
Μάτωσαν της γης τα ενδόμυχα
από επιβεβλημένες λέξεις,
που κλήθηκαν με κραυγή
να λαγγέψουν το Μάρτη.
Πίσω από τα σφαλιχτά παράθυρα
νύχτωσε ο βουβός πόνος.
Le nuvole si addensano
per piangere il dolore.
Γκρεμίζονται τα κάστρα της ζωής.
Σκόρπιες κι αθέατες οι μέρες
λογοκρίνουν τον εαυτό τους.
Δραπέτες λαβωμένοι οι ανθρώποι
τρέχουν μακριά απο τον άτακτο
κι αθέατο εχθρό να καταταχθούν
με τους βολβούς της άνοιξης,
να ξαναγεννηθούν.
Nell'aurora sbiadita dalle ceneri
i cavalli vengono rimessi in vita
per convalidare il progetto,
che Atlas ha accettato
a mantenere il Cielo.
È sicuro anche protetto,
che noi rinasceremo
attraverso le ceneri dei nostri morti.
Epilogo:
Θά΄ρθει η μέρα, που θα σπάσει
το τσόφλι της σιωπής
και οι φωνές θα κρεμαστούν
στα δένδρα να ηχήσουν.
https://www.youtube.com/watch?v=hJfYDiwQe3g&t=136s
Poesia: Vicky Kostenas Lagdos
Musik: 2Cellos, Now we Are free,
von Hans Zimmer
Zürich, 16. April 2020
Iro di Dio,Vicky Kostenas Lagdos,Gianni Marradi,Children of Sarajevo
Iro di Dio 6
Μετεωρίτες οι νότες
συνθλίζονται στο διάστημα
για να διαμοιρασθούν ομόηχα
στην όπερα της γης
Ανεπανάληπτος ο χρόνος!
Πώς να αποδείξει, πως δίχως ενέχυρο
στα όνειρα δεν ξεπερνά τον ίσκιο του.
Στη μέση η βαθυστόχαστη πνοή!
Τριγύρω αυλή με βαθύ ορίζοντα
λιθάρια τοιχωμένη εμμειδιεί στα πέλαγα.
Ο μανιασμένος άνεμος
χτυπούσε αλύπητα το κύμα.
Την ορφάνεια της ψυχής
εκδικείται η φύση, επιβάλλοντας ποινές
ανέκκλητου και απεριόριστου κόστους.
Έπεα πτερόεντα οι λέξεις
ξεσκεπάζουν το στέγαστρο,
που τις στέγαζε και φρόντιζε
τη διαιώνισή τους.
Στραγγίζει από αίμα η καρδιά!
Μισή κατάσταση προτού η ατμομηχανή
στην τελευταία κούρβα καταβροχθίσει
με μια ανάσα την υπολειμματική
διευθέτηση της αξιακής πορείας.
Un guaio tira l'altro!
Καζάνι που βράζει η κάθε λέξη.
Αποστραγγισμένη από νόημα
αναρριχάται στο κύμα,
ελπίζοντας να κατασταλάξει
στο έρημο από εγκατάλειψη
αφρισμένο ακρογιάλι.
Σε παύση τα συναισθήματα,
ανενεργός κρατήρας η ψυχή
Στιγμές δοσμένες σε υψηλότοκες δόσεις
στιγματίζουν τον εαυτό τους.
Ο κόσμος χήρεψε από ήθος,
πάθος κι αξίες και αδυνατεί πλέον
να διαχειρισθεί τον εαυτό του.
Απαξιώνεται το κάλλος της αυτογνωσίας.
η πίστη στην αυτοεκτίμηση κλονίζεται,
Κρυφοκλαίει γελώντας ο κόσμος
κλεισμένος στο καβούκι του.
https://www.youtube.com/watch?v=hQDVAigfp8A
Poesia: Vicky Kostenas Lagdos
Musik: Children of Sarajevo von Gianni Marradi
Zürich, 18. Mai 2019
Lady in Red,Vicky Kostenas Lagdos,Il Destino
LADY IN RED
Πάρε ένα ροδοπέταλο
της αλιπόρφυρης μοναξιάς.
Μια θέση περίβλεπτη,
που ν' αγκαλιάζει το φεγγάρι.
Πιο πάνω στάσου κι απ' τα όνειρα
της πιο ψηλής ελπίδας
κι απ' το δάκρυ του κόσμου
της υπομονής την παρηγόρια.
Φύσηξε το μαΐστρο μέσα
απ' του κοχυλιού
την αυθιγενή παράσταση.
Με φρύγανα σαΐτεψε
του Ζέφυρου τη λίγεια θυγατέρα,
που τ' αναφιλητό της άφησε στο κύμα
σαν τούτη δόθηκε
στου παντεπόπτη Δία τη βιγκέρα.
Πάνω απ' τη ράχη του κύματος
χαίρονται οι αέρηδες τη λευτεριά
και την πνοή τους σέρνουν
στη σύναξη του Νότου και στ' αθύρματα
μετά την κατασταλαγή του μούστου
μ' ένα τραγούδι Λίνειο Διονυσιακό.
Τ' ανείπωτο κι ερωτικό
απ' της καλλίφωνης ερπύστριας
θάλασσας τ' αλμυρό αναφιλητό.
Πάρε ένα τραγούδι απ' το κοχύλι,
που σαν ηχεί, αδειάζει τη θάλασσα.
Πάρε της αλμύρας τ' αλάτι,
που κούρνιασε στων χειλιών την άκρη
κι έχτισε εύκτιτα τα όνειρα της προσμονής.
Όσα με της ευχής το πρόσταγμα
οργιές ονείρων φτεροκοπούν στα πέλαγα
ως τα σχοινιά της πλώρης,
όπου η κροκόπεπλη Ηώ
απ' του Ωκεανού το ρέμα ξεπροβάλει.
Πιάσε το μέλυχρο ρυθμό,
που θα σε φέρει στην από μύρια δώρα
θαλασσόβρεχτη αγκάλη των πόθων.
Μπες μες το λίγειο χορό
το βέλτιστο του έρωτα
κι απίθωσε μια ελκυστική φιγούρα
μπροστά απ' της Θέτιδας τα πόδια.
Μην αστοχείς μια προσευχή
στην εύπλοη αναλαμπή να κάνεις
για την ανάκαμψη του αδήριτου πόνου
απ΄τη μελαγχολία του θεϊκού Νότου.
https://www.youtube.com/watch?v=ZQSVAXHNvQs&t=93s
Poesia, Vicky Kostenas Lagdos
Musik: Il Destino
Zürich, 29. Juli 2019
Antissa,Vicky Kostenas Lagdos,Memories,Maestro Ceyhun
Antissa
Με αποκαλυπτικές κομψές υποκλίσεις
αδράχνουν την ανεμελιά οι όψιμες γενιές.
Ζυγώνει ο καιρός,
που ο ήλιος την κουστωδία μετακομίζει
στην αφερεγγυότητα του ουρανού.
Επανακάμπτουν διεπιστευμένες σκέψεις,
που ενεχειροδανείστηκαν
σ'ανέμους ξεχτένιστους
να γητέψουν τις εκπυρσοκροτήσεις της μνήμης.
Παρόλο που η απρόσμενη καταιγίδα ξενύχτησε
να ξεπλένει την γκρίζα σιωπή,
καλλιεπείς λέξεις στο βράχο λαξευμένες
καταθέτουν στα μετοπικά ημίγλυφα
το επίδοξο συγγραφικό τους καθεστώς.
Με κομψές αναλογίες
και μετρικές συντμήσεις
πανηγυρίζει η ζωφόρος της Απτέρου Νίκης.
Κι ούτε κανείς δεν μίλησε!
Ποτέ δεν μάθαμε, πώς μέρα μεσημέρι
ο ήλιος λιποτάχτησε προς άγνωστη τροχιά,
και πώς Φλεβάρη μήνα αμάρτησε
η άνοιξη για να του κόψουν
ως ποινή μέρες απ΄τη ζωή.
Σε λεπτομέρειες ενεδρεύει
ο ρόλος της ζωής.
Αν την περιφρονήσεις,
μαζεύει το κουβάρι
να πάει το νήμα αλλού
σ'άλλη μεριά της γης
τον τάπητα να υφάνει
πάνω να αναπαυτεί.
Σε συντονισμό οι γλώσσες του κόσμου
υψώνουν προπέτασμα καπνού
να αντιμετωπίσουν τη νέα σοδειά στίχων,
που αναμένεται να ενσκήψει
μόλις κατασταλάξει η οργή
κι ο ορίζοντας θα αντλήσει
από έπαρση χαρά.
https://www.youtube.com/watch?v=fVRVTQl1C5k
Poesia: Vicky Kostenas Lagdos
Musik: Memories, von Maestro Ceyhun
Zürich, 30 Juni 2019
Frammenti,Vicky Kostenas Lagdos,When Love Dies,Bijan Mortazavi
Frammenti (Foglie d`autunno)
Σήμερα μύριζε νύχτα η μέρα
και ο ήλιος υπό κατοχή,
έχοντας τα βουνά με δακρύβρεχτα
αναφιλητά ξελογιάσει.
Είναι σαν να κατάπιε η γη τον ουρανό.
Η φύση αιχμάλωτη στην ομορφιά
φοβάται μη χάσει τα παιδιά της.
Και μοναχή, πώς να κρατήσει
το πάθος για ζωή;
Ποτίζει τη δίψα της με δάκρυ,
στη σκέψη, πως δεν θα τα δει ποτέ.
Τα πρασινισμένα βαλτονέρια,
που άστραφταν ανάκατα στη μόστρα
του καθάριου ουρανού
αναδιπλώνουν σπασμωδικά σκέψεις
την ώρα, που η πόλη αλλάζει όψη
και οι δρόλαπες απειλούν
να σαρώνουν την υδρόγειο.
Ακλόνητο ίσταται το βουνό!
Παλεύει με το νοτισμένο χώμα
να διασώσει, ό,τι απ’ το βλέμμα απόμεινε
στην αμπελόφυτη πλαγιά.
Ως και το αποξηραμένο ρυάκι
έμαθε να καταπίνει
τις ακατανίκητες επιθυμίες.
Oggi li giorno odorava di notte.
Il cielo nuvoloso in possesso,
avendo invaso le montagne
con carezze lacrimose.
https://www.youtube.com/watch?v=2LCJRTStLl
Antissa,Vicky Kostenas Lagdos,Hans Zimmer,Duduk of the North
Antissa mega
Στο αναλόγιο ανεδαφικών ονείρων
το τρεμούλιασμα πεφτάστερου
διασπείρει ανένδυτα κι ανέκλειτα πάθη.
Ανένταχτα λόγια!
Σταθερά προσαραγμένα
στο μέτωπο του κόσμου.
Εκεί όπου η αβρότητα παρεισφρέει
στου λυκαυγούς το πολύπτυχο πέπλο.
Η αλήθεια απροσμέτρητη
απηύδησε το μούλιασμα στην άμμο
κι αποζητά επίρρωση
στα φαεινά μελτέμια,
απεργαζόμενη Αιόλιες ριπές.
Θαμποφέγγει η ετοιμόγεννη aurora
μέσα από τη δροσοστάλαχτη πάχνη.
Σταλάζει νέκταρ ελπίδας
το απελευθερωμένο σύννεφο.
Προκαλεί χτυπώντας τα σήμαντρα
κι εξαπολύει αγερμό στο αντίκρυ βουνοπλάγι.
Ατίθασοι καιροί!
Ισοζυγίζεται η σελήνη.
Από του μυαλού το πρόπυλο
ως της καρδιάς την εκβολή
ανένδοτος κι άκαρπος ο αγώνας.
Δίχως ξάρτια, πυξίδα, πανιά
ο ενοχοποιητικός αγέρας
ξυρίζει της σκέψης το ακρωτήρι.
Il ripostiglio dei ricordi
sta fissando a scoprire se stesso.
La vita si versa, trabocca i mari.
Cercate sempre oceani da riempirle.
Alla fine l`aqua si eleva
diventa nuvola e poi piozza
per innaffiare la terra assetata
solcato solo dalle lacrime
della giornata
https://www.youtube.com/watch?v=IgkKl4wjy5o&t=97s
Poesia: Vicky Kostenas Lagdos
Musik: Duduk of the North
Hans Zimmer +Divan Gasparyan
Zürich, 7. März 2020
Antissa,Vicky Kostenas Lagdos,Yanni Prelude+Nostalgia
Antissa 60a
Πώς να τελειώσει η ιστορία;
Το παραμύθι μιας νυχτιάς,
που ψάχνει στο τζάκι
τον στιχοπλάστη να πυρώσει
στης ιστορίας την πυροστιά;
Πουλιά οι φωνές πετούν
στ' αντίστροφο του αγέρα ρεύμα,
κουρνιάζοντας
στο αμάνικο πουκάμισο,
ενός πονετικά ασίγαστου
κι αήττητου πάθους.
Ανεπίγνωτες οι λέξεις.
Απευκταίο σενάριο!
Στην αρχαία Λυκία.
Ανέφελος η πόλη έπεσε
στα χέρια του εχθρού!
Έπιασαν εξ απίνης τις σκιές
να καταγράφουν σκέψεις
σε πωρολίθινη σπηλιά.
Κι ο ερέτης στο ρεμέτζο
προσορμίζει να ρυμουλκήσει
της ιστορίας τις έγνοιες,
που ξέβρασε η οργισμένη θάλασσα.
https://www.youtube.com/watch?v=9AijOjLtRoY
Poesia: Vicky Kostenas Lagdos
Musik: Prelude and Nostalgia
von Yanni
Zürich, 5. November 2019
Ohne Horizont V,Vicky Kostenas,Th.Bergersen,Cassandra
Ohne Horizont V
Μισόλογα ενός προπέτη σύννεφου
ως προπομποί διάπυρου τήγματος
προελαύνουν στους πρόποδες ανάβυθου καιρού.
Σαν του αγέρα τις ριπές, που βάλουνε ολούθε
και ξερριζώνουν απαλειφάδια λογικής.
Σαν απροσπέλαστα λυρικά συνημίτονα,
καταχωνιασμένα σε δυσπρόσιτα έντυπα
συντάσσονται στην ανωνυμία μιας καθέτου.
Άτακτα κλωνάρια αγγίζουν το παραθυρόφυλλο
και νεύουν εμπιστευτικά στην έξαρση της δύσης.
Μονοπάτια δοσμένα στο αδιάβατο της σιωπής
γέρνουν από το βάρος του ενιαύσιου φόρτου
να αποτίσουν φόρο τιμής σε ουτοπικές παλιές
συνήθειες, που ριζωμένες σε αμπαρωμένες λέξεις
ενστερνίζονται ανελημμένες πρόσφορες στιγμές.
Στο αλπικό αέρινο στροβίλισμα
και στο ομορφύρροιο νάμα του αγέρωχου ρυακιού
αναβιώνει η εύνοια εννοιών μιας άληκτης λογικής.
Εύ δ' όπιν λελογισμένων ανθρώπων.
Avec les yeux cloués
à l'immensité de l'horizon
je peux voir à travers la neige,
qui tombe silencieusement,
Aussi les grands nuages grises,
qui ne savent pas comment éclaircir
dans leurs coeurs
et qui ne peut pas supporter la charge.
Les nuages sont partis,
le ciel montre son visage
comme jamais auparavant.
Le monde est une clause contractuelle
à ceux qui sont restés après la tempête.
versant des larmes sur la terre suivante
dans lequel ils auront de nouveaux espoirs
https://www.youtube.com/watch?v=pVyzC-o0-t0&t=96s
Vicky Kostenas Lagdos
Poetessa
Zürich, 9. Dezember 2017
Musik: Cassandra von Thomas Bergersen
Frammenti,Vicky Kostenas Lagdos,
When Love Dies,Bijan Mortazavi
Frammenti (Foglie d`autunno)
Σήμερα μύριζε νύχτα η μέρα
και ο ήλιος υπό κατοχή,
έχοντας τα βουνά με δακρύβρεχτα
αναφιλητά ξελογιάσει.
Είναι σαν να κατάπιε η γη τον ουρανό.
Η φύση αιχμάλωτη στην ομορφιά
φοβάται μή χάσει τα παιδιά της.
Και μοναχή, πώς να κρατήσει
το πάθος για ζωή;
Ποτίζει τη δίψα της με δάκρυ,
στη σκέψη, πως δεν θα τα δει ποτέ.
Τα πρασινισμένα βαλτονέρια,
που άστραφταν ανάκατα στη μόστρα
του καθάριου ουρανού αναδιπλώνουν
σπασμωδικά σκέψεις την ώρα,
που η πόλη αλλάζει όψη
και οι δρόλαπες απειλούν
να σαρώνουν την υδρόγειο.
Ακλόνητο ίσταται το βουνό!
Παλεύει με το νοτισμένο χώμα
να διασώσει, ό,τι απ’ το βλέμμα
απόμεινε στην αμπελόφυτη πλαγιά.
Ως και το αποξηραμένο ρυάκι
έμαθε να καταπίνει
τις ακατανίκητες επιθυμίες.
Oggi li giorno odorava di notte.
Il cielo nuvoloso in possesso,
avendo invaso le montagne
con carezze lacrimose.
Poesia: Vicky Kostenas Lagdos
Musik: Bijan Mortazavi, When Love Dies
Zürich, 29 September 2020
https://www.youtube.com/watch?v=2LCJRTStLlQ&t=20s
Pensieri Confusi 2,Vicky Kostenas,Shardad Rohani,Beauty of Love
Ανάκατες Σκέψεις Pensieri Confusi 2
Πάνω στο χορταριασμένο
από μπρούσκλι μονοπάτι
με την αγέρωχη σκιά της σημυδιάς
να προδιαγράφει αβίαστα πορεία
θα αφήσουμε τα χέρια
έρμαια της τύχης να γινούν
στης αστραπής τις ηφαιστειακές εκρήξεις.
Αφού του ταξιδιού οι ορίζοντες,
ανοίγοντας πόρτα στα νεοσύλλεκτα πουλιά
τη δόξα της μέρας ύψωσαν
στου χρόνου τις ακατανίκητες μετόπες.
Στον παραλογισμό της εποχής
έχει ο λογισμός γυρίσματα.
Τόσο ασφαλές όσο και βέβαιο είναι,
πως τα βήματά μας θα συγκλίνουν
κάτω απο τη βαθιά κατάνυξη
του έναστρου ουρανού.
Πως οι αγκάλες των φλοίσβων
θα προσαγορεύσουν τα χαμόκλαρα
και θα προσυπογράψουν το σύμφωνο
εμβελούς περιδίνησης ποιητικού οίστρου.
Εκρηκτικό το σκηνικό στις μπασιές
με τις περιδέουσες σκούνες
να καθυποτάσσουν στο μώλο εμβόλιμες σκέψεις.
Θα περπατήσουμε στις σιωπές
μέσα από της γης τις χαμένες ευκαιρίες.
Δεν φτάνουν τα προσχήματα
στην επέλαση των αστεριών.
Ούτε και οι γρίφοι μπορούν να επωμισθούν
την επίλυση μιας παραφρασμένης ευτυχίας.
Nel mio cammino ho dovuto segliere
tra molti e diversi percorsi
la passeggiata della verità.
https://www.youtube.com/watch?reload=9&v=2qIKeRHI6Qc&fbclid=IwAR3qHbOFZJP2Kb6TSH5lhgIf5467ERP81_yv3Bzw0QtLj6QxvpPNjCdVxTA
Vicky Kostenas Lagdos
Poetessa
Zürich, 21. Dezember 2016
Ohne Horizont 2/ Χωρίς Ορίζοντα
Ώ, νηνεμία, που απλώνεσαι
στο άγανο του σταχυού
και γαληνεύεις το απόρθητο
του ουρανού στερέωμα!
Που ανεπανάληπτα τιμωρείς σε άκρατη σιωπή
με απόσβεση του ποθητού κόπου την ελπίδα.
Κέρδισε ο ήλιος στο κρυφτό
με τα αφηνιασμένα σύννεφα,
να τρέχουν μη γνωρίζοντας,
πώς τις πομπές να κρύψουν.
Die Sonne gewann das Versteckspiel
auf den durchgehenden Wolken,
die wie besessen laufen
und nicht wissen
wie man zerstreute Gedanken
ausraubt und verheimlicht!
Πυρπολητής ψυχής η γαλήνη,
που υποδύεται το ρόλο
μιας ανεξάντλητης υπομονής.
Νωρίς η αυγή απόσβεσε το πορφυρό φτιασίδι
προτού ροδίζει ο ορίζοντας
και σκαλωθεί στο βράχο.
Πού χάθηκε ο κόσμος,
που κάτω απ' τις φυλλωσιές
έδενε κόμπο τη μπουκιά
σφιχτά μες το μαντήλι;
Κοχλάζει η γη από οργή στερημένη
το ανθρώπινο γοργό ποδοβολητό.
Τα δένδρα τις έγνοιες φυλλορρόησαν
οργισμένα από την καταπάτηση
ενός ανεφαίρετου αγαθού.
Στην οργιώδη βλάστηση η εγκατάλειψη
χαλυβδώνει μια ατέρμονη μοναξιά.
Στο σκηνικό με το ρυάκι
να δρασκελίζει στο υφάδι,
τη γαζία να υπακούει υποτακτικά
στο κελάρυσμά του και το ανάχωμα
της όχθης να απειλεί με κατάρρευση
πλέκεται ο κομπασμός
μιας υποτιμημένης αυτοεκτίμησης.
Αμετάκλητες και απερίσπαστες στιγμές!
Φωνές αμετάθετες στις επάλξεις του χρόνου
και ονομάκλυτοι ταξιδευτές
διασπαθίζουν ευραπηλιώτες
και διεμβολίζουν τη δυσεύρετη έμπνευση
του στίχου στην απαγγελία
του τελευταίου χρησμού.
Vicky Kostenas Lagdos
Poetessa Zürich, 12. Januar 2016
https://www.youtube.com/watch?v=rXdFJ8TdaRw&t=118s...
Βιογραφικό σημείωμα
Η ποιήτρια Vicky Kostenas Lagdos γεννήθηκε στην πόλη Βόλος της Ελλάδας. Εκεί επισκέφθηκε την 1βάθμια και 2βάθμια παιδεία, αποφοιτώντας επάξια με διάκριση απότο 6τάξιο Ξενόγλωσσο Γυμνάσιο Θηλέων Βόλου. Στη συνέχεια ακολούθησε ακαδημαϊκές σπουδές στο ΑΠΘ Θεσσαλονίκης στα Κλασσικά Γράμματα, Αρχαιολογία, Νέο Ελληνική φιλολογία και Ιστορία Ευρωπαϊκής Τέχνης. Ακολουθώντας στη συνέχεια περαιτέρω εκπαιδευτικές αναζητήσεις στα πολιτιστικά κέντρα της κεντρικής Ευρώπης, εγκαθίσταται στη Ζυρίχη, όπου επιδίδεται κατά πρώτον στην εκμάθηση της Γερμανικής, Ιταλικής γλώσσας ως επίσης και της ζωγραφικής τέχνης ελαιογραφίας σε καμβά σε τρείς ευρωπαϊκές χώρες. Εκεί παντρεύτηκε και δημιούργησε οικογένεια, αποχτώντας δύο παιδιά, τον Themis και την Irène. Απασχολήθηκε επαγγελματικά στη Ζυρίχη σε έναν εγχώριο χρηματοπιστωτικό οίκο και στη συνέχεια στην εταιρία του γιου της ως το 65ο ηλικιακό της έτος. Από την αρχή της δεκαετίας του 1980 επισκέφθηκε πολυάριθμες σχολές και σεμινάρια εκμάθησης της μοντέρνας ηλεκτρονικής τεχνολογίας, η οποία αίφνης εισέβαλε στον εργασιακό τομέα με προγράμματα λειτουργικού συστήματος (Betriebstystem-Programme), αποχτώντας πλήρη εφόδια για την μετέπειτα επαγγελματική της καριέρα. Κατά την πορεία της ζωής της διακρίθηκε κατά την αποφοίτησή της από τη Μέση εκπαίδευση και την εισαγωγή της στο Ανώτατο Εκπαιδευτικό Παν. Ίδρυμα ως επίσης μετέπειτα διακρίθηκε σε διαγωνισμό παγκόσμιας Νεοελληνικής ποίησης το 2004 στη Θεσσαλονίκη, αποσπώντας την πρώτη θέση. Διακρίθηκε προσέτι στον εργασιακό της χώρο ως επιστραφής και ευστραφής συνεργάτιδα, διακριθείσα για την ευθύτητα του χαρακτήρα της, την επιμέλεια, οξύτητα και πολύπλευρη αντίληψη και γνώση, ομιλούσα έξι Ευρωπαϊκές γλώσσες. Από το 2010 ως και το 2015 εργάσθηκε ως δημοσιογράφος στο ελληνικό διαδικτυακό φύλλο Dhmoi,gr και μετέπειτα ονομασθέν σε Lifespeed. gr, μεταφέροντας στην ελληνική και ενημερώνοντας το ελληνικό κοινό σε καθημερινή βάση το συνολικό δημοσιογραφικό υλικό των ενημερωτικών φύλλων της Κεντρικής και Βορείου Ευρώπης.
Hobbies: Εργασία, Ποίηση, Ζωγραφική, Alpin Ski, Σκάφη, Όπερα και ταξιδιωτικές περιπλανήσεις εντός της Ευρώπης.
Έχει εκδώσει ως σήμερα 18 ποιητικές συλλογές, ενώ άλλες 5 σε λίγο θα δουν τα φώτα της δημοσιότητας, ακολουθώντας πορεία κυκλοφορίας στην Ευρωπαϊκή αγορά.
Κριτική του έργου της:
Προσωπικό, στέρεο ιδίωμα της Ποιήτριας, σεβασμός και αισθητική ευπρέπεια ως προς την εκφορά του λόγου της. Μικρά και μεγάλα, αλλά και ευσύνοπτα ελληνικά κείμενα, διεισδυτική εικονοποιία, επαΐουσα στάση απέναντι στη νεωτερική ποίηση, στη λεξοτεχνία και στον ελεύθερο στίχο, τον οποίο χειρίζεται τα μάλα. Έμφαση στην ανάδειξη του ελληνοπρεπή προσανατολισμού διαμέσω του σύγχρονου δραματολογίου της καλλιτέχνιδας, καθώς και φόρο τιμής στον διαχρονικά κομβικό ρόλο της Ελλάδας που έχει πρωταρχικό και ηνίοχο θέση και ρόλο στο διεθνές στερέωμα του ευρύτερου πνεύματος. Τα επίμονα Θεωρήματα, που αποτελούν αιχμή του δόρατος της θεματολογίας, που λατρεύει η Ποιήτρια όπως το Όνειρο, η Ελλάδα, Ιταλία, Ελβετία, οι Άλπεις, η Αρμονία της Φύση, ο Ήλιος, το Φεγγάρι, η Θάλασσα, o Έρωτας, η Φιλία και η Ποίηση «υπό το φως του λόγου» του ατέρμονου «'teils tätig» (νους ποητικός), του ελληνικού πνεύματος, κρατούν άσβεστο το αλφάβητο της επικοινωνίας μαζί της μέσα από αναδυόμενες στιχουργικές ιστορίες και ψηλαφιστά της πένας οράματα.~
Η δημιουργός θέλγει αθρόα τους οπαδούς του λογοτεχνικού συναισθήματος, ενώ δεν παραγνωρίζει και δεν παραποιεί αλόγιστα τον ρόλο του διανοητικού στοιχείου στο συναίσθημα αυτό. Η λογοτεχνική έκφραση της εμπειρίας παρ' ότι ιδιότυπη με την εκτεταμένη χρήση της μεταφοράς και του συμβόλου, είναι και αυτή εμπειρία ζωής, εκφράζοντας ένα κράμα συναισθήματος και σκέψης, στο οποίο τον σπουδαιότερο ρόλο παίζει το πηγαίο και έντονο συναίσθημα και η αυτοαναφορικότητα χωρίς όμως αμετροεπείς παραλογισμούς. Η διαφορά µεταξύ ποίησης και στιχουργικής εντέχνως και ενσυνείδητα κάποιες φορές δεν είναι ευδιάκριτη, καθότι η ποίηση είναι η μία από τις δύο μορφές του λόγου, που κύριο χαρακτηριστικό της έχει το ρυθμό και το μέτρο. Όμως στην ικανή νεωτερική ποίηση στο επίκεντρο βρίσκονται οι μορφές εκφάνσεως (νεοελληνικών) ποιημάτων, έμμετρων και μη στιχουργημένων και πεζότροπων ποικίλης θεματικής δίχως στερεότυπους περιορισμούς όμως με αρχές, περίσκεψη, και γνώση δημιουργίας νέων όρων.~
Η τέχνη της ελαχιστοποίησης των αφαιρέσεων, αυθεντικές εκφράσεις της ποιητικής ψυχής, με παράλληλα ενσυναίσθητη την αρέσκεια στην ελεγχόμενη ψευδαίσθηση αναφέρεται πιθανώς σε μια ευρύτερη λογοτεχνική-καλλιτεχνική περιοχή αρκετές φορές στα (υπο)δηλωμένα στον αναγνώστη πλαίσια της φαντασίας, που εμπεριέχει τον μοντερνισμό, διεκδικώντας την ατομικότητά τους μέσα από σημαντικές ιδιαιτερότητες και ποικιλία ρυθμικών σχημάτων, παραγώγων, συνθέτων αντιθέτων, επιθέτων και καλλιέπεια λεξοτεχνικών επιλογών. ~
Έμφαση στο βίωμα και την υποκειμενικότητα, την απροσδόκητη φαντασία και την έντεχνη προσαρμοστική διατάραξη του συντακτικού ρυθμού ως πλαστουργός προς τον ελεύθερο δημιουργικό συνειρμό. Χειμαρρώδη κείμενα, σύνθεση προς σημασία εύπλαστων καλολογικών στοιχείων και γλώσσας με επινοητικές τεχνικές και πρακτικές ατομικών ποιητικών περιπτώσεων και ταυτόχρονα εμβόλιμοι σύνδεσμοι ξένων γλωσσών, που κατέχει με εκλεπτυσμένες δεξιότητες, οι οποίες καλύπτουν λεπτές εννοιολογικές και υφολογικές αποχρώσεις, δίνοντας τοιουτοτρόπως το ιδιαίτερο εκείνο «χρώμα» στην ιδιόλεκτο διάλεκτο, που χρησιμοποιεί η ποιήτρια.
