Τρία τραγούδια για το κουνούπι

Χαμήλωσα της σκέψης το σομπρέρο
και πέρασα στου ύπνου τη σκιά,
γιατί είμ’ ένας χαμένος καμπαλέρο
που τίποτα δεν τον αγγίζει πια.

Εξαίρεση μονάχα ένα κουνούπι
το μόνο που δε μ’ έχει σιχαθεί,
φλερτάρει εμέ, το άθλιό μου σουλούπι,
ρουφάει από μέσα μου ό,τι βρει.

Πιες κουνουπάκι, πιες,
σταγόνα μην αφήσεις,
μονάχα ο πόνος μου `μεινε
απ’ όλες τις αισθήσεις,
απ’ όλες τις αισθήσεις,
απ’ όλες τις αισθήσεις.

Χαμήλωσαν τα φώτα της αγάπης,
χαμήλωσε ο ήλιος στα βουνά,
κουνούπι, είσαι ο μόνος μου πελάτης
κι απόψε το κατάστημα κερνά.

Εγώ θα πιω απόψε το φεγγάρι
κι εσύ θα μου καρφώσεις την κοιλιά,
το μόνο θηλυκό που με γουστάρει,
το μόνο ζωντανό που μ’ αγαπά.

Πιες κουνουπάκι, πιες,
σταγόνα μην αφήσεις,
μονάχα ο πόνος μου 'μεινε
απ’ όλες τις αισθήσεις,
απ’ όλες τις αισθήσεις,
απ’ όλες τις αισθήσεις.

Πιες κουνουπάκι μόνο εσύ
αντί να πίνουν άλλοι
και σβήσε με σιγά σιγά
και φτιάξε μου κεφάλι,
και φτιάξε μου κεφάλι,
και φτιάξε μου κεφάλι.

Ένα κουνούπι, κουνουπάκι
μες το σκοτάδι το πηχτό
κάνει σαν αεροπλανάκι
κι ας είναι τόσο δα μικρό


Το φως ανοίγω να το πιάσω
μα εκείνο πάει στο ταβάνι
ψηλά πηδάω να το φτάσω
μα να το πάλι στο ντιβάνι.

Άσε με λίγο κουνουπάκι
να κοιμηθώ γλυκά γλυκά
κι εγώ στ' αλήθεια θα σ' αφήσω
να με τσιμπήσεις μια φορά.

Το φως ανοίγω να το πιάσω
μα εκείνο πάει στο ταβάνι
ψηλά πηδάω να το φτάσω
μα να το πάλι στο ντιβάνι.

Ένα κουνούπι, κουνουπάκι
μες το σκοτάδι το πηχτό
κάνει σαν αεροπλανάκι
κι ας είναι τόσο δα μικρό.

Τα φως ανοίγω να το πιάσω
μα εκείνο πάει στο ταβάνι
ψηλά πηδάω να το φτάσω
μα να το πάλι στο ντιβάνι.

Μολυσμένο κουνούπι του Νείλου
τρύπησέ με και πιες μου το αίμα,
ν’ αρρωστήσω, να πέσω στον τόπο,
γιατί μοιάζει η ζωή μου με ψέμα.

Κι όπως θα 'χω ανάσκελα πέσει
και θα κλείνει η αυλαία της ζωής μου,
μολυσμένο κουνούπι του Νείλου,
το πέταγμά σου θα μείνει στ’ αυτί μου.

''Βζιν βζιν βζιν'’ να μου λέει `'κουτορνίθι''
βζιν βζιν βζιν της ζωής μας η κρέμα,
είναι βζιν βζιν πως δεν έχει αλήθεια
κρυμμένη βζιν βζιν βζιν πίσω απ’ το ψέμα.

Μολυσμένο κουνούπι του Νείλου,
τρύπησέ με να βρω τη γαλήνη,
όταν θέλει εκείνη. Δε θέλω
κι όταν θέλω, δε θέλει εκείνη.