Πέντε τραγούδια του Γιώργου Ζαμπέτα που ερμήνευσαν γυναίκες

Αγόρι μου, στολίδι μου,
σαν γέρνεις και μ’ αγγίζεις
πιο πέρα κι απ’ τα πέρατα
του κόσμου μ’ αρμενίζεις.

Σταλιά σταλιά κι αχόρταγα
τα πίνω τα φιλιά σου,
κουρνιάζω σαν αδύνατο
πουλί στην αγκαλιά σου.

Ματιά ματιά, τα μάτια σου
αγάπη με χορταίνουν,
τη μέρα με πεθαίνουνε,
τη νύχτα μ’ ανασταίνουν.

Άσε να μπω στα χείλη σου
τη δίψα μου να σβήσω
και την καρδιά σου, αγόρι μου,
δροσιά να την ποτίσω.

Πώς χώρισαν οι δρόμοι μας
(Αφού εσύ μου έφυγες)
και έχω μείνει μόνη,
συρτάκι θα χορέψω με μια διπλοπενιά
θα σπάσω χίλια πιάτα θα κάνω σαματά.

Γεια σου Μανταλενίτσα.
Άλα!

Πώς χώρισαν οι δρόμοι μας
ακόμα δεν πιστεύω
συρτάκι θα χορέψω με μια διπλοπενιά
θα σπάσω χίλια πιάτα να βρω τη λησμονιά.

Πού θα βρεις άκρη να σταθείς
και πού φωτιά να ζεσταθείς
ποιος θα σου πλύνει την πληγή
καρδιά μου;
Πόρτα πού θα βρεις ανοιχτή
και ποιος διαβάτης θα σταθεί
γλυκό του λόγο να σου πει
καρδιά μου;

Πού πας χωρίς αγάπη
στη νύχτα, στη βροχή;
Το δρόμο θα τον χάσεις
καρδιά μου μοναχή.

Σαν χελιδόνι ορφανό
θα ψάχνεις ήλιο κι ουρανό
και θα σε διώχνει ο βοριάς
καρδιά μου.
Κι ούτ’ ένα χέρι θα βρεθεί
πονετικό να σε δεχτεί
ρόδο που θα ’χεις μαραθεί
καρδιά μου.

Είναι μεσάνυχτα και δεν κοιμάμαι
στην άδεια κάμαρα σε νοσταλγώ,
είναι μεσάνυχτα και σε θυμάμαι
και με το νου μου σ’ αναζητώ.

Μα όταν θέλησα να σου μιλήσω
για τη χαρά μου που 'χες φανεί
πού'σουν και χάθηκες να σε ρωτήσω
τα μάτια ανοίγω κι έχεις χαθεί.

Είναι μεσάνυχτα και δεν κοιμάμαι...

Και να, απρόσμενα στέκεις μπροστά μου
τα χέρια απλώνεις και μου γελάς,
μπαίνεις με βήμα αργό στην κάμαρά μου
με αγκαλιάζεις και με φιλάς.

Μα όταν θέλησα να σου μιλήσω
για τη χαρά μου που είχες φανεί
πού 'σουν και χάθηκες να σε ρωτήσω
τα μάτια ανοίγω και έχεις χαθεί

Είναι μεσάνυχτα και δεν κοιμάμαι...

Ως την Κυριακή το βράδυ
Φχαριστιέσαι τη ζωή
Μα λυπάσαι γιατί φτάνει
Της Δευτέρας το πρωί

Βουρκωμένη Δευτέρα
Η χειρότερη μέρα
Η καινούρια βδομάδα
Δεν περνά δεν περνά η ρημάδα

Πώς μπορείς να περιμένεις
Πότε να 'ρθει Κυριακή
Για να δεις τον άνθρωπό σου
Να γυρνάς εδώ κι εκεί

Βουρκωμένη Δευτέρα
Η χειρότερη μέρα
Η καινούρια βδομάδα
Δεν περνά δεν περνά η ρημάδα

Στη δουλειά στη βιοπάλη
Έξι μέρες με καημό
Κι έξω φτώχεια την εβδόμη
Μέσα στο συνοικισμό

Βουρκωμένη Δευτέρα
Η χειρότερη μέρα
Η καινούρια βδομάδα
Δεν περνά δεν περνά η ρημάδα