Σήμερα θα σας παρουσιάσω έναν ανερχόμενο και πολλά υποσχόμενο τραγουδοποιό ,τον Αχιλλέα Μωραΐτη. Ξεκίνησε τις σπουδές του στο κλασικό βιολί σε ηλικία πέντε ετών. Αργότερα έμαθε μόνος του κιθάρα και μπάσο. Μετά από μια μικρή θητεία σε νεανικά ροκ συγκροτήματα ξεκίνησε τη διαδρομή του ως σόλο καλλιτέχνης. Το Φεβρουάριο του 2020 κυκλοφόρησε το διαδικτυακό του άλμπουμ "Σταγόνες παραδείσου", όπου παρουσιάζει τα δικά του κομμάτια. Τον Οκτώβριο του 2020 γεννήθηκε ο δίσκος του τραγουδιστή Στάθη Δημητρουλάκου "Ο τελευταίος σταθμός". Τη δουλειά υπογράφει ως δημιουργός ο Αχιλλέας. Μετρά αρκετές συμμετοχές σε άλμπουμ ομοτέχνων του χαρίζοντας τη φωνή του. Πάντα ανοιχτός στις συνεργασίες ,έχει μελοποιήσει αξιόλογους στιχουργούς. Και βέβαια είμαι περήφανη που έχει ερμηνεύσει τρία στιχουργήματά μου κι έχει ντύσει μουσικά τα δύο απ'αυτά. Θα ταξιδέψουμε με πέντε πανέμορφα τραγούδια του Αχιλλέα Μωραΐτη!
Χώρα αλλοτινή
Στίχοι: NICK-L & ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΜΩΡΑΪΤΗΣ
Μουσική:NICK-L & ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΜΩΡΑΪΤΗΣ
Ερμηνεία: NICK-L & ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΜΩΡΑΪΤΗΣ
Αριστεία, αχρηστία, πρόσωπα γελοία,
μην ταράζεις τα νερά, θα σε δείρει η αστυνομία
κι αν φοβάσαι, κι αν πονάς
παιδί ακόμη να’σαι αν θυμάσαι
τα όνειρα που έκανες να κείτονται νεκρά
κουβέντα να μην λες κι απλά εσύ σκάσε
Παντελήδες, χασικλήδες, χρυσών αιώνων Περικλήδες
Θέαμα για τουρισμό, για φως πυγολαμπίδες
Χωνευτήρι αυτή η χώρα, τσολιαδάκια όλοι τώρα
Μη θυμώσει ο κυβερνών, βάλτε όλοι παρωπίδες
Να μη ξεχνάς ν' ανοίγεις τα φτερά σου να πετάς
κι όταν πέφτεις κάτω να τραγουδας
Να το γλεντάς, μη μασάς, ν' αγαπάς και να γελάς,
μην κοιτάς που παν οι άλλοι, πήγαινε όπου θες να πας
Κι αν προσπαθούνε να σε βάλουνε στον δρόμο τους,
πες τους αντίο και να φτύσουνε τον κόρφο τους.
Γεννήθηκες για να πετάς
και όχι για να σέρνεσαι στον σάπιο κόσμο τους.
Ο κόσμος ο δικός σου δε χωράει στην TV τους
κι η σκέψη σου θα είναι πάντα έξω απ' το κουτί τους.
Η μεγαλύτερη κατάρα και η πιο καλή ευχή
να 'σαι ελεύθερος κι ωραίος πρώτα απ' όλα στην ψυχή.
Κι αυτό φοβούνται να το βλέπουνε μπροστά τους,
τόσο οι μικροαστοί όσο και τ'αφεντικά τους.
Σε προτιμούν πνιγμένο κι απογοητευμένο,
Κατσούφη, μίζερο και αποβλακωμένο.
Κι εσύ τους κάνεις το χατίρι αδερφέ,
σκύβεις το κεφάλι και τους λες σε όλα ναι.
Κοιτάς να φας τον διπλανό σου για να νιώσεις κομπλέ,
να κοροϊδεύεις τον εαυτό σου δε βοήθησε ποτέ.
Χώρα μου αλήτισσα, πως σε καταντήσαμε
Τώρα σε συνήθισα, τώρα σε γκρεμίσαμε
Χώρα αλλοτινή, σπίτι γκρεμισμενο
Φιέστα φαντεζί, όνειρο χαμένο
Μη γκρινιάζεις, μη φωνάζεις, μουσική να μη μου βάζεις,
Τσιμπά φραγκοδίφραγκα και ρεπό να τεμπελιάζεις
Άνοιξε τιβί ξέχνα τη ζωή
Είναι ο τόπος σου κλειστός, σέλφι λάικ να αρπάζεις
Στο λύκειο μπασίστας, τριαντάρησες φασίστας
Στο δρόμο είσαι πειρατής και τρέχεις σα ραλίστας
Στο κλεινόν το άστυ δέρνεις μετανάστη
Κράζεις κοριτσάκια σαν να ’σαι τηλεστυλίστας
μην ταράζεις τα νερά, θα σε δείρει η αστυνομία
κι αν φοβάσαι, κι αν πονάς
παιδί ακόμη να’σαι αν θυμάσαι
τα όνειρα που έκανες να κείτονται νεκρά
κουβέντα να μην λες κι απλά εσύ σκάσε
Παντελήδες, χασικλήδες, χρυσών αιώνων Περικλήδες
Θέαμα για τουρισμό, για φως πυγολαμπίδες
Χωνευτήρι αυτή η χώρα, τσολιαδάκια όλοι τώρα
Μη θυμώσει ο κυβερνών, βάλτε όλοι παρωπίδες
Να μη ξεχνάς ν' ανοίγεις τα φτερά σου να πετάς
κι όταν πέφτεις κάτω να τραγουδας
Να το γλεντάς, μη μασάς, ν' αγαπάς και να γελάς,
μην κοιτάς που παν οι άλλοι, πήγαινε όπου θες να πας
Κι αν προσπαθούνε να σε βάλουνε στον δρόμο τους,
πες τους αντίο και να φτύσουνε τον κόρφο τους.
Γεννήθηκες για να πετάς
και όχι για να σέρνεσαι στον σάπιο κόσμο τους.
Ο κόσμος ο δικός σου δε χωράει στην TV τους
κι η σκέψη σου θα είναι πάντα έξω απ' το κουτί τους.
Η μεγαλύτερη κατάρα και η πιο καλή ευχή
να 'σαι ελεύθερος κι ωραίος πρώτα απ' όλα στην ψυχή.
Κι αυτό φοβούνται να το βλέπουνε μπροστά τους,
τόσο οι μικροαστοί όσο και τ'αφεντικά τους.
Σε προτιμούν πνιγμένο κι απογοητευμένο,
Κατσούφη, μίζερο και αποβλακωμένο.
Κι εσύ τους κάνεις το χατίρι αδερφέ,
σκύβεις το κεφάλι και τους λες σε όλα ναι.
Κοιτάς να φας τον διπλανό σου για να νιώσεις κομπλέ,
να κοροϊδεύεις τον εαυτό σου δε βοήθησε ποτέ.
Χώρα μου αλήτισσα, πως σε καταντήσαμε
Τώρα σε συνήθισα, τώρα σε γκρεμίσαμε
Χώρα αλλοτινή, σπίτι γκρεμισμενο
Φιέστα φαντεζί, όνειρο χαμένο
Μη γκρινιάζεις, μη φωνάζεις, μουσική να μη μου βάζεις,
Τσιμπά φραγκοδίφραγκα και ρεπό να τεμπελιάζεις
Άνοιξε τιβί ξέχνα τη ζωή
Είναι ο τόπος σου κλειστός, σέλφι λάικ να αρπάζεις
Στο λύκειο μπασίστας, τριαντάρησες φασίστας
Στο δρόμο είσαι πειρατής και τρέχεις σα ραλίστας
Στο κλεινόν το άστυ δέρνεις μετανάστη
Κράζεις κοριτσάκια σαν να ’σαι τηλεστυλίστας
Βροχή
Στίχοι: ΓΕΩΡΓΙΑ ΣΤΡΑΤΗ
Μουσική - Ερμηνεία: ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΜΩΡΑΪΤΗΣ
Απόψε πάλι μόνος τριγυρνώ
μες στη μοναξιά μου πάλι ζω
Λείπεις και δεν ξέρω που να πάω
μα ακόμη σαν τρελός σε αγαπάω
Αγκάθια τα χέρια μου τρυπάνε
Οι αναμνήσεις πάλι με πονάνε
μου λείπεις και δεν ξέρω τι να κάνω
στα όρια της τρέλας πάλι φτάνω
Μα είναι η αγκαλιά σου ένα άρμα στη βροχή
Το ξέρεις, σε ρωτάω, είναι ο πόνος μουσική
Η μοναξιά κυριεύει το μυαλό μου
Υπάρχεις πλέον μόνο στο όνειρό μου
έλα κοντά μου να ανασάνω
φοβάμαι όταν νιώθω να σε χάνω
Αγκάθια τα χέρια μου τρυπάνε
Οι αναμνήσεις πάλι με πονάνε
μου λείπεις και δεν ξέρω τι να κάνω
στα όρια της τρέλας πάλι φτάνω
μες στη μοναξιά μου πάλι ζω
Λείπεις και δεν ξέρω που να πάω
μα ακόμη σαν τρελός σε αγαπάω
Αγκάθια τα χέρια μου τρυπάνε
Οι αναμνήσεις πάλι με πονάνε
μου λείπεις και δεν ξέρω τι να κάνω
στα όρια της τρέλας πάλι φτάνω
Μα είναι η αγκαλιά σου ένα άρμα στη βροχή
Το ξέρεις, σε ρωτάω, είναι ο πόνος μουσική
Η μοναξιά κυριεύει το μυαλό μου
Υπάρχεις πλέον μόνο στο όνειρό μου
έλα κοντά μου να ανασάνω
φοβάμαι όταν νιώθω να σε χάνω
Αγκάθια τα χέρια μου τρυπάνε
Οι αναμνήσεις πάλι με πονάνε
μου λείπεις και δεν ξέρω τι να κάνω
στα όρια της τρέλας πάλι φτάνω
Μην ψάχνεις σ' άλλο ουρανό
Στίχοι: ΣΤΑΥΡΙΑΝΑ ΑΝΤΩΝΙΑΔΟΥ
Μουσική-Ερμηνεία: ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΜΩΡΑΪΤΗΣ
Το δρόμο που σου δόθηκε εσύ θα περπατήσεις
κι ας έχεις γύρω σου πολλούς, είναι ο καθένας μόνος
κι ας πέφτεις θα σηκώνεσαι, ποτέ μη σταματήσεις
τη μαγική σου διαδρομή, θα στην πληρώσει ο χρόνος
Τα ζόρικα και οι πληγές, είν' της ζωής τα δώρα
πολύτιμα μαθήματα που πρέπει να περάσεις
μην ψάχνεις σ' άλλο ουρανό, πάτα γερά στο τώρα
και δώσε κάθε μάχη σου ακόμα κι αν την χάσεις
Ο φόβος είναι του δειλού, μια σκοτεινή παγίδα
και κάθε όνειρο γλυκό για λάφυρο το πιάνει,
πυροβολεί εξ επαφής την άμοιρη ελπίδα
κι ό,τι ζητάει η ψυχή αλύπητα ξεκάνει
κι ας έχεις γύρω σου πολλούς, είναι ο καθένας μόνος
κι ας πέφτεις θα σηκώνεσαι, ποτέ μη σταματήσεις
τη μαγική σου διαδρομή, θα στην πληρώσει ο χρόνος
Τα ζόρικα και οι πληγές, είν' της ζωής τα δώρα
πολύτιμα μαθήματα που πρέπει να περάσεις
μην ψάχνεις σ' άλλο ουρανό, πάτα γερά στο τώρα
και δώσε κάθε μάχη σου ακόμα κι αν την χάσεις
Ο φόβος είναι του δειλού, μια σκοτεινή παγίδα
και κάθε όνειρο γλυκό για λάφυρο το πιάνει,
πυροβολεί εξ επαφής την άμοιρη ελπίδα
κι ό,τι ζητάει η ψυχή αλύπητα ξεκάνει
Τα κοράλλια
Στίχοι: ΒΑΣΩ ΚΑΝΙΩΤΗ
Μουσική-Ερμηνεία: ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΜΩΡΑΪΤΗΣ
Με ένα μπλουζ ερωτικό θα πλησιάσω τη ζωή σου
Τις μοναξιές σου θα τις ντύσω με γιορτές
Θα σε χωρέσω σε αλλόκοτες σελίδες
σαν κείνους τους ονειροπόλους σου ποιητές.
Θα σεργιανίσω μια βραδιά στην αγκαλιά σου
Σαν τον κουρσάρο θα ληστέψω ό,τι βρω
Μες τα κοράλλια που μπερδεύεις τα όνειρά σου
θα ψάχνω νύχτες τον χαμένο θησαυρό
Κι όταν ο πόθος μου ετοιμόρροπος στα χείλη θα
κρεμιέται
Εσύ να τον κρατήσεις πριν πεθάνει στο κενό
Κι αν η αφή των χειλιών μου σε τρομάξει
Είναι που λάθος στόματα μ' αφήσανε στεγνό
Θα σεργιανίσω μια βραδιά στην αγκαλιά σου
Σαν τον κουρσάρο θα ληστέψω ό,τι βρω
Μες τα κοράλλια που μπερδεύεις τα όνειρά σου
θα ψάχνω νύχτες τον χαμένο θησαυρό
Τις μοναξιές σου θα τις ντύσω με γιορτές
Θα σε χωρέσω σε αλλόκοτες σελίδες
σαν κείνους τους ονειροπόλους σου ποιητές.
Θα σεργιανίσω μια βραδιά στην αγκαλιά σου
Σαν τον κουρσάρο θα ληστέψω ό,τι βρω
Μες τα κοράλλια που μπερδεύεις τα όνειρά σου
θα ψάχνω νύχτες τον χαμένο θησαυρό
Κι όταν ο πόθος μου ετοιμόρροπος στα χείλη θα
κρεμιέται
Εσύ να τον κρατήσεις πριν πεθάνει στο κενό
Κι αν η αφή των χειλιών μου σε τρομάξει
Είναι που λάθος στόματα μ' αφήσανε στεγνό
Θα σεργιανίσω μια βραδιά στην αγκαλιά σου
Σαν τον κουρσάρο θα ληστέψω ό,τι βρω
Μες τα κοράλλια που μπερδεύεις τα όνειρά σου
θα ψάχνω νύχτες τον χαμένο θησαυρό
Γλυκό κρασί
Στίχοι-Μουσική-Ερμηνεία: ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΜΩΡΑΪΤΗΣ
Κάτι Κυριακές του Μάρτη γύρευες στου νου το χάρτη
Έψαχνες χρυσό κι ασήμι σε γυαλένιο καλντερίμι
Μου ζητούσες να σου φέρω όσα είδα κι όσα ξέρω
κι όπου γύρισα στην πλάση η καρδιά σου εκεί να φτάσει
Και σεργιανίζω το ντουνιά για να σε βρω
γλυκό κρασί από τα χείλη σου να πιω
Να μου κεράσεις το φιλί σου να σωθώ
κι ύστερα εγώ θα ξαναγενηθώ
Σου μιλούσα για ταξίδια, τα ματάκια σου στολίδια
και κοιτούσαμε τ' αστέρια, αναμμένα καντηλέρια
Η ψιθυριστή φωνή σου μες στο σκότος της αβύσσου
να μου λέει σ'αγαπάω κι όλο εσένα θα ζητάω
Έψαχνες χρυσό κι ασήμι σε γυαλένιο καλντερίμι
Μου ζητούσες να σου φέρω όσα είδα κι όσα ξέρω
κι όπου γύρισα στην πλάση η καρδιά σου εκεί να φτάσει
Και σεργιανίζω το ντουνιά για να σε βρω
γλυκό κρασί από τα χείλη σου να πιω
Να μου κεράσεις το φιλί σου να σωθώ
κι ύστερα εγώ θα ξαναγενηθώ
Σου μιλούσα για ταξίδια, τα ματάκια σου στολίδια
και κοιτούσαμε τ' αστέρια, αναμμένα καντηλέρια
Η ψιθυριστή φωνή σου μες στο σκότος της αβύσσου
να μου λέει σ'αγαπάω κι όλο εσένα θα ζητάω
Βιογραφικό σημείωμα
Ο Αχιλλέας Μωραΐτης γεννήθηκε το 1994 στην Αθήνα. Σε ηλικία 5 χρονών έκανε τα πρώτα του βήματα στη μουσική ξεκινώντας τις σπουδές του στο κλασικό βιολί. Μπαίνοντας στα εφηβικά του χρόνια τον κέρδισε η rock μουσική κι έτσι ξεκίνησε να μαθαίνει μόνος του κιθάρα παράλληλα με τις σπουδές του στο βιολί και τα ανώτατα θεωρητικά. Το 2010 έκανε το ντεμπούτο του στη σκηνή ως μπασίστας και κιθαρίστας διαφόρων συγκροτημάτων και το 2014 ξεκίνησε να ασχολείται επαγγελματικά με τη μουσική με πολλές εμφανίσεις σε μαγαζιά και συμμετοχές σε φεστιβάλ σαν αυτόνομος καλλιτέχνης. Μετά την κυκλοφορία του πρώτου του προσωπικού δίσκου με τίτλο "Σταγόνες Παραδείσου" το Φεβρουάριο του 2020 καθώς και αρκετές συμμετοχές ως συνθέτης, στιχουργός και ερμηνευτής σε δουλειές άλλων καλλιτεχνών συνεχίζει τις ζωντανές του εμφανίσεις.
Προσωπική δισκογραφία
Σταγόνες παραδείσου, Φεβρουάριος 2020
Να γελάς (live), Μάιος 2021
Χώρα αλλοτινή (feat. NICK-L), Σεπτέμβριος 2021
Συμμετοχές
Αγγελική Καραπάνου - Κάβο αμόρε, Καθρέφτης, Μάρτιος 2020
Στάθης Δημητρουλάκος - Ο τελευταίος σταθμός, Οκτώβριος 2020
Στέλλα Πετρίδου - Έλα ξανά, Εκδόσεις Βακχικόν, Δεκέμβριος 2020 https://ekdoseis.vakxikon.gr
