Πέντε τραγούδια σε στίχους του Ανδρέα Αγγελάκη

Απέναντί μου το ποτάμι
και μες στα θάμνα είσαι σύ
ούτε σε ξέρω ούτε με ξέρεις
μέσα στων όπλων τη ριπή

Ένα πουλί λαλάει στο δέντρο
κι αρχίζει μια ψιλή βροχή
μη σκέφτεσαι στο κρύο τώρα
ποιος απ’ τους δυο θα σκοτωθεί

μη σκέφτεσαι στο κρύο τώρα
ποιος απ’ τους δυο θα σκοτωθεί

Πώς να σε λένε άγνωστε Θεέ μου
είσαι από πόλη ή από χωριό
αν σε νικήσω ή αν με νικήσεις
άγνωστοι θα 'μαστε κι οι δυο

Απέναντί μου το ποτάμι
και μες στα θάμνα είσαι σύ
μη σκέφτεσαι στο κρύο τώρα
ποιος απ’ τους δυο θα σκοτωθεί

μη σκέφτεσαι στο κρύο τώρα
ποιος απ’ τους δυο θα σκοτωθεί

Δυο φύλλα δροσερά τα βλέφαρά σου
κι ο σκύλος ξάπλωσε στα γόνατά σου.

Κοιμήσου, αμάραντε, σου παραστέκω
κι άλλο από σένανε εγώ δεν έχω.

Τώρα σε σκέπασα με τα μαλλιά μου,
τώρα σε τύλιξα στην αγκαλιά μου.

Κοιμήσου, αμάραντε, σου παραστέκω
κι άλλο από σένανε εγώ δεν έχω.

Και σ’ αναζήτησα
όπως ζητάει τον ήλιο το χρυσάνθεμο
σ’ αναζήτησα
Και σε συνήθισα
όπως συνήθισα το φως τον άνεμο
σε συνήθισα

Τίποτα πια να πω, δε γίνεται
όπου κι αν πάω, όπου σταθώ
ο εαυτός μου όλος κλείνεται
μέσα στη λέξη σ’ αγαπώ

Είσα για μένανε
τ’ άστρο που φέγγει στην βραδιά τ’ αμίλητο
είσαι για μένανε
Μαζί με σένανε
δεν είμαι πια παιδί ορφανό κι αφίλητο
μαζί με σένανε

Όλοι έχουν βάσανα στον κόσμο,
αλλού αρρωσταίνει η αδερφή
άλλον, φαντάρο τον φωνάζουν
και τονε ντύνουν στο χακί.

Άλλος απ’ το χωριό κινάει
και πάει στην πόλη για δουλειά
κι άλλος στους δρόμους τριγυρνάει
σαν κάτι αδέσποτα σκυλιά.

Και τα χρόνια πέρασαν δίχως αλλαγή
κι όλο περιμένουμε, κάτι να φανεί...

Όλοι έχουν βάσανα στον κόσμο,
κάτσε κοντά μου να σ'τα πω
αν ψάξεις ολονών τα μάτια
θα δεις το δάκρυ το θαμπό.

Κι είναι και κάτι γριες μανάδες
που χάσαν τους μοναχογιούς
κι όλο κοιτάν φωτογραφίες
και κλαίνε τους εσπερινούς...

Και τα χρόνια πέρασαν δίχως αλλαγή
κι όλο περιμένουμε, κάτι να φανεί...

Ποιος να είσαι, δε σε ξέρω
κι όμως σ’ αγαπώ.
Δε σε είδα, σε φωνάζω
και σε καρτερώ.
Είσαι μέσα στις πλατείες,
μέσα στους σταθμούς
στα συνθήματα, στους δρόμους
τους ερημικούς.

Κι αν θα σε δω κι αν θα σε βρω,
θα σε γνωρίσω και θα ’ρθώ
με βήμα αργό.
Κι αν θα σε δω κι αν θα σε βρω,
θα ’μαστε μόνοι και στο φως θα σε κοιτώ.

Πού να είσαι;
Το σκοτάδι γύρω μου βραχνάς.
Μες στον ύπνο μου φωλιάζεις
και με τυραννάς.