Είχαμε μιλήσει λίγο κι αυτό μόνο μέσω διαδικτύου. Κρατάω σαν θησαυρό τη συζήτησή μας κι ως δώρο τη σπάνια ευγένειά σου. Θα μας συντροφεύει η ποίησή σου. Αντίο Λεύκιε Ζαφειρίου!
Εδώ που φτιάχναμε-ΛΕΥΚΙΟΣ ΖΑΦΕΙΡΙΟΥ
Εδώ που φτιάχναμε τους χαρταετούς
και παίζαμε κρυφτούλι
Εδώ που ακινητούν τα δυο κομμένα χέρια
αναζητώντας τον επίμονο άνεμο
το πνιγμένο περπάτημα του μικρού παιδιού.
Εδώ που τελειώνουν τα ταξίδια των καραβιών
πάνω στη λευκή άμμο της αποδημίας
των νεκρών με το μαντήλι της άνοιξης.
Εδώ που θρυμμάτισε τα όνειρά της
η απουσία των ανθρώπων,
θα έρθει η ώρα της αναχώρησης.
Πηγή: Ποιήματα,Λευκωσία,Κούρος,Αθήνα 1975,Λευκωσία 1977
