Κυριακή του Ασώτου σήμερα. Θα γνωρίσουμε ένα υπέροχο ποίημα της Μαργαρίτας Δαλμάτη,κατά κόσμον Μαρίας-Νίκης Ζωρογιαννίδη. "Παραβολή του ασώτου"!
Παραβολή του ασώτου (απόσπασμα)-ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΔΑΛΜΑΤΗ
Η μάνα μου με περιμένει ν'αδειάσουμε τον ωκεανό
να ποτίσουμε τα λουλούδια του παραδείσου...
Απόθεσε στη γης την καρδιά της,
έπλυνε τα χέρια της στην Αχερουσία λίμνη,
χάρισε τη φωνή της,άχρηστη πια,στους ανέμους
και τώρα μου γνέφει να πάω ν'αδειάσουμε τον ωκεανό.
Τα μάτια της τα χάρισε στη δικιά της τη μάνα
για να τα κάνει ανεμώνες την άνοιξη.Εμένα όμως
με βλέπει,εμένα μονάχα,και μου γνέφει να πάω
ν'αδειάσουμε τον ωκεανό,να ποτίσουμε
τα λουλούδια του παραδείσου...
Πηγή: Ανθολογία Περάνθη
