Σαν σήμερα, στις 13 Οκτωβρίου 2010, αποδήμησε ο Κεφαλονίτης ποιητής Μάκης Αποστολάτος. Στο ποίημά του "Διαθήκης φθόγγος υστερόγραφος", σαν να δίνει τις τελευταίες του χαιρετούρες στους εκλεκτούς της καρδιάς του και στον άνθρωπο του μέλλοντος, πριν από το μεγάλο ταξίδι....
Διαθήκης φθόγγος υστερόγραφος- ΜΑΚΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΑΤΟΣ
Όταν θα φύγω
του πόνου σύντροφοι, παιδιά της ουτοπίας
απλά σαν την αλήθεια που δεν σας στέρησε η ζωή
μαζέψτε με το μαγνήτη του ειδώλου
τα βούκινα της ιστορίας, χαρίστε μου τη γαλήνη των βυθών.
Σκορπίστε ό,τι γράφω στο Νοτιά,
τα υπάρχοντα να πάρουν
πένητες, ερημίτες, προδομένοι
Η στάχτη του κορμιού ας ριχτεί στο Ιόνιο
χωρίς τελετουργίες κι εξουσίες
Μην πείτε λέξη πουθενά
μονάχα τ’ Αϊ-Γιώργη φίλοι
– αν υπάρχετε –
στην αρχόντισσα του πάθους απ’ τα χρωστούμενα των βιβλίων
δώστε ένα μπουκέτο τριαντάφυλλα
και να της πείτε:
“Ως παλίρροια στων ωκεανών τις δίνες
ηδονές αναδύονται απ’ τα κοχύλια σου
που εξεγείρονται στα βάθη των μηρών
και διαλύουν την επικράτεια της Νεφέλης
Κυριαρχεί η αιωνιότητα των στιγμών
Ολονυχτίες στο άπειρο…”
Το τραγούδι έπαψε να στάζει την ερημιά των σωμάτων.
Απ’ τις ρωγμές του φθινοπώρου
ανεβαίνει στα χείλη του λεβάντε
το ορατόριο της βροχής.
Πηγή: "Ολονυχτία ή το αλφάβητο του έρωτα", Εκδόσεις Παρουσία ,1998
