Οι κάτοικοι μιας χώρας διαφέρουν απ' όλους τους άλλους συγκάτοικους στον πλανήτη γη. Έχουν ένα θλιβερό προνόμιο...
Το προνόμιο -ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΤΡΙΑΝΤΗΣ
Αυτή η χώρα προκαλούσε το παγκόσμιο ενδιαφέρον, διεθνή δίκτυα, τηλεοπτικά και ψηφιακά, επιστήμονες (κυρίως γενετιστές - βιολόγοι και στατιστικολόγοι), λογοτέχνες διεθνούς φήμης μέχρι και οι ηγέτες των υπερδυνάμεων, αναφέρονταν τακτικά σε αυτήν, και με κάποια ανησυχία είναι αλήθεια. Αυτό συνέβαινε, γιατί οι κάτοικοί της είχαν το εξής ανθρωπολογικό «προνόμιο» : δεν έφταναν στην ηλικία της νεανικής ωριμότητας, την προσπερνούσαν κατά κάποιον τρόπο.
Τι σήμαινε αυτό το «προνόμιο»; Τι ακριβώς γινόταν; Να λοιπόν ποια ήταν η εξήγηση: οι άνθρωποι εκεί γεννιούνταν, μεγάλωναν σαν παιδιά, αλλά μετά κατευθείαν, έφταναν στη μέση ηλικία. Όχι ακριβώς στη γεροντική περίοδο αλλά στα πρόθυρά της. Δηλαδή δεν μεσολαβούσε η χρονική περίοδος μεταξύ των είκοσι και των σαράντα πέντε χρόνων. Χάνονταν περίπου εικοσιπέντε έτη, κοντά στις τρεις δεκαετίες. Αυτή η γενετική κατάσταση ίσχυε για άνδρες και γυναίκες, δεν υπήρχανε διαφορές όσον αφορά τα φύλα. Όλη τούτη η πρωτόγνωρη κατάσταση έκανε τους ανθρώπους της χώρας εντελώς απρόβλεπτους κι πολύ επικινδύνους για την παγκόσμια τάξη και ασφάλεια. Και θα εξηγήσω ακριβώς το γιατί.
Άλλες φορές συγκέντρωναν μεγάλες στρατιωτικές δυνάμεις και με τις νουθεσίες της ηγεσίας τους, ξεκινούσαν επεκτατικούς πολέμους εναντίον των γειτόνων τους (και συνόρευαν με αρκετά κράτη), κι άλλες φορές υποχωρούσαν εντελώς αναίτια, εκλιπαρώντας τους εχθρούς τους να τους λυπηθούν και να σταματήσουν τις εχθροπραξίες. Πλήρης ανατροπή των δεδομένων, αλλοπρόσαλλη αντιμετώπιση της κατάστασης. Με αυτόν τον τρόπο δεν είχαν φίλους και συμμάχους σε κανένα σημείο της γης. Έκαναν μόνο εχθρούς και μάλιστα αδυσώπητους που ορκίζονταν να τους σβήσουν από τον χάρτη.
Όμως και οι ίδιοι, σαν άτομα, κουράζονταν εύκολα με ό,τι δουλειά έκαναν, με ό,τι καταπιάνονταν και απαιτούσε μια κάποια ενέργεια και προσήλωση. Σε πολλές περιπτώσεις, έφταναν στα όρια του γελοίου, αφού δυσκολεύονταν να υπερασπιστούν ακόμα και τον εαυτό τους. Κωμικοτραγικές καταστάσεις, άξιες καταγραφής και προσοχής. Βέβαια υπήρχε και η θετική αποτίμηση του «προνομίου»: τους άρεσε που μεγάλωναν έτσι γρήγορα, γιατί με αυτόν τον μυστηριακό- χρονικό τρόπο γλύτωναν από έναν σωρό ταλαιπωρίες, συναισθηματικές απώλειες, φθορές σωμάτων και ψυχών, μεγάλες απογοητεύσεις και φυσικά μοιραίους έρωτες. Να μην ξεχάσω να αναφέρω και την ουσιαστική οικονομική παράμετρο του πράγματος : έρχονταν πιο κοντά στην σύνταξη, σχετικά εύκολα και γρήγορα, κι αυτό τους χαροποιούσε ιδιαιτέρως.
