Σήμερα φιλοξενώ έναν από τους πιο ταλαντούχους και παραγωγικούς τραγουδοποιούς, γνωστό από τη δεκαετία του '90. Με πολλούς δίσκους στο ενεργητικό του, τόσο τραγουδιών όσο και ορχηστρικού υλικού ,πάντα μας εκπλήσσει ευχάριστα με κάθε καινούργιο του βήμα. Είναι ο Πέτρος Θεοτοκάτος, ο οποίος με έχει τιμήσει και με μελοποίηση δυο ποιημάτων μου! Σ' ευχαριστώ Πέτρο!
-Πέτρο μου, πότε ξεκίνησε το ταξίδι της τραγουδοποιίας;
Η μουσική περιπέτεια αρχίζει από τα πέντε μου, μαθήματα πιάνου και μετά ωδείο κιθάρα, μπάσο κλπ. Τραγούδι φτιάχνω στην πρώτη Λυκείου βέβαια, μαζί με παιδιά από τη γειτονιά, όπου σχηματίζουμε το πρώτο συγκρότημα τους «κλητήρες». Στην αρχή είμαστε με τις κλασικές κιθάρες του ωδείου, οι πρόβες γίνονται στα σπίτια, οι μαμάδες σιδερώνουν ρούχα και μεις προβάρουμε δικά μας τραγούδια, γράφουμε στίχους, μουσική κλπ. Αργότερα πήραμε ηλεκτρικά όργανα, φτιάξαμε δικό μας στούντιο για πρόβες, κάναμε συναυλίες σε πολλές γειτονιές.
-Είσαι ένας δημιουργός που έχει περάσει από την κλασική μουσική, από την ηλεκτρονική, από την ροκ, από την ποπ, από την ορχηστρική. Υπάρχει είδος μουσικής που δεν θα ήθελες να καταπιαστείς ή που πιστεύεις πως δε σου πάει;
Ναι, υπάρχει, το χαζό ποπ, αυτό το ελληνικό που βλέπουμε στις μεγάλες γελοίες παραγωγές των καναλιών. Αυτό που οι εμπλεκόμενοι είναι εντελώς αμόρφωτοι, ατάλαντοι, επίσης κακοποιημένοι από την παιδική τους ηλικία. Ξέρεις δεν είναι πως δεν θα ήθελα να ασχοληθώ. Δεν γίνεται να ασχοληθώ, δεν έχω τα skills. Έχω εκπαιδευτεί να φτιάχνω συμφωνίες και κοντσέρτα για παράδειγμα, αλλά ντιριντάχτα δε θα μπορούσα να κάνω ποτέ.
-Στο έργο σου βλέπουμε μια μεγάλη αγάπη προς στους ποιητές. Συγκεκριμένα ή γράφεις ο ίδιος στίχους ή μελοποιείς ποιητές, δεν έχεις συνεργαστεί με στιχουργούς. Υπάρχει αγαπημένος ποιητής που δεν έχεις ασχοληθεί ακόμη κι αυτό είναι ένα όνειρο για το μέλλον;
Όχι, με την ποίηση έχω κάνει τα όνειρα πραγματικότητα. Από δω και στο εξής θέλω να μελοποιώ νέα παιδιά που είναι πολλά που γράφουν, μου στέλνουν τους στίχους τους. Κάποια παιδιά έχουν πολύ ταλέντο και πρέπει να τους δοθεί λοιπόν μια ευκαιρία.
-Είσαι ένας καλλιτέχνης με αξιόλογη μουσική παιδεία. Πόσο πιστεύεις πως βοηθά η μουσική κατάρτιση στην έμπνευση;
Αν είναι η μουσική να σπουδάζεται από αγάπη, καλώς να σπουδάζεται. Όχι γιατί πρέπει να έχει το παιδί και λίγη μουσική παιδεία. Και βέβαια τα ωδεία μας είναι ακατάλληλα για δημιουργική μουσική παιδεία. Γεμίζουν τους νέους με σωρό άχρηστες πληροφορίες. Γι 'αυτό δημιούργησα φέτος ένα εργαστήριο μουσικής για νέους αλλά και πιο προχωρημένους που διδάσκεται η μουσική με στόχο την καλλιέργεια και δημιουργία καλλιτεχνικής οντότητας. Με σεβασμό στις επιδιώξεις του μαθητή ,τα όνειρά του ,αν έχει..
-Γιατί νομίζεις πως τα τραγούδια με απλοϊκή μελωδία και κοινότυπο έως κι ευτελή στίχο έχουν κερδίσει τόσο μεγάλη μερίδα κοινού;
Γιατί αυτά προωθούνται. Κάποτε τη δεκαετία του '90 οι εταιρίες προωθούσαν το ελληνικό ροκ, φαντάζεσαι; Σήμερα μέσα στα μνημόνια και την κρίση ο λαός πρέπει να είναι κατευνασμένος. Ελεγχόμενος. Η τέχνη πρέπει να τον κοιμίζει λοιπόν, να τον αποχαυνώνει. Αυτό κάνουν οι καλλιτέχνες τους, αποχαυνώνουν τη μάζα με απλοϊκά, ανόητα τραγούδια.
-Μέχρι στιγμής τραγουδάς πάντα ο ίδιος τα τραγούδια που δημιουργείς. Υπάρχουν ερμηνευτές που θα ήθελες να πουν τραγούδια σου αν το έφερνε η συγκυρία;
Δεν είμαι υπέρ των ερμηνευτών, δυστυχώς για αυτούς. Μ' αρέσουν οι καλλιτέχνες, οι δημιουργοί. Θα συνεργαζόμουν με δημιουργούς βέβαια. Το κάνω άλλωστε στον επόμενό μου δίσκο, αυτόν που ολοκληρώνω αυτές τις μέρες και θα κυκλοφορήσει σύντομα μέσα στο φθινόπωρο.
-Μπορείς να σκεφτείς τρία τραγούδια ελληνικά και τρία ξένα που θα ήθελες να έχεις γράψει;
Satisfaction – Rolling Stones
Μεγάλο ερωτικό – Μ. Χατζηδάκις
-Ποιος για σένα είναι ο ιδανικός θαμώνας-ακροατής στις ζωντανές εμφανίσεις σου; Πώς συμπεριφέρεται;
Πηγαίνει με σεβασμό να καθίσει να πιει το ποτό του, παρακολουθεί το πρόγραμμα, δεν μιλάει στο τραπέζι του και μάλιστα μερικοί σου γυρίζουν και την πλάτη και μπλα μπλα. Έχω σταματήσει συναυλία έτσι. "Περάστε έξω κυρία ,είπα, ...μιλήστε λοιπόν όσο θέλετε και επιστρέψτε πάλι".
-Να σου πω μια τρελή σκέψη.Με ποιο μουσικό είδωλο των παιδικών σου χρόνων θα ήθελες να μοιραστείς την ίδια σκηνή; Θα μπορούσες να επιλέξεις κι από άτομα που δεν είναι πια στη ζωή.
Ο Παύλος Σιδηρόπουλος είναι ένα τέτοιο πρόσωπο, Ακόμα ο Έλβις, ο Τζον Λένον..
-Αν δεν ήσουν τραγουδοποιός τι καριέρα μπορείς να φανταστείς πως θα ακολουθούσες;
Μάγειρας. Μ' αρέσει να μαγειρεύω, πραγματικά χαλαρώνω στην κουζίνα, και μάλιστα έχω φοβερά αποτελέσματα.
-Τι σε φτιάχνει στην ενασχόλησή σου με τα μουσικά πράγματα και τι σε ρίχνει;
Δεν προλαβαίνω να ασχοληθώ με τα μουσικά πράγματα. Έχω τόσο γεμάτο χρόνο από τις συναυλίες μου, τα μαθήματα, τις πρόβες, στο στούντιο.
-Το τελευταίο σου τραγούδι λέγεται «Πετάμε ψηλά». Θυμάσαι κάποια κομβική στιγμή της ζωής σου που αισθανόσουν πως πετούσες ψηλά;
Ο έρωτας μας κάνει να πετάμε ψηλά, η πίστη κι η εμπιστοσύνη στο μυαλό και το σώμα του ανθρώπου, τότε ναι πετάμε στον ουρανό. Θυμάμαι αρκετές τέτοιες στιγμές στη ζωή μου, ίσως είμαι τυχερός.
-Εύχομαι να πετάς πάντα ψηλά Πέτρο και να είσαι πάντα τόσο δημιουργικός! Ευχαριστώ για την παρουσία σου στο ΕΝΝΕΠΕ ΜΟΥΣΑ!
Σε ευχαριστώ Αγγελική κι εγώ, καλή συνέχεια σε όλα τα όμορφα που κάνεις, επίσης γράφεις πολύ όμορφα και θα γράψεις ακόμα.
