Τον Σεπτέμβριο του 2023 κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις 24 γράμματα το μυθιστόρημα της Αντιγόνης Πόμμερ "Ξενώνας Κακοποιημένων Βρικολάκων", συνέχεια του "Πόσες θερμίδες έχει το αίμα;" - και τα δύο βραβευμένα βιβλία από την Ένωση Ελλήνων Λογοτεχνών. Θα δούμε την άποψη της Νεφέλης Τζούμη για το έργο. Η Νεφέλη ήταν στο πάνελ των ομιλητών στην πρόσφατη παρουσίασή του!
"Ξενώνας Κακοποιημένων Βρικολάκων" - ΑΝΤΙΓΟΝΗ ΠΟΜΜΕΡ (Εκδόσεις 24 γράμματα, Σεπτέμβριος 2023)
Η άποψη της Νεφέλης Τζούμη
Φυσικός Ιατρικής
Καλησπέρα σας και από εμένα. Είμαστε εδώ για να μιλήσουμε για ένα ακόμη βιβλίο της Αντιγόνης Πόμμερ. Το βιβλίο Ξενώνας Κακοποιημένων Βρικολάκων, το οποίο βραβεύτηκε από την Ένωση Ελληνων Λογοτεχνών, αποτελεί συνέχεια του Πόσες θερμίδες έχει το αίμα, που για να μην αναρωτιέστε, βραβεύτηκε και αυτό.
Πρωταγωνιστής, όπως και στο Πόσες θερμίδες έχει το αίμα είναι ο Ερνέστο, ένας βίγκαν πλέον βρικόλακας, ο οποίος διαπρέπει στο Λονδίνο ως ηθοποιός. Όταν όμως μάθει ότι ο παππούς του είναι ετοιμοθάνατος, θα τα παρατήσει όλα και θα πάει στα Καρπάθια για να τον συναντήσει. Στο πλευρό του, όπως και στο πρώτο βιβλίο έχει την φίλη του την Έμα. Εκεί θα έρθει αντιμέτωπος τόσο με τις αλήθειες και τα μυστικά της οικογένειάς του, όσο και με το γεγονός ότι η αθανασία των βρικολάκων στην πραγματικότητα είναι εύθραυστη. Μέσα από τα μυστικά, τα εμπόδια που του θέτει η χειριστική μητέρα του η Βανέσα, ο Ερνέστο θα κληθεί για ακόμη μία φορά να παλέψει και να φτάσει στην αλήθεια.
Η ζωή του Ερνέστο δεν απέχει από την πραγματικότητα. Γιατί όλα από την ζωή είναι βγαλμένα. Η οικογένεια είναι ένα θέμα που βασανίζει τον Ερνέστο από το πρώτο βιβλίο και οι απαντήσεις που του δίνονται σε αυτό το βιβλίο δεν είναι απαραίτητα και αυτές που μπορεί να διαχειριστεί. Το χιούμορ και οι κωμικές καταστάσεις διαδέχονται η μία την άλλη, δυσκολεύοντας τον Ερνέστο να πατήσει στα πόδια του και να μείνει σταθερός στην πρόοδο που κάνει.
Στο βιβλίο αυτό εμφανίζονται πάλι η φίλη του Έμα, η μητέρα του Βανέσα και ο ψυχίατρός του, αλλά και νέοι χαρακτήρες οι οποίοι μόνο αδιάφοροι δεν περνούν. Όλοι τους, είτε με μικρότερο είτε με μεγαλύτερο ρόλο, είναι ολοκληρωμένοι και από την πρώτη στιγμή καταφέρουν να κεντρίσουν το ενδιαφέρον του αναγνώστη καθένας με τις ιδιαιτερότητες και τις ιδιοτροπίες του. Δεν θέλω να κάνω σπόιλ, αλλά σε αυτό το βιβλίο θα συναντήσετε και έναν χαρακτήρα που προσωπικά θεωρώ ότι θα μπορούσε να κλέψει την παράσταση. Διαβάζοντας τα βιβλία της Αντιγόνης, για εμένα είναι δεδομένο ότι αν κάτι είναι τέλεια δομημένο, αυτό είναι οι χαρακτήρες της. Έτσι και σε αυτό το βιβλίο, οι χαρακτήρες είναι ρεαλιστικοί, αν και συνήθως αναφερόμαστε σε φανταστικά πλάσματα, είναι οικείοι και έχουν τα θετικά και τα αρνητικά τους στοιχεία, όπως συμβαίνει και στην πραγματικότητα.
Ένας φόβος μου για το δεύτερο βιβλίο ήταν μήπως ο χαρακτήρας του Ερνέστο κουράσει, με την αφέλειά του. Αναρωτιόμουν πώς θα μπορούσε να διατηρήσει την προσωπικότητά του και ταυτόχρονα να μην είναι ο ίδιος που ήταν στο πρώτο βιβλίο. Έτσι λοιπόν, η ενηλικίωση του Ερνέστο, δεν θα μπορούσε να λείπει και από αυτό το βιβλίο. Ο συνεχής αγώνας του να ανεξαρτητοποιηθεί από την χειριστική μητέρα του αλλά και να καταλάβει ποιος είναι και τι θέλει, είναι κεντρικά στοιχεία του βιβλίου. Με ικανοποίηση είδα ότι ο Ερνέστο, εμφανίζεται πιο ώριμος σε σχέση με το πρώτο βιβλίο, αλλά το ίδιο αγαθός και καλοπροαίρετος, γεγονός που ενισχύει το χιουμοριστικό στοιχείο. Όπως και στην πραγματική ζωή κανείς δεν μεταμορφώνεται από την μία μέρα στην άλλη, έτσι και στο βιβλίο ο Ερνέστο καταφέρνει να γίνει καλύτερος και άλλες φορές αποτυγχάνει.
Θέλω να σταθώ και λίγο στον χαρακτήρα της φίλης του της Έμα. Στο πρώτο βιβλίο η Έμα είναι δυναμική και παραμένει στο πλάι του Ερνέστο στηρίζοντάς τον και συμβουλεύοντάς τον. Στο βιβλίο αυτό, με χαρά παρατήρησα ότι η Έμα, δεν είναι απλά η φίλη του Ερνέστο, αλλά παίρνει πρωτοβουλίες και εμφανίζεται πιο δυναμική από ποτέ. Αυτή είναι που δίνει κινητήρια δύναμη στον Ερνέστο, χωρίς να του κλέβει τα φώτα και να μπλέκεται ο αναγνώστης σε σχέση με το ποιος τελικά είναι ο πρωταγωνιστής του βιβλίου.
Πέρα όμως από τον συνεχή αγώνα του Ερνέστο, ένα κύριο θέμα που θίγει αυτό το βιβλίο είναι ο θάνατος. Τον εξετάζει από τις διάφορες πλευρές του ξεκινώντας από τον φόβο για τον θάνατο μέχρι και το δικαίωμα σε αυτόν. Ο Ερνέστο, από την αρχή του βιβλίου βιώνει τον φόβο και τον πόνο της απώλειας και καταρρίπτεται ταυτόχρονα αυτό που ο ίδιος θεωρεί δεδομένο για το είδος του, δηλαδή η αθανασία. Αυτό βέβαια τον οδηγεί σε έναν μεγαλύτερο φόβο, αυτόν της απώλειας της θνητής φίλης του, Έμα. Η συγγραφέας τα χειρίζεται τα θέματα αυτά με λεπτό χιούμορ και διατηρεί μόνιμα μία λεπτή ισορροπία ανάμεσα στο ανάλαφρο και το σοβαρό.
Το κείμενο αν και σουρεαλιστικό, προσεγγίζει αλήθειες και την πραγματικότητα που βιώνουμε όλοι γύρω μας. Ο Ερνέστο δεν πρόκειται για κάτι παραπάνω από ένα πλάσμα που αναζητά να βρει ποιος είναι και πού ανήκει. Έχει άγχη και φοβίες, ενώ ταυτόχρονα νιώθει και βρικόλακας και άνθρωπος. Οι απαντήσεις που ψάχνει δεν έρχονται εύκολα και όταν έρχονται δεν σημαίνει ότι μπορεί να τις διαχειριστεί. Παρά το ότι συχνά αποτυγχάνει και βρίσκεται συχνά μπλεγμένος ανάμεσα στα ψέματα και την χειριστικότητα της μητέρας του, δεν το βάζει κάτω και συνεχίζει να προσπαθεί.
Το βιβλίο έχει ωραίο και γρήγορο ρυθμό. Τα γεγονότα διαδέχονται το ένα το άλλο, ενώ το χιούμορ υπάρχει άφθονο ακόμη και στις πιο μικρές λεπτομέρειες. Ο συμπαθής Ερνέστο κερδίζει για ακόμη μία φορά τον αναγνώστη, που πασχίζει να βρει τις απαντήσεις μαζί του και τον συμπονά όταν δέχεται απανωτά χτυπήματα. Οι υπόλοιποι χαρακτήρες, όλοι με ξεχωριστές προσωπικότητες, πλαισιώνουν τον ήρωα και ο καθένας με τον τρόπο του, τον οδηγούν στο να κατακτήσει τους στόχους του. Άσχετα που πολλές φορές ο ίδιος ο Ερνέστο είναι αρκετά αφελής για να το καταλάβει. Είναι ένα ευφάνταστο βιβλίο που μέσα από το χιούμορ μιλάει για την μοναξιά και το εφήμερο της ανθρώπινης ύπαρξης. Ένα βιβλίο που σίγουρα θα σας κάνει σίγουρα να γελάσετε και να συγκινηθείτε. Όπως και να έχει, σίγουρα θα θέλετε κι άλλο Ερνέστο, και θα τον έχετε.
Καλοτάξιδο.
