Λίμερικ ονομάζεται ένα είδος ποίησης,με καταγωγή από την Αγγλία. Ένα ποίημα του είδους αποτελείται από μια πεντάστιχη στροφή. Ριμάρει ο πρώτος στίχος με τον δεύτερο κι ο τρίτος με τον τέταρτο, ενώ ο πέμπτος καταλήγει περίπου με την ίδια φράση του αρχικού στίχου. Το λίμερικ διηγείται μια σύντομη ιστορία που οδηγεί σε ένα αστείο. Μεγάλοι ποιητές έχουν ασχοληθεί με τη σύνθεση λίμερικ. Ο Γιώργος Σεφέρης καταπιάστηκε με τη δημιουργία λίμερικ για μια εικοσαετία. Λόγω της παιγνιώδους μορφής τους τα τελευταία χρόνια αποτελούν αντικείμενο διδασκαλίας δημιουργικής γραφής και βέβαια ψυχαγωγίας στα σχολεία, ακόμη και στο νηπιαγωγείο. Ο φακός μου ξετρύπωσε μια σειρά ποιημάτων λίμερικ που εμπνεύστηκαν οι μαθητές του Στ1 του 123ου σχολείου Αθηνών (Παγκράτι). Ας τ' απολαύσουμε!
Λίμερικ
Ένα παιδί από την Αφρική
τρελαίνονταν για την ζωγραφική
όπου και να βρισκόταν
ζωγράφος έλεγε πως θα γινόταν
το ταλαντούχο παιδί από την Αφρική.
Ζούσε ένας δράκος στο κρυμμένο δάσος,
φωτιές πετούσε ολόγυρα κι έκαιγε το άλσος,
τα ζωάκια τον φοβόντουσαν ,τους έκαιγε τα σπίτια
του έστησαν παγίδα τον έπιασαν στα δίχτυα
εκείνον τον τρομακτικό δράκο από το κρυμμένο δάσος.
Ήταν ένα παιδί από τη Λήμνο
που τραγουδούσε τον ύμνο
με τους φίλους του παρέα
φώναξαν και τον Αντρέα
το παιδί από τη Λήμνο.
Ένα παιδί από την Σμύρνη
Κρατώντας το αγαπημένο του παιχνίδι
Τρέχει να κρυφτεί και να σωθεί
Από την δίνη
Ετούτο το παιδί από την Σμύρνη
Ήταν ένας άνδρας από την Αλβανία
που ήταν γνωστός για τη φιλοξενία
με τον πιο δημοφιλή ξενώνα
κι έγινε το πρώτο χιτ του αιώνα
ο ξενοδόχος από την Αλβανία
Όταν ήμουνα μωρό
Ήμουνα και στρουμπουλό.
Τώρα που μεγάλωσα
Άσ'το καλό χάλασα
Αυτά για εμένα όταν ήμουνα μωρό.
Ήταν ένας άντρας από τον Καναδά
ήθελε να φάει χαλβά,
δε βρήκε σιμιγδάλι
πήγε στη Σενεγάλη
Αυτός ο άντρας από τον Καναδά.
Ήταν ένα κορίτσι από την Αμερική
Της άρεσε να παίζει μουσική
Με την κιθάρα τριγυρνούσε
και στον κόσμο τραγουδούσε
το κορίτσι από την Αμερική.
Ήταν ένα κορίτσι από την Σάμο
μετά πήγε και στην Νάξο
είδε ένα περιστέρι
που πάτησε ένα μπιζέλι
ένα κορίτσι από την Σάμο.
Η Ισμήνη ένα κορίτσι από την Κατερίνη
όλη μέρα φρόντιζε το καναρίνι που είναι σαν μανταρίνι
μα όπου κι αν κοιτάξει καναρίνι σαν μανταρίνι
δεν αντικρίζει το κοριτσάκι από την Κατερίνη
λέει η Ισμήνη από την Κατερίνη.
Ένας πράσινος ήλιος φωτεινός
Καθόταν σαν γόρδιος δεσμός
Έπαιζε με τις ακτίνες
Και του κάψανε τις ίνες
Ο πράσινος ο ήλιος ο σκοτεινός.
