"Αγία Οικογένεια"-ΑΝΤΩΝΗΣ Ε.ΧΑΡΙΣΤΟΣ
γράφει η Αγγελική Καραπάνου
Τον Απρίλιο του 2022 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Γράφημα το μυθιστόρημα του Αντώνη Ε.Χαριστού "Αγία Οικογένεια". Η ιστορία του έργου εκτυλίσσεται στη Σουηδία του 1970. Κεντρικός ήρωας ο Alfred Johansson, διακεκριμένος παιδίατρος, παντρεμένος και κηδεμόνας ενός υιοθετημένου κοριτσιού. Ο ίδιος,μεγαλώνοντας με μια αδιάφορη μητέρα και όντας έγκλειστος σε καθολικό οικοτροφείο, δέχεται από την παιδική του ηλικία τη σεξουαλική και ψυχολογική κακοποίηση από επιφανείς ανθρώπους της εκκλησίας.
Στα τρυφερά χρόνια της πρώτης νιότης του βιώνει τη μητρική αναλγησία, την αβάσταχτη βιαιότητα κι όλα αυτά δήθεν στο όνομα του θεού,που αποφασίζει για τις τύχες των θνητών. Το παράλογο ,ανήθικο και φρικτό παρουσιάζεται στην κατακερματισμένη του ψυχή ως θεάρεστο,ηθικό και ωραίο. Στην κόλασή του που παραδέρνει για χρόνια ολόκληρα, παρακαλάει πολλές φορές τον Χριστό να τον λυτρώσει, αλλά βοήθεια δε βρίσκει από κανέναν. Αναρωτιέται πού βρίσκεται ο ουράνιος πατέρας και γιατί δεν τον ακούει.
Στην ώριμη ηλικία,από θύμα μετατρέπεται σε θύτη και αντιγράφει όσα βίωσε. Αδιαφορεί ερωτικά για τη γυναίκα του, χτυπά χωρίς έλεος παιδιά που του προμηθεύει η ίδια μέσα από το ορφανοτροφείο που διευθύνει. Συνάπτει ερωτικές σχέσεις με κραταιούς άντρες της εκκλησίας,της δημοσιογραφίας,της πολιτικής και της επιστήμης. Συμμετέχει μαζί τους σε ομαδικές συγκεντρώσεις ,όπου συνευρίσκονται και εμπλέκουν στον κυκεώνα της διαστροφής ανήλικα παιδιά. Ο κύκλος του αίματος γράφεται με βιασμένες και σκοτωμένες αθώες υπάρξεις.
Στην παράλογη και εγκληματική ζωή του έρχεται η αναγνώριση μιας επιστημονικής του έρευνας. Σύντομα του ζητείται να πάρει θέση σε ένα φλέγον κοινωνικό ζήτημα,να συστρατευθεί με την καθολική εκκλησία και το κόμμα του Χριστιανοκοινωνιστών κατά των αμβλώσεων. Ο Alfred και η αμαρτωλή παρέα του χαίρουν εθνικής και διεθνούς αναγνώρισης. Ο ίδιος όμως μέσα του κουβαλά έναν διεφθαρμένο ενήλικα που διαπράττει αποτρόπαιες πράξεις και ένα αιώνια τραυματισμένο παιδί που πενθεί και ψάχνει την ταυτότητά του.
Μέσα σ'όλα αυτά τον συνθλίβει κι η απώλεια της μητέρας του για την οποία τρέφει αγιάτρευτο θυμό, αλλά και παθολογική ανολοκλήρωτη αγάπη. Τα βήματά του τον φέρνουν μέχρι και το Άουσβιτς, το μνημείο της θηριωδίας,για να αναμετρηθεί με τον απόλυτο πόνο,σε μια προσπάθεια να βρει ποιος είναι.
Τα ένοχα μυστικά του,οι δεσμοί του με την "άγια" και βάναυση οικογένεια της εκκλησίας και της εκλεκτής κοινωνίας δεν τον αφήνουν να ξεφύγει. Θα έρθει ποτέ η κάθαρση για εκείνον και τα θύματά του;
Ο Αντώνης Ε.Χαριστός παραδίδει ένα συγκλονιστικό βιβλίο για μεγάλες αντοχές. Η βία κατά των ανηλίκων είναι δυστυχώς γνωστό και διαχρονικό φαινόμενο σε όλες τις χώρες,κοινωνικές τάξεις,εποχές. Όσο όμως πιο ισχυροί είναι οι δυνάστες, τόσο πιο δύσκολα ανοίγουν τα στόματα. Θαμπή διαφαίνεται η ελπίδα για τους αδύναμους κι απροστάτευτους κρίκους της κοινωνίας. Ο συγγραφέας βυθομετρεί τις συνειδήσεις , ψυχογραφεί αριστοτεχνικά τους ήρωες κι ειδικά τον πρωταγωνιστή του έργου. Εργαλεία του η ιστορική μελέτη κι η έρευνα ψυχολογικών θεωριών.Φλας μπακ, εσωτερικός μονόλογος, καταιγιστική εναλλαγή σκηνών πραγματικότητας και ψευδαίσθησης. Συνειδησιακή πάλη, σκαμπανεβάσματα, αβουλία. Νεκρωμένη ενσυναίσθηση, βουτιά στην παθολογία και ψυχρή παραδοχή της μοίρας.
Εύχομαι το ξεχωριστό αυτό βιβλίο να είναι ΚΑΛΟΤΑΞΙΔΟ! Θα μοιραστώ μαζί σας ένα απόσπασμα.
Από κτήριο σε κτήριο και από αίθουσα σε αίθουσα,το μαρτύριο που περνούσε εμπρός από τα μάτια του μεγεθυνόταν. Ο έμετος σκαρφάλωσε από τον ουρανίσκο στον λάρυγγα και πετάχτηκε βιαίως. Δεν άντεξε την πίεση. Χιλιάδες βαλίτσες,με τα ονόματα των κατόχων τους αναγραμμένα με κιμωλία,χτένες, ενδύματα παντός είδους,γυαλιά μυωπίας,έστεκαν μαρμαρωμένα. Αποκορύφωμα του θεάματος, τα χιλιάδες ξεριζωμένα δόντια και οι εκατομμύρια τρίχες,που συγκεντρώνονταν στο κτίριο Γ' του πρώτου συγκροτήματος. Κάθε σπιθαμή χώματος,κάτω από το πέπλο του χιονιού,στέναζε από τις στάχτες εκατομμυρίων ανθρώπων,στάχτες ,που χρησιμοποιήθηκαν αργότερα ως λίπασμα ή εξαφανίζονταν σε τεχνητές λίμνες,που δημιουργούνταν για τον σκοπό αυτό,εντός του στρατοπέδου. Ο αβάσταχτος πόνος των ανθρώπων,όσοι δολοφονήθηκαν ή αφέθηκαν να πεθάνουν από υποσιτισμό και ασθένειες, που κάλπαζαν στο υποψήφιο νεκροταφείο,ζωντάνευε στην ατμόσφαιρα. (σελ.396-7)
Βρείτε το βιβλίο του Αντώνη Ε.Χαριστού "Αγία Οικογένεια" στον παρακάτω σύνδεσμο:
https://grafima.com.gr
