Μια αγάπη για τα γκράφιτι που ξεκινά από την παιδική ηλικία γέννησε ένα πολύ όμορφο τραγούδι. Για να δούμε τι έχει να μας πει η στιχουργός Λίλλιαν Μαδένα γι'αυτό.
Graffiti
Γκράφιτι: το βράδυ, τα graffiti, μιλούν μεταξύ τους
Το πρώτο μου γκράφιτι το έκανα στο δημοτικό, πάνω στον τοίχο δίπλα στο θρανίο μου. Με την άκρη ενός συνδετήρα χάραξα μια σπείρα, την έβαψα με μπλε στιλό, καμάρωσα το έργο μου και βρέθηκα εκτός τάξης. Ήθελα να δραπετεύσω από το απερίγραπτα άσχημο πράσινο χρώμα της τάξης, και το θυμάμαι για τα καλά! Αυτή ήταν η πρώτη και τελευταία μου “καλλιτεχνική” παρέμβαση πάνω σε δημόσια περιουσία. Το θρανίο χάθηκε, ο τοίχος βάφτηκε, αλλά η σπείρα χάραξε τα μάτια μου, ως σύμβολο εξέλιξης και όχι δραπέτευσης.
Όταν μου δόθηκε θεματολογία στίχου για την πόλη, από τον δάσκαλό μου Κώστα Φασουλά ως εργασία στο Μικρό Πολυτεχνείο, το γκράφιτι ήταν αυτό για το οποίο ήθελα να γράψω.
Αγαπώ τα γκράφιτι, όχι τις μουντζούρες σε μνημεία, σε προσόψεις καταστημάτων και αλλού. Είναι μια κυρίαρχη εικονοποιημένη φωνή, που θα διαμαρτυρηθεί, θα ικετέψει αριστουργηματικά, θα χαμογελάσει, θα ειρωνευτεί. Θα μας εμβολιάσει με εικόνες θετικές αλλά θα κρούσει τον κώδωνα της αφύπνισης. Ζωντανεύει το γκρι του τσιμέντου και ο δημιουργός επικοινωνεί ανοικτά με όλους μας, δίνοντας συχνά, δυνατά κοινωνικά μηνύματα. Κάτι από όλα αυτά είναι ικανό να μας εντυπωσιάσει τόσο που μπορεί να ψάξουμε την ιστορία του και τον καλλιτέχνη πίσω από αυτό.
Η πόλη είναι δύσκολη το βράδυ,συρρικνώνει την ασχήμια της και μπορεί να γίνει και απειλητική. Το πρωί την ξεδιπλώνει και προσπαθούμε να ζήσουμε μέσα σε αυτή, ή να φύγουμε από αυτή, αποδεχόμενοι τα καλά και τα άσχημά της και ελπίζοντας πάντα για τη βελτίωση του δεύτερου. Όπως και να έχει είμαστε το αποτέλεσμα των πράξεών μας , ωφέλιμοι ή επιζήμιοι για εμάς, τους συνανθρώπους και τις γειτονιές μας.
Λίλλιαν Μαδένα
Graffiti
Στίχοι: ΛΙΛΛΙΑΝ ΜΑΔΕΝΑ
Μουσική-Ενορχήστρωση: ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ
Ερμηνεία: ΜΑΡΟΥΛΑ ΚΑΣΚΑΒΕΛΗ
"Φεύγω, δε μπορείς να με κρατήσεις
είσαι η πόλη που δεν έχει πια εκπλήξεις
τις στιγμές που το σκοτάδι βγάζει νύχια
ψάχνω τρόπο να ξεφύγω απ' την αλήθεια
Σ' όποια όμορφη εικόνα κι αν καθίσω
τη χαλάει αυτό το γκρίζο που' χω πίσω
σε μια πόλη που με έκανε κομμάτια
και μου χάραξε σα γκράφιτι τα μάτια
Φεύγω, κλείνω πόρτα και αισθήσεις
διαγράφω της ζωής μου πεποιθήσεις
σ' ένα βήμα που για μένα έχω φυλάξει
η δική σου η μορφή θα με ταράξει
Σ' όποια όμορφη εικόνα κι αν καθίσω
τη χαλάει αυτό το γκρίζο που' χω πίσω
σε μια πόλη που με έκανε κομμάτια
και μου χάραξε σα γκράφιτι τα μάτια"
Συντελεστές
Ηχογράφηση-Μίξη-Mastering: Ερμής Βογιατζής #RealSoundStudio
Έπαιξαν οι Μουσικοί: Γιώργος Καλαφάτης, κιθάρες
Βαγγέλης Παντιώρας, κλαρίνο
Χορός: Αφροδίτη Καλαφάτη
Graffiti Artists: BORN, YIAKOU, VAIN
Βίντεο-Μοντάζ: Μάριος Τσιλιγιάννης
