Θα γνωρίσουμε τέσσερα ενδιαφέροντα ποιήματα της Παναγιώτας Κοραή. Η επαφή με τον θείο παράγοντα, το πένθος της απώλειας ενός αγαπημένου προσώπου, η έννοια του φόβου και τα σημάδια απ'την επέλαση ενός καταστροφικού ανθρώπου!
Ο Θεός και εγώ
Μερικά κάγκελα εμποδίζουν την θέα
Μικρά λυχναράκια φωτίζουν ωραία
Ένα αεράκι μου μπερδεύει τα μαλλιά
Θυμάμαι ένα χαμόγελο, τότε παλιά
Ηρεμώ τις αναμνήσεις μου, νιώθω τώρα
Στιγμές σαν αυτή μου μοιάζουν με δώρα.
Τίποτα ζωντανό δεν μένει γύρω στάσιμο
Μια πέρδικα ακίνητη από φτερούγας σπάσιμο.
Και το νερό ανήσυχα, γοργά μόνο παλεύει
Η αλμύρα την πέρδικα σιωπηλά γιατρεύει.
Τ’ άστρα απόψε να ανταμώσω ελπίζω
Ψάχνοντας στον ουρανό τα μάτια μου γυρίζω.
Δίπλα μου λίγα λουλούδια κυματίζουν
Πως έχει ομορφιά η ζωή απόψε μου θυμίζουν.
Λίγες σκιές μου κρύβουν το αμυδρό φως
Απόψε στην παρέα μου εγώ και ο Θεός
Θαρρώ γέλια πως ακούω και ταράζομαι
Από ένα δάκρυ στο πρόσωπο χαράζομαι.
Μέσα μου διαλέγω αργά ποιους θ’ αφήσω
Κάθε πόνο μου συλλέγω να ξαφρίσω.
Οι σελίδες γυρίζουν να κρύψουν τις λέξεις
Κλείνω τα μάτια ώσπου ήλιε να φέξεις.
Χρυσή φυλακή
Πόσα βλέμματα με κοίταξαν με λύπη
Πόση μοναξιά μέσα σε τόσα πλήθη
Τάχα, πλημμύριζαν από συμπόνια
Ούτε στιγμή δεν είδα τόσα χρόνια
Και όλα αυτά γιατί έφυγες ξαφνικά
Πριν με αφήσεις με κοίταξες κλεφτά.
Ύστερα ένα κενό, γεμάτο με σκοτάδι
Όσο διήρκησε η μετάβαση στον Άδη
Μεγάλωσα σαν πέρδικα μέσα σε φωλιά
Έγραφα στίχους για το γιατί που είναι θηλιά
Και ρωτώ ακόμα, να φύγεις πως μπόρεσες
Χρόνια ολόκληρα δεν σε είδα, με συγχώρεσες
Ίσως ήξερες πως σε είχα πάντα εκεί
Σαν βασιλιά, στην χρυσή μου φυλακή
Θύμωνα, δεν σε έβρισκα και φώναζα
Έτσι απ’ την ορφάνια μου πάλι τρόμαζα
Αυτός ο κύκλος που ποτέ δεν κλείνει
Αυτός ο πόνος που αιώνια θα μείνει
Σε αισθάνομαι κάθε στιγμή στον αέρα
Πόσο μακριά μου είσαι τώρα πατέρα;
Τα σημάδια
Ρούχα ακριβά το σκεπάζουν
Μάτια γυναικεία το χλευάζουν
Σαν άνθρωπος όμορφα χέρια φορά
Σαν κόλακας, πλάνα λόγια μιλά
Χαϊδεύει πριν φτιάξει σημάδια
Σε σώματα πριν γίνουν ρημάδια.
Από το κενό του βγάζει ατμούς
Σχηματίζει δάκρυα, τα πλάθει λυγμούς.
Με δυο γράμματα μπορεί ν’ αγριέψει
Μια μεταμόρφωση πριν μέρα να τρέξει
Υγρά, μετά κόκκινα και πάλι άσπρα
Μάρτυρας απόψε μονάχα τ΄ άστρα.
Λίγες λέξεις μεθούν το κεφάλι
Οπλίζουν και πατούν την σκανδάλη
Και ξάφνου το τίποτα έρχεται
Με μίσος η αγάπη σε καρδιά στρέφεται
Χαράζει έτσι τον πόνο αιώνιο
Σχέδιο καταστροφή, μοιάζει δαιμόνιο
Κ’ ύστερα χάνει την δύναμη το τέρας
Γίνεται αδύναμο από φως μέρας
Γονατίζει εμπρός ζητώντας συγνώμη
Από λάθος μήπως αλλάξεις γνώμη.
Λείο δέρμα κρύβει την ασχήμια
Αρρώστια μεγαλωμένη σε συντρίμμια
Σηκώθηκε, περπάτησε πάνω στο ‘’πτώμα’’
Γεμάτο σημάδια το γυναικείο σώμα.
Χορτάτο από βία μοναχό προχωρά
Λέει πως ντρέπεται κλαίγοντας γοερά!
Ποσό ψεύτικα τα δάκρυα μοιάζουν…
Επόμενη επίθεση με πάθος ετοιμάζουν!!
1o βραβείο ποίησης στον 15ο πανελλήνιο διαγωνισμό διηγήματος και ποίησης Ιδεόπνοον 2019-2020
Φοβάμαι να φοβάμαι
Μέσα μου κρατώ τον εαυτό μου
Την ελευθερία συναντώ στο όνειρό μου
Και όταν δεν είμαι πια μαζί της
Την φυλακίζω να μην ζήσω την φυγή της
Τρομάζω, κρύβομαι σε μια υποκρισία
Δεν είδα ακόμα την δική μου μαρκησία
Ξέρω, εκείνος ο φόβος με τυφλώνει
Το συναίσθημά μου αγκαλιάζει, το κυκλώνει.
Την καρδιά μου θωράκισα, να μην φανεί
Απ’τις ιδέες του μυαλού, εκείνη φαεινή
Δεν αφήνω να αγγίζουν τις πληγές
Δεν θέλω γιατρειές και ας είναι ιδανικές.
Έτσι τα βράδια έμαθα να κοιμάμαι
Ίσως γιατί … φοβάμαι να φοβάμαι.
Βιογραφικό σημείωμα
Η Παναγιώτα Κοραή γεννήθηκε στον Άγιο Θωμά Βοιωτίας το 1984.Σπούδασε λογιστική στο ΑΤΕΙ Χαλκίδας και σήμερα φοιτά στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών στο τμήμα Logistics για το δεύτερο πτυχίο της.Εργάζεται ως υπεύθυνη διαχείρισης σε εταιρεία Logistics και κατοικεί μόνιμα στην Θήβα.Τα πρώτα της ποιήματα τα έγραψε σε ηλικία 13 ετών.Έχει αποσπάσει 4 Πανελλήνια βραβεία ποίησης σε διαγωνισμούς των εκδόσεων ‘’Πνοές Λόγου και Τέχνης’’ και ’iamvosart’’, με συνεχή συμμετοχή σε Πανελλήνιους και Διεθνείς διαγωνισμούς, ακόμα και στο εξωτερικό.Έχει συμμετάσχει σε αρκετές εκδηλώσεις ποίησης και λογοτεχνίας και έχει κάνει συγγραφή άρθρων με θέμα την ποίηση και την λογοτεχνία.Έως σήμερα η ποιητική της συλλογή, απαρτίζεται από περίπου 120 ποιήματα. Τα τελευταία χρόνια ασχολείται και με την στιχουργική.
