Σήμερα είναι η Παγκόσμια ημέρα οριγκάμι , μιας γιαπωνέζικης τεχνικής που φτιάχνεις αντικείμενα από χαρτί. Αυτό μου φέρνει στο μυαλό την ιστορία της Σαντιάκο, μιας δωδεκάχρονης Γιαπωνέζας ,που ήταν ένα από τα άτομα που πέθανε από τα προβλήματα υγείας που της προκάλεσε η πτώση της ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα.Το κορίτσι αυτό πιστεύοντας έναν μύθο που έλεγε πως αν φτιάξεις από χαρτί χίλιους γερανούς θα εκπληρωθεί μια ευχή σου, προσπάθησε να συμπληρώσει τον αριθμό με την ευχή της παγκόσμιας ειρήνης. Έφυγε από τη ζωή πριν ολοκληρώσει τον στόχο της,παιδιά έφτιαξαν στη μνήμη της τους υπόλοιπους γερανούς κι ένα άγαλμα στήθηκε για να θυμίζει το όνειρο της Σαντιάκο. Το ποίημα "Οι γερανοί" του Ρώσου ποιητή Ρασούλ Γκασμάτοβ, μας θυμίζει τη συγκινητική ιστορία.
Οι γερανοί- ΡΑΣΟΥΛ ΓΚΑΣΜΑΤΟΒ
Στιγμές στιγμές θαρρώ πως οι στρατιώτες
που πέσανε στη ματωμένη γη
δεν κείτονται, θαρρώ, κάτω απ’ το χώμα
αλλά έχουν γίνει άσπροι γερανοί.
Πετούν και μας καλούν
με τις κραυγές τους
απ’ τους καιρούς αυτούς τους μακρινούς
κι ίσως γι’ αυτό πολλές φορές σιωπώντας
κοιτάμε τους θλιμμένους ουρανούς.
Πετάει ψηλά το κουρασμένο σμάρι
στης δύσης τη θαμπή φεγγοβολή
και βλέπω ένα κενό στη φάλαγγά του
και είναι ίσως η δική μου η θέση αυτή.
Θα ’ρθεί μια μέρα που μ’ αυτό το σμάρι
στο μέγα θάμπος θα πετώ κι εγώ
σαν γερανός καλώντας απ’ τα ουράνια
όλους εσάς που έχω αφήσει εδώ.
Απόδοση: Γιάννης Ρίτσος
Πηγές : https://thepoetsiloved.wordpress.com
& https://www.athensmagazine.gr
