Σαν σήμερα, στις 4 Ιανουαρίου 1965 έφυγε από τη ζωή ο Άγγλος ποιητής, θεατρικός συγγραφέας και κριτικός Τόμας Έλιοτ. Θα γνωρίσουμε το ποίημά του "Ο κ. Apollinax"!
Ο κ. Apollinax-ΤΟΜΑΣ ΕΛΙΟΤ
Ω της κοινότητος, Ηράκλεις, της παραδοξολογίας
Ευμήχανος άνθρωπος
ΛΟΥΚΙΑΝΟΣ
Σαν πήγε στην Αμέρικα ο κύριος Apollinax
Το γέλιο του κουδούνιζε ανάμεσα στα φλυτζανάκια του τσαγιού
Σκέφτηκα τον Fragilion εκείνη τη δειλή μορφή μες στις σημύδες,
Και τον Πρίαπο στα θάμνα
Χαχανίζοντας με την κυρία μέσα στην αιώρα.
Στ' ανάκτορο της κυρίας Φλάκκου, με τον καθηγητή Channing-Cheetah' s
Γελούσε μοιάζοντας μ' ανεύθυνο έμβρυο
Το γέλιο του βαθύ κι υπόκωφο
Θύμιζε γέροντα θαλασσινό
Θαμμένο κάτω από νησιά κοραλιών
Εκεί που ανήσυχα κορμιά πνιγμένων κατεβαίνουν στριφογυρίζοντας μέσα
στην πράσινη σιωπή
Που από τα δάχτυλα θαλάσσιων χορταριών σταλάζει.
Κοίταξα το κεφάλι του κυρίου Apollinax που κατρακύλαγε κάτω από ένα κάθισμα
Έτσι με φύκια στα μαλλιά
Πάνω σε μιαν οθόνη εσάρκαζε,
Άκουγα ποδοβολητό κενταύρων στη δύσκολη χλόη
Καθώς τ'απομεσήμερο χώνευε τη στεγνή παθητική ομιλία του
"Χαριτωμένος άνθρωπος"- "Ωστόσο τι εννοούσε;"-
"Τα μυτερά του αφτιά...θα 'ναι ανισόρροπος-,
"Ήταν είπε κάτι εκεί πέρα θα μπορούσα ν' ανταποκριθώ"-
Από τη χηρευάμενη κυρία Φλάκκου και τον καθηγητή και την κυρία Cheetah
Μια φέτα λεμονιού θυμήθηκα κι ένα μπισκότο δαγκωμένο.
Μετάφραση: Γιώργος Παυλόπουλος
Πηγή: Παγκόσμια ποιητική ανθολογία "Ταξίδι στην ποίηση", Εκδόσεις Ναυτίλος, 1995
