Στις 22 Σεπτεμβρίου 2013, σβήνει μια από τις εμβληματικές φωνές της κολομβιανής ποίησης, αυτή του Άλβαρο Μούτις. Θ'ακούσουμε ένα "τραγούδι" της νύχτας του!
Νυχτερινό 2- ΑΛΒΑΡΟ ΜΟΥΤΙΣ
Ανασαίνει η νύχτα,
δονεί τα φωτεινά διαστήματα,
τα πλάσματα της σε μικρούς θορύβους,
στο ελαφρύ τρίξιμο των ξύλων,
προδίδονται.
Ξαναζωντανεύει η νύχτα
κάποιο κρυφό σπόρο
στην άγρια σκαλωσιά που μας στηρίζει.
Με το θανατηφόρο της γάλα
μας θρέφει
μια ζωή που παρατείνεται
πιο πέρα από το πρωινό ξύπνημα
στις όχθες του κόσμου.
Η νύχτα που αναπνέει
με τη δική μας αργή ανάσα των νικημένων
μας διατηρεί και μας προφυλάσσει
« για πεπρωμένα ανώτερα»
Μετάφραση: Στέργιος Ντέρτσας
Πηγές: http://www.poiein.gr
& https://en.wikipedia.org
