Σαν σήμερα την 1η Αυγούστου 1821, εκδίδεται η πρώτη ελληνική εφημερίδα. Ας γνωρίσουμε το ποίημα της Μαρίνας Τσβετάγιεβα , «Eφημερίδων αναγνώστες»!
Εφημερίδων αναγνώστες -ΜΑΡΙΝΑ ΤΣΒΕΤΑΓΙΕΒΑ
Σέρνεται το φίδι υπόγειο,
Κουβαλάει κοσμάκη προς το ισόγειο.
Κι ο καθένας με το δικό του φύλλο,
Δηλαδή εφημερίδα-ψύλλο.
Αντανακλαστικό εξάρτησης μηρυκασμού.
Κοινωνικής γνώμης διαγνώστες.
Αναμασητές τετριμμένων ιδεών,
Εφημερίδων αναγνώστες.
Ποιοι είναι οι διαβαστές;
Άνδρες; Γυναίκες; Εχθροί ή φίλοι;
Δίχως πρόσωπα οπτασιαστές,
Τα πρόσωπα – εφημερίδες φύλλα!
Τα οποία φοράει όλη η χώρα.
Από το κούτελο έως τον αφαλό.
Πέταξέ τα, δεσποινίς! Τώρα!
Θα γεννάς όντα
χωρίς μυαλό.
Φούσκω – «με την αδελφή του ζει»,
Νουν – «σκότωσε πατέρα» –
Φουσκώνουν ματαιότητα πεζή,
Αντλούν τη λέρα.
Απαρατήρητη γι’ αυτούς η εναλλαγή:
Δύση – αυγή.
Του κενού καταναλωτές,
Των εφημερίδων αγοραστές.
Τύπος του τύπου: σακατιλίκι,
Γαζέτα κρατάς: δυσωδία.
Ό, τι στήλη: φρίκη,
Ό, τι παράγραφος: αηδία.
Την Ημέρα Κρίσεως θα παρουσιαστείτε με τι;
Εσείς οι ψευδοπαντογνώστες:
Αρπαχτές του κατιτί,
Εφημερίδων αναγνώστες.
Τεμπέλιαζε! Έκλεβε! Αναμορφωτήριο!
Του τύπου το μίασμα με πεδούκλα.
Του Γουτεμβέργιου το πιεστήριο
Γεννάει και πανούκλα!
Καλύτερα στο νεκροτομείο,
Παρά στο πυορροών νοσοκομείο.
Τους ξύστες των εφελκίδων,
Τους νεκρόφιλους των εφημερίδων.
Των νέων ψυχών διαρρήκτες,
Της ασχήμιας καλλιγράφοι,
Αιμομίκτες
Δημοσιογράφοι!
Αυτά είναι τα αισθήματά μου.
(Ίσως και πιο σκληρά)
Παρά σε τούτα τα κουπλέ αιχμηρά,
Όταν κρατώντας τα ποιήματά μου
Στέκομαι μπροστά σε φάτσα – κουλούρι,
Που εν-Κενού το τέρας.
Δηλαδή, απρόσωπη μούρη
Του αρχισυντάκτη
της έντυπης λέρας.
15 Νοέμβρη 1935
Μετάφραση :Γιώργος Σοϊλεμεζίδης
Πηγές: http://pegas1.eu/
https://www.thepressroom.gr
