Σαν σήμερα, το 1930, η Κωνσταντινούπολη ονομάζεται κι επίσημα Ιστανμπούλ. Το "Ακούω την Κωνσταντινούπολη", ένα ποίημα λατρείας για την πανέμορφη πόλη από τον Τούρκο ποιητή Ορχάν Βελί.
Aκούω την Κωνσταντινούπολη-ΟΡΧΑΝ ΒΕΛΙ
Κλείνω τα μάτια μου κ’ ακούω την Κωνσταντινούπολη
Στην αρχή φυσάει ένα ελαφρό αεράκι
Αργοσαλεύουν
Τα φύλλα στα δέντρα
Από μακριά, πολύ μακριά
Το ασταμάτητο κουδούνισμα των νερουλάδων
Κλείνω τα μάτια μου κι ακούω την Κωνσταντινούπολη.
Κλείνω τα μάτια μου κι ακούω την Κωνσταντινούπολη
Η κλειστή αγορά μες στην δροσιά
Πολύβουο το Μαχμούτ πασά
Οι αυλές γεμάτες περιστέρια
Σφυροκοπήματα έρχονται απ΄τα ντοκ
Το όμορφο ανοιξιάτικο αγεράκι σκορπάει μυρωδιές ιδρώτα
Κλείνω τα μάτια μου κι ακούω την Κωνσταντινούπολη
Κλείνω τα μάτια μου κι ακούω την Κωνσταντινούπολη
Μια κοκέτα περνάει το καλντερίμι
Βρισιές , πειράγματα, τραγούδια , μουρμουρίσματα
Κάτι πέφτει απ το χέρι της στο χώμα
Μάλλον είναι ένα τριαντάφυλλο
Κλείνω τα μάτια μου κι ακούω την Κωνσταντινούπολη
Κλείνω τα μάτια μου κι ακούω την Κωνσταντινούπολη
Ένα πουλί σπαρταράει στα πεζούλια της
Αν το μέτωπό σου είναι ζεστό ή όχι, εγώ το ξέρω
Αν τα χείλη σου αν είναι υγρά ή όχι, εγώ το ξέρω
Ένα άσπρο φεγγάρι γεννιέται πίσω απ΄τις φιστικιές
Το νοιώθω από τους χτύπους της καρδιάς σου
Πηγές: http://turkology.gr
& https://el.wikipedia.org
