Στις 28 Αυγούστου 1883, η δουλεία καταργείται στο μεγαλύτερο μέρος της Βρετανικής αυτοκρατορίας. Την καταπίεση της μαύρης φυλής από τη λευκή βλέπουμε στο συγκινητικό ποίημα "Έχω δει μαύρα χέρια" του Ρίτσαρντ Ράιτ...
Έχω δει μαύρα χέρια-ΡΙΤΣΑΡΝΤ ΡΑΪΤ
Είμαι μαύρος κ'έχω δει μαύρα χέρια
εκατομμύρια κ' εκατομμύρια-
Από εκατομμύρια μπάλες μαλλί και μάλλινα
υφάσματα, μικρούτσικα μαύρα δάχτυλα
απλώθηκαν ανήσυχα και λαίμαργα για ζψή.
Απλώθηκαν για τις μαύρες ρώγες στα μαύρα
στήθη μαύρων μητέρων,
Κ'έχουν κρατήσει κόκκινα,πράσινα,μαβιά,
κίτρινα,πορτοκαλιά,άσπρα και πορφυρά
παιχνίδια,σφιχτά στις παιδικές τους χούφτες
Και σοκολάτες και γλειφιτζούρια μέντες,
ζαχαρωτά και κρασοπότηρα, χωνιά παγωτό,
και ζαχαρένια κουλουράκια, με δάχτυλα
πασαλειμμένα.
Και κράτησαν μπάλες και στέκες και γάντια
πυγμαχικά και μάρμαρα και σουγιάδες και
σφεντόνες και σβούρες,μέσα στη λαχτάρα
του αθλητισμού και του παιχνιδιού,
Και νικέλινα κέρματα, και δέκα σεντς και
εικοσιπέντε,και μερικές φορές την
πρωτοχρονιά,το Πάσχα, στα γενέθλια του
Λίνκολν,την πρωτομαγιά,ένα φρεσκοτυπωμένο
πρασινωπό δολλάριο.
Κράτησαν κοντυλοφόρους,και χάρακες , και χάρτες,
και πλάκες,και βιβλία μέσα σε χούφτες
μουτζουρωμένες από μελάνη.
Κ'έχουν κρατήσει ζάρια, και τράπουλες,και φλασκιά
της μισής λίτρας, και στέκες,και πούρα,
και τσιγάρα, στην περηφάνια νέας ωριμότητας.
Είμαι μαύρος κ'έχω δει μαύρα χέρια
εκατομμύρια κ'εκατομμύρια-
ν'απλώνονται δισταχτικά, αργοπεθαίνοντας
για τα προϊόντα που οι ίδιοι έφκιαναν,
αλλά οι εργοδότες τους προειδοποιούσαν
ότι αυτά τ'αγαθά ήταν εκεινών
και δεν ανήκαν σ'αυτούς.
Και τα μαύρα χέρια ένιωσαν τα κρύα
ατσαλένια σίδερα της φυλακής που είχαν
οι ίδιοι φκιάσει,και δοκίμασαν με απόγνωση
τη δύναμή τους και βρήκαν πως δεν μπορούσαν
ούτε να τα λυγίσουν ούτε να τα σπάσουν.
Και τα μαύρα χέρια πάλεψαν και πληγώθηκαν
κι αντιστάθηκαν, αλλά χίλια λευκά χέρια
τα 'πιασαν και τα' δεσαν.
Και τα μαύρα χέρια υψώθηκαν σε βουβή και μάταιη
ικεσία προς τα πλαδαρά πρόσωπα του εξαγριωμένου
όχλου που χαιρότανε από σαδισμό.
Και τα μαύρα χέρια τεντώθηκαν,και γρατσούνισαν,
κι' αγωνίστηκαν μάταια, για να λύσουν το βρόχο
που τους έσφιγγε τον μαύρο λαιμό.
Και τα μαύρα χέρια κινήθηκαν και χτύπησαν φοβερά,
γιατί οι υψηλές φλόγες αποτελείωσαν κ'έκαναν
τη μαύρη σάρκα.
Μετάφραση: Δημήτρης Σταύρου
Πηγές: Ανθολογία της Ευρωπαϊκής και Αμερικανικής ποιήσεως,Κλέωνος Β.Παράσχου,Παρουσία
& https://diazomaportal.com
