Έννομη του θανάτου μεσονύχτια ώρα-ΚΑΡΛ ΣΑΝΤΜΠΕΡΓΚ

Έννομη του θανάτου μεσονύχτια ώρα-ΚΑΡΛ ΣΑΝΤΜΠΕΡΓΚ

Σαν σήμερα, το 1969, καταργείται η θανατική ποινή στην Αγγλία. Το παρακάτω ποίημα γράφτηκε για δυο Ιταλούς μετανάστες που τερματίστηκε η ζωή τους μέσω θανατικής ποινής  το 1927,στις ΗΠΑ. Η κατηγορία ήταν ληστεία μετά φόνου και θανατώθηκαν αν και βρέθηκε ο δράστης κι ομολόγησε. Έτσι επιβεβαιώθηκαν οι εικασίες πως καταδικάστηκαν για τις πολιτικές τους  πεποιθήσεις ως αριστεροί...

Έννομη του θανάτου μεσονύχτια ώρα-ΚΑΡΛ ΣΑΝΤΜΠΕΡΓΚ

Λοιπόν, η ώρα του θανάτου ήρθε, η έννομη μεσονύχτια ώρα,
Η ώρα που ο νόμος όρισε να πιάνει δουλειά η Καρέκλα
Να επιβεβαιώσει το μεγαλείο της πολιτείας της Μασαχουσέτης
Η ώρα εκείνη πλησίαζε, έφτασε, την σημάναν τα ρολόγια
Η ώρα για δυο άντρες να μεταφερθούν ψυχρά μπρος
Σ’ ένα ψυχρό διοικητικό συμβούλιο
Πέρα απ’ τους απροσμέτρητα λεπτούς τοίχους μεταξύ της μέρας
και της νύχτας
Πέρα απ’ την πρόσβαση γραμμάτων, τηλεγραφημάτων, ραδιοφώνων,
Πέρα απ’ την αδελφοσύνη του αίματος στις αδελφότητες
Της ομίχλης και της αχνής πάχνης, των άστρων και του πάγου.
Η ώρα για δύο άντρες είχε φτάσει
Να βαδίσουν πέρ’ από το αίμα κατάκαρδα στη σκόνη-
Μια ώρα που έρχεται για όλους τους ανθρώπους,
Κάποιοι με μια φούχτα ανθρώπους προσφιλείς στο προσκεφάλι
Κάποιοι κατάμονοι στις ερημιές, στων θαλασσών τα πλάτη
Κάποιοι μπροστά στο αχανές ακροατήριο όλης της οικουμένης.

Τώρα ο Σάκκο είδε τους μάρτυρες
Καθώς δένονταν τα λουριά
Δένοντάς τον στην Καρέκλα-
Και βλέποντας πως ήταν όλοι τους
Σεβάσμιοι άνθρωποι και υπεύθυνοι πολίτες
Κι ενώ κανείς δεν είχε τις συστάσεις,
Ο Σάκκο είπε «Καλησπέρα, κύριοι»
Και πριν το στερνό λουρί δεθεί για να κρατεί
Τον Σάκκο ψέλλισε, «Έχε γεια, μητέρα». 

Ύστερα ήρθε ο Βαντσέτι.
Ευχήθηκε στο αχανές ακροατήριο όλης της οικουμένης
Κάτι κρυφό που βάσταγε στο στήθος.
Αυτή ήταν η ώρα να το πει.
Έπρεπε να μιλήσει τώρα ή να σωπάσει αλλιώς για πάντα.
Σφίγγαν τις μέγγενες του κράνους
Πνίγανε τα λουριά στο στόμα τη φωνή
Εκείνος φώναξε, «Θα ήθελα να συγχωρήσω
Κάποιους ανθρώπους, γι’ αυτό που κάνουν τώρα». 

Κι έτσι τώρα
Είναι νεκροί οι νεκροί;                         

Μετάφραση: Ζ. Δ. Αϊναλής
Πηγές: http://ionion.pde.sch.gr
&  https://en.wikipedia.org

 

Έννεπε Μούσα

Έννεπε Μούσα!
Για τους εραστές της ποίησης και της στιχουργικής!
Για προβολή γνωστών κι άγνωστων δημιουργών!
Για επικοινωνία μέσα από έργα αγαπημένα!
Έννεπε Μούσα!
Με όχημα την πένα, το ταξίδι, τ’ όνειρο!!!

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση, αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική ή κατά παράφραση ή διασκευή ή απόδοση του περιεχομένου του παρόντος διαδικτυακού τόπου ΕΝΝΕΠΕ ΜΟΥΣΑ με οποιονδήποτε τρόπο, ηλεκτρονικό, μηχανικό, φωτοτυπικό ή άλλο, χωρίς την προηγούμενη γραπτή άδεια της διαχειρίστριας.

Βρείτε το βιβλίο:
https://www.ianos.gr/
https://www.protoporia.gr

Τα Cookies βελτιώνουν την απόδοση της σελίδας μας. Δεν αποθηκεύουμε προσωπικές σας πληροφορίες. Μας επιτρέπετε να τα χρησιμοποιούμε;