Σαν σήμερα, στις 23 Σεπτεμβρίου του 1942, αρχίζουν πειραματικά οι πρώτες εκτελέσεις Εβραίων στο Άουσβιτς με θανατηφόρα αέρια. Θλιβερή επέτειος! Θα δούμε πώς αποτύπωσε τη φρίκη του κολαστηρίου η Ιταλίδα ποιήτρια Σιμπίλα Αλεράμο. "Άουσβιτς"!
Άουσβιτς- ΣΙΜΠΙΛΑ ΑΛΕΡΑΜΟ
Κρακοβία πεντάμορφη ποιο θαύμα σε φύλαξε;
Κρακοβία παλιά που αγαπούσε ο Λένιν,
Αν κι άθικτη, δεν επιτρέπεις να ξεχάσομε
Γιατί πολύ κοντά σου είναι μια κόλαση
Το Άουσβιτς.
Σύγκορμοι τρέμαμε όταν πατήσαμε τη γη του.
Να το μουσείο της φρίκης του:
Μια θεμωνιά μακάβρια από χοντρές πλεξούδες
Μαύρες, ξανθές,χαλκόχρωμες,καστανωπές και άσπρες
Όχι κομμένες από δέντρα
Μα από γυναίκες που'χανε πολύ αγαπηθεί.
Και να μια τραγωδία
Απ'τα χρωματιστά φορέματά τους,
Κι ένα βουνό από σαντάλια παιδικά που σάπισαν.
Η πείνα, τα μαρτύρια, ο κόπος
Χιλιάδες εσκελέτωσαν δεσμώτες
Κι έτσι άκαρπους, γυμνούς
Φαρμακερά αέρια τους τύλιξαν πυκνά.
Και τους λυτρώσαν επιτέλους.
Εκατομμύρια μάρτυρες τέσσερα χρόνια.
Άουσβιτς χλωμό στρατόπεδο από βούρκο
Βούρκο ψυχών και βούρκο κτηνωδίας
Στρατόπεδο που'χες την εκμηδένιση σα νόμο.
Κι όμως ονομαζόνταν οι δήμιοί σου άνθρωποι
Όπως εμείς...
Ω πως μας πνίγει στο λαιμό η ντροπή,
Που ήταν από έρωτα όπως εμείς πλασμένοι!
Πώς να φωνάξεις, πώς να κλάψεις, πώς να μοιρολογήσεις;
Εδώ, στο Άουσβιτς, χάσαμε τη φωνή μας.
Μετάφραση: Ρίτα Μπούμη Παπά
Πηγές: Νέα παγκόσμια ποιητική ανθολογία Ρίτας Μπούμη- Νίκου Παππά, Διόσκουροι
&https://www.onalert.gr
