Παγκόσμια ημέρα χρωμάτων και θα σας δείξω ένα ποίημα που έγραψα με έμπνευση το κίτρινο χρώμα."Το καναρίνι"!
Το καναρίνι –ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΚΑΡΑΠΑΝΟΥ
Το καναρίνι περπατά μες το κλουβί θλιμμένο
Να δραπετεύσει στο κενό ζητά μια ευκαιρία
Στο παραθύρι χαιρετά τον ήλιο μεθυσμένο
Να είχε μέσα στη ζωή κι αυτό ελευθερία
Η νύχτα πέφτει και θαμπό αναιμικό φεγγάρι
Θα απλωθεί στου ουρανού το απαλό σεντόνι
Το καναρίνι στο κλουβί ο ύπνος το’χει πάρει
Η μοίρα του είν’ η σκλαβιά βαριά να το πλακώνει
Όλοι μισούν της φυλακής την εξορία
Και ονειρεύονται μια ώρα ελευθερία
Μα πάλι ήρθε το πρωί κι ένα μικρό αγόρι
Την πόρτ’ ανοίγει του κλουβιού –τι θεϊκό σημάδι
Το καναρίνι ξεγλιστρά στης ξεγνοιασιάς τα όρη
Αέρας,γύρη λουλουδιών το ακουμπούν σαν χάδι
Πετά να ζήσει τις στιγμές που του’ χανε στερήσει
Μα ξάφνου πέφτει συναντά του φθινοπώρου φύλλα
Σαν φλόγα τώρα του κεριού ο πειρασμός θα σβήσει
Δεν είχε μάθει να πετά-μοιραία η κατρακύλα
Όλοι μισούν της φυλακής την εξορία
Μα είναι ζόρικο σκαρί η ελευθερία
