Θα δούμε την κριτική της συγγραφέως-καθηγήτριας δημιουργικής γραφής Αντιγόνης Πόμμερ στο μυθιστόρημά μου "Η υποψήφια". Ακούστηκε στην αίθουσα της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών στις 7 Μαΐου, ημέρα παρουσίασης του βιβλίου μου.
Αντιγόνη Πόμμερ: "Η υποψήφια"-ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΚΑΡΑΠΑΝΟΥ (24 γράμματα, Φεβρουάριος 2023)
Την Αγγελική την γνώρισα στο σεμινάριο της λογοτεχνίας στη σχολή Tabula Rasa, το 2018. Από την αρχή την πρόσεξα. Ήταν πάντα προσεκτική στο μάθημα και πολύ συνεπής στις εργασίες που έδινα, που δεν ήταν και λίγες. Ήσυχη δύναμη θα την χαρακτήριζα γιατί ήταν πολύ δραστήρια χωρίς να κάνει φασαρία γύρω από το όνομά της.
Στην πορεία δικαιώθηκα για αυτή μου την άποψη, αφού έστησε από μόνη της ένα ολόκληρο site αφιερωμένο στην ποίηση και στην λογοτεχνία, με συνεντεύξεις σε συγγραφείς και ποιητές που απαιτούσε μεγάλη αφοσίωση και πολλή δουλειά. Αυτό και μόνο αποδεικνύει την αγάπη της για την λογοτεχνία.
Ανήσυχο πνεύμα η Αγγελική, που όσοι την γνωρίζετε θα συμφωνήσετε μαζί μου γιατί εκτός από συγγραφέας είναι και στιχουργός αλλά γι’ αυτό δεν διαθέτω τις γνώσεις για να μιλήσω, το μόνο που μπορώ να πω είναι πως μου αρέσουν οι δημιουργίες της. Πάντα μου έστελνε κάποιο link να ακούσω στο Youtube κάποιους μελοποιημένους στίχους της και η αλήθεια ήταν ότι τους απολάμβανα. Όλα αυτά βέβαια, να πω ότι τα μάθαινα όταν ολοκλήρωνε κάποια από τις προσπάθειές της και με σεμνότητα τις παρουσίαζε.
Την Αγγελική μπορούμε, επίσης, να την βρούμε σε ένα συλλογικό βιβλίο που εκδόθηκε από την Tabula Rasa, με αστυνομικά διηγήματα και που έχει τίτλο «28 λόγοι για να πεθάνεις». Το δικό της διήγημα έχει τίτλο «Το τελευταίο ραντεβού».
Όταν τέλειωσε με το σεμινάριο που παρακολουθούσε, μου ανακοίνωσε πως ετοίμαζε ένα βιβλίο του οποίου, τελικά, την επιμέλεια έκανα εγώ.
«Η Υποψήφια» είναι η πρώτη ατομική της έκδοση, σε συνεργασία με τον εκδοτικό οίκο 24γράμματα. Σαν καθηγήτριά της είχα την τύχη να είμαι η πρώτη που το διάβασε.
Η ιστορία που καταπιάνεται η Αγγελική είναι μια απλή καθημερινή ιστορία. Μια ιστορία που θα μπορούσε να συμβεί σε οποιαδήποτε γυναίκα της πραγματικής ζωής. Γιατί η ηρωίδα της μπορεί να είναι μέρος της μυθοπλασίας, στην πραγματικότητα όμως έχει στοιχεία ρεαλισμού.
Είπα ότι είναι μια απλή καθημερινή ιστορία. Μην σκεφτείτε να υποτιμήσετε το έργο της. Είναι πολύ δύσκολο να γράψεις μια απλή ιστορία έτσι που να κρατά το ενδιαφέρον του αναγνώστη.
Να πάρεις ένα απλό καθημερινό θέμα και να το διηγηθείς με τέτοιο τρόπο που να κολλήσεις τον αναγνώστη στις σελίδες του βιβλίου σου.
Και τι ζητά ένας αναγνώστης από ένα βιβλίο. Να ονειρευτεί, να ταξιδέψει και να ταυτιστεί με κάποιον από τους ήρωες. Κι αυτό το έχει πετύχει η Αγγελική μέσα από τη γραφή της.
Το βιβλίο της έχει κοινωνικό χαρακτήρα με στοιχεία ρομαντισμού. Εδώ θα πω, σαν καθηγήτρια λογοτεχνικής γραφής, ότι το ρομαντικό είδος είναι ένα από τα πιο δύσκολα. Γιατί πόσα ρομαντικά βιβλία έχουν γραφτεί; Θα μπορέσεις να αποφύγεις τα κλισέ; Κι αν έχεις απαιτήσεις από τον εαυτό σου, πώς θα διαχειριστείς θέματα έρωτα και αγάπης χωρίς να επαναλαμβάνεσαι;
Η Αγγελική όμως, καταφέρνει να μας δώσει μια πιστευτή ιστορία χωρίς να πέσει σε παγίδες επανάληψης, αλλά και να αναδείξει μια συνηθισμένη γυναίκα σε ηρωίδα.
Είναι μια ιστορία, όπως σας είπα,που θα μπορούσε να συμβεί σε κάθε γυναίκα. Είναι μια καθημερινή ιστορία, βγαλμένη κυριολεκτικά από τη ζωή. Θα τολμήσω να πω πως πρόκειται για ένα γυναικείο βιβλίο, που όμως έχει ενδιαφέρον να διαβαστεί και από άντρες, ώστε να δουν και την άλλη ματιά.
Η Ξένια, η ηρωίδα της, που είναι δασκάλα, είναι μία από εμάς. Μια γυναίκα που μέσα από τις ανασφάλειές της καθηλώνεται σε μια σχέση που δεν την τιμά. Που έχει μεγαλώσει με το παραμύθι του βασιλόπουλου που θα έρθει να κάνει ευτυχισμένη μια γυναίκα. Λες και μόνη της δεν μπορεί να βρει την ευτυχία.
Και μόνο από αυτή την αρχή, όλοι σκεφτόμαστε, μήπως κι εμείς έχουμε στο παρελθόν μας ή στο παρόν μια τέτοια σχέση. Από τις πρώτες αράδες ταυτίζεσαι με την ηρωίδα και ελπίζεις σε κάτι καλύτερο για τη ζωή της. Όταν κάποια στιγμή θα καταφέρει να απεγκλωβιστεί, φοβούμενη ίσως τα πισωγυρίσματα αποφασίζει να αλλάξει πόλη. Δεν είναι φυγή. Δεν δραπετεύει, το αντίθετο θα έλεγα. Δοκιμάζεται. Δοκιμάζει τα όριά της και τη δύναμή της, αποφασίζοντας να ζήσει σε μια άλλη πόλη άγνωστη μεταξύ των αγνώστων.
Θα διοριστεί σε ένα άλλο σχολείο στην επαρχία και μέσα από την καθημερινή της τριβή με τους νέους συναδέλφους αλλά και τον διευθυντή του σχολείου θα ανακαλύπτει νέες πτυχές του εαυτού της αλλά και τις δυνάμεις που μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν πίστευε πως είχε.
Μέσα από την πορεία της θα ανακαλύπτουμε πως έχουμε ακόμα περισσότερα κοινά χαρακτηριστικά με την ηρωίδα.
Η Ξένια έχει όνειρα για τα παιδιά του σχολείου της και θα παλέψει γι’ αυτά όσο κι αν βρίσκει εμπόδια όχι μόνο από τους συναδέλφους της αλλά και από τους γονείς των παιδιών που έρχονται αντιμέτωποι με πρωτόγνωρες προσεγγίσεις και ιδέες. Η Ξένια δεν θα το βάλει κάτω. Θα διεκδικήσει ακόμα και τη θέση της διεύθυνσης κι ας φαίνεται πως δεν έχει καμία ελπίδα να την κερδίσει.
Όμως, εκτός από δασκάλα είναι και γυναίκα. Ένας έρωτας αναπάντεχος θα της αναστατώσει τη ζωή, χωρίς καμία υπόσχεση για το αύριο. Χωρίς τη βεβαιότητα μιας σχέσης που έχει μέλλον. Ο άνθρωπος που είναι ερωτευμένη είναι ιδιαίτερος, ιδιόρρυθμος, φαίνεται άστατος από τη ζωή που κάνει, όμως στην πραγματικότητα είναι τίμιος και συναισθηματικός. Από τη μια αφήνεται πάνω του και από την άλλη φοβάται. Και οι φόβοι της θα γίνουν πραγματικότητα όταν εκείνος θα φύγει.
Δεν θα πω πολλά άλλα γιατί δεν θα έχει ενδιαφέρον να διαβάσετε το βιβλίο της Αγγελικής που πραγματικά σε κρατά σε αγωνία μέχρι το τέλος. Εκείνο που μπορώ να πω και να σας διαβεβαιώσω είναι πως είναι ένα βιβλίο καλογραμμένο, με ωραία αφήγηση και πλοκή.
Η γλώσσα είναι λιτή, κατανοητή και η ανάγνωση ανάλαφρη και ευχάριστη. Το κάθε κεφάλαιο σε αναγκάζει να προχωρήσεις στο επόμενο γιατί πραγματικά θέλεις να μάθεις τι πρόκειται να συμβεί. Σε όλη τη διάρκεια της συγγραφής, μιλήσαμε και ανταλλάξαμε απόψεις, συζητήσαμε διάφορους προβληματισμούς πάνω στην πορεία της ιστορίας και χαίρομαι που ήμουν εγώ αυτή που μοιράστηκε η Αγγελική τις σκέψεις της.
Οι ήρωες είναι καλοστημένοι και δεν σου δημιουργούν απορίες σχετικά με τη δράση τους. Είναι χαρακτήρες με προτερήματα και ελαττώματα, γι’ αυτό είναι και πιστευτοί. Οι διάλογοι είναι ανθρώπινοι χωρίς υπερβολές, με ελαφρύ χιούμορ και υπηρετούν σωστά το προφίλ του κάθε ήρωα. Επίσης η συγγραφέας μάς χαρίζει γενναιόδωρα το συναίσθημα. Γιατί χωρίς συναίσθημα δεν υπάρχει λογοτεχνία, ούτε καν ζωή.
Δεν έχετε παρά να το πάρετε και να απολαύσετε την ιστορία της Ξένιας και κάπως έτσι θα δείτε πως δεν πρέπει να τα παρατάμε ποτέ, όποιες δυσκολίες κι αν αντιμετωπίζουμε. Εκτός αυτού είναι καλό να ενθαρρύνουμε τους συγγραφείς αγοράζοντας τα βιβλία τους και με τον τρόπο αυτό να τους δίνουμε το κουράγιο να γράφουν.
Προσωπικά την απόλαυσα την ιστορία της και την ευχαριστώ που μου έκανε την τιμή να έρθω και να μιλήσω για το έργο της. Να συμπληρώσω ότι είμαι ιδιαίτερα περήφανη για τα επιτεύγματά της και μπορώ να λέω με καμάρι ότι η Αγγελική υπήρξε μαθήτριά μου.
Καλοτάξιδο.
Βιογραφικό της Αντιγόνης Πόμμερ
Η Αντιγόνη Πόμμερ σπούδασε δημοσιογραφία και προγραμματισμό ηλεκτρονικών υπολογιστών. Εργάστηκε ως δημοσιογράφος και μεταφράστρια και στην πορεία ως προγραμματίστρια στο πανεπιστήμιο Αιγαίου από το οποίο αποχώρησε μετά από τέσσερα χρόνια. Στη συνέχεια εντάχτηκε στο δυναμικό πολυεθνικής διαφημιστικής εταιρίας στο τμήμα πολυμέσων και internet.
Από το 2010, διδάσκει λογοτεχνική γραφή και παραμύθι, στην πλήρους φοίτησης σχολή δημιουργικής γραφής στην Ελλάδα, Tabula Rasa, που είναι αναγνωρισμένη από το κράτος. Παράλληλα αναλαμβάνει το coaching νέων συγγραφέων και έχει επιμεληθεί αρκετά βιβλία. Στον ελεύθερο χρόνο της, γράφει χρονογραφήματα.
Μιλάει αγγλικά και πορτογαλικά. Έχει ταξιδέψει σε πολλές πόλεις της Ευρώπης και έχει επισκεφτεί αρκετές φορές την Βραζιλία, μια χώρα που συναντάει συχνά ο αναγνώστης μέσα στις ιστορίες της.
Το πρώτο της βιβλίο εκδόθηκε από την Εμπειρία Εκδοτική με τίτλο «Γκρεκίνια» και ακολούθησαν στον ίδιο εκδοτικό οίκο τα επόμενα δύο, με τίτλους «Η ζωή μου κύκλους κάνει» και «Ο καθρέφτης του φεγγαριού». Τέλος, από τις εκδόσεις Ωκεανίδα εκδόθηκε το βιβλίο της «Άρωμα λεμόνι».
