Γράφω χαϊκού ~πλέκοντας μικρούς ιστούς ~ μέσα στις λέξεις... Θα δούμε δεκαπέντε πανέμορφα χαϊκού της λογοτέχνιδας Λίνας Φυτιλή!
Δεκαπέντε χαϊκού-ΛΙΝΑ ΦΥΤΙΛΗ
Kίτρινος ήλιος
με νήμα αόρατο
σφιχτά μας δένει.
Χαρά μεγάλη
του Φλεβάρη το άνθος
μυρίζει θέρος.
Ζητείται κήπος
να ξοδεύει χρώματα
μες στον χειμώνα.
Πουλιά στο δέντρο
τραγουδούν κάθε πρωί
την προσδοκία.
Bγήκε και πάλι
ο ερωδιός της λίμνης
να πει τον μύθο.
Γέρνει ο κάμπος
ή τα πουλιά φεύγοντας
μου τρών’ τα μάτια;
Το φως στον τοίχο
την ύστατη πνοή του
διαποτίζει.
Βράδυ χειμώνα
η θάλασσα ανοιχτή
πληγή στο στήθος.
Λάμπει και πλέει
σε σχήμα μικρού νεφρού
το φεγγαράκι.
Η πανσέληνος
κωπηλατεί στο στήθος
χωρίς μια τύψη.
Γράφω χαϊκού
πλέκοντας μικρούς ιστούς
μέσα στις λέξεις.
Αν η άγνοια
δεν είναι, όπως λένε
η ευτυχία;
Φωνή της βροχής,
σιωπηλή στην καρδιά μου
μιλάει στο τζάμι.
Η λέξη να’ ναι
άγαλμα που χορεύει
μέσα στον κήπο;
Η μνήμη να’ ναι
ένας μικρός καθρέφτης
που αντιφέγγει;
Βιογραφικό σημείωμα
Η Λίνα Φυτιλή γεννήθηκε στη Λάρισα. Σπούδασε στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης Πατρών. Ζει στον Βόλο κι εργάζεται ως εκπαιδευτικός στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση. Βιβλία της: Οι νύχτες της άχρωμης κιμωλίας, νουβέλα, Καστανιώτης, 1997. Τώρα είναι αργά, μυθιστόρημα, Απόπειρα, 2011. Μυθική μέρα, ποιήματα, Ενδυμίων, 2014 (υποψήφιο για το βραβείο ποίησης πρωτοεμφανιζόμενου ποιητή Γιάννη Βαρβέρη), Παράξενο Καλοκαίρι, διηγήματα, βιβλιοπωλείον της Εστίας, 2016. Το 2018 κυκλοφόρησε η ποιητική συλλογή της, Ισόβιο Πρόσωπο, εκδόσεις Μελάνι.
