Δέκα ποιήματα της Ζωής Γκαϊδατζή

Δέκα ποιήματα της Ζωής Γκαϊδατζή

Η Ζωή Γκαϊδατζή είναι  κοινωνική λειτουργός, συγγραφέας, ποιήτρια, στιχουργός, εικαστικός. Σήμερα θα δούμε δέκα πολύ ενδιαφέροντα ποιήματά της! 

Το κανάλι μου

Αναμεταδόσεις αγώνων και εξαγγελίες πανδημιών
πολεμάνε καθημερινά
τη σκουριά της ειρήνης.
Ίσως και να πρόκειται
για μιά παγκόσμια συνωμοσία
καλοκάγαθου τέρατος
που ξέφυγε από ένα τσίρκο
που χρεωκόπησε.
Όπως και νάχει το θέμα
μόλις πλήρωσα γερή μίζα
και έχω βάσιμες υποψίες
ότι το κανάλι μου κατοχυρώνει συχνότητα
οσονούπω.

Συνεχίζω να ζω

Συνεχίζω να ζω
ένα όνειρο, μιά ζωή πλαστή, μία πλάστιγγα
με συνεχείς αυξομειώσεις.
Συνεχίζω να ζω
σαν μαλάκιο ή σαν βράχος
στο βυθό του ωκεανού
των πλανών και των πλάνων.
Ακόμα και μετά το σβήσιμο της μηχανής
που μηχανεύεται
έναν περιπετειώδη θάνατο
γεμάτο δάφνες και δάκρυα.
Ο κροκόδειλός μου όμως
δεν ξύπνησε ακόμα.
Έτσι συνεχίζω να ζω
κι ας κλαίνε όλοι στο μνήμα μου.

Έρωτας

Είμαστε επάργυρα τενεκεδάκια
που κολυμπάνε στον βούρκο τους.
Κάποιες φορές
ένα παχύδερμο
λιώνει μερικά με τη φτέρνα του.
Κάποιες φορές
ένας ανεμοστρόβιλος
μας καθαρίζει με το ζόρι.
Γυαλιζόμαστε
ο ένας μέσα στον άλλο
και αυτό το λέμε Έρωτα.

Μετά το τέλος

Την είδα την ταινία από πριν.
Ο σκηνοθέτης ήταν ακόμα αγέννητος
και η υπόθεση ανύπαρκτη.
Η κάμερα πεσμένη
μέσα στα ανθρώπινα λύματα
τράβαγε μόνη της
και με κάθε κραδασμό
άλλαζε γωνία.
Μετά το τέλος δόθηκε εντολή
αυτοανάφλεξης.
Έτσι βρέθηκα να μαζεύω στάχτες
σ’ ένα ξύλινο κουτάκι.
Από τότε το νοικιάζω
σε όσους δεν ονειρεύονται
και κατέληξα πλούσια.

Κούκλες

Κάθε κούκλα
έχει τη δική της Ιστορία.
Κάποτε ήταν
χορεύτρια ή καλόγρια ή αναρχική.
Είχε μητέρα
κωφάλαλη ή πόρνη ή αρχόντισσα.
Ζούσε
στους δρόμους της Βαβυλώνας
ή σ’ ένα Πύργο ή σε δορυφόρο.
Ερωτευόταν μόνο βουνά ή οικόσημα ή κάποιο έρεβος.
Πέθαινε σ’ένα Μαντείο ή σε μια ταινία ή στον ύπνο της.
Κάθε κούκλα
αξίζει να λατρεύεται
σα μία θεότητα
που πέτρωσε
επειδή ένιωθε πολύ.

Αισχρό

Είναι τόσο αισχρό
να καμώνομαι
πως δεν με νοιάζει
να μοιράζω
επίχρυσες μάσκες
στα λασπόλουτρα
που δε θεραπεύουν
ούτε καν την υγεία.

Η Μεγάλη Επέτειος

Τα παλιά άρματα λάμπουν
στην άκρη του γλεντιού.
Οι προύχοντες ελέγχουν
τους κόμπους στους λαιμούς
για τη Μεγάλη Επέτειο.
Οι χήρες παχαίνουν
από την ελεημοσύνη των φονιάδων.
Επιτρέπονται τα συναισθήματα
μέχρι ενός ορίου.
Αύριο
η θεριστική μηχανή
θα αποφασίσει
για ποιον απ' όλους
η σημερινή μέρα
θα είναι η τελευταία.

Οι λέξεις

Οι λέξεις είναι βότσαλα
σε μολυσμένη παραλία.
Ξεβράζονται κάθε τόσο
μ’ ένα πηχτό αφρό χαλασμένου σπέρματος.
Επανασυντάσσονται και ορμάνε
στη βαρβαρότητα της ασφάλτου.
Γαντζώνονται
κάτω από τις ρόδες των μεταγωγικών.
Γεννάνε τα αυγά τους
στα νταμάρια των Πανεπιστημίων
και στα ναρκοπέδια των Πόλεων.
Μόλις γίνουν ένα
με τις σόλες των παπουτσιών
έχουν κάνει ήδη εισβολή στα σπίτια.
Βγάζουν τα αυτόματα και πυροβολούν
χωρίς έλεος.

Ο Επιμελητής

Ζήτησα ένα ραντεβού
με τον Επιμελητή.
Μετά από χρόνια
ήρθε η σειρά μου.
Ο Επιμελητής
είχε χάσει πια
την ικανότητα της επιμέλειας.
Δεν μπορούσε να επιμεληθεί
ούτε τον εαυτό του.
Έπρεπε
να τον επιμεληθώ εγώ
και ας μη με είχε επιμεληθεί αυτός.
Ήθελα νάξερα
ποιος διάολος αποφάσισε
να είναι οι Επιμελητές αθάνατοι;

Βιβλιοθήκες

Τα σπίτια, οι φωτογραφίες, οι μετροσήραγγες,
τα χωράφια, τα καλώδια, τα θερμοκήπια
όλα είχαν γίνει πια αποθήκες.
Όχι εγχειριδίων,
ούτε τροφίμων που αντέχουν στο χρόνο.
Ψυχές ανθρώπων αποθήκευαν,
αλφαδιασμένες τη μία πάνω στην άλλη,
αποστειρωμένα σεντόνια.
Δεν ήταν έξυπνη κίνηση η τόση οργάνωση.
Μόλις τέλειωσε η ενημέρωση της πλατφόρμας
με μιας οι ψυχές
έγιναν μαγνήτες.
Ρούφηξαν μέσα τους
ποιήματα τρελών ποιητών
που περιφέρονταν εξευτελισμένα.
Αλίμονο,
στο ελεγχόμενο στριμωξίδι
γεννιούνται οι πιο παθιασμένοι έρωτες.
Ακολούθησε
το ομαδικό χαρακίρι
των αποθηκάριων.
Από τότε,
εκατομμύρια αλλόκοτες βιβλιοθήκες
ταξιδεύουν ανεξέλεγκτα
στο διάστημα.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

Η Ζωή Γκαϊδατζή εργάζεται ως Κοινωνική Λειτουργός και  γράφει μικρές και μεγάλες ιστορίες για μεγάλους και παιδιά, σενάρια,  θεατρικά , στίχους για τραγούδια και ποίηση.    Συμμετέχει σε εκθέσεις ζωγραφικής και έχει εισάγει το καλλιτεχνικό  κίνημα « Poetry Construction »  (καλλιτεχνικές κατασκευές όπου ενσωματώνεται ποίηση ). Έχει ασχοληθεί επίσης  με την παραγωγή καλλιτεχνικών έργων και την ενδυματολογία. Έχει εκδώσει δύο βιβλία (μία βιογραφία και μία ποιητική συλλογή).  Τραγούδια και έργα της κυκλοφορούν στο διαδίκτυο.

 

Έννεπε Μούσα

Έννεπε Μούσα!
Για τους εραστές της ποίησης και της στιχουργικής!
Για προβολή γνωστών κι άγνωστων δημιουργών!
Για επικοινωνία μέσα από έργα αγαπημένα!
Έννεπε Μούσα!
Με όχημα την πένα, το ταξίδι, τ’ όνειρο!!!

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση, αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική ή κατά παράφραση ή διασκευή ή απόδοση του περιεχομένου του παρόντος διαδικτυακού τόπου ΕΝΝΕΠΕ ΜΟΥΣΑ με οποιονδήποτε τρόπο, ηλεκτρονικό, μηχανικό, φωτοτυπικό ή άλλο, χωρίς την προηγούμενη γραπτή άδεια της διαχειρίστριας.

Βρείτε το βιβλίο:
https://www.ianos.gr/
https://www.protoporia.gr

Τα Cookies βελτιώνουν την απόδοση της σελίδας μας. Δεν αποθηκεύουμε προσωπικές σας πληροφορίες. Μας επιτρέπετε να τα χρησιμοποιούμε;