Σήμερα στη στήλη "Στα βαθιά" έχω προσκαλέσει την ποιήτρια Εύα Διαμάντη. Η καλεσμένη μου σπούδασε στο τμήμα Θεατρικών Σπουδών. Διδάσκει Θεατρική Αγωγή στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Ακόμη ασχολείται με τον συντονισμό και την καθοδήγηση θεατρικών ομάδων εφήβων και ενηλίκων. Έχει εκδώσει μια ποιητική συλλογή που τιτλοφορείται "Εγώ είμαι Εσύ"! Η ποίησή της είναι αφηγηματική ,βιωματική, λυρική. Ο λόγος της είναι σμιλεμένος, γλαφυρός, ζωντανός, άμεσος. Εμπνέεται από σκηνές της σύγχρονης καθημερινότητας,από τις σχέσεις,τον έρωτα,τις επιθυμίες,τα όνειρα. Η πένα της σκιαγραφεί κυρίως τον ρεαλιστικό κόσμο κι όχι φανταστικά τοπία.Αναζητά το συγκινησιακό αποτύπωμα των εμπειριών κι ενίοτε φιλοσοφεί. Θα τη γνωρίσουμε μέσα από δέκα ξεχωριστά ποιήματα!
ΒΑΓΟΝΙΑ
Έχασες το βαγόνι της ευτυχίας
-δεν πειράζει.
Το επόμενο είναι της αγάπης.
Προλαβαίνεις ακόμα
κι αν το χάσεις
κι αυτό,
θα έρθει το επόμενο
-βαγόνι ζωής.
Δεν το χάνεις με τίποτα.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΙΩΠΗΣ
Κοίταξε μες στα μάτια μου
και πες μου τι βλέπεις.
Αγάπη ή μίσος;
Δε μιλάς
γιατί η αγάπη μόνο κάνει
τα χείλη να σιωπήσουν.
ΔΙΑΘΛΑΣΕΙΣ
Διαθλάσεις
αθωότητας
υποκινούν
συναισθήματα
να εγκαταλείψουν
την ασφάλεια
της ψυχής
και καταλήγουν
να πέφτουν
σαν μετεωρίτες
σε πυρακτωμένη γη.
Περιρρέουσα
οργή,
από υποτελείς
βάρβαρους,
περιχαρακώνει
παρελθόν
και μέλλον.
ΧΕΙΜΩΝΑΣ
Και ύστερα ήρθε ο χειμώνας.
Χιονονιφάδες ταξίδευαν
ορμητικά στις φλέβες΄
ταξίδι χωρίς εισιτήριο επιστροφής
γιατί τα χρήματα ξοδεύτηκαν
σε αλόγιστες σπατάλες.
Ήταν βαρύς εκείνος ο χειμώνας.
Το πανωφόρι στεκόταν απέναντί μου
και με κοιτούσε
και το κοιτούσα
με παγωμένα πόδια, άκαμπτα
κι εσύ δεν ήσουν εκεί.
ΑΣΤΕΓΟΣ
Μια κουβέρτα όλη σου η ζωή
σ’ ένα τετράγωνο από τσιμέντο
και χάρτινη κούτα.
Ένα συσσίτιο φωνάζει το όνομά σου
κι ένα δάκρυ παγωμένο
κυλάει στη βρόμικη κουβέρτα να βρει ζεστασιά.
Χαμόγελα περπατούν τριγύρω,
τραγούδια ηχούν
μα εσύ αφανής
-ένα με το τσιμέντο.
Μια ξεκούρδιστη κιθάρα
σου κρατά συντροφιά μες στην παγωνιά
του χάρτινου τετραγώνου.
Και μες στο παραλήρημα
της απόγνωσής σου παράσταση παίζουν
τα λαμπάκια της απέναντι βιτρίνας
-μόνο για σένα.
Κοιμήσου.
Και στο ασυνείδητό σου μπορεί να βρεις
τον κόσμο που ονειρεύτηκες.
Μην αναρωτιέσαι γιατί;
Το αναρωτιέμαι εγώ.
ΒΑΛΙΤΣΑ
Άνθρωποι περπατούν
στους δρόμους
κρατώντας βαλίτσες.
Είναι όλες ίδιες,
μόνο η επιγραφή αλλάζει΄
ενοχές,
φόβοι,
πλεονεξία,
ανέχεια,
αρρώστια,
απελπισία,
ελπίδα.
Κι ανεβαίνουν
και κατεβαίνουν
σκάλες
και ταξιδεύουν
κι αλλάζουν διαμερίσματα
και στο δειλινό
ξαπλώνουν οι άνθρωποι
σε ζαρωμένα σεντόνια
και η συμφωνία της νύχτας
τούς νανουρίζει
και στο ξημέρωμα
πάλι η βαλίτσα στο χέρι.
Κάποιες χάνονται
στο ταξίδι
και κάποιες άλλες
παρακρατούνται
στο τελωνείο.
Κάποιοι τις κουβαλούν
για πάντα
ανεβαίνοντας σκάλες,
αλλάζοντας διαμερίσματα
και η συμφωνία
της νύχτας
τους νανουρίζει
στα ζαρωμένα σεντόνια.
ΦΩΣ
Φως
διαχέεται
μες
στη νύχτα.
Η σελήνη
θρηνεί
με ηχηρή
σιωπή.
Ανέξοδα
όνειρα
γεννά
το σκοτάδι
και η συμπαγής
πραγματικότητα,
μες
στο έρεβος,
δίνει
γαλαθηνή
υπόσταση
στο κενό
που δημιούργησε
το
φως.
ΣΥΣΠΑΣΗ
Μη μου μιλάς,
Χαμογέλασέ μου μόνο.
Όταν γίνεται
η σύσπαση των μυών
γύρω απ’ τα χείλη σου,
είσαι ο ομορφότερος άνθρωπος
στον κόσμο.
LOVE-C-19
Κλειστές κατοικίες,
σιωπηλά πεζοδρόμια,
βαριεστημένα πάρκα
μιας αιθέριας βλοσυρής σκιάς
όπου πνίγει αγγίγματα
και γεννά βλέμματα
παγωμένης άνοιξης,
που περιμένει
ένα καλοκαιρινό καλωσόρισμα
με άγγιγμα γιασεμιού
κι αλμύρας.
Ηδονικά εγώ
καταπίνομαι
από φωτισμένα φεγγάρια
που εσύ κρυφά
ελευθερώνεις πάνω μου
απομακρύνοντας σκιές.
Εσύ, που την εικόνα σου
κρατά καλά η φύση
και γλυκά
ξεχειλίζουν από τα χείλη σου
οι λέξεις πλάθοντας
τη δίψα του πάθους,
κάνοντας την κλειστή κατοικία
ανάκτορο περιτριγυρισμένο
από θάλασσα γεμάτο άστρα
και βιολέτες που ευωδιάζουν
την ψυχή μου.
ΠΕΡΑΣΜΕΝΗ ΩΡΑ
Και κάθομαι πάνω
απ’ ένα τραπέζι
-περασμένη ώρα.
Το πλυντήριο πλένει
μαύρα άπλυτα,
η γάτα μου χαϊδεύεται
ζητιανεύοντας λίγη κροκέτα,
ένα τσιγάρο καίει δίπλα μου,
Κορζενιόφσκι παίζει
το ραδιόφωνο
κι εγώ μ’ ένα στιλό
στο χέρι
γεμίζω λευκές σελίδες
με ανοησίες
-περασμένη ώρα.
Κάπως έτσι και η ζωή΄
γεμίζει λευκές σελίδες
με ανοησίες
-περασμένη ώρα…
Βιογραφικό σημείωμα
Η Εύα Διαμάντη σπούδασε στο τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Εργάζεται ως εκπαιδευτικός Θεατρικής Αγωγής στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Παράλληλα συντονίζει και καθοδηγεί θεατρικές ομάδες εφήβων και ενηλίκων. Το "Εγώ είμαι Εσύ" είναι η πρώτη της ποιητική συλλογή από τις Εκδόσεις Ιωλκός.
