Σήμερα στο ΕΝΝΕΠΕ ΜΟΥΣΑ υποδέχομαι την καταξιωμένη μας ποιήτρια Γιώγια Σιώκου. Η καλεσμένη μου γεννήθηκε στα Χανιά και ζει στην Αθήνα. Έχει εκδώσει δέκα ποιητικές συλλογές. Η Ένωση Ελλήνων Λογοτεχνών της απένειμε το Χρυσό Μετάλλιο Πνευματικής Αξίας Α΄ Τάξεως για την μεγάλη της προσφορά στα Ελληνικά Γράμματα, την Ποίηση και τη Λογοτεχνία, για το βιβλίο της «Αρχαία Μέλισσα» και για το βιβλίο της «Στα δένδρα μιλώ με τ’ όνομά τους». Η Εταιρία Ελλήνων Λογοτεχνών την τίμησε για τα βιβλία της, «Αιώνας Άστεγος» και «Η Μεγάλη Σιωπή» με το Βραβείο Ποίησης «ΜΑΡΚΟΣ ΑΥΓΕΡΗΣ». Υπήρξε συντάκτρια του λογοτεχνικού περιοδικού Νέα Σκέψη τις χρονιές 2008-2009. Η ποίησή της ,κινείται στα μονοπάτια της λυρικής γραφής. Ο λόγος της είναι πλούσιος, αρμονικός, γλαφυρός, με θαυμάσια εικονοποιία. Αποθησαυρίζει σπάνιες λέξεις για να περιγράψει με φωτογραφική ευκρίνεια όσα βλέπει κι αισθάνεται. Εμπνέεται από τις φυσικές ομορφιές,τον έρωτα,τις σκηνές της καθημερινότητας,τα υπαρξιακά ερωτήματα. Θ'απολαύσουμε δέκα εκπληκτικά ποιήματά της!
Ένας μαθητής του κόσμου
Στον Γιάσο Καραφωτιά
Εγκαταλελειμμένα κοντέινερ τρένου στη Ζάμπια
είναι το σχολείο μου.
Κρυώνω ανάμεσα σε τοίχους με καλάμια.
Στους καταυλισμούς στο Κόσοβο
το σχολείο μου είναι μια σκηνή.
Ο αχός της σιγαλιάς με τρελαίνει.
Κατά μήκος ιερών αγελάδων
σε σχολεία του δρόμου
διδάσκομαι το Φως.
Και τις νύχτες τ'όνομά μου ονειρεύομαι
πως γράφω
στην καρδιά αρχαίας χουρμαδιάς.
Κι ας φυσάει ένας άνεμος
τις λέξεις.
Ανώγεια
Κάτω από τον Ψηλορείτη
με μια μαλαματένια χορδή λύρας
χάθηκα
σε κορδελιό του αποσπερίτη.
Ένα κοπάδι πρόβατα
στα κοιλώματα του νου
τις νύχτες κουδουνίζει.
Ολοένα πιο αχνά.
Και χάνεται στη σκόνη.
Τ'όνομά σου
Στον Σωτήρη
Τ'όνομά σου χαράζω στιλπνά
σ'ένα κοχύλι.
σε κρατήρες ηφαιστείων,
δροσοσταλίδα διάφανων οροσειρών,
όπου άγρια άτια
στην αχλύ του απομεσήμερου ρουθουνίζουν.
Στα κόκκινα κοράλλια της αγάπης
το όνομά σου χαράζω,
σ'εσπερινό αντίλαλο αρχαίων κριαριών,
στους ασημοκαπνισμένους ελαιώνες,
σε δαφνόδενδρα ηρώων.
Ασίκικος
Τα κοράλλια της γλώσσας μας
στα κράσπεδα συλλέγεις.
Μόνος σου στο σύμπαν
μ'ένα γλάρο.
Χορεύοντας ασίκικο.
***************************
Στους αρμούς του κορμιού σου
και στου ιδρώτα σου τα κρούσταλλα
ατέρμονα Ζω.
Την αδάμαστη καρδιά σου αφουγκράζομαι
τις νύχτες να σκιρτά
και ριγώ όπως την πρώτη μας μέρα
στους αιθέρες.
Της αγάπης μου τ'όνομα χαράζω
στις φλέβες,
στο άνθος της αυγής,
στην αψίδα ενός σμήνους
αποδημητικών πουλιών,
που αέναα επιστρέφουν
στο πολιούχο νησί της ψυχής σου.
Το ξέφωτο
Μονοπάτια σκαλισμένα στον γκρεμό
οδηγούν σε ξέφωτο,
εκεί που σμίγει ο στοχασμός
γιαλού και θάλασσας,
με τα δέντρα γυμνά
πίσω απ'τις ξερολιθιές
να προαναγγέλλουν
τα μαλάματα της άνοιξης.
Ο καλπασμός του μαρμαρένιου αλόγου
Πώς να μερέψει τ’ άλογο ο ιππέας
στη δυτική ζωοφόρο του Παρθενώνα;
Ξεσέλωτο, απετάλωτο,
που όσο πιο δυνατά του τραβά τα χαλινάρια,
τόσο πιο άγριο και ανυπόταχτο
ορθώνει, σαν έφηβος, το μεγαλείο του
στα δυο πόδια με τις λεπτοκαμωμένες οπλές
και ρωμαλέα ανυψώνεται
σαν πανάρχαιος κορμός δένδρου,
πιο ψηλά κι απ’ τη βουνίσια καταχνιά,
με το φεγγάρι ν’ αντιφέγγει στις αλογότριχες της ουράς,
που ατίθασα σαλεύουν στους αιθέρες,
Με το τράνταγμα ιδρωμένες φουσκώνουν οι φλέβες
στο στέρνο, στα πλευρά,
και καθώς το κορμί συσπάται,
χλιμιντρά με υγρά ρουθούνια
στα υψίπεδα της μνήμης των μεγάλων πεδιάδων,
τινάζει τον χείμαρρο της αλαβάστρινης χαίτης του
κι ελεύθερο καλπάζει στα λιβάδια του χρόνου.
Στην εποχή του έρωτα
Στην εποχή του έρωτα,
από το Μεγάλο Λιβάδι
στην ακροθαλασσιά κατεβαίνω σιγαλά
και περνώ σε κόκκινη κλωστή
άγρια γαρούφαλλα και κοράλλια.
Στο πελαγίσιο βλέμμα του σκιρτώ.
Ζω μονάχα
γιατί με κοιτούν τα μάτια του
κι ερωτευμένη αναστηλώνω
νεώρια του ανέφικτου
στο γλυκασμό πελαγίσιων ροδώνων.
Επειδή σ'αγαπώ,
ευτυχισμένη χορεύω στη βροχή
κάτω από μια παμπάλαια ελιά.
Μόνο γιατί με βλέπεις.
Ακουαρέλα
Στον Γιάννη και στην Μαρία Τζανή
Μετά τη βροχή
διαμαντόπετρες από τη στέψη
ουράνιου τόξου ξεχύνονται
στραφταλίζοντας στο πέλαγος.
Βράχια άγρια,στολισμένα με αμέθυστους
από αλυκές,κάππαρη και κρίταμο,
λάμπουν στον ήλιο,
που πυρώνει τις πέτρες
στ'ασβεστωμένα καλντερίμια,
με το ξωκλήσι πάνω από τη θαλασσοσπηλιά
να καίει τη φλόγα της ελπίδας.
Σφίγγω έναν κόκκο άμμου
και γονατίζω στην άκρη της θάλασσας,
εκεί που σπάει το κύμα που αναδύονται
τα χρώματα της σιωπής.
Αρτεσιανή πηγή
Στον Νικόλα και στην Κατερίνα
Παναγιωτοπούλου
Άνθη νερού
διαφαίνονται αχνή
στο πελαγίσιο πυροφάνι.
Η καρδιά στη δροσιά της συνείδησης
σκιρτά.
Και η θαλασσινή αύρα
ολοένα κυλά μέσα μας ροΐζοντας
Στη ρίζα της σκέψης
αρτεσιανή πηγή
ατέρμονα αναβλύζει
με άνθη νερού
να διαφαίνονται αχνά
στο πελαγίσιο πυροφάνι.
Βιογραφικό σημείωμα
Η Γιώγια Σιώκου ζει στα Βριλήσσια από το 1981 με την οικογένειά της. Τριάντα χρόνια είναι αφοσιωμένη στο ποιητικό της έργο. Έχει εκδώσει δέκα ποιητικές συλλογές. Είναι μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών και Γενική Γραμματέας της Επιτροπής Κρίσης νέων μελών. Μέλος της Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών και της Εθνικής Εταιρίας Λογοτεχνών, του Παγκόσμιου Φιλοσοφικού Φόρουμ, της UNESCO Πειραιώς και Νήσων και Πρέσβειρα Ειρήνης του «Παγκόσμιου Λογοτεχνικού Φόρουμ για την Ειρήνη και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα». Η Ένωση Ελλήνων Λογοτεχνών της απένειμε το Χρυσό Μετάλλιο Πνευματικής Αξίας Ά Τάξεως για την μεγάλη της προσφορά στα Ελληνικά Γράμματα, την Ποίηση και τη Λογοτεχνία και για το βιβλίο της «Αρχαία Μέλισσα». Συντάκτρια του λογοτεχνικού περιοδικού Νέα Σκέψη 2008 -2009. Βραβεύτηκε από την Ένωση Ελλήνων Λογοτεχνών με το χρυσό μετάλλιο πνευματικής αξίας πρώτης τάξεως για το βιβλίο της «Στα δένδρα μιλώ με τ’ όνομά τους». Η Εταιρία Ελλήνων Λογοτεχνών την βράβευσε για τα βιβλία της, «Αιώνας Άστεγος» και «Η Μεγάλη Σιωπή» , που είναι αφιερωμένο στη μνήμη του συζύγου της, με το Βραβείο Ποίησης «ΜΑΡΚΟΣ ΑΥΓΕΡΗΣ».
Εργογραφία
Ποιητικές συλλογές
«Ο εμπαιγμός των ειδώλων» Εκδόσεις ΔΕΛΦΙΝΙ 1994 / 1996
«Αναπαράσταση του ανέφικτου» Εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗΣ 1998 (Με πρόλογο του Αντώνη Δεκαβάλλε)
«Βαλς στα συντρίμμια» Εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗΣ 1999 (Ζωγραφική του V.Velickovic)
«Σφυρήλατο μετάξι» Εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗΣ 2000 / 2001 (Σχέδια και επιμέλεια του Π.Γράββαλου)
«Στις παρυφές του ελίχρυσου» Εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗΣ 2002 / 2003 (Σχέδια και επιμέλεια του Π.Γράββαλου)
«Αδιάθλαστη Μοναξιά» Εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗΣ Οκτώβριος 2003 / Δεκέμβριος 2003
«Αρχαία Μέλισσα» Εκδόσεις GUTENBERG / ΤΥΠΩΘΗΤΩ 2010 / 2012 / 2013, δίγλωσσο (μεταφρασμένο στα αγγλικά από τον David Conolly , με ζωγραφική του Πέτρου Ζουμπουλάκη)
«Αιώνας Άστεγος» Εκδόσεις ΤΑΞΙΔΕΥΤΗΣ 2013 (Ζωγραφική και επιμέλεια του Πέτρου Ζουμπουλάκη)
«Η μεγάλη σιωπή» Εκδόσεις ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ 2015 (Ζωγραφική και επιμέλεια του Πέτρου Ζουμπουλάκη)
«Στα δένδρα μιλώ με τ’ όνομα τους» Εκδόσεις ΩΚΕΑΝΟΣ 2017 / 2018 (Ζωγραφική και επιμέλεια του Πέτρου Ζουμπουλάκη)
Συλλεκτικές εκδόσεις
«Ο εμπαιγμός των ειδώλων», 77 αριθμημένα αντίτυπα με χαρακτικά του Γιάννη Γουρζή (1994)
Μεταφράσεις του έργου της
Το δίγλωσσο βιβλίο της, «Αρχαία Μέλισσα» (2010), μεταφρασμένο από τον μεταφραστή David Connolly.
