Η προσκεκλημένη μου στη στήλη "Στα βαθιά", λέγεται Άννα Πατρινού. Έχει καταγωγή από τη Ζάκυνθο και μένει στο χωριό Κερί. Με σπουδές στις Παιδαγωγικές Επιστήμες, εργάζεται ως δασκάλα σε φροντιστήριο για μαθητές δημοτικού. Το 2019 εξέδωσε την πρώτη της ποιητική συλλογή με τον τίτλο "Θα φυτρώσει το φως". Αν και νεόκοπη στον χώρο της εκδοτικής παραγωγής, η γραφή της φανερώνει ωριμότητα και μεγάλη σπουδή. Ο λόγος της είναι σμιλεμένος, περίτεχνος. Η δημιουργός αποθησαυρίζει και λέξεις τοπικών διαλέκτων που πλουτίζουν τα εκφραστικά της μέσα. Περιγράφει με πλαστικότητα το κάλλος της φύσης, τις χαρές της υπαίθρου, τα σκιρτήματα της αγάπης.Αντλεί έμπνευση από πρόσωπα και πράγματα της αρχαίας Ελλάδας, από βιβλικά σύμβολα, απ' τα ποικίλα αναγνώσματά της. Η ευαίσθητη πένα της μεταφέρει στον αναγνώστη νοσταλγία και συγκίνηση. Αν η είσοδός της στη λογοτεχνία είναι μια τόσο ευχάριστη έκπληξη, η συνέχεια σίγουρα προμηνύεται πολύ δυνατή. Θ'απολαύσουμε δέκα διαλεχτά ποιήματά της και θα της ευχηθούμε τα καλύτερα!
Καμπινάκια*
Σε ορεινό μετόχι, σε νησί
με τα χνώτα του νοτιά στο πρόσωπο
σπέρναμε και θερίζαμε.
Κάματο δε νογάγαμε για το ψωμί.
Τα πιθάρια μας να ‘ ναι γιομάτα.
Οι πευκοβελόνες
Με το πάτημά μας έτριζαν τα πλήκτρα τους.
Μέλισσες χόρευαν πάνω απ’ τη γύρη.
Στέγνωναν τα χειλάκια των μικρών παιδιών
ώσπου το χέρι του παππού
με ιερό τίναγμα, με μαεστρία,
το σίγλο** έριχνε αλαφρό, βαθιά
στο καθαρό πηγάδι,
να αναδυθεί ως την επιφάνεια
δροσερό νερό.
Χυνόταν το μισό
όμως σαν έπινες
λευτέρωνες τον κάματο της ημέρας.
Τράνευες κοιτάζοντας ψηλά.
Ένα « αχ»
σαν να ‘ ταν όλη η δρόσος
κάθε του σταγόνα
κι ημέρευε ο ιδρώτας ο αλμυρός.
Κλήμα, εύκο, συκιά,
αρχαία ελαία.
Με τα χερια σε χάδια κορμών,
σε φορά προσευχής.
Με τα εναγώνια μάτια στο μέλλον.
*Τοποθεσία στο κερί Ζακύνθου.
** Κουβάς
Ερημικά προσκυνητάρια
Τα ερημικά προσκυνητάρια
στις γωνιές των δρόμων
είναι μια κάποια ανάπαψη
στις πολεοδομίες του μυαλού.
Σαν όαση
στην άκρη της λεωφόρου.
Πώς στέκουν
με τα καντηλάκια τους
κουπωμένα * απ’ τον αγέρα,
κατάμονα από χέρι ακράτητο.
Το τζάμι της φωτογραφίας
χτικιασμένο από νύχια γάτας
* Ριγμένα
Κόκκινο
Έβαψα κόκκινη τη σκάλα.
Αν έρθει το κακό,
να μην τρομάξω απ’ το μαύρο του.
Αν έρθει το καλό,
Να ’χει το χρώμα της Ανάστασης.
Μαρτυρίες
Υπάρχουν άραγε στων βράχων τις καμπύλες,
στις αιχμές και στις ακμές τους
τα σώματα εκείνων που ανηφόρισαν;
Οι ασφαλαχτοί
μ’ αυτό το μυρωδάτο αγκάθι
δε στάζουνε το αίμα
δε μαρτυρούνε την κεντιά
και τον σφαγμό του
Αρδιαίου Τυράννου.
Σύγχρονη φιγούρα
Το πρόσωπό σου ένας κύκλος.
Μια χαρακιά από πάνω ως κάτω.
Τριγωνικές κάθετοι τα ώτα σου
Σε ορθές ειδήσεις υπακούουν.
Το στόμα σου μονάχα διαχωρίστηκε στο ήμισυ.
Σε όσα λες,
και σε όσα σιωπάς.
Σε ποιόν εαυτό ανήκεις;
Ολόγιομη ομολογία
Στον ποιητή Νίκο Καρούζο
Κάθε που σ’ έπιανε απ’ τα μαλλιά
η νύχτα,
σαν τραμ σερνόσουν
πάνω στα ηλεκτρικά καλώδια.
Λαχταρούσες
το φοβερό του πετεινού το άκουσμα
τα πρωινά
κι ονειρευόσουν
το γαλανό θυμίαμα.
Ασύμβατη ψυχή!
Σάρκινο σώμα
υπνωτισμένο από τη λύπη.
Της αταξίας μικρό ανυπάκουο παιδί.
Μεγαλομέτοχος στο γάλα του Ηράκλειτου
και στης γεωμετρίας
την πολύεδρη οπτική.
Στάχτη στα μάτια σου το φως
Και οι σβουνιές
Τροφή των κυκλάμινων.
Λιγόκορμες Μαρίες
μες στα πόδια σου.
Ήλιοι που βασιλεύουν.
Στο μονοπώλιο της νύχτας
έστυψες λίγο κονιάκ
να εξατμιστούν
οι εκλείψεις της ποιήσεως.
Ύστερα ξέπνοος και νυσταλέος
θα καμωθείς πως βρέθηκες
σε όνειρο Σολωμικό,
με τη μορφή του Ιησού
στης Παναγιάς την αγκαλίτσα.
Δεξιά ευλογία στα έαρα.
Διάστικτες σταγόνες
στο έρεβος
που παραδίνεται ο κόσμος.
Επικοινωνία
Το φως δε μιλά.
Γνωρίζει τη νοηματική των ακτίνων.
Είναι νωρίς
Είναι νωρίς να μιλάμε για θαύματα.
Ο κόσμος ακόμη πονά.
Πώς να σου πω το βαρύ « σ’ αγαπώ»
Όταν λυγίζει κι ίσκιος μου;
Σεβασμός
Το μικρό παιδί δεν έκλαψε.
Τύλιξε το δάκρυ του ευλαβικά
σε μια πετσέτα
και την πρόσφερε
στα κουρασμένα χέρια της γιαγιάς
καθώς καθάριζε τα πιάτα.
Χελιδόνια
Λυσσομανά ο αέρας πάνω
απ’ τα κεφάλια τους.
Όμως αυτά δεν λογαριάζουν
παρά μόνο την άνοιξη.
Βιογραφικό σημείωμα
H Άννα Πατρινού γεννήθηκε το 1995. Κατάγεται από την Ζάκυνθο ,όπου κατοικεί στο χωριό Κερί .Eίναι απόφοιτος του τμήματος Δημοτικής εκπαίδευσης του πανεπιστημίου Πατρών και εργάζεται ως δασκάλα σε φροντιστήριο παραδίδοντας μαθήματα σε παιδιά δημοτικού. Συμμετέχει ως μέλος στην Βιβλιοθήκη Κερίου και στην Ξενοπούλειο παιδική βιβλιοθήκη εκπονώντας δράσεις για παιδιά.Έχει λάβει μέρος σε δύο πανελλήνιους διαγωνισμούς ποίησης στους Δελφούς και στην βιβλιοθήκη Σπάρτου και έχει εκδώσει την πρώτη της ποιητική συλλογή με τον τίτλο ‘’ Θα φυτρώσει το φως’’ (2019, εκδόσεις Χάρη Πάτση).
Στοιχεία επικοινωνίας: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
